Rolleri değiştik. Bu kez anne benim, mevzu da "Annemin Mürüvveti"

Boşansın

Queen Bee .!.:

Herkese hayırlı günler dilerim. Daha önce düğünde masa düzeni yada erkek arkadaşımın ailesiyle yaşadığım iletişim sıkıntım gibi meselelerde konu açmıştım. Yardımlarınız fazlasıyla dokunmuştu öncelikle yeri gelmişken o gün yanımda olan herkese teşekkürlerimi sunuyorum. Ama bu seferki konu benimle ilgili değil. Annemle ilgili.. Annemi kısaca özetleyecek olursam; onun için mutsuzluğun ve çilelerin kadını diyebilirim.
Babannem;
Bu hayatta tanıdığım ve görebileceğim en kötü insandır. Babannemle altlı üstlü oturuyoruz. Başta babamı olmak üzere, komşuları, akrabaları dolduruşa getirip anneme 27 yıl boyunca çektirdi ve hala çektiriyor. Hamileyken babamla birlikte annemi aç bırakmışlar su bile vermemişler, 9 aylık hamileyken yüksek camlar sildirmişler, hep açlıkla zulümle terbiye etmeye çalışmışlar. Yetmemiş iftiralar atmış, büyüler yaptırmış. (Şaka sanmayın geçen babannem kendi söylemiş sana kaç kez büyü yaptırdım da bir kere bile tutmadı demiş). Hani derler ya boşanmak çocukların psikolojisini bozar diye. Ben öyle şeylere şahit oldum ki, kendimi bildim bileli hep boşansınlar diye dua ettim. Annemin çileleri, ona yapılanlar, karı-koca birbirlerine ettikleri küfürler, şiddet vs. niceleri... Kabus gibi ve travmalarla dolu bir çocukluk geçirdim.
Babam;
Hep babannemin kafasıyla hareket eden bir adamdır tam bir süt kuzusudur. Annesi 5. kattan atla dese atlar. Annem onun 2. evliliği (ilk karısı bir almanmış ve babannemin zulümlerine dayanamayıp birkaç aylık evliyken terketmiş babamı). Babannemin ağzına bakıp anneme yapmadığı zulüm kalmamış. Zaten annem aksa babam karadır o derece farklı iki insan. Annem çağdaş ve modern bir kafaya sahiptir babam geri kafalıdır. Annem titizdir babam dağınık ve pasaklıdır. Annem bilgili, elinden geldiğince kendini geliştirmiş bir kadındır, babam ise cahildir. Tabi anlatsam çok uzayacak başka meselelerde var ama şu kadarını bilin yeter; babamdır tabiki seviyorum herşeye rağmen, ama kabus gibi bir hayat yaşattı anneme. Annem böyle bir hayatı asla haketmeyecek kadar merhametli ve iyi bir insandır. Sırf bu yüzden babamdan nefret etmekle genede babamdır deyip sevmek arasında, kin duymakla kıyamamak arasında gidip geldim hep. Annem defalarca boşanmak istedi ancak babam annem dışında başka bir kadının kendisine tahammül etmeyeceğini çok iyi bildiğinden boşanmak istemedi. Bizi öne sürdü. Annemde bizim psikolojimizi düşünüp (sanki hiç bozulmuyormuşçasına) her defasında vazgeçti. Kocasından ve kaynanasından yardım göremediğinden beni ve ablamı temizliğe giderek okuttu ve okutmaya da devam etmekte.
Şimdi gelelim asıl meseleye;
Annem ayda yada 2 ay da bir İstanbul'a teyzemi ziyarete gider.(Yaşlı bir kadındır teyzem, onun bakımını yapar.) Birkaç ay önce ise teyzemin can dostum dediği çok yakın bir erkek arkadaşından bahsetmişti bana. Gide gele tanışıklığı olmuş. Bu adam annemin bana aylar önce bahsettiğine göre kadın haklarını fazlasıyla koruyan, zengin, çocuklarını en iyi derecede yetiştirip adam etmiş, siyasi görüşü annemle aynı, bonkör, kibar, centilmen bir beyefendi imiş. Karısını 1-2 sene önce kaybetmiş. Onunla evlenmek isteyenleri hep geri çevirirmiş. Bana aylar öncesinde "Keşke babanda böyle bir adam olsaydı, keşke böyle bir adam zamanında karşıma çıksaydı, düşüncelerini çok beğendim, sanki benim erkek halim" demişti. Hatta teyzem bekardır. Teyzeme demiş; "Bu adamla evlensene daha iyisini mi bulacaksın?" diye. Teyzemde "Yok ben ona o gözle hiç bakmadım kardeşim gibidir o benim" demiş. Öyle muhabbet arasında konuşulup bir daha açılmadı bu adamın konusu...
Gel gelelim geçen haftaya kadar...
Geçen hafta annem teyzeme yeniden gitmişti. Ve döndüğünde haberi de şok etkisi yaratıcıydı. Bu adam anneme demişki: "Eğer evli olmasaydın seninle evlenmek için herşeyi yapardım. Tabiki sana kocandan boşan gel diyemem buna hakkım yok, bunu da utanarak söylüyorum ama ben sana aşık oldum. Benim ilk evliliğim görücü usulüydü karımıda çok sevdim ama ilk kez bir kadın için kalbim böylesi atıyor. Sen tam bana uygun hep hayalini kurduğum bir kadınsın. Keşke zamanına karşıma çıksaydın. Seninle bir ihtimalim olsa seni kraliçeler gibi yaşatırdım. İkinci baharın olurdum. Kocanı bırak diyemem yuva yıkamam ama bil ki başkasıyla evlenmeyeceğim seni bekleyeceğim" demiş. Annemde; "Ben evli bir kadınım lütfen böyle şeyler söyleme" demiş. Annem hakkında yanlış düşüncelere kapılmayın babama yıllardır haketmediği derecede sadık kalmış ve bir erkeğe yan gözle bile bakmamış bir kadındır. Ama konuşmalardan anladığım kadarıyla bu adama resmen aşık olmuş. Hatta o adama aşık başka bir kadını bildiğin kıskanıyor. Adam arada annemi teyzemden arayıp hal hatır soruyormuş. Annemde "Anladım aşık olmuşsun ama beni araman doğru değil" diyormuş. Ama bu adam ne zaman arasa annem resmen mutlu olup hemen beni arıyor. Hatta babana artık tahammül edecek gücüm kalmadı sen evlenince boşanırım belki, kaderde varsa yazılmışsa belki o adamla olur yoksa olmaz demeye başladı. (Annemle pek gizlimiz saklımız yoktur, genelde herşeyi konuşuruz).
Benim bu hayatta tek isteğim annemin mutluluğu. Çilelerine, sefaletine tahammülüm kalmadı. Ama böyle bir meselede de ne deyip ne tavsiye vereceğimi bilemiyorum. O ise benden bir tavsiye yada sanırım bir çeşit onay almaya çalışıyor.Yanlış yönlendirmek istemiyorum. Bir yanım ama babam ? diyor, bir yanım babama 27 yıldır fazlasıyla katlanmadı mı artık mutlu olmaya hakkı yok mu ? diyor. Kafam karıştı. Cidden kafam karıştı. Sizler ne düşünüyorsunuz ? Yerimde olsanız ne düşünür, ne yapardınız ? Annemi ne yönde desteklerdiniz ?
(Yorumlarınızı yaparken tek isteğim en azından böyle hassas bir mevzuda kırıcı olmamaya özen göstermenizdir. Şimdiden teşekkürler...)

Edit: Annem babamdan kendimi bildim bileli hep boşanmak istiyor. Ancak kendince beni önce bir okutup evlendirmeli. (Son senemdeyim bu arada). Öncedende boşanacağına dair sözler duyuyordum zaten ağzından. Şimdi buna ek olarak belki o adamla evlenirim cümlesini de duymaya başladım. O adam için yapılacak bir boşanma söz konusu değil. Boşanmasına ek olarak yapılabilecek bir evlilik söz konusu.

Genişletmek için tıkla...

birden annenin babandan boşanıp mutlu bir hayat kurduğunu düşündüm
oda adam olur veya olmaz
o iki geri kafalı insanın ne bu dünyada nede öte dünyada yeri yok
annen kurtulur umarım onlarda
bak annen onlara bakmasın diye elden ayaktan düşmesinlerde kadın onlardan kurtulsun diye
dua ettim he
bi dava vardı 80 li yaşlarında bi çift mahkemede hakimin sorusuna
hakim neden bu zaman a kadar beklediniz demiş
onlarda çocukalrın büyümesini bekledik demiş

O adamla anneniz arasinda nasil bir samimiyet olusmus ki adam bu cesareti bulabilmis. Kocasindan memnun olmadigindan mi bahsetmis anneniz veya teyzeniz mi bahsetmis bu durumdan o adama bilemedim.

Adama asla guvenmeyin derim. Evli bir kadina boyle bir teklifle gelmek cok asagilayici bir durum. Ama kesinlikle bosanmali anneniz babanizdan.

Dinimizde bosanmanin gunah oldugu soylenmis. Yok oyle bir sey. Sorgulamadan inanmayin. Bosanmak helaldir. Kur'an'da sikca gecer ve helal oldugu belirtilir. Dolayisiyla gunah gibi bir sey demek sacmaliktan ote degil. Su da var ki kitapta sevmediginiz karilariniza eziyet etmeyin baskasini sever iseniz bosadiginiz kariniza haklarini verin ve evliyken sevdiginiz diger kadinla evlenin gibi seyler de yazar. Yani baskasina asik olup bosanmak da haktir. Ayni sey kadin icin de gecerli tabii ki.

Her neyse babaniz hicbir sadakati hak etmiyor. Bu ayri. Anneniz babanizi birakip o adamla evlense babaniz hak ettigini bulmayacak anneniz cirkin bir sey yapmis olacak kendi adina. Cunku adam hic guvenilir degil bana kalirsa.

adeninannesi .!.:

Bana kalirsa siz okulu bitirip evlenseniz bile anneniz babanizdan bosanmazdi.
Suan bir alternatifi oldugu icin bosanmayi goze almis.
Ayrica diger adamin yaptigi hic etik degil. Acikcasi evli bir kadinla bu niyetle iletisime gecen adama ne kadar guvenilir?

Genişletmek için tıkla...

Eré wallah bélomebit¿;-)

Bence bu bir sınav anneniz için bence çok dikkatli davranmalı

Anneniz ilk once kendisini o baban ve babaanenden kurtarsin bodansin. Bir muddet kafasini dinlesin bekar olarak ... Bu adamla teyzeniz belliki uzun suredir tanisiyorlar ve bu adam duzgun bir adamki teyzenize karsi bi yanlisi olmamis ... Eger bu adamla evlilik dusunurse teyzenizede bahseder teyzenizde zaten yanlis bi adamsa kardesini uyarir tekrar bi hatali evlilik yapmamasi icin

Sevmek ayip degil evliyken srvmekde ayip degil ama evli kalarak sevmek bana gore olmaz o yuzdeb o adami seviyorsa biran once bosansin o adamla evlensede evlenmesede baskasini severken babanizla evli kalmasi uygun degil... Her nekadar babaniz annenize cektirmiste olsa aldatilmayi haketmiyor

Bir de konuya soyle bakalim.

Diyelim bunu okuyan... sen yemek yapmayan, temizlik yapmayan, suratsiz bir kadinsin. Esin senden daha once bosanmak istedi ama olmadi. Sonra karsisina bekar ya da dul bir kadin cikti. Aklini celdi. Sonuc olarak evlisin bu akil celmedir.

Boyle bakinca ne akil celme ve de aklin kaymasi mantikli ve etik gelmiyor. Uzgunum.

Queen Bee .!.:

Herkese hayırlı günler dilerim. Daha önce düğünde masa düzeni yada erkek arkadaşımın ailesiyle yaşadığım iletişim sıkıntım gibi meselelerde konu açmıştım. Yardımlarınız fazlasıyla dokunmuştu öncelikle yeri gelmişken o gün yanımda olan herkese teşekkürlerimi sunuyorum. Ama bu seferki konu benimle ilgili değil. Annemle ilgili.. Annemi kısaca özetleyecek olursam; onun için mutsuzluğun ve çilelerin kadını diyebilirim.
Babannem;
Bu hayatta tanıdığım ve görebileceğim en kötü insandır. Babannemle altlı üstlü oturuyoruz. Başta babamı olmak üzere, komşuları, akrabaları dolduruşa getirip anneme 27 yıl boyunca çektirdi ve hala çektiriyor. Hamileyken babamla birlikte annemi aç bırakmışlar su bile vermemişler, 9 aylık hamileyken yüksek camlar sildirmişler, hep açlıkla zulümle terbiye etmeye çalışmışlar. Yetmemiş iftiralar atmış, büyüler yaptırmış. (Şaka sanmayın geçen babannem kendi söylemiş sana kaç kez büyü yaptırdım da bir kere bile tutmadı demiş). Hani derler ya boşanmak çocukların psikolojisini bozar diye. Ben öyle şeylere şahit oldum ki, kendimi bildim bileli hep boşansınlar diye dua ettim. Annemin çileleri, ona yapılanlar, karı-koca birbirlerine ettikleri küfürler, şiddet vs. niceleri... Kabus gibi ve travmalarla dolu bir çocukluk geçirdim.
Babam;
Hep babannemin kafasıyla hareket eden bir adamdır tam bir süt kuzusudur. Annesi 5. kattan atla dese atlar. Annem onun 2. evliliği (ilk karısı bir almanmış ve babannemin zulümlerine dayanamayıp birkaç aylık evliyken terketmiş babamı). Babannemin ağzına bakıp anneme yapmadığı zulüm kalmamış. Zaten annem aksa babam karadır o derece farklı iki insan. Annem çağdaş ve modern bir kafaya sahiptir babam geri kafalıdır. Annem titizdir babam dağınık ve pasaklıdır. Annem bilgili, elinden geldiğince kendini geliştirmiş bir kadındır, babam ise cahildir. Tabi anlatsam çok uzayacak başka meselelerde var ama şu kadarını bilin yeter; babamdır tabiki seviyorum herşeye rağmen, ama kabus gibi bir hayat yaşattı anneme. Annem böyle bir hayatı asla haketmeyecek kadar merhametli ve iyi bir insandır. Sırf bu yüzden babamdan nefret etmekle genede babamdır deyip sevmek arasında, kin duymakla kıyamamak arasında gidip geldim hep. Annem defalarca boşanmak istedi ancak babam annem dışında başka bir kadının kendisine tahammül etmeyeceğini çok iyi bildiğinden boşanmak istemedi. Bizi öne sürdü. Annemde bizim psikolojimizi düşünüp (sanki hiç bozulmuyormuşçasına) her defasında vazgeçti. Kocasından ve kaynanasından yardım göremediğinden beni ve ablamı temizliğe giderek okuttu ve okutmaya da devam etmekte.
Şimdi gelelim asıl meseleye;
Annem ayda yada 2 ay da bir İstanbul'a teyzemi ziyarete gider.(Yaşlı bir kadındır teyzem, onun bakımını yapar.) Birkaç ay önce ise teyzemin can dostum dediği çok yakın bir erkek arkadaşından bahsetmişti bana. Gide gele tanışıklığı olmuş. Bu adam annemin bana aylar önce bahsettiğine göre kadın haklarını fazlasıyla koruyan, zengin, çocuklarını en iyi derecede yetiştirip adam etmiş, siyasi görüşü annemle aynı, bonkör, kibar, centilmen bir beyefendi imiş. Karısını 1-2 sene önce kaybetmiş. Onunla evlenmek isteyenleri hep geri çevirirmiş. Bana aylar öncesinde "Keşke babanda böyle bir adam olsaydı, keşke böyle bir adam zamanında karşıma çıksaydı, düşüncelerini çok beğendim, sanki benim erkek halim" demişti. Hatta teyzem bekardır. Teyzeme demiş; "Bu adamla evlensene daha iyisini mi bulacaksın?" diye. Teyzemde "Yok ben ona o gözle hiç bakmadım kardeşim gibidir o benim" demiş. Öyle muhabbet arasında konuşulup bir daha açılmadı bu adamın konusu...
Gel gelelim geçen haftaya kadar...
Geçen hafta annem teyzeme yeniden gitmişti. Ve döndüğünde haberi de şok etkisi yaratıcıydı. Bu adam anneme demişki: "Eğer evli olmasaydın seninle evlenmek için herşeyi yapardım. Tabiki sana kocandan boşan gel diyemem buna hakkım yok, bunu da utanarak söylüyorum ama ben sana aşık oldum. Benim ilk evliliğim görücü usulüydü karımıda çok sevdim ama ilk kez bir kadın için kalbim böylesi atıyor. Sen tam bana uygun hep hayalini kurduğum bir kadınsın. Keşke zamanına karşıma çıksaydın. Seninle bir ihtimalim olsa seni kraliçeler gibi yaşatırdım. İkinci baharın olurdum. Kocanı bırak diyemem yuva yıkamam ama bil ki başkasıyla evlenmeyeceğim seni bekleyeceğim" demiş. Annemde; "Ben evli bir kadınım lütfen böyle şeyler söyleme" demiş. Annem hakkında yanlış düşüncelere kapılmayın babama yıllardır haketmediği derecede sadık kalmış ve bir erkeğe yan gözle bile bakmamış bir kadındır. Ama konuşmalardan anladığım kadarıyla bu adama resmen aşık olmuş. Hatta o adama aşık başka bir kadını bildiğin kıskanıyor. Adam arada annemi teyzemden arayıp hal hatır soruyormuş. Annemde "Anladım aşık olmuşsun ama beni araman doğru değil" diyormuş. Ama bu adam ne zaman arasa annem resmen mutlu olup hemen beni arıyor. Hatta babana artık tahammül edecek gücüm kalmadı sen evlenince boşanırım belki, kaderde varsa yazılmışsa belki o adamla olur yoksa olmaz demeye başladı. (Annemle pek gizlimiz saklımız yoktur, genelde herşeyi konuşuruz).
Benim bu hayatta tek isteğim annemin mutluluğu. Çilelerine, sefaletine tahammülüm kalmadı. Ama böyle bir meselede de ne deyip ne tavsiye vereceğimi bilemiyorum. O ise benden bir tavsiye yada sanırım bir çeşit onay almaya çalışıyor.Yanlış yönlendirmek istemiyorum. Bir yanım ama babam ? diyor, bir yanım babama 27 yıldır fazlasıyla katlanmadı mı artık mutlu olmaya hakkı yok mu ? diyor. Kafam karıştı. Cidden kafam karıştı. Sizler ne düşünüyorsunuz ? Yerimde olsanız ne düşünür, ne yapardınız ? Annemi ne yönde desteklerdiniz ?
(Yorumlarınızı yaparken tek isteğim en azından böyle hassas bir mevzuda kırıcı olmamaya özen göstermenizdir. Şimdiden teşekkürler...)

Edit: Annem babamdan kendimi bildim bileli hep boşanmak istiyor. Ancak kendince beni önce bir okutup evlendirmeli. (Son senemdeyim bu arada). Öncedende boşanacağına dair sözler duyuyordum zaten ağzından. Şimdi buna ek olarak belki o adamla evlenirim cümlesini de duymaya başladım. O adam için yapılacak bir boşanma söz konusu değil. Boşanmasına ek olarak yapılabilecek bir evlilik söz konusu.

Genişletmek için tıkla...

Buraya asla açılmaması gereken bir konu, şimdi anneni yerin dibine sokacaklar.

Böyle hikayeler beni hep tedirgin eder. Yağmurdan kaçarken doluya tutulmak da var işin ucunda. Dikkatli adımlar atsın anneniz. Yarın öbürgün tek başına ayakta durabilecekse boşansın babanızdan, ondan boşanıp bununla evlencem diye böyle bir adım atmasın. İşler ters giderse yine olan ona olur.

Kıyamam ya aynı benim annem gibi şeyler cekmis. Benim Annem bosanali yıllar oluyor suan biriyle beraber evlenemiyor kardeşim ergenlik te olduğu için :) öyle üzülüyorum ki zaten yıllarca bizim için katlandı kaç yaşına geldi ne kadar ömrü var hala bizim için bekliyor. Senden Başka çocukları var mı ? Adam kesin boşanmış dimi karisindan. toplum baskısını düşünmeyin eğer istemiyosa ayrilsin kim ne derse desin 3 gün sonra unutulmuyor mu sanki. Ama tedbirli yaklasmakta fayda var. başkası olsa da olmasa da boşansin yani anneniz değmez uğraşmaya yıllarca cekmis zaten. Annemin aşık olduğunu düşündüm bi an çok mutlu oldum :)

Evli annen babandan bosansin da baska koca alsin diye mi konu actin beynim yandi yemin ederim daha neler okuyacagiz

Bence bosansin annen, mutlu olmak icin neyi bekliyor, mezara girmeyi mi?

hayat kisa, zaman hizli akiyor, mutlu olma firsati az, bunu en iyi annenin bilmesi gerek.

Bosanip bu adama gitsin.

Yukarda ama o adam icin bosanacak jibjbibibi demisler, birakin ya, kadin gun yuzu gormemis, elalem ne deri mi taksin ? Mutlu etmeyen kocayi bosamak hak, karisi baskasi icin terk edecekse de adam gibi davranip haketmeyeymis kardesim.

Ayrica ben baskasi icin ayrilmaya/bosanmaya karsi degilim, baska birine asik olup da evli kalmanin mantigi nedir yani ? Elalem ne der de cok fifiydi, sevmediginiz biriyle ayni yataga girerken her gece, o ne demesinden cok korktugunuz elalem sizi mutlu etmek icin ne yapabilir acaba?

2. kez yaziyorum, mutluluk madem ayagina gelmis, aptal olup firsati kacirmasin.

Bu herif olmasa da istemese de bosansin. Ne cekiyor bu herifi de ,anasini da? Adam olmayan birini cekmek sinav degil, eziyet ve akilsizlik. Bosanmaya imkanin varken cekmeye devam etmek gupegunduz delilik. Bir de karsina sevdigin biri cikinca , kusura bakma ama ben evliyim demek bence bile bile kendini mutsuzluga mahkem etmek, yazik, gunah.

yazım ve dil bilgibe, ayrıca anlatımına hayran oldum.

Annen bu adamla birlikte artık, cinsel tarafı olayı çok değiştirmez. Gel gitler olmuş istanbuldayken yaşananlar olmuş yaşanan yaşanmış. Memlekete dönünce görüşülmeye devam edilmiş. 'yoksa' bu kadar gel-aşık oldumlar- evlenirimler olmazdı.

Annenin baban mı? bu adam mı? die soruyorsun ya, Bence annen bu 2. adam durumu gün yüzüne çıkmadan boşansın, boşanırkende kendi ayaklarının üzerinde duracak temelleri sağlam atsın. Sebebi adamın bu kadar sürede evlenmeye hazır olması. bende bi güven problemi yarattı. eğer sen annen için bu adama razıysan ve hazırda bi sevgilin yoksa annen daha fazla beklemesin. yeniden evlilik ve yeni tanıştık durumları zaten zaman alacaktır. Ayrıca adamın cocuk ve ailesi duruma nasıl bakıyor. İster istemez miras v.b. sorunlar olacaktır. Siz maddi beklenti içine girmeden başta bu konuyu konuşun ve bi şey talep etmeyin ki yanlış anlaşılmasın

Anneniz Bencede yıllarca kötü bir evliliğe tahammül etmeye çalışmış bir kadın olarak artık Mutluluğu hak ediyor
Babanız da annesiyle otursun

slimsigara .!.:

Bir de konuya soyle bakalim.

Diyelim bunu okuyan... sen yemek yapmayan, temizlik yapmayan, suratsiz bir kadinsin. Esin senden daha once bosanmak istedi ama olmadi. Sonra karsisina bekar ya da dul bir kadin cikti. Aklini celdi. Sonuc olarak evlisin bu akil celmedir.

Boyle bakinca ne akil celme ve de aklin kaymasi mantikli ve etik gelmiyor. Uzgunum.

Genişletmek için tıkla...

Yemek yapmak, temizlik yapmak zorunlu değil.

Yalnız şiddet uygulamamak, işkence yapmamak, aç bırakmamak zorunlu.

Kıyas kabul etmez.

Queen Bee .!.:

Annem defalarca boşanmak istedi ancak babam annem dışında başka bir kadının kendisine tahammül etmeyeceğini çok iyi bildiğinden boşanmak istemedi. Bizi öne sürdü. Annemde bizim psikolojimizi düşünüp (sanki hiç bozulmuyormuşçasına) her defasında vazgeçti. Kocasından ve kaynanasından yardım göremediğinden beni ve ablamı temizliğe giderek okuttu ve okutmaya da devam etmekte.

Genişletmek için tıkla...

sizi anneniz okutuyormus,
siz de calısın, ablanız da calıssın, kendi yagınızla kavrulun.
her seyin farkındasınız zaten.
anneniz bu eziyete son verip artık boşansın.

diger adama guvenip adım atmayın ama sakın.
yoksa o begenmedigi kocasına tıpış tıpış geri dönmek zorunda hisseder.

ayrılınca hala o kisiyle gönülleri varsa evlenirler mi yoksa birbirlerini gormezler mi bilemem, bu onların kararı zaten.
o konuda da karısmamanızı tavsiye ederim.

Queen Bee .!.:

Herkese hayırlı günler dilerim. Daha önce düğünde masa düzeni yada erkek arkadaşımın ailesiyle yaşadığım iletişim sıkıntım gibi meselelerde konu açmıştım. Yardımlarınız fazlasıyla dokunmuştu öncelikle yeri gelmişken o gün yanımda olan herkese teşekkürlerimi sunuyorum. Ama bu seferki konu benimle ilgili değil. Annemle ilgili.. Annemi kısaca özetleyecek olursam; onun için mutsuzluğun ve çilelerin kadını diyebilirim.
Babannem;
Bu hayatta tanıdığım ve görebileceğim en kötü insandır. Babannemle altlı üstlü oturuyoruz. Başta babamı olmak üzere, komşuları, akrabaları dolduruşa getirip anneme 27 yıl boyunca çektirdi ve hala çektiriyor. Hamileyken babamla birlikte annemi aç bırakmışlar su bile vermemişler, 9 aylık hamileyken yüksek camlar sildirmişler, hep açlıkla zulümle terbiye etmeye çalışmışlar. Yetmemiş iftiralar atmış, büyüler yaptırmış. (Şaka sanmayın geçen babannem kendi söylemiş sana kaç kez büyü yaptırdım da bir kere bile tutmadı demiş). Hani derler ya boşanmak çocukların psikolojisini bozar diye. Ben öyle şeylere şahit oldum ki, kendimi bildim bileli hep boşansınlar diye dua ettim. Annemin çileleri, ona yapılanlar, karı-koca birbirlerine ettikleri küfürler, şiddet vs. niceleri... Kabus gibi ve travmalarla dolu bir çocukluk geçirdim.
Babam;
Hep babannemin kafasıyla hareket eden bir adamdır tam bir süt kuzusudur. Annesi 5. kattan atla dese atlar. Annem onun 2. evliliği (ilk karısı bir almanmış ve babannemin zulümlerine dayanamayıp birkaç aylık evliyken terketmiş babamı). Babannemin ağzına bakıp anneme yapmadığı zulüm kalmamış. Zaten annem aksa babam karadır o derece farklı iki insan. Annem çağdaş ve modern bir kafaya sahiptir babam geri kafalıdır. Annem titizdir babam dağınık ve pasaklıdır. Annem bilgili, elinden geldiğince kendini geliştirmiş bir kadındır, babam ise cahildir. Tabi anlatsam çok uzayacak başka meselelerde var ama şu kadarını bilin yeter; babamdır tabiki seviyorum herşeye rağmen, ama kabus gibi bir hayat yaşattı anneme. Annem böyle bir hayatı asla haketmeyecek kadar merhametli ve iyi bir insandır. Sırf bu yüzden babamdan nefret etmekle genede babamdır deyip sevmek arasında, kin duymakla kıyamamak arasında gidip geldim hep. Annem defalarca boşanmak istedi ancak babam annem dışında başka bir kadının kendisine tahammül etmeyeceğini çok iyi bildiğinden boşanmak istemedi. Bizi öne sürdü. Annemde bizim psikolojimizi düşünüp (sanki hiç bozulmuyormuşçasına) her defasında vazgeçti. Kocasından ve kaynanasından yardım göremediğinden beni ve ablamı temizliğe giderek okuttu ve okutmaya da devam etmekte.
Şimdi gelelim asıl meseleye;
Annem ayda yada 2 ay da bir İstanbul'a teyzemi ziyarete gider.(Yaşlı bir kadındır teyzem, onun bakımını yapar.) Birkaç ay önce ise teyzemin can dostum dediği çok yakın bir erkek arkadaşından bahsetmişti bana. Gide gele tanışıklığı olmuş. Bu adam annemin bana aylar önce bahsettiğine göre kadın haklarını fazlasıyla koruyan, zengin, çocuklarını en iyi derecede yetiştirip adam etmiş, siyasi görüşü annemle aynı, bonkör, kibar, centilmen bir beyefendi imiş. Karısını 1-2 sene önce kaybetmiş. Onunla evlenmek isteyenleri hep geri çevirirmiş. Bana aylar öncesinde "Keşke babanda böyle bir adam olsaydı, keşke böyle bir adam zamanında karşıma çıksaydı, düşüncelerini çok beğendim, sanki benim erkek halim" demişti. Hatta teyzem bekardır. Teyzeme demiş; "Bu adamla evlensene daha iyisini mi bulacaksın?" diye. Teyzemde "Yok ben ona o gözle hiç bakmadım kardeşim gibidir o benim" demiş. Öyle muhabbet arasında konuşulup bir daha açılmadı bu adamın konusu...
Gel gelelim geçen haftaya kadar...
Geçen hafta annem teyzeme yeniden gitmişti. Ve döndüğünde haberi de şok etkisi yaratıcıydı. Bu adam anneme demişki: "Eğer evli olmasaydın seninle evlenmek için herşeyi yapardım. Tabiki sana kocandan boşan gel diyemem buna hakkım yok, bunu da utanarak söylüyorum ama ben sana aşık oldum. Benim ilk evliliğim görücü usulüydü karımıda çok sevdim ama ilk kez bir kadın için kalbim böylesi atıyor. Sen tam bana uygun hep hayalini kurduğum bir kadınsın. Keşke zamanına karşıma çıksaydın. Seninle bir ihtimalim olsa seni kraliçeler gibi yaşatırdım. İkinci baharın olurdum. Kocanı bırak diyemem yuva yıkamam ama bil ki başkasıyla evlenmeyeceğim seni bekleyeceğim" demiş. Annemde; "Ben evli bir kadınım lütfen böyle şeyler söyleme" demiş. Annem hakkında yanlış düşüncelere kapılmayın babama yıllardır haketmediği derecede sadık kalmış ve bir erkeğe yan gözle bile bakmamış bir kadındır. Ama konuşmalardan anladığım kadarıyla bu adama resmen aşık olmuş. Hatta o adama aşık başka bir kadını bildiğin kıskanıyor. Adam arada annemi teyzemden arayıp hal hatır soruyormuş. Annemde "Anladım aşık olmuşsun ama beni araman doğru değil" diyormuş. Ama bu adam ne zaman arasa annem resmen mutlu olup hemen beni arıyor. Hatta babana artık tahammül edecek gücüm kalmadı sen evlenince boşanırım belki, kaderde varsa yazılmışsa belki o adamla olur yoksa olmaz demeye başladı. (Annemle pek gizlimiz saklımız yoktur, genelde herşeyi konuşuruz).
Benim bu hayatta tek isteğim annemin mutluluğu. Çilelerine, sefaletine tahammülüm kalmadı. Ama böyle bir meselede de ne deyip ne tavsiye vereceğimi bilemiyorum. O ise benden bir tavsiye yada sanırım bir çeşit onay almaya çalışıyor.Yanlış yönlendirmek istemiyorum. Bir yanım ama babam ? diyor, bir yanım babama 27 yıldır fazlasıyla katlanmadı mı artık mutlu olmaya hakkı yok mu ? diyor. Kafam karıştı. Cidden kafam karıştı. Sizler ne düşünüyorsunuz ? Yerimde olsanız ne düşünür, ne yapardınız ? Annemi ne yönde desteklerdiniz ?
(Yorumlarınızı yaparken tek isteğim en azından böyle hassas bir mevzuda kırıcı olmamaya özen göstermenizdir. Şimdiden teşekkürler...)

Edit: Annem babamdan kendimi bildim bileli hep boşanmak istiyor. Ancak kendince beni önce bir okutup evlendirmeli. (Son senemdeyim bu arada). Öncedende boşanacağına dair sözler duyuyordum zaten ağzından. Şimdi buna ek olarak belki o adamla evlenirim cümlesini de duymaya başladım. O adam için yapılacak bir boşanma söz konusu değil. Boşanmasına ek olarak yapılabilecek bir evlilik söz konusu.

Genişletmek için tıkla...

annen o kocayı boşasın bu adamla evlensin...o babanda babaannede şok yaşatsın..ben olsam yapardım valla..

Boşansın evlensin bence de bu adamla.Hayat çok kısa,pişmanlık kötü bir şey.