Sadece dertleşmek istedim

disardayagmurvar

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
6 Ağustos 2016
768
403
Ben 28 yaşına girmesine çok az kalmış atanmış bir öğretmenim. Ailemden ve doğup büyüdüğüm şehirden, arkadaşlarından, kedilerimden ve köpeğimden kmlerce uzaktayım.

Bir sene önce 10 senedir birlikte olduğum, sevdiğim adam tarafından hiçbir açıklama yapılmadan, yüzyüze bile gelmeden terkedildim. Aylarca kendime gelemedim. Hep kendimi suçladım bi sebep aradım bulamadım. Üstelik bikaç ay sonra sözümüz olacaktı. Yani beni öyle inandırmıştı. Bilmiyorum belki evlilikten korktu belki başka etkenler vardı.

6-7 ay sonra epey toparlandım. Artık sebep aramayı bırakıp kabullenmiştim. Önüme bakmalıydım. Sonuçta kimseye kötülüğü olmayan, hayatı seven neşe dolu biriydim. Konuştuğum görüştüğüm birileri oldu ama kimseye karşı bir şey hissedemiyordum. Onu da düşünmüyordum unutmuştum.

Sonra biriyle bir şeyler olacak gibi oldu ama olmadı. Uzun süre kimse olmadı. Sosyal medyadan bikaş kişiyle tanıştım sonuçta artık herkes böyle yapıyordu. Ama onlarla da olmadı.

Artık bıraktım. Düşünmemeye çalışıyorum. Kendime yönelmek kendimi geliştirmek istiyorum.

Uzun süredir de yalnızım. Ama yalnız olmak beni çok üzüyor. Umutsuz oluyorum. Hep böyle mi olacak? Sonsuza kadar yapayalnız mı olacağım? Üstelik hayatta en çok istediğim şeylerden birisi de anne olmaktı. Arkadaşlarım evlendi. Bebekleri oldu. Ben neden yuva kuramıyorum?

Biraz umuda, aşka inanca ihtiyacım var. Sevmeye sevilmeye ihtiyacım var. Her şeyi tek başıma yapmaktan çok yoruldum. Zaten yıllardır varolan ilişkimde de hep yalnız bırakıldığımı sonradan farkettim.

Artık mutlu olmak istiyorum. Biliyorum uzun oldu biraz. Ama içimi dökmek istedim. Benzer durumlar yaşayıp şimdi mutlu olan var mıdır acaba. Zaman ve sabırdan başka ne önerirsiniz?
 
Ya ne güzel atanmışsın, git gez paranı ye.
Kedi sahiplen bir tane, yalnız olma.

Kısmetin ne zaman nereden geleceği belli değil yaşın daha çok genç, hayatı yaşamaya bak. Kafana essin yakın şehire çık haftasınu orayı 1 gün gez, tarihi yerine git ne bileyim yapılacak çok şey var gibi
4 senedir buradayım birçok yeri gezdim. Arabam da var. Ama yalnızlık hissiyle baş etmek çok zor. Artık burada olmak da istemiyorum. Hiçbir şey keyif vermez oldu.
 
10 yıllık ilişkiniz olmuş birkaç kişi ile de ara ara görüşmüşsünüz buna yalnızlık değil kusura bakmayın ama siz ilgi istiyorsunuz gibime geldi
 
Bence bu kadar mutsuz olmanızın sebebi mutluluğunuzu başkasına endekslemiş olmanız o başkası gelene kadar da elinizdeki mutluluk sebeplerini ıskalıyorsunuz . Size bunu 29 yaşında evlenmemiş, arkadaşlarıyla birlikte çocuklarıyla da zaman geçiren biri olarak söylüyorum. Ben de hayatı paylaşacağım bir yol arkadaşım olsun istiyorum ama yok diye de karaları bağlamak makul gelmiyor .Elhamdülillah ,sağlığım yerinde ,ailem yanımda, sizin aksinize özelde de olsa öğretmenlik yapıyorum ,kendime göre yetecek şekilde hamdolsun para kazanıyorum. Olmayanlara endekslenirsek olanlarla mutlu olamayız diye düşünüyorum🍀
 
Bence bu kadar mutsuz olmanızın sebebi mutluluğunuzu başkasına endekslemiş olmanız o başkası gelene kadar da elinizdeki mutluluk sebeplerini ıskalıyorsunuz . Size bunu 29 yaşında evlenmemiş, arkadaşlarıyla birlikte çocuklarıyla da zaman geçiren biri olarak söylüyorum. Ben de hayatı paylaşacağım bir yol arkadaşım olsun istiyorum ama yok diye de karaları bağlamak makul gelmiyor .Elhamdülillah ,sağlığım yerinde ,ailem yanımda, sizin aksinize özelde de olsa öğretmenlik yapıyorum ,kendime göre yetecek şekilde hamdolsun para kazanıyorum. Olmayanlara endekslenirsek olanlarla mutlu olamayız diye düşünüyorum🍀
Haklısın. Uzun süredir ben de böyle düşünüyordum. Şükür sebeplerimi düşünüp yazıyordum. İyiydim gerçekten. Ama son 1 aydır bilmiyorum mutlu bir ilişkiyi haketmiyor muyum diyorum. Gerçekten umutsuzluk dipsiz bi kuyu gibi içine çekiyor insanı. Belki bu da gelip geçici bir süreçtir.
 
4 senedir buradayım birçok yeri gezdim. Arabam da var. Ama yalnızlık hissiyle baş etmek çok zor. Artık burada olmak da istemiyorum. Hiçbir şey keyif vermez oldu.
E tamam daha iyi, yok mu böyle kafa dengi arkadaşların, paraya kıyın ay sonunu bu kez zor getirecez deyin ama atlayın uçağa istambuldaysanız Mardine gidin, ne bileyim trene binin.

Biraz cesaretliyseniz onlineotostop uygulaması gibi bir uygulama var, oradan başka şehire giden insanlara buluyorsunuz ücreti karşılığında sizi götürüyor. Onları kullanın, insanlarla yolculuk yapın.

Hobi edinin? Bilmiyorum var mı gittiğiniz spor, sanat dalı vs olsun ama grup sporuna gidin
 
E tamam daha iyi, yok mu böyle kafa dengi arkadaşların, paraya kıyın ay sonunu bu kez zor getirecez deyin ama atlayın uçağa istambuldaysanız Mardine gidin, ne bileyim trene binin.

Biraz cesaretliyseniz onlineotostop uygulaması gibi bir uygulama var, oradan başka şehire giden insanlara buluyorsunuz ücreti karşılığında sizi götürüyor. Onları kullanın, insanlarla yolculuk yapın.

Hobi edinin? Bilmiyorum var mı gittiğiniz spor, sanat dalı vs olsun ama grup sporuna gidin
spora yazıldım haftaiçi başlayacağım. Sevdiğim sanatçılar geldikçe konsere arkadaşlarla imkan oldukça da şehir dışı gezmelere gidiyoruz. Ama her şey bitip eve döndüğümde yalnızım. Bazen diyorum bana bir şey olsa evde ailem çok uzak onlar gelene kadar ölmüş olurum çoktan. Bilmiyorum ya. Çiçeklerim var onlarla ilgileniyorum. Arabaya biniyorum sokak köpeklerini kedilerini doyuruyorum. Bunlar iyi geliyor. Ama o an. Sonra yine yalnızlık hissi çöküyor.
 
Keşke böyle isteyince olunacak bir şey olsa 😔

Kadınlar evliliğin dezavantajı tarafında olup neden evlenemedim diye üzülürler hiç anlamıyorum.

Kendi ayaklarınızın üzerinde duruyorsunuz sizinle aynı durumdaki bir erkek evlenemedim diye üzülüyor mu ? Sanmam.

Onlar her yaşta cocuk yapabiliyor fln demeyin sakın 65 yaşında baba olsalar ne 5 yaşında çocuğu bırakıp vefat edecekler.

Keyfini çıkarın kendi paranızı kazanmanın.

Araba alın tatiller yapın.

Yalnızmışsınız daha önce köpek beslemişsiniz ee ne duruyorsunuz kedi sahiplensenize sokaktan.

Hayat kısa hayatı ıskalama üzülüp zaman değerli.
 
spora yazıldım haftaiçi başlayacağım. Sevdiğim sanatçılar geldikçe konsere arkadaşlarla imkan oldukça da şehir dışı gezmelere gidiyoruz. Ama her şey bitip eve döndüğümde yalnızım. Bazen diyorum bana bir şey olsa evde ailem çok uzak onlar gelene kadar ölmüş olurum çoktan. Bilmiyorum ya. Çiçeklerim var onlarla ilgileniyorum. Arabaya biniyorum sokak köpeklerini kedilerini doyuruyorum. Bunlar iyi geliyor. Ama o an. Sonra yine yalnızlık hissi çöküyor.
Daha çok gençsiniz dediğim gibi ama hedeflerimiz de ulaşmışsınız bir bakıma.
Yaşlarımız yakın ama ben atanmayı beklediğim için evliliği erteliyorum, siz sanırım ben tamamım dediğiniz için o anı bekliyorsunuz ama bu sizi mutsuz ediyor.

Ama yarın bambaşka bir gün olabilir, evleneceğiniz insanla karşılabilirsiniz. Karamsarlığa kapılmayın, dediğim gibi yaşınız henüz çok genç.
Evli olan arkadaşlarım var, hiçbiri de öyle ahım şahım mutlu değil. Evet sevdikleri adamla her an yanyanalar ama bir yandan da ev işi, sorumluluklar vs sıradan sıkıcı hayat devam ediyor ama dediğim gibi yarının bize ne getireceği hiç belli olmaz. Moralinizi bozup mutsuz olmayın, mutsuzluk insanların hal ve hataketlerine bile yansıyor. Biraz sabredin
 
Daha çok gençsiniz dediğim gibi ama hedeflerimiz de ulaşmışsınız bir bakıma.
Yaşlarımız yakın ama ben atanmayı beklediğim için evliliği erteliyorum, siz sanırım ben tamamım dediğiniz için o anı bekliyorsunuz ama bu sizi mutsuz ediyor.

Ama yarın bambaşka bir gün olabilir, evleneceğiniz insanla karşılabilirsiniz. Karamsarlığa kapılmayın, dediğim gibi yaşınız henüz çok genç.
Evli olan arkadaşlarım var, hiçbiri de öyle ahım şahım mutlu değil. Evet sevdikleri adamla her an yanyanalar ama bir yandan da ev işi, sorumluluklar vs sıradan sıkıcı hayat devam ediyor ama dediğim gibi yarının bize ne getireceği hiç belli olmaz. Moralinizi bozup mutsuz olmayın, mutsuzluk insanların hal ve hataketlerine bile yansıyor. Biraz sabredin
Evet gerçekten beni anlamışsınız. silkelenip kendime gelmem lazım haklısınız. Teşekkür ederim böyle hiç tanımadığım kız kardeşlerimden destek almak beni mutlu ediyor 🥹🫶🏻 umarım en kısa zamanda atanır hayallerinize kavuşursunuz ❤️
 
Kadınlar evliliğin dezavantajı tarafında olup neden evlenemedim diye üzülürler hiç anlamıyorum.

Kendi ayaklarınızın üzerinde duruyorsunuz sizinle aynı durumdaki bir erkek evlenemedim diye üzülüyor mu ? Sanmam.

Onlar her yaşta cocuk yapabiliyor fln demeyin sakın 65 yaşında baba olsalar ne 5 yaşında çocuğu bırakıp vefat edecekler.

Keyfini çıkarın kendi paranızı kazanmanın.

Araba alın tatiller yapın.

Yalnızmışsınız daha önce köpek beslemişsiniz ee ne duruyorsunuz kedi sahiplensenize sokaktan.

Hayat kısa hayatı ıskalama üzülüp zaman değerli.
Kedi sahiplenemiyorum maalesef memlekete git gel yaptığım için. Ama geçici yuva olup yuvalandırma yapıyorum zor durumda kedi buldukça. Teşekkürler tavsiyeleriniz için ❤️
 
Evet gerçekten beni anlamışsınız. silkelenip kendime gelmem lazım haklısınız. Teşekkür ederim böyle hiç tanımadığım kız kardeşlerimden destek almak beni mutlu ediyor 🥹🫶🏻 umarım en kısa zamanda atanır hayallerinize kavuşursunuz ❤️
Yaaaa çok teşekkür ederim inşallah 🥺🌺
Siz de gönlünüze göre, mutlu anlar yaşayacağınız çok sevip sevileceğiniz birini bulursunuz inşallah, kalbi güzel olan herkes için geçerli bu dualarım ❤️
 
Ben 28 yaşına girmesine çok az kalmış atanmış bir öğretmenim. Ailemden ve doğup büyüdüğüm şehirden, arkadaşlarından, kedilerimden ve köpeğimden kmlerce uzaktayım.

Bir sene önce 10 senedir birlikte olduğum, sevdiğim adam tarafından hiçbir açıklama yapılmadan, yüzyüze bile gelmeden terkedildim. Aylarca kendime gelemedim. Hep kendimi suçladım bi sebep aradım bulamadım. Üstelik bikaç ay sonra sözümüz olacaktı. Yani beni öyle inandırmıştı. Bilmiyorum belki evlilikten korktu belki başka etkenler vardı.

6-7 ay sonra epey toparlandım. Artık sebep aramayı bırakıp kabullenmiştim. Önüme bakmalıydım. Sonuçta kimseye kötülüğü olmayan, hayatı seven neşe dolu biriydim. Konuştuğum görüştüğüm birileri oldu ama kimseye karşı bir şey hissedemiyordum. Onu da düşünmüyordum unutmuştum.

Sonra biriyle bir şeyler olacak gibi oldu ama olmadı. Uzun süre kimse olmadı. Sosyal medyadan bikaş kişiyle tanıştım sonuçta artık herkes böyle yapıyordu. Ama onlarla da olmadı.

Artık bıraktım. Düşünmemeye çalışıyorum. Kendime yönelmek kendimi geliştirmek istiyorum.

Uzun süredir de yalnızım. Ama yalnız olmak beni çok üzüyor. Umutsuz oluyorum. Hep böyle mi olacak? Sonsuza kadar yapayalnız mı olacağım? Üstelik hayatta en çok istediğim şeylerden birisi de anne olmaktı. Arkadaşlarım evlendi. Bebekleri oldu. Ben neden yuva kuramıyorum?

Biraz umuda, aşka inanca ihtiyacım var. Sevmeye sevilmeye ihtiyacım var. Her şeyi tek başıma yapmaktan çok yoruldum. Zaten yıllardır varolan ilişkimde de hep yalnız bırakıldığımı sonradan farkettim.

Artık mutlu olmak istiyorum. Biliyorum uzun oldu biraz. Ama içimi dökmek istedim. Benzer durumlar yaşayıp şimdi mutlu olan var mıdır acaba. Zaman ve sabırdan başka ne önerirsiniz?
Yaşınız çok genç, atanmış olmanız çok güzel. Hayata pozitif bakmaya başladığınızda doğru insan çıkıyo karşınıza ben böyle inanıyorum, böyle yaşadım. Karamsarlıktan çıkın bir an önce, karamsar olduğunuzda farkında olmadan yaydığınız enerji de bu yönde oluyor. Sosyal medyadan birileriyle tanışmak yerine belli başlı kurslara, korolara katılabilirsiniz bence. Sosyal ortamlarda birilerini tanımanın daha doğru olduğunu düşünüyorum.
 
Yaşınız çok genç, atanmış olmanız çok güzel. Hayata pozitif bakmaya başladığınızda doğru insan çıkıyo karşınıza ben böyle inanıyorum, böyle yaşadım. Karamsarlıktan çıkın bir an önce, karamsar olduğunuzda farkında olmadan yaydığınız enerji de bu yönde oluyor. Sosyal medyadan birileriyle tanışmak yerine belli başlı kurslara, korolara katılabilirsiniz bence. Sosyal ortamlarda birilerini tanımanın daha doğru olduğunu düşünüyorum.
Haklısınız. Böyle yapmaya çalışacağım. Teşekkür ederim güzel yorumunuz ve önerileriniz için. 🙏🏼
 
X