benimde sanırım 12 yaş civarlarında başladı.çocukken kafama kum atmışlardı.kum taneleri saçlarımın arasına girmişti yıkadılar ama sanki hep varmış gibi hissetim saç köklerinde.çıkarma çabası ile saç köklerini oynatmaya başladım ve sanırım koparmalar öyle başladı,böyle hatırlıyorum.önde başladı, yavaş yavaş yürüdü en büyüğü ceviz boyutunda oldu.kısa çıkan saçlar kaşıntı ve batma ile tekrar tarafımdan yokedildi:))böylece 38 yaşındayım devam etti ,saklayabileceğim boyutta oldu hep.cımbız bazen kullandım.kısa saçlar beni deli ediyorlar.kaşıntıdan ölücem sanki.ama %80 kontrol edebiliyorum ben.kuaför stresini düşünüyorum nediycem yine diye düşünüyorum hep.aslında garip bi zevkte var bu işte gerçekten ama görüntü fena oluyor.kanattığım kabuklandığı çok oldu.koparmamak için kafamın derisini bile kazımak istedim.saçlar daha çok batmaya başlıyorlar o zaman onu farkettim yaranın üstüne sarımsak basmak iyi geldi bazen.yakıcı etkisi koparmayı ve oradaki hislenmeyi öldürüyor gerçekten.arkadaşlar bu iş beyinde bitiyor sigara gibi.bağımlıyız biz.keşfedilmiş bir zevk alma noktamız var üzülerek söylüyorum böyle bence.tek bir tel kökü acıyor ve herşey orda başlıyor.9 aydır hiç yolmadım saçımı ama kafada bitti dedim ama bir garip saç teli beni yine uyardı dün, 3 tel gitti .yapmıycam kararlıyım.saçlarım uzadı 6-7 cm varlar .bugün gerçekten çok zorluyor beni.zirvede olmama rağmen yolmıycam işte onları ,onlar benim:))ve bana çok yakışıyorlar uzasınlar diye çok bekledim onları, kıymamalıyım , ben bunu engelledim ve yine engelliyeceğim ,ben güçlüyüm ,hepimiz güçlüyüz, buna yenilmiycez ama bu hep bizimle olacak, ilaç filan hikaye ,biz bununla hep savaşıcaz ve hep kazanıcaz .bugün şu an karar ver ,banyoya git ve durumuna bak aynada bu sen olmayacaksın artık.saçını tokala, bağla, bişey yap.sadece 4 ayda herşey yerine gelecek unutma ,hepsi hemde.yanlız kalma sakın ilk başta .gez toz .hissiyatı unut kitap oku resim çiz, yemek ye, sigara iç,mağaza dolaş, eve hayvan al ,çocuk yap:)))uğraş bişeylerle unutacaksın kesin ama hatırlayacaksında bir gün, o bir tel acıtacak canını, seni zorlıycak içindeki canavar ama o seni yenemez ve hiçyenemiycek, seni yanlızken yakalamak istiyor neden düşündünmü, hiç?:))))yenemez o bizi yenemez arkadaşım, hep gelicek bizi yoklıycak bununla yaşamayı öğrenicez tamamı,bunca yıl geçmedi, geçmeyecekte, bunu bil ,ona göre savaş onunla.ama inan bir süre sonra daha az yokluyor ,benim9 ay oldu lanet olası yine geldi o his, defedicem onu ,sende öyle yapacaksın bukadar basit işte.teslim olma, yaz burdan hislerini .ama yolma lütfen, çek elini bitti artık de.kriz geçince ve bu sitenin bu bölümünden ve bu konudan uzak dur düşünme, konuşma bile unut.burdan yazmak sadece yardımcı olmak ve kendimi ifadelendirmekti.size söz veriyorum bu krizi atlatıcam ben.bu siteye ancak bir sonraki krizde ancak giricem ,o arada unutucam yine hatırlamıycam bile.sadece allah bizimle unutma lütfen ,onun kudreti ile herseferinde bunuda aşıcaz inan, çıldırdığın anlarda ,dua et rahatlatacak seni, kesin olarak, dene göreceksin.senden korkması lazım, aciz kalma senin vasıtanla sana zarar vermesine izin verme.kafayı yemedim inanın:))ama bu kriz böyle aşılıyor denedim ben ve başardım ,olay bu kadar.geçti artık arkadaşım ,hadi geçmiş olsun sanada inşallah.