- 11 Aralık 2017
- 328
- 187
- 103
- 36
- Konu Sahibi redpinkyellow
-
- #1
Iste sorununuzun kaynagi bu kafa yapiniz. Doktorlarin faydasi yoksa siz neden okumaya calisiyorsunuz? Herkesten farkli misiniz? Doktorlar da bunun icin okumamis mi? Doktorlardan care bulamayip bizden bulacaginiza mi inaniyorsunuz?Doktorların hiçbir faydası yok sürekli para
Haklsnz ama kaç yıldır etki yok, ilaçlar bile sakinleştirmiyor. Terapiler ilk iyi geliyor etkisi çabuk geciyorIste sorununuzun kaynagi bu kafa yapiniz. Doktorlarin faydasi yoksa siz neden okumaya calisiyorsunuz? Herkesten farkli misiniz? Doktorlar da bunun icin okumamis mi? Doktorlardan care bulamayip bizden bulacaginiza mi inaniyorsunuz?
Haklsnz ama boyle düşünemiyorum işte olmuyorGeçmişte hepimizin travmaları var. Ancak istediğiniz bölümü kazanacak kadar bir başarı elde etmişsiniz. Hepimiz öğrenci olduk, oluyoruz. Elbette heyecanlanacağız. Ancak bu heyecanı kapatmak yerine heyecana ortak edebilirsiniz hocayı, arkadaşları. Bazen hep birlikte rezil olmak bile mümkün ne olacak ki ne kesilecek hayatınızdan anlık bi sesiniz titrese. Eskiye veya kötüye odaklanmak içselleştirmek yerine sadece anlatmaya odaklanın.
Sadece kalabalık ortamda kendini ifade edeme varYa genelde sürekli geçmişler geçmişler geçmişler orada takılı kalmayın tamam iyi bir aileniz yokmuş cidden ama buna o kadar takılmışsınız ki
ayrıca psikolog + psikiyatrist doktorlar zaten sihirli değnek değil sizin de yenmek için üstüne gitmeniz gerekiyor
tamam işte daha önce elde edemediğinizi şimdi elde etmişsiniz
Bu küçükken kimse yanıma oturmak istemezdi durumuna da takılmayan herkes çocuktu çocuklar bazen acımasızdır
Ben rezil olmalık bir şey görmüyorum kendinizi ezik konumuna siz sokuyorsunuz
Kendinizi gruplayan sizsiniz
sosyal fobiniz mi var
Bence dediğim gibi psikşyatrist artı psikolog ve üstüne gitmek korkuların
Olay bu
Ayrıca burada kırılacağınız yorumlar alabilirsiniz dikkatli olun
hiç bir sorun hiç bir sorunla karşılaştırılamaz elbet fakat bir tanıdığım 13 14 yaşlarında tüm ailesini kaybetti
hayatla mücadale etti
Evet travmalar gerçektir ama sürekli travmam var travma travma e var
Bakın sizin bir çocuğunuzda var önce kendiniz için tabi
ama aynı zamanda annesiniz
Denemediğim şey kalmadıBence bu doktorluk bir sorun. Yani ben profesyonelce cevap veremem ama mesela kendi kendinize sunum yapıyor musunuz? Sandalye yastık falan alın odaya onlara anlatın, sonradan eşinize çocuğunuza anlatın bir nevi eşik yöntemi gibi... Belki bi faydası dokunabilir.
Para derken kötü manada demedim ama hiçbir fayda goremeyince üzülüyor insanoncelikle ozellikle su donemde doktorlari “sadece para” olarak anlatmaniz cok ayip. herkesin bir meslegi var, herkes yaptiginin karsiligini ister. ozellikle psikiyatristler sizinle koordineli calisarak basarili olurlar. once siz kendiniz iyilesmek isteyin.
daha sonra ise sizin sunumlarda yaptiginiz hatalar, heyecaniniz vs emin olun en cok kendinizin umrunda. yani kimsenin bunu aklinda tutup dalga gececegini vs zannetmiyorum. lisede olsa belki. ilk once kendinizi rahatlatarak ise baslayin, sosyal fobi ciddi bir sorun bunu tek basiniza asmaniz zor. daha sonra da doktorlarin da insan olduklarini, size sizin istediginiz kadar yardim edebileceklerini anlayip ona gore tedavinize devam edin derim. bol sans.
Doktorunuzun ve sizin çabası kombine olduğunda en iyi sonucu alırsınız. Ve bu bir süreç zaten hemen olmaz. Bu içinde bulunduğunuz durum da hemen oluşmadı zaten. Yılların birikimi. 32 yaşındaymışsınız. Bu noktaya 32 yılda gelmişsiniz tabi ki değişim kolay ve hızlı olmayacak. En doğru hamle psikiyatrist ya da psikoloğa devam etmek.Ben kendimi bildim bileli hep aşağılık bir insan oldum çünkü geçmişte çocukluğum öyleydi. Eziktim hep... Zaman geçtikçe bu hissi atamıyor insan. Çocukluğum da sınıfta kimsenin yanında oturmak istemediği ayakta kalan kızdım ben. Evde de ilgisiz, işsiz bir baba, psikolojisi bozuk baskıcı bir anne.. Ben bu ortamda derslere konsantre olamadım hep basarsz bir öğrenci oldum. Liseye geçince ortam degisince okulda bulduğum huzur bana başarı getirmişti sınıf birincisi olmuştum ama ne yazar meslek lisesi mezunu olunca üniversitede istedgm bölüme gidemedim. (2012 den önce Kat sayı yüzünden) yıllar sonra sistem degisince yeniden ünv sınavına girdim ve bir cocugumla unide istedgm bölümü kazandim fakat üniversitede sürekli sunumlar benim geçmişinde yasadgm travmaları getirip önüme koydu ve bununla baş edemiyorum artık nefes alamıyorum boğuluyorum. Doktorların hiçbir faydası yok sürekli parakarşılığını görüp tatmin olamadm. Sunumlarda beynim siliniyor adeta, cümleye dokemiyorum sürekli rezil oluyorum sınıfa. Şu an uzaktan eğitim ve online sürekli sunum oluyor iyice zehir oldu hayatım. Geçmişte elimden çalınan fırsatı yakalamışken bu bozukluk yüzünden zehir oldu hayatım her güne ağlayarak başlıyorum. Yine rezil oldum bugün konuşamadım mikrofonu kapattım hoca bana seslendi kaç kez terapiler yapıyorum kendime, nefes egzersizleri, sürekli video izliyorum ama olmuyor okulu birakcam en sonunda...
Size şu kadarını söyleyeyim ruh sağlığını etkileyen hastalıklar çok zor karnınız ağrımıyor ki ilaç versin geçsinSadece kalabalık ortamda kendini ifade edeme var
Ne kadar korkunç bir genelleme. İnsan kendine bunu yapar mı?Ben kendimi bildim bileli hep aşağılık bir insan oldum
İlk iyi geliyor etkisi çabuk geçiyor değil işte. Diyorum ya bu bir süreç ve stabil bir süreç değil. Deniz bazen dalgalı olur. Bazen o odadan çıktığınızda berbat hissedeceksiniz, çok canınız yanacak. Bazen terapi günü geldiğinde ayaklarınız geri geri gidecek. Böyle olunca eyvah ben daha kötü oluyorum diye endişelenip bırakmayın. Böyle böyle iyileşeceksiniz.Haklsnz ama kaç yıldır etki yok, ilaçlar bile sakinleştirmiyor. Terapiler ilk iyi geliyor etkisi çabuk geciyor
HsklsnZSize şu kadarını söyleyeyim ruh sağlığını etkileyen hastalıklar çok zor karnınız ağrımıyor ki ilaç versin geçsin
Psikiyatrist ve psikolog yardımcı tedavi kendinizi telkin etmeniz için kafa yapınızı değiştirmeniz için yardımcı oluyor
kaldı ki bedensel bir hastalık da bile hastanjn yardımı gerekiyor mesela diyabeti var diyet yapaması gerekiyor egzersiz yapması gerekiyor
o yapmazsa tedavinin anlamı kalmıyor
sizinki o durum eziğim ben eziğim ben
Yazdığınız bu
Kalabalıkta ifsde edemem işte sosyal fobi değil mi?
siz o ailenin çocuğu değilsiniz siz bir bireysiniz tamam ve istekli olursanız yarar sağlayabilirsiniz
biraz da siz doktora yardımcı olun
siz fayda göremiyorum diyorsunuz ama mesela benim gördüğüm onlar da hastalarında ilerleme göremediğinde üzülüyor bazen
Kitap önerisi için tskr edermNe kadar korkunç bir genelleme. İnsan kendine bunu yapar mı?
Kendinizi baştan "Kaybeden-rezil olan" olarak etiketlerseniz, elbette "Yine kaybedeceğim-rezil olacağım" diye stres yaşar ve aynı motivasyonla tahmininizi de maalesef gerçekleştirirsiniz. Yaşadığınız şeyler, çevre etkisi, aile; size, kendinizi sürekli yetersiz-başarısız hissettiren eleştirel bir iç ses olarak geri dönmüş. Öyle ki doktorlar para tuzağı, siz rezilliklerden rezillik beğenen umutsuz vaka olup çıkmışsınız bu süreçte.
Bu bir kısırdöngü.
Siz, tedavinize-iyileşeceğinize inanmadıktan sonra size kim ne yapabilir?
Tavsiyem; Dr. David Burns'ün "İyi hissetmek" adlı kitabını alıp, sindire sindire okumanız.
Yoksa "Doktorlar, ilaçlar hiçbir şeyler çare değil, kitap ne halta yarayacak? Ben umutsuz vakayım." diye yine kestirip atacak mısınız?
Lütfen bu kitabı okuyun, faydasını göreceğinizi düşünüyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?