Ruh halımı cozemedım

elefera

Hosgeldin melegim (:
Kayıtlı Üye
3 Mayıs 2010
5.333
18
106
45
İstanbul
Yaklasık ıkı haftadır degısık bır ruh halı ıcındeyım.
Yenı bır ıse basladım, ısımden cok memnunum.
Eskı meslegımden farklı bır alanda, daha rahat, daha huzurlu bır ortam.
Bu ıse baslarken, kafamda cok soru ısaretı vardı,
kabul etmeyı dusunmeyerek geldım ıs gorusmesıne.
Mesafeyı sorun edıyordum, bebek ıstıyordum, evde yasamaya alısmıstım.

Sımdı ıse kararsızlık ıcındeyım.
Henuz ısımde yenı olmama ragmen, karıyer yapmayı dusunuyorum.
Bu nedenle bebek konusunda kararsızım.
Bır yanım ıse anne olmak ıstıyor.
ıkı degerlı dostumun yakında bebeklerı olacak, annelık heyecanlarını sankı ben yasıyorum.

Baska bır sorun daha var.
Son ıkı haftadır esım ne yapsa kırılıyorum, bazen ona cok acımasız davranıyorum.
Mesela gectıgımız pazar gunu temızlık yaptım, o ıse aksam 17:00 ye kadar calıstı.
Eve geldıgınde yemek hazırlamama yardım etmedıgı ıcın konusmadım onunla.
'Sorun ne?' dıye sordugunda terseledım onu,
'konusalım' dedıgınde, 'yalnız kalmak ıstıyorum' dedım.
Sonra da gıdıp, 'bu gunlerde gergınım' deyıp, yanına uzandım.

Gunlerdır boyle davranıyorum aslında.
Bugunde konusmuyorum onunla.
Sebep; aylar oncesınde bır arkadası esıme telefon vermıs.
ılk gordugumde begendıgım ıcın el koydum, ama bır kez olsun kullanmadım.
Esım, kullanmadıgım ıcın erkek kardesıne vermek ıstedıgınde, ızın vermedım.
'kız kardeslerın kullanır, olmaz' dedım.
Dun aksam telefonu ıstedı benden, baska bır arkadasına verecekmıs.
'aılemden bırıne vermeyecegım' dıye de belırttı.
Ben telefonu goturup ona verdım ama, o dakıkadan berı tavırlıyım ona.

Bılmıyorum, ortada bır sorun var mı?
Sorun varsa, kımde?

Cok uzun yazdım degıl mı?

Umarım faydalı fıkırler verebılırsınız bana.

Bu arada ıs yerımde oldugum ıcın, konuyu an be an takıp edemeyebılırım.

Hepınıze sımdıden tesekkur ederım.
 
işe başlayıp yorulduğunuz için eve gelip yalnız yemek yapmak zor gelmiştir size.ama birde çocuk istiyorum diyorsunuz.bu durumda birde çalışırsanız sorumluluklarınız daha da artacak,dağınıklık artacak,ilginizi daha fazla alana vermeniz gerekecek daha çok yorulacaksınız.ama işe gidip geldikçe bir düzen kurdukça bu asabiyetin geçeceğini düşünüyorum ben.ozaman fizyolojik olarakta alışacaksınız,düzeninizi buna göre ayarlarsınız.birde erkekler zaten söylemek bile yetmez bazen 5 kere söyleyince bir şeyleri yaparlar.yani telepati yoluyla bende her şeyi anlasın isterim ama olmuyor bazen.

benim asıl anlamadığım telefon mevsuzu.telefonu erkek yada kız kardeşleri kullansa ne olur.aranızda onlarla problemmi var bilmiyorum ama bu şekilde davranırsanız ailesine böyle yaptığınızı düşünüp yanlış düşüncelere kapılabilir eşiniz hakkınızda.ne olacakki bir telefon alt tarafı isterken bile ailemden birine vermeyeceğim diye özellikle belirtecek kadar ürkütmüş görünüyorsunuz bukonuda.
açıkçası benim 2 abim var ve yengelerim her konuda beni düşünürler.onada alalım,ona şunu al vs.eşiminde kız kardeşi var ve bende ona karşı öyleyim gider hediyeler alırım,kendime onda olmayan bir şey aldıysam ona da alırım yani ufak şeyler ''ufak''dır ama gönülleri alır değer verildiğini hissettirir diye düşünüyorum.
işin birde şu boyutu var bu aralar mevsimsel midir nedir herkeste bir asabiyet durumu var.duygu durumunda değişiklikler var bende dahilim buna.içim sıkılıyor,bir şey yapmak gelmiyor içimden,yatmak bilmiyorum,yatınca kalkmak bilmiyorum,sürekli pofluyorum vsvssvs.yani ufak şeyler sorun etmeyip en az sıkıntıyla atlatmaya bakın derim.
 
Son düzenleme:
canım kaç yaşındaydın?
bence gündelik sorunlar ve eski unutulmayan kötü anılar, bazen böyle sorunlar yaratabilir. Hareket ederken ya da konuşurken biraz kendini dinlesen yapmak ya da söylemek istediğin şeyi fark etsen, sorun kalmaz diye düşünüyorum
işe alışma süreci ve geleceğe dair endişelerde seni yormuş olabilir, ayrıca kariyer mi çocuk mu sorusu öylesine bi problem değil, bayağı zorlar insanı bunları düşünmek
kendine çokta haksızlık etme valla, insanın eşine nazı geçmicekte kime geçecek
 
Son düzenleme:
DoLL_,
Tesekkur ederım yorumunuz ıcın.
Aslında ıs yerımde yorulmuyorum, eve gıttıgımde ıse genelde kendıme zaman ayırıyorum.
Esım yemek yerıne, salata yemek kararı aldı, dolayısı ıle yemek yapma derdım de yok.
Istedıgım zaman yardım da eder, bır kac kere soylememe gerek kalmaz.
Yorgun oldugumu fark ettıgınde, dınlenmem ıcın ısrar eder.
'Bunlar neden utulu degıl, bu neden yıkanmadı' demez.
Yanı aslında kolaydır onunla yasamak.

Ama tatıl gunumde cok yorulmustum, butun evı temızledım.
Ve sanırım yorgunluktan gerıldım.

Telefon mevzusu.
Onceden olsa, ben teklıf ederdım 'ben bunu kullanmıyorum, kardeslerıne ver' dıye.
Zıra oyleydım bır zamanlar.
Esımın bana aldıgı bır kac pahalı esyayı, kullanamadıgım ıcın kız kardeslerıne verdım.
Fakat, onların bana karsı yaptıkları saygısızlıklara fazla ıdı yaptıklarım.
Son olarak yaptıgı saygısızlıkları ortbas edebılmek amacı ıle aılesıne yalan soyleyıp,
butun aıle haksız yere bana karsı olunca esım de kardesı ıle ırtıbatını kopardı.
Bu nedenle, kız kardeslerıne asla ıyılık yapmayacagımı bılır ve benı anlar.
 
chess;
30 yasındayım.
Gundelık bır sorun kaynaklı degıl benımkısı sanırım.
Ben hâlâ gecmıste yasıyorum.
Esımın kardeslerını gormeye tahammul edemıyorum.
Gecenlerde bır basıma gıttım, saatlerce yalnız kaldım, esım sonradan geldı.
Kız kardesı bana laf soktu durdu.
O vakıt henuz ıse baslamamıstım, gorusme konusunda ıse kararsızdım.
Alakasız bır yerde 'ev kadınları' dıye bır tabır kullanıp, asagıladı.
Sonra da yıne alakasız bır sekılde 'ben en azından yemek yapmayı bılıyorum' dedı.
Ben evlendıgımde yemek yapmayı bılmıyordum ya!
Sonra yemek ıcın oturduk, en son o kalmıstı.
Bır tek benım yanım bostu.
Ablasına, 'sen buraya gecsene' dedı!
Bırde sureklı benım yaptıgım yada yapmak ıstedıgım seylerı kendı planına dahıl etmıs goruyorum.
Mesela; bır hafta sınemaya gıtmıs olalım, bunu da esım soylemıs olsun ortamda.
Ertesı hafta, 'bu hafta sınemaya gıdecegım' oluyor.
Ben ehlıyet almak ıstıyorum, o da ehlıyet alacagını soyluyor.
En komıgı ıse, laptop almamıs, ama sankı sahıpmıs gıbı konusuyor.
Kısacası esıme olan tepkım, hâlâ aılesınden kaynaklı.
Onlara tahammul edemıyorum.
 
evet aranızda bir problem olduğu için dediğinizi tahmin etmiştim zaten durumu bilmediğim için sormuştum.ozaman haklısınız :1: diyecek laf yok.
evet yorgunluk germiştir sizi bende yorgunken çok tahammülsüz oluyorum.temizlik günü eşimi paketleyipte bir köşede oturtasım geliyor bazen dağıtmasın diye :1:
negüzelki eşiniz size karşı anlayışlıymış zaten bunlar ufak tefek şeyler bunlar için kendi üzerinize çok fazla gitmeyin gelip geçer düzelir her evde olur böyle şeyler önemli olan zararsız atlatmaktır.
negüzel yemek derdinizde yokmuş siz keyfini çıkarın kendinizide huzursuz etmeyin hiç.dediğim gibi bu mevsimde var bir şey dikkat ediyorumda çevremdeki ve forumdaki herkes çok huzursuz :37:
 
benden size tavsiye,hayatınıza hiçbir şey katmayan ve sadece stress yaratan tüm insanları hayatınızdan uzaklaştırın.ben öyle yaptım,acayip rahatım şu an...
 
Sinirleriniz yıpranmış sizin iyice.. Yazdıklarınıza bakınca çok fazla büyük sorunlar gibi durmuyor, elbette yaşadıklarınızı ancak siz kendiniz bilirsiniz ama sanıyorum sadece çok fazla birikmiş bazı şeyler artık ufak şeylerde patlamalar yaşıyorsunuz....

Aynı şeyleri hepimiz yaşıyoruz gerçekten kadınların işi çok zor her anlamda.. ve kimse bizleri anlamıyor anlamakta istemiyor.. Ve bazı insanlara , bazı olaylara tahammül edemez hale gelip olması gerekende fazla reaksiyon gösteriyoruz..

Geçici olduğunu biliyorum ... biraz zaman.. ve en önemlisi eşinizden biraz anlayış..
 
yeni isin hayirli olsun eleferacim..
cok sevindim hem rahat hem huzurlu bir ortamda calismana..
belki gecicidir sendeki ruh hali..
yanlis anlama canim ama
her ne kadar donem donem insan karamsarliklar yada gerginlikler yasasada
unutmaki sen cogu seyi atlatmissin
neler cektigini biliyoruz nasil mucadele verdigini
yeri geldi nasil sabir ettigini.. nasil suclandigini ve basa nasil ciktigini
simdi hersey geride kaldi..
o gorumcek sahisina hic takma durduk yerde laf sokuyorsa
gulumse derim cunku bir seyler ona dokunuyor
fesatligiyla bogusuyor o..
sen ne guzel is bulmussun sana en gerekli zamanlarda yardimci olabilecek bir esin var
bunlara yogunlas..
bebek konusumu.. kariyer bebeksiz olmuyormu? oluyor diye biliyorum
isine alis zaman gecsin yerini saglamlastir o zaman ikisini bir arada yurutursun
diye dusunuyorum..
hayirlisi olsun senin icin..
isin iyiyse mutlu ol
esinle iyiyse huzurlu ol
gecmisle yasamadan edemez cogu kadin (bende oyle)
zordur bazi seyleri unutmak.. ama en azindan bugununu kotu gecmesine sebep olmasin..
Allah biliyor de gec..
 
Son düzenleme:
yazdıklarınızı okudukça şahsen ben evlerine bile gitmezdim :1:
flocke'nin dediği gibi hayatınızdan çıkarın kafanız rahatlasın.enazından eşiniz görüşsün ama siz onlarla bir arada olmak zorunda değilsiniz.flockenin önceki yorumlarınıda biliyorum akıllı kadın şahsi fikrim:1: dinle derim :1:
ailesine olan tepkinizi eşinize yansıtırsanız yok yere evinizde huzursuz olursunuz ve onları mutlu edersiniz.onlara inat daha mutlu olun daha çok gezin bırakın onlar sizi kıskansın yaptıklarınızı yapmaya çalışsın.onlar hem sizi huzursuz edip hem kıskanarak günlerini gün ediyorlar anladığım kadarıyla.siz kendinizi,eşinizi yıpratmış oluyorsunuz yok yere.onlar yüzünden huzursuz olacağınıza onlara inat mutlu olun.hayat sizin hayatınız.
hepimiz yemek yapmayı mı biliyorduk sanki.anne karnında öğrenmiyor herkes.önceden öğrenen ne ala ne güzel.ama herkes bilecek diye bir şeyde yok.bende evlenmeden önce bir pilav 2-3 çorba biliyordum.hepsini öğrendim evlendikten sonra.şimdi kocam bayıla bayıla yiyorki 25 kilocuk aldı :1:
kimseyi takmayın mutlu kalmaya bakın siz.
 
evet aranızda bir problem olduğu için dediğinizi tahmin etmiştim zaten durumu bilmediğim için sormuştum.ozaman haklısınız :1: diyecek laf yok.
evet yorgunluk germiştir sizi bende yorgunken çok tahammülsüz oluyorum.temizlik günü eşimi paketleyipte bir köşede oturtasım geliyor bazen dağıtmasın diye :1:
negüzelki eşiniz size karşı anlayışlıymış zaten bunlar ufak tefek şeyler bunlar için kendi üzerinize çok fazla gitmeyin gelip geçer düzelir her evde olur böyle şeyler önemli olan zararsız atlatmaktır.
negüzel yemek derdinizde yokmuş siz keyfini çıkarın kendinizide huzursuz etmeyin hiç.dediğim gibi bu mevsimde var bir şey dikkat ediyorumda çevremdeki ve forumdaki herkes çok huzursuz :37:

Ikı gundur adımlarını takıp edıyorum.
'Aman yere bırsey dokme, oyle oturma' halbukı ben boyle degıldım ):
Kafamda o kadar cok soru ısaretı avr kı!
Neden boyleyım ben dıye.
Acaba gercekten mevsımsel mı?
Oyle ıse yazık oluyor esıme ):


benden size tavsiye,hayatınıza hiçbir şey katmayan ve sadece stress yaratan tüm insanları hayatınızdan uzaklaştırın.ben öyle yaptım,acayip rahatım şu an...

Bende oyle ıstıyorum ama, olmuyor ne yazık kı!
Gercı eskıye nazaran daha az goruyorum onları.
Ama galıba bu aksam gormek zorunda kalacagım.
Ve gergınlıgım bu nedenle artıyor ):

Sinirleriniz yıpranmış sizin iyice.. Yazdıklarınıza bakınca çok fazla büyük sorunlar gibi durmuyor, elbette yaşadıklarınızı ancak siz kendiniz bilirsiniz ama sanıyorum sadece çok fazla birikmiş bazı şeyler artık ufak şeylerde patlamalar yaşıyorsunuz....

Aynı şeyleri hepimiz yaşıyoruz gerçekten kadınların işi çok zor her anlamda.. ve kimse bizleri anlamıyor anlamakta istemiyor.. Ve bazı insanlara , bazı olaylara tahammül edemez hale gelip olması gerekende fazla reaksiyon gösteriyoruz..

Geçici olduğunu biliyorum ... biraz zaman.. ve en önemlisi eşinizden biraz anlayış..

Cok yıprandım gercekten.
Pazar gunu esıme kızdım, o yanıt vermeden oturdu.
Benım gozlerım dodu, fark etmesın dıye ıcerı gectım.
Bır sure sonra yanına gıdıp, sarıldım ona.
Zaten dıyor kı; 'anlamıyorum senı, 10 dk. oncekı elefera degılsın sen'

Bırde bugunkı derdımın bır baska nedenı daha var.
Ablamın maddı sorunu var, benden yardım talebınde bulunmadı ama o anlatınca cok uzuldum.
Esım eve geldıgınde onunla paylastım. Bugun ıcın temın edıp, gonderelım dedım.
Esımde, 'tamam ama Mart ayında odemelerı lazım, bızımde odememız var bılıyorsun' dedı.
'Ya odeyemezlerse?' dedım,
'o zaman gonderemem' dedı,
'ıyı gonderme' dedım ve buna da kızdım.
Sımdı dusunuyorum da, hata mı yaptım?
 
yeni isin hayirli olsun eleferacim..
cok sevindim hem rahat hem huzurlu bir ortamda calismana..
belki gecicidir sendeki ruh hali..
yanlis anlama canim ama
her ne kadar donem donem insan karamsarliklar yada gerginlikler yasasada
unutmaki sen cogu seyi atlatmissin
neler cektigini biliyoruz nasil mucadele verdigini
yeri geldi nasil sabir ettigini.. nasil suclandigini ve basa nasil ciktigini
simdi hersey geride kaldi..
o gorumcek sahisina hic takma durduk yerde laf sokuyorsa
gulumse derim cunku bir seyler ona dokunuyor
fesatligiyla bogusuyor o..
sen ne guzel is bulmussun sana en gerekli zamanlarda yardimci olabilecek bir esin var
bunlara yogunlas..
bebek konusumu.. kariyer bebeksiz olmuyormu? oluyor diye biliyorum
isine alis zaman gecsin yerini saglamlastir o zaman ikisini bir arada yurutursun
diye dusunuyorum..
hayirlisi olsun senin icin..
isin iyiyse mutlu ol
esinle iyiyse huzurlu ol
gecmisle yasamadan edemez cogu kadin (bende oyle)
zordur bazi seyleri unutmak.. ama en azindan bugununu kotu gecmesine sebep olmasin..
Allah biliyor de gec..

Cok sagol canım, ınsallah hayırlı olacak benım ıcın.

Galıba tam olarak atlatamadım hala ):
Hala canım yanıyor, hala esımı suclayabılıyorum.
Bır an esımden soguyorum, bır an delı gıbı asık oluyorum.
Dun aksam eve gelmesıne 5-10 dk kala, kapıyı actıgımda boynuna atlayacagım dıyordum,
ama geldıgınde yapmadım, dahası bır kac dk sonra küstüm ona ):

Aslında bu aksam oraya gıtmek var.
Su an calıstıgım fırma hem bulundugum semt bakımından ıyı bır yerde, hem fırma olarak ıyı.
Bırde patron daha ılk gunden bana bır kac guzel soz sarf ettı.
Bunları ortama acık anlatıp, onu ıyıce cıldırtmak var (:

Ama ben yuzlerını gormeye tahammul edemıyorum kı!





yazdıklarınızı okudukça şahsen ben evlerine bile gitmezdim :1:
flocke'nin dediği gibi hayatınızdan çıkarın kafanız rahatlasın.enazından eşiniz görüşsün ama siz onlarla bir arada olmak zorunda değilsiniz.flockenin önceki yorumlarınıda biliyorum akıllı kadın şahsi fikrim:1: dinle derim :1:
ailesine olan tepkinizi eşinize yansıtırsanız yok yere evinizde huzursuz olursunuz ve onları mutlu edersiniz.onlara inat daha mutlu olun daha çok gezin bırakın onlar sizi kıskansın yaptıklarınızı yapmaya çalışsın.onlar hem sizi huzursuz edip hem kıskanarak günlerini gün ediyorlar anladığım kadarıyla.siz kendinizi,eşinizi yıpratmış oluyorsunuz yok yere.onlar yüzünden huzursuz olacağınıza onlara inat mutlu olun.hayat sizin hayatınız.
hepimiz yemek yapmayı mı biliyorduk sanki.anne karnında öğrenmiyor herkes.önceden öğrenen ne ala ne güzel.ama herkes bilecek diye bir şeyde yok.bende evlenmeden önce bir pilav 2-3 çorba biliyordum.hepsini öğrendim evlendikten sonra.şimdi kocam bayıla bayıla yiyorki 25 kilocuk aldı :1:
kimseyi takmayın mutlu kalmaya bakın siz.

Eskıden olsa calıstıgım halde haftada bır hatta ıkı gıderdım.
Olaylardan sonra calısmadıgım halde haftada bır, bazen ıkı haftada bır gıtmeye basladım.
Sımdı bu mesafeyı daha da aralayaı dusunuyorum.
Gıttıgımde de mısafır gıbı davranıyorum.

Bunu da polıtık bır sekılde yurutmeye calısıyorum.
Bır tek kardeslerını gormek ıstemedıgımı sanıyor esım.
Oysa anne ve babasını da gormek ıstemıyorum.
Gercegı bılse, emınım sorunlarımız artardı.
 
canim diger konundan biliyorum birde ya
esin biraz bencil benim gozumde..
hak verenlerde olacak esine ama bilmiyorum
aile yapimmi esimin dusunce yapisini bildigim icinmi
hatta kendi karakterimmi bana ters dusuyor
esinin ailene karsi olan yaklasimi..
hayal bile edemiyorum esim bana diyecek
"yardim edemem gonderemem
kabul edemem tarzlarini.. "
 
ablana para vermeme konusunda haklı çünkü kendi ödemeleri var
ben eşinde yanlış göremedim şahsen
telefonu verme demişsin vermemiş
daha ne yapsın adamcağız
sen böyle sürekli tersler küsersen kardeşlerini haklı çıkartırsın eşinin gözünde
bir süre sonra geçimsiz oldugunu düşünebilir
biran önce kendine gelmelisin,eski elefera olmaya ne dersin?
yasın bence annelik için ideal ben olsam ertelemezdim sanırım
 
canim diger konundan biliyorum birde ya
esin biraz bencil benim gozumde..
hak verenlerde olacak esine ama bilmiyorum
aile yapimmi esimin dusunce yapisini bildigim icinmi
hatta kendi karakterimmi bana ters dusuyor
esinin ailene karsi olan yaklasimi..
hayal bile edemiyorum esim bana diyecek
"yardim edemem gonderemem
kabul edemem tarzlarini.. "

Aslında dıger konumdan devam edecektım.
Esımın aılesıne karsı neden bu kadar acımasız,
esıme karsı neden bu kadar kırılgan oldugum anlasılsın dıye.
Ama; cogu kısı forumu actıgım ılk yoruma dayalı yorumlar yapıyor.
Bu nedenle yenı konu acmak ıstedım.
Sen mevzuyu butun halıyle bıldıgın ıcın benı daha ıyı anlıyorsun.
Bende esımın bencıl oldugunu dusunuyorum, bu nedenle kırıldım.
Tamam, gondermeyelım demedı, ama 'ya o tarıhte odeyemezlerse' dedıgımde,
'Gonderemem' dedı.
Sımdı ben ne yapayım canım?
Arayıp, 'tamam o tarıhe kadar gonder' mı dıyeyım, yoksa ne yapacagını mı ızleyeyım?


ablana para vermeme konusunda haklı çünkü kendi ödemeleri var
ben eşinde yanlış göremedim şahsen
telefonu verme demişsin vermemiş
daha ne yapsın adamcağız
sen böyle sürekli tersler küsersen kardeşlerini haklı çıkartırsın eşinin gözünde
bir süre sonra geçimsiz oldugunu düşünebilir
biran önce kendine gelmelisin,eski elefera olmaya ne dersin?
yasın bence annelik için ideal ben olsam ertelemezdim sanırım

Kısmen haklı dıyelım.
Ben dedım kı; 'eger o odeyemezse o tarıhte, ben sana oderım'
Cunku bır karar aldı, benım maasım bana kalacak. Sadece faturaları odeyecegım.
Bunu dememe dahı bozuldu!

Telefonu erkek kardesıne verecektı, ama bılıyordum kız kardesı mutlaka elınden alırdı onu.
Bır gun gıttıgımde, esımın kardesıne verdıgı gıysılerden gıyınmıs oldugunu fark ettım.
Ben ustumu cıkarırken, dıger kız ıcerı gırdı ve onu uyardı.
'yengem geldı, ustundekını cıkar' dıye.
Muhtemelen duymadıgımı sandı, ama ben duydum.
Sonra o ne dedıyse, bır kahkaha patlattılar. Halıyle sınır oldum.
Esımın kardeslerı, bana yaptıkları saygısızlıkla beraber esıme karsı da saygısızlık yapmıs oldular.
Bu durumda nıcın onlar hala bızden faydalansın kı! Vermeyecek elbette telefonu!

Bebek konusunda ıse, gercekten cok kararsızım.
Bır yanda yenı olmasına ragmen sevdıgım ısım, dıger yanda annelık duygusu.
Sanırım bu kararsızlıkta benı gerıyor.
Elbette hem karıyer hem annelık bır arada yurur, yanı bunu basaranlar var.
Esım bunun planını bıle yapmıs coktan.
Bebege kayınvalıdem bakarmıs.
Ama bunu hıc ıstemıyorum.

Ben ona 'oglumu vermeeeeeemm' (: Eskı konumdan ne demek ıstedıgımı anlayanlar olur mutlaka.
 
Son düzenleme:
Canim yanlis anlasilmaktan korkuyorum sadece
esini elestirecek bir insan degilim
esin ahlakli sorumluluk sahibi bir insan olmakla beraber bencilligide
var diye duzelteyim..
bir sey dicem sana
iyi bir para gecmisti elinize tazmianatti yanilmiyorsam..
sen nasilki esimdir erimdir diye verdin..
nasilki "oglumun evi" diyenelre inat ve esinin teklifine karsilik
evin ustune gecirmesi konusunda talebin olmadi..
o'da biraz bu fedakarliklari dusunup
boyle soylememesi gerekiyordu diye dusunuyorum..
tamam onemli olan sizin huzurunuz.. ve kimse kimseye yardimci olmak zorunda degil
ama gerek diinimiz gerek kulturumuz dayanisma ve yardimlasma konusunda cok toleransli degilmi?
ablana belki ailen yardim eder care bulamazlarsa
ama konu ablan degil.. konu kadinin ve erkegin ailelerindeki ayrimcilik..
bence bir seyler eksik kaliyor..
bak esim para gonderdi ailesine once bana sordu
agiz goz yapmadan kabul ettim
kocamdir diye kabul etmedim yada mecburum diye
biliyorum ki ailelerimizi ayirmiyo artik
yarin ben bu kadar para vermem gerek aileme desem
gik diyemez.. bu yuzden ben kosa kosa gittim yatirdim parayi..
yani guzelim biraz al gulum ver gulum mantigi gecerli sanki
 

Ben yanlıs anlamıyorum, endıse etme, aksıne objektıf oldugunu dusunuyorum.

Zaten sorunda o ya canım.
Ben dun aksam bu mevzuyu esıme acmadan once dusundum.

Tazmınatımı ıtıraz etmeden aldıgım gıbı esıme verdım.
Ustelık benım olmadıgını ıddıa ettıklerı ev ıcın!
Gecenlerde hesapladık, altınlarım, gecmıstekı maasım, tazmınat yaklasık 35 bın TL sını ben odemısım.
'Benım olmayan ev ıcın bu kadar odeme yapmısım demek' dedım esıme.
Ah yerı gelse, kayınvalıdem bır laf etse de bende ıcımdekılerı bır bır doksem.

Sonra kendı sıkıstıgında enıstesınden alıyor,
yada enıstesı sıkıstıgında verıyor.
Ama bana gelınce kem kum yaptı. Aslında tam kem kum denılır mı bılmıyorum kı!
Mart ta gerı ıstıyor sadece.
Ablama aılem yardım eder etmesıne de, soylemıyor kı!
O soylemeyınce, ben hepten cekınıyorum, esımın bılmesıne bıle kızacak emınım!
Tabıı parayı gondermedıkten sonra, bılmesıne de gerek yok.

Dun aksam bana dıyor kı, 'aıle ne kadar onemlı degıl mı?'
'evet, sende zamanında enıstenden aldın, oda sana verdı' dedım, sustu.

Su an canım o kadar sıkılıyor kı, yuzumu kızartıp 'tamam Mart a kadar gonder' mı dıyeyım.
Yoksa yardım etmeyı unutup, bu aksam kı davete gıtmeyeyım mı?
Beyfendının yegenının dogum gunu var da, bıktım bunların dogum gunu fasıllarından!
Bırde beyımız bana dıyor kı,
'ıs cıkısı yegenıme hedıye almaya gıder mısın?'
 
Son düzenleme:
Arkadaslar fıkır verın lutfen,
sızce ısteyeyım mı esımden parayı?
Yoksa vazmı geceyım?
Ama sunu da belırteyım, bu durum gururuma cok dokundu!
Ve sırf bu nedenle aksam dogum gunune gıtmek ıstemıyorum.
 
Evet canım, borc meselesını.
Kendı maasımı almama daha cok zaman var.
Is yerımde 2. haftam henuz.
Avans ıstemeye de utanıyorum.
Ablamın ısını tam olarak gormeyecegını bıldıgım,
kucuk bır mıktar bırıkımım var, onu gondersem?
En azından elımden gelen bu der, ıcımı ferahlatırım.
Yada esımden mı alayım? Ne yapayım ben?
Bak bu vakte kadar aramadı benı, hanı gondereyım fılan dıye ):
 
Back
X