aslında çok çekinerek yazıyorum, çünkü yaşadıklarımın en büyük sorumlusu benim. öyle alışılagelmiş bişey değil, kolay anlaşılacak bişey değil bu konu.
2012 mart ayında başlayan bir hikaye, kabak tadı veren mide bulandıran fazlasıyla hata içeren ve bir türlü bitmeyen.
ayrıntıların olduğu bir sürü konu bulabilirsiniz, daha öncede onunla ilgli çok konu açmıştım.
defalarca bana yaklaşmaya çalıştı defalarca sorguladım hoşlandı ama yaklaşmadı hep kaçtı aslında sadece zor zamanlarında iyi niyetimden yara bandı yapmıştı kendine.
Ben en başında bişeyler hissetmiyordum veya öyle düşünüyor kabul etmiyor güvenmiyordum bilmiyorum, o kdr çok şey yasandıki hangisi ne zmn oldu hatırlamıyorum bile.
Olabildiğince özet geçip son döneme ağırlık vermeye çalışacağım.
İlk tanıştığımızda çok hızlı gelişen bir arkadaşlıktı fakat o dönem kız arkadaşı varmış, ben öğrendiğimde tepki göstermiştim, dönem dönem bu sebepten konuşmadık dönem dönem barıştık bana kız arkadası varken yok demesinin tek sebebi ondan hoşlanmamı istemesiydi, bunun açıklamasını çok sorguladım ayrıntılar ile boğulmak boğmak istemiyorum ama 2013 şubat mart ayına kdr bu konuyu tam anlamıyla çözemedik.
Şimdi anlıyorumki ztn onun yapısı temiz ilişkilere ters, ztn o çözmek istememiş.
Sonrasında ilişkisi bitti, biz bir kaç uzaktık tekrar yakınlaşmaya başladı, en başındaki gibi.
Ben şaşkındım güvenmiyordum.
Haklı çıktım.
Geçen yıl tamda bugün, eski sevgilisi ile barıştığını ögrendim.
Bir şekilde lafı dolandırıp sordum, yine yok öyle bişey dedi bingo!
o gece sabaha kdr herşeyi düşündüm, dogruları yanlışları eksileri nedenleri.
sabah bir mail attım, tabiki anlamadı.
Bırak zaman çözsün dedim, bakalım MEVLAM NEYLER..
Bir hafta sonra eski sevgilisi numaramı ayrıntılardan görüp beni aradı, birsürü hakaret etti
O beni başka numaradan aradı, ztn bıkmıştım ayrılırız bu gece herhalde dedi.
Ve benim için çok zor günler başlamış oldu.
Her gün belediyeye gelirde kavga eder diye korktum.
Hiç bi şekilde cevap vermemiştim.
Kız hırsını alamamıştı, onunda suçu yoktu ve ben hiç birine bulaşmak istemiyordum.
Ayrılırım diyen insan boy boy fotolar paylaşıyor mutlu mutlu geziyordu
Aradan bir ay geçti belediyeye iş başvurusu yaptı.
Ben şok oldum
Çünkü onun tek bir lafı ile işe başlayabilecek konumdaydı.
Başlamadı, o devreye girmedi.
Aradan zaman geçti, ben yaşananları üstüme almamış neşemi bozmamıştım.
Bu arada aynı ortamdaydık ve ben adım adım herkesi işliyor dostlar ediniyordum.
Ev ziyaretlerine başladık, pikniklere gezmelere gittik.
Artık bana saçma sapan şakalar yapmaya ugraşan tip gitmiş, evde kaldın başımıza kaldın diyen tip gitmiş sessizce hayran hayran beni izleyen biri gelmişti
o arada ben biri ile görüşmeye başladım, ama yapamadım ona bir adım daha yaklaşmıştım ama yapabileceğim hiç bişey yoktu.
aradan çok zaman geçmedi, eylül ayının sonu gibi ayrıldılar.
Ayrıldığı akşam beni aradı ağladı ağladı ne düşündüysem ne yaşadıysam ne hissettiysem söyledi yanılmadığımı düşünmüştüm doğru yaptığımı düşünmüştüm.
O akşam dost oldum, ihtiyacı olduğu şekilde davrandım.
Sonraki bir ayda zordu, kız her gün iş yerinin önünde bekliyordu ben arka kapıdan çıkıyordum suçlu gibi, her gün arıyordu.
bir gün yoruldum işe aldırıcam evlenicem hemen dedi, ben anında istifa ederim senin mutsuzluğunu izleyemem dedim vazgeçti.
ne ihtiyacım varsa koşmaya başladı, ailemle tanıştı kardeşimle ortak planlar yaptı inş hep mutlu olacagız ben hep yanınızda olacağım demeye başladı aralık ocak aylarında her hafta görüştük işimiz yoksa öylesine iş varsa iş bittikten sonra hsonları bişeyler yaptık.
Hatta aralık başında biri yanıma gelip bize kahve içmeye geleceklerini söyledi, ama sonra ses çıkmadı. Meğer kastettiği istemeye gelmekmiş, kendi onaylamış sonra yazı bekleyelim abi demiş
- biz mart ayında seçim atlattık ve canımız burnumuza geldi cok yogun çalıştık küçük bir yer olduğu içinde beklemek zorundaydık, her türlü izin durdurulmuştu.
Ben onun yorgunluğunun farkındaydım, ve sadece anı yaşadım sorgulamadım şekillendirmedim kurcalamadım.
Sonra şubat ayının başında bir anda selam sabah kesildi, iş yerinden biri ile yaza ciddi adımlar atacagını söyleyen insan, benimle ilgili cok olumlu düşündüğünü soyleyen insan aynı hafta selamı sabahı bıcak gibi kesti.
bu arada benim farkında olduğum durumlar vardı ve ben onunla bir gelecek kurmaktan vazgeçiyordum, ve tıpkı geçen yaz olduğu gibi ilişkiyi çevirmeye çalışıyordum. çünkü aynı ortamdaydık ve geziyor eğleniyorduk cok fazla şey biliyordum ve olabilecekleri kestiriyordum.
olmadı yapamadım çözemedim tek istediği susup kenara çekilmemdi ne yapsam suç oldu varlığım batar oldu çünküüü...
Şimdi hikayeyi biraz geri saracağım.
kasım ayının ortasında bir gün facebookta ilişkisi var yaptı, sordum sorduk yok öyle bişey eski sevgilime inat dedi
ama değildi ve eski sevgilisi de değildi, arkadaşının iş yerinde çalışan 20 yaşında 10 yaş küçük bir kızdı. ona daha önce açıldğını çok sevdiğini peşini bırakmadığını biliyorduk, çok saf ne dersem diyeyim kızmıyo küsmüyo ne desem yapıyor diye ara ara anlatırdı.
bir gün benimle görüştüyse, ertesi gün kız yer bildirimleri yaptı, ona sorduğumda il dışındayım dedi ama iş yerinde sabah kimseye dünde şuraya gittim demedi asla açık vermedi.
ben artık şubat ayına doğru şüphelerimde haklı olduğumu görmüştüm ve yukarıda dediğim gibi ortam bozmadan tatsızlık cıkmadan sıyrılmaya çalışıyordum.
seçim bitti, izne çıktık geldik hiç bişey değişmedi.
mayıs ayında bir akşam otururken apar topar kalktı gitti
kız intihar etmiş evlenmeyecek diye.
hepsi ben istemeden karşıma çıkıyor puzzle gibi birleşiyordu.
haziran başında oda arkadaşlarımla evleniyorum diye konuşmaya başlayınca whatsapptan yazdım, ve beni çok üzen o cümleleri sıraladı
"ben çok mutluyum, evlenince herşey cok daha güzek olacak..
sen aklındakini yaşadın yeter artık hayatıma saygı duymayı ögren ben seninle sadece dertleşiyordum sana laf anlatmaktan bıktım.
beni delirtme konuşursam kalbini kırarım sus işine bak..
hakkını öbür tarafta öderiz tamam tamam.. "
ben sadece hakkımı ödeyemeyzsin yapma rabbim biliyo neler olduğunu deme öyle üzülürsün dedim
ertesi hafta heryerde mutluluğunu anlatmaya başladı biz 6 aydır birlikteydik ztn dedi
herkes şok oldu özellikle kışı birlilkte geçirdiğimiz aileler.
herkes ona yanlış yaptığını söyledi, üstelik kız ile ilgili çok farklı şeyler dolandı ve hala benimle kıyaslıyorlar hala konuşuyorlar
ramazana iki gün kala söz kesti, artık tüm iftarlara birlikte geliyorlar.
toplu olanlar neysede dün akşam benim çok samimi olduğum bir eve getirecekmiş, üstelik gelip gelmeyeceğini söylemiyormuş bile, ne farkederki siz gelecek diye düşünün , biz en özel misafiriniz bize ozel masa isteriz diye dalga geçiyor.
beni uyardılar, çok kızdılar, gel dediler ama gitmedim nispet yapmasına izin vermeyecegim
ztn kız beni gördüğü yerde dik dik bakıyor eminimki onada anlattı kurtulamıyorum diye, nasıl gideyim ben..
çok canım yanıyor, gözümün yaşı dinmiyor.
işe gidiyorum densiz insanlar karşıma geçip onun isminin geçtiği şarkıları söylüyorlar, onu seviyor diye..
başkanla konuşsam tayin istesem, ama o zmn aynı seviyeye düşeceğim, ben konuşup onu rezil etmek istemiyorum.
beklesem ben çok yıprandım ben orada bir hayat kuramayacagım çok zaman harcadım dönüp baktığımda elde var sıfır..
susmaktan onun kurduğu tiyatroyu izlemekten çok bunaldım.
bana kızın haklısınız bunlara izin veren benim..
ama hep iyi niyetimin kurbanı oldum ve en azından kimseyi kandırmadım..
bir not daha, nişanlısı bu siteye üye, keşke keşke keşke bu konuyu okusa.. keşke okusada kurtulsa onun gibi bir insandan..