Merhaba güzel anneler. 2017 yılında 19 haftalık bebeğimi kaybettikten sonra burayı bulmuş, bu sayfa sayesinde çok şey öğrenmiş ve bebeğine sağlıkla kavuşanların hikayesini okudukça umut dolmuştum. Bir gün mutlu sona ulaşırsam ben de hikayemi yazıp birilerine umut olacağıma söz vermiştim. O gün nihayet geldi:) 14. Haftamda shirodkar yöntemiyle dikişim yapıldı. 23. Haftama kadar herşey yolundaydı fakat o haftadan sonra hunileşme başladı ve 28. Haftada baya ilerlemesiyle doktorum rahim ağzına bir de pesser taktı. 35. Haftamda bebeğin başı dikişe dayanmıştı. 28 ve 35. Haftalarda 4 er doz ciğer geliştirici iğne vuruldum. Hep yattım , yemeğimi bile yatarak yedim. Wc ve dr randevularına giderken duş harici kalkmadım. Dr da beklerken bile uzandım. Normalde bebeğimi 39. Haftada sezaryen ile dünyaya getirecektim fakat 37. Haftada nst de sancılarım çıktı ve dikişi aldırmak zorunda kaldık ve 38+1 de sezaryene karar verdik. Bugün bebeğimi çok şükür sağlıkla kucağımıza aldık şimdi yanımda uyuyor. Bu süreçte çok ilaç kullandım, çok umutsuzluğa düştüm. Bebeğime bağlanamadım bile ona bişey olacak korkusuyla. Çok şükür ben mutlu sona ulaştım darısı sizlerin başına. Sorunuz olursa fırsatım oldukça seve seve cevaplarım. Umudunuzu kaybetmeyin