• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Saç koparma hastalığı: Triktillomani

off.. trikotilomani.. tüm hayatımı mahfediyor. Sonuçta kadınsınız.
saçalarınız güzel olsun kaşlarınız güzel olsun istiyorsunuz.
ama başaramıyorsunuz ben kafamdakileri kökünden koparmıyorum ısırıp
da 5-10 cm kadar kırarak koparıyorum. elime dudagıma değdirdiğimde
saçlarımın pürüzlü oldugunu hissediyorum koparıyorum. başlangıcı da şöyle
oldu: ilk okuldayken sınıftan bit geçti kafama :( bitlenmede sirkeler oluyor,
bileniniz vardır saça yapısır ve pürüzlü olur saç teli. elinizde kayıp gitmez takılır
elınıze o arada sırke temızlıyorum dıye pürüzlü olanları koparıyordum. sonra
bu iş zevk vermeye başladı bana. ama saçlarımın sırkesı 1 hafta bıle surmeden
hemen yok olmasına ragmen o pürüzlü -kıvırcıktan ötürü yani- olan saçlarım hala var.
yıllardır da o saçları koparma çabasındayım. başlarda kökünden koparıyordum.
sonraları aliemin baskısıyla kökten yolmayı bıraktım 2 3 yıl kökten kopardım kelleşiti kafam.
bıraktım kökten koparmayı sonra da kırarak koparmaya basladım. o zaman
da 1 2 yıl ıcınde sol taraftaki saçım kulak hızasında kaldı sağ atarfm omuzlarımı
aşıyordu :) ondan sonra kestim saçlarımı kendım. tabi kli hiç bir halta benzemediler.
ama o rezil gibi saçlarla kuaföre gitmeye de utandım ve hala utanıyorum
çünkü hala koparıyorum sımdı hıcbırısı uzamıyor. uzuyor uzuyorda ben kopardıgım ıcın
hep dengesız hepsi bir arada uzasın dıye sureklı kesıyorum yıllarıdr. biçareyim ve bi çarede
aramıyorum bu konuda umudumu yitirdim gibi birşey. OKB ilaçları vs. vs. etki 0.. umarım birgün
bu illet yok olur ama özel çaba artık sarfedemıyorum yoruldum bu konuda yeterınce.
 
Kızlar :43: benim de böyle bir sorunum var yaklaşık 12 senedir,ilkokuldan beri kaş ve kirpiklerimi koparıyorum.Hele kaşlarımı koparırken aldığım hazzı size anlatamam ama sonrasındaki üzüntü beni mahvediyor.Kirpikleri rimelle bi şekilde idare ediyorum fakat kaşların telafisi yok.Boşluklar var kaşımda, resmen kel kel oldu.Kaşalrı kirpikleri koparıp önüme koyunca çok üzülüyorum ama kendimi durduramıyorum nasıl bişey bilmiyorum ama cidden durduramıyorum, benim gibi kaşını koparvar mı acaba? Bugün psikiyatra gittim hastalığımın ismini söyleyip ilacımın dozajını arttırdı sadece.İş artık çirkinlik durumuna geldi ve kötü hissediyorum,yardımcı olabilicek var mı?:44:
 
bende yıllardır saç kırıklıklarımı koparıp duruyorum. tüm saçımı değil sadece uçlarını koparıp duruyorum. herkes gibi bu son bu son diyip bi sürü saçımı koparıyorum.. :(
 
ben bunun bi hastalık olduğunu ilk defa duydum ve çok şaşırdım. bende boş bulunduğumda saçlarımı açarım otururum bi yere elimle tüm saçlarımı tek tek yoklamaya çalışırım. kalın telli pütür pütür elim egelen saçları tek tek kökünden koparırım. genelde de kafamın orta kısmındaki saçları. orada bir seyrelme var hissediyorum elimle yoklayınca. açıklık gibi değil ama. bunu nerdeyse her gün yaparım. ama nedenini bilmiyorum. bende ergenlik dönemini zor geçirenlerdenim. psikoloklara gittim bi kaç defa. ilaç kullandım bi dönem stilizan ve risperdal ayrı ayrı dönemlerde. davranış bozukluğu teşhisi koymuştu doktor. fakat şuan 23 yaşındayım ve kendimi iyi hissetmeme rağmen saçlarımı koparıyorum ve bunun psikolojik bi rahatsızlık olduğunu duyunca çok şaşırdım..
:26:
 
bu hastalık bende liseden beri var. lisede bizim sınıfta bir kız vardı ders boyu bir tel alırdı saçından kötken uca kadar oynardı onla. dalga geçip taklidini yapardık hep. taklit yapa yapa pürüzlü olan saçlarımla oynamak çok hoşuma gitmeye başladı. sonra bu oynama koparmaya döndü. özellikle başımın tepesindeki saçlar çok pürüzlü onları kökündn koparmaya bayılıyorum. bir baktım tepem açılmış. saç koparmayıda engelleyemiorm bu yüzden bende artık o pürüzlü saçları dişlerimle alıp kesiyorum. uçtan 2 3 cmlik kısımlarını. bide elime alıp seviyorum pürüzlü yerlerini. kendime engel olamıyorum sonra o kopardığım saçlaır görünce çok pişman oluyorum :(

bunu yapmamak içn saçlarımı sürekli topluyorm ama bir bakıyorum tel tel saçları çıkarmışım yine koparmaya başlıyorm nasıl kurtulcaz bu illetten bilmiyorum valla
 
bu hastalık bende liseden beri var. lisede bizim sınıfta bir kız vardı ders boyu bir tel alırdı saçından kötken uca kadar oynardı onla. dalga geçip taklidini yapardık hep. taklit yapa yapa pürüzlü olan saçlarımla oynamak çok hoşuma gitmeye başladı. sonra bu oynama koparmaya döndü. özellikle başımın tepesindeki saçlar çok pürüzlü onları kökündn koparmaya bayılıyorum. bir baktım tepem açılmış. saç koparmayıda engelleyemiorm bu yüzden bende artık o pürüzlü saçları dişlerimle alıp kesiyorum. uçtan 2 3 cmlik kısımlarını. bide elime alıp seviyorum pürüzlü yerlerini. kendime engel olamıyorum sonra o kopardığım saçlaır görünce çok pişman oluyorum :(

bunu yapmamak içn saçlarımı sürekli topluyorm ama bir bakıyorum tel tel saçları çıkarmışım yine koparmaya başlıyorm nasıl kurtulcaz bu illetten bilmiyorum valla

bende de ayni senin gibi lisede basladi, universite sinavina hazirlanirken. ama cocuklugumda da tirnak koparma hastaligim vardi. hastali diyorum cunku gercekten oyle. bu tur obsesyonlarin once kaynagini bulmak gerekiyor. bunu neden yapiyorum sorusu ile basladim ben kurtulmaya acikcasi. aslinda amac rutin disindakilerden kurtulmak. yani tirnaklarda ele gelen puruzu tamir etmek icin kemiriyodum ayni sekilde saclarimda da sadece puruzlu olanlardan kurtulmak istiyordum. tirnaklarim icin once guzel bir manikur yaptirdim. her gun kremledim.dusgun olmadgini dusundugum yerleri kestim vs.

sac icin de ayni sekilde dusundum, kopardikca dipten ince telli saclar cikiyor yine puruzlu oluyor ustelik kisa oldugu icin daha daginik duruyor. bunlardan hoslaniyormuyum hayir. o zaman bunu birakmaliyim. birakmayi denemeliyim. peki canim bunu yapmak istediginde ne yapmaliyim? bunun yerine ne koyabilirim? mesela orgu ormek iki elle oynanabilecek bir oyun oynamak. amac iki eli de mesgul edip tamamen ilgiyi dagitmak.

bir zaman sonra yaptiginiz seylerden de sikilip vazgeciyorsunuz zaten..

terapiler ilaclar tabi ki denenebilir. ama bunu kendini yendiginizde hissedeceginiz ozguven inanin baska sorunlarinizin da tedavisi olacaktir.
 
bende de ayni senin gibi lisede basladi, universite sinavina hazirlanirken. ama cocuklugumda da tirnak koparma hastaligim vardi. hastali diyorum cunku gercekten oyle. bu tur obsesyonlarin once kaynagini bulmak gerekiyor. bunu neden yapiyorum sorusu ile basladim ben kurtulmaya acikcasi. aslinda amac rutin disindakilerden kurtulmak. yani tirnaklarda ele gelen puruzu tamir etmek icin kemiriyodum ayni sekilde saclarimda da sadece puruzlu olanlardan kurtulmak istiyordum. tirnaklarim icin once guzel bir manikur yaptirdim. her gun kremledim.dusgun olmadgini dusundugum yerleri kestim vs.

sac icin de ayni sekilde dusundum, kopardikca dipten ince telli saclar cikiyor yine puruzlu oluyor ustelik kisa oldugu icin daha daginik duruyor. bunlardan hoslaniyormuyum hayir. o zaman bunu birakmaliyim. birakmayi denemeliyim. peki canim bunu yapmak istediginde ne yapmaliyim? bunun yerine ne koyabilirim? mesela orgu ormek iki elle oynanabilecek bir oyun oynamak. amac iki eli de mesgul edip tamamen ilgiyi dagitmak.

bir zaman sonra yaptiginiz seylerden de sikilip vazgeciyorsunuz zaten..

terapiler ilaclar tabi ki denenebilir. ama bunu kendini yendiginizde hissedeceginiz ozguven inanin baska sorunlarinizin da tedavisi olacaktir.


terapiler ilaçlar insanı yorar diye düşünüyorum. sonuçta bu huyun bir hastalık olduğuna kendimizi inandırırsak ozaman olay biter kendim engelleyeme çalışmam diye bunun bi hastalık olduğunu inkar ediyorum. çok güzel bir noktaya değinmişsiniz bende şimdi farkettim pürüzsüz olan saçlarımı asla koparmıyorum bende sadece içlerinden pürüzlü olanı seçip onu koparıyorum. tırnaklarımdada aynı şekilde sizin gibiydi ona sürekli maniküre başladım. çantamdan törpü eksik etmiyorum bir pürüz görim anında törpülüyorum yoksa koparmaya başlarım onu biliyorum. kafa dağıtmak başka şeye odaklanmak tek çözüm
 
bendede var küçüklüğümden beri.orta okuldayken kirpiklerimi koprarıyordum ..şimdi saçlarımı genelde yalnız olduğumda ve durgun olduğum zamanlar daha çok oluyo koparma :43:bıktım kendimden
 
ben 2003 yılından beri uğraşıyorum bu hastalıkla saçlarımı çook seven ben, saçlarımı yoldumda yoldum yıllardıır. bu hastalığın sebepleri bana göre 1.mutsuzluk 2.pasiflik 3.tatminsizlik artık herşeye sahip olsam bile mutlu olamıyorum, ama o saçlarımı yolduğumda inanılmaz mutlu oluyorum tabiki bir anlık sonrası üzüntü:(( ------esma23 yeni başladıysan kurtulabilirsin ilerlemeden -------
 
ben 2003 yılından beri uğraşıyorum bu hastalıkla saçlarımı çook seven ben, saçlarımı yoldumda yoldum yıllardıır. bu hastalığın sebepleri bana göre 1.mutsuzluk 2.pasiflik 3.tatminsizlik artık herşeye sahip olsam bile mutlu olamıyorum, ama o saçlarımı yolduğumda inanılmaz mutlu oluyorum tabiki bir anlık sonrası üzüntü:(( ------esma23 yeni başladıysan kurtulabilirsin ilerlemeden -------
ben yaklaşık 10 yıldır yooluyorum.22 yasındayım.12 yasında başladım.3 ay ellemiyorum artık ellemicme diyorum.tekrar başlıyorum.ya bunu atlatan biri yok mu sitede.varsada nasuıl atlattı.artık kendimden nefrte ediyorum
 
ben yaklaşık 10 yıldır yooluyorum.22 yasındayım.12 yasında başladım.3 ay ellemiyorum artık ellemicme diyorum.tekrar başlıyorum.ya bunu atlatan biri yok mu sitede.varsada nasuıl atlattı.artık kendimden nefrte ediyorum

Farkina varmadan elin oraya gidiyor kopartiyorsun galiba
basina birsey örtsen elin oraya gidince elin sacina degil
o örtüye gelir cekersin belki.
 
8 yıl oldu 21 yasındayım. 8 yıl ıcınde 2 ay azmederek ara verdım sonra yenıden basladım. 1 yıl sacımı kaztarak buna son vermek ıstedm kardeşlerimn yuzunden hepsı aynı boyda olan uzun guzel saglıklı saclarımı sırf baskalarının derdını dert edındıgım ıcın tepe bölümünü ve sol kulagımın bıraz ılerisini kopardım . artık irademın bıttıgını bu konuda yenıldıgımı dusunuyorum bı sevgılım var onuuu cok sevıyorum allah basımdan eksık etmesın bana bu koonuda hep yardımcı olmaya calısıo ona ne kadar defalarca söz versemde tutamadım . bugun sabah persembe gunu psikolaga randevu aldım ve işe giderken ablamı aradım içimi döktüm (ki ben onun btün sırlarını hayatını bı anda tersıne cevırecek cok seyı bılmeme ragmen ıkımız arasnda dıe paylşmadm ona olan saygımdan) ve o yemeden yutmadan sevdıgım ınsanı arayıp benım butun dedıklerımı ona anlatmıs. bense sevdigime dıemıodum uzulmesın dıe yuzu asılmasn dıe sınav haftası aklı bende olmasn dıe ama ablam sagolsn yok cok fazla acıgı var yok sana yalan sölicek yok şöle yok böle .. sevdgimde benı arayıp yemın eddrdı sonra konustuk guzel bı konusmamız vardı yarn parmak bandı almaya gıdıcem eczaneden persemde dooktor. ablama gelınce 4 kardeşiz ve abım ve öbur ablamdan bı darbemı yemıstım bu ablamda benı hayal kırıklıgına ugrattı cok uzuldum ve anladım kı benm bundan snra hayatımda sadece annem babam ve sevdıgım insan var . sevdgım ınsan o kadr mukemmel bırıkı dusunsenıze benı su halımle sevıp hep arkamda duruo ben her yenıldıgımde ben devam edemıcem kul hece demedı hep yanımda oldu ama bu son sansm bu sefer kurtuldum kurtuldum yoksa bı kelebek gıbı son kez kanatlarımı cırpıp vazgecıcem nefes almaktan ....cok zor ruzgardan yagmurdan korkmak trikolillomani benım özgurlugumu caldı ve gerı almak ıcın son sansm var...
 
ben yaklaşık 10 yıldır yooluyorum.22 yasındayım.12 yasında başladım.3 ay ellemiyorum artık ellemicme diyorum.tekrar başlıyorum.ya bunu atlatan biri yok mu sitede.varsada nasuıl atlattı.artık kendimden nefrte ediyorum

aslında kafanı başka şeylerle meşgul etmeyle çalışsan belki durdurabilirsin,ben bi ara atlatmıştım ama şimdi çok kötü durumdayım saçlarımın yarısından fazlası yok , bu durumu tetikliyen ise benim evliliğim oldu. hatındaki problemi bul bence seni en çok ne etkiledi!
 
8 yıl oldu 21 yasındayım. 8 yıl ıcınde 2 ay azmederek ara verdım sonra yenıden basladım. 1 yıl sacımı kaztarak buna son vermek ıstedm kardeşlerimn yuzunden hepsı aynı boyda olan uzun guzel saglıklı saclarımı sırf baskalarının derdını dert edındıgım ıcın tepe bölümünü ve sol kulagımın bıraz ılerisini kopardım . artık irademın bıttıgını bu konuda yenıldıgımı dusunuyorum bı sevgılım var onuuu cok sevıyorum allah basımdan eksık etmesın bana bu koonuda hep yardımcı olmaya calısıo ona ne kadar defalarca söz versemde tutamadım . bugun sabah persembe gunu psikolaga randevu aldım ve işe giderken ablamı aradım içimi döktüm (ki ben onun btün sırlarını hayatını bı anda tersıne cevırecek cok seyı bılmeme ragmen ıkımız arasnda dıe paylşmadm ona olan saygımdan) ve o yemeden yutmadan sevdıgım ınsanı arayıp benım butun dedıklerımı ona anlatmıs. bense sevdigime dıemıodum uzulmesın dıe yuzu asılmasn dıe sınav haftası aklı bende olmasn dıe ama ablam sagolsn yok cok fazla acıgı var yok sana yalan sölicek yok şöle yok böle .. sevdgimde benı arayıp yemın eddrdı sonra konustuk guzel bı konusmamız vardı yarn parmak bandı almaya gıdıcem eczaneden persemde dooktor. ablama gelınce 4 kardeşiz ve abım ve öbur ablamdan bı darbemı yemıstım bu ablamda benı hayal kırıklıgına ugrattı cok uzuldum ve anladım kı benm bundan snra hayatımda sadece annem babam ve sevdıgım insan var . sevdgım ınsan o kadr mukemmel bırıkı dusunsenıze benı su halımle sevıp hep arkamda duruo ben her yenıldıgımde ben devam edemıcem kul hece demedı hep yanımda oldu ama bu son sansm bu sefer kurtuldum kurtuldum yoksa bı kelebek gıbı son kez kanatlarımı cırpıp vazgecıcem nefes almaktan ....cok zor ruzgardan yagmurdan korkmak trikolillomani benım özgurlugumu caldı ve gerı almak ıcın son sansm var...

seni o kadar iyi anladım ki.... ah bu ablalar kardeşler neden öz kardeşinin kötü olmasını isterler ki! neden onları mutsuz ederek mutlu olurlar ve bunuda kabul etmezler!:( benim hastalığım 2003 sonlarında başladı başlıca sebep ablamdı, yoluyordum saçlarımı duvarlara yapıştırıyordum,biriktiriyordum tutam tutam onlar benim göz yaşlarımdı, ama bıraktım yolmayı tam kendimi topladım derken nişanlandım o arada yoldum bir kere saçlarımı,evlendim evlendikten sonra hiç saçım olmadı benim ve bunun tek sebebi artık eşimdi beni çok seven o insan benim tanıdığım insan değilmiş,içinden bi hayvan çıktı resmen uyurken kıpırdarsam kızar nefes alma diye delirir şiddetli deli çıktı. hep ben yenildim şu hayatta!!!:( bu derde düşmeyen kişi bizi nasıl anlasın anlamazlaar anlayamazlar:(
 
bu hastalığa yakalanmış insanlar birbiriyle görüşse yüzyüze dertleşse bu hastalığı yenmede olumlu rolü olur diye düşünüyorum, ama herkez ayrı ayrı şehirde!:( bu şehirde bir yoldaşım olsaydı birbirimize kardeşlik yapsaydık ne güzel olurdu!!!
 
seni o kadar iyi anladım ki.... ah bu ablalar kardeşler neden öz kardeşinin kötü olmasını isterler ki! neden onları mutsuz ederek mutlu olurlar ve bunuda kabul etmezler!:( benim hastalığım 2003 sonlarında başladı başlıca sebep ablamdı, yoluyordum saçlarımı duvarlara yapıştırıyordum,biriktiriyordum tutam tutam onlar benim göz yaşlarımdı, ama bıraktım yolmayı tam kendimi topladım derken nişanlandım o arada yoldum bir kere saçlarımı,evlendim evlendikten sonra hiç saçım olmadı benim ve bunun tek sebebi artık eşimdi beni çok seven o insan benim tanıdığım insan değilmiş,içinden bi hayvan çıktı resmen uyurken kıpırdarsam kızar nefes alma diye delirir şiddetli deli çıktı. hep ben yenildim şu hayatta!!!:( bu derde düşmeyen kişi bizi nasıl anlasın anlamazlaar anlayamazlar:(

bıde o kadar duygusalımkı kahretsın dun iş arkadasım işten ayrıldı ve masası boş kaldı oturdugu yere baktıkca gözlerım doluo aglıcak gbı oluyorum tabı herseyde böle ızledıgım bı dızıde mavış aglayınca bende baslıyorum aglamaya bıseyde gerılıolarsa bende gerılıorum en ufak bıseyde kendıme bellı etmesemde strese grıorum sonra sevdgımı dusunuyorum sacımı koparınca ne kdr uzuluo dıe ordan kopardıklarımı dusunup haydeeeee bıda saldr guzelım saclara ne degısık bıse oldum bılmıorum ben byle saclarım suan hıc bellı olmuo allaha sukur ama sınırda bıraz daha yolsam sacım kalmıcak bellı olcak acıklıklarımı gızlemem cok zor olcak offf
 
Back