Merhaba kızlaaar
sanırım başarıyorum
5 gün sonra tam 1 ay olacak... Kirpiklerime ilk maskaramı sürdüm. Sevdiceğimle bi ay sonra ilk kez görüştük, yüzüme dikkatlice bakıp dedi ki, aa kaşların var artık
Kirpiklerimi takma sanıo, çünkü arada bi takma kirpik kullanırdım... Ben de konuyu değiştirip dedim ki "bak takma kirpiklerimi senin istediğin gibi kısalttım biraz", "bak böyle çok güzel olmuş" dedi... Sonra oturduk muhabbet filan, ayrılırken dedim ki, "kirpiklerim gerçek, kaşlarım da uzadı evet". Ay bi gözleri doldu, bi kötü oldu, duygulandı, heyecanlandı... Ben bilmiodum bu kadar istediğini...
Yani kızlar çok şükür, galiba oluyo bu sefer, sanırım başarıyorum... 20 senede ikinci kez bu aşamaya kadar geliyorum. Önümüzdeki bir ayı da atlatırsam hayatımın en büyük başarısı olcak bu...
Henüz tavsiye verecek konumda değilim ama, benim öncede yaptığım en büyük hatam: ellerim kirpiklerime, kaşlarıma ya da saçıma gittiğinde hemen yön değiştirmeye çalışırdım, yani bi iplik parçası, kıyafetimin ucuyla falan oynardım. Çoook eskiden tek değer verdiğim psikiyatristim bana bununö yanlış olduğunu söylemişti, o zamanlar küçüktim, anlamamıştım ama bu sefer anladım sanırım.
Bizim hastalığımızın bi refleks hareketi var, parmaklarımızın ince tüy yapısına zaafı var. Yani yön değiştirip bi iplik parçasıyla oynadığımızda anlık olarak saçımızı ya da kaş-kirpiğimizi koparmadığımız için başarmış gibi görünsek de asıl kurtulmamız gereken o refleks... Yani parmağımıza o hareketi unutturmalıyız. Sigarayı parmaklarımızla kavrarken bile dikkat etmemiz gerekiyo, tüy tutar gibi asla bir şeye dokunmamalıyız ki unutalım. Yani benim yöntemim bu
Bi de her elim gittiğinde diyorum ki, "koparsam bu sorunum çözülmeyecek, sıkıntım geçmeyecek, bu sadece anlık bi zevk, yolmazsam asıl tüm sıkıntılarım olmasa da en büyük sorunumdan kurtulcam"...
İnşallah hepimiz kurtuluruz kızlar, bu bi hastalık ve inanın dışardan alınan herhangi bir yardım işe yarasa bende 20 senedir yarardı. Çözüm bizde...