Psikolojimi sağlam zannederdim.

vaveyla__

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
9 Temmuz 2015
3.616
9.693
Güncelleme: Bugun ameliyatimin üzerinden neredeyse 1 ay gecti. Beni 9 aydir hamilelik dahil takip eden her eko cektiginde yuzu dusen vaveyla ameliyati geciktirme diyen kardiyologuma gittim.

Cerrahın eline sağlik cok güzel olmuş kapak tamiri sıfır kaçak dedi.

Kalbim kendini toplamaya başlamiş. Ameliyattan once seni üzmemek icin soylemiyordum ama kalp hucrelerin olmeye baslamistı onlar geri canlanmiş dedi. Kalbim gücleniyormuş tekrardan.

9 aydir her eko cektiginde yuzu dusen doktorum bugün eko cektiginde sana bu mujdeli haberi veriyorum ilkkez kalbini bu kadar iyi goruyorum git çocuklarinla kutla dedi.

Esinle sevincle eve geldik. Annem babam cok mutlu oldular cocuklarima sarildim.

Hamd olsun Rabbime. Bir daha yaşatmasın inşallah.

Bana destek olan siz degerli kk hanımlariyla sevincime paylaşmak istedim. Destek olan herkese teşekkur ediyorum.




--------------------------------------------------------------------





Herkese Merhaba, ilk uyarıyı yapayım. konu uzun olacak. okumak istemeyenleri simdiden konun dısına alalım.

Klişe olacak ama konuyu bilenler var. bilmeyenlere başindan anlatmak istiyorum.

Kardiyolojinin kapisini bilmeyen 30 yasında evli 5 yasinda bir oglu olan calisan bir bayanım. Esimle severek evlendik ikimizinde meslekleri var evlendigimiz gunden beri calişıyoruz. ilk oğluma hamile kaldigimda 25 yasindaydim. hic sorunsuz bir hamilelik 40. haftada agrizsiz sizisiz sezeryan dogumla oglumu kucagima aldim. 2 yasina kadar emzirdim oğlumu. bir sure ise ara verdim tamamen oğlumla ilgilendim. ise baslayinca anneme biraktim ama zaten yarim gün calişıyordum geceleri hafta sonları asla birakmadım oğlumu hicbir yere hep kendim baktim.

Buyuk oglum 5 yasina gelince dedim 2. cocugu yapayım. bunda da bir sure calismam hem buyuk oğlumla hem bebegimle ilgilenirim. Borcumuz yoktu ucretsiz izin kullanmaya maddi gucumuz yeterliydi ve esimle karar verip ikinciye hamile kaldım. dogduktan sonra 2 yıl ucretsiz izin kullanirım ise donunce de yardimci tutarım bu sefer annemi yormam diye dusundum.

Tabi ne hamilelikten once ne hamilelik esnasinda yine bende ne bir nefes darligi ne bir merdiven cikamama ne bir gece nefes nefese kalma hicbir sey yok. Hatta calismaya devam ediyorum. planim 37. haftaya kadar calisip doğumdan sonraki surece izinlerimi aktarmak.

Bir gun dahiliye doktorum(troid takibimi yapiyordu hamilelik sirasinda) sırtımı dinlerken vaveyla senin kalp sesin normal degil sen hic kardiyologa gittin mi dedi? kardiyolog? o ne ki? kalbe bakan doktor mu? Yok gitmedim benim kalp sorunum yok ki hic olmadı.

Hemen vakit kaybetmiyorsum dedi ve bir kagit yazip elime vererek beni bir kardiyologa gonderdi.

Gittik kardiyologun odasına. Kalbimde cok ileri derecede bir kacak oldugunu 1. hamilelikte nasıl ortaya cikmadigini benim gunluk hayatta bunu nasil hissetmedigime sasirdigini soyledi. ben hamile halimle calisiyor merdiven cikiyor hatta nobet tutuyordum. Hatta buyuk ogluma oda aldim odasini boyattim usta pisligi temizledik esimle.

Sonra baska bir kardiyolog bulduk. beni her hafta takip edecegini soyledi. her hafta agzim burnumda gittim. 30. haftada nabzim 140 lara vurunca hastaneye yattım. 5 hafta serumla devam ettikten sonra 35. haftada sezeryana alindim.

Sezeryan ayri bir olay. plesanta eski kesiye yakin olduğu icin zor gecmis. 3 saat surmus. spinal ile girdiğim sezeryanda beni bayiltmişlar. Çok kan kaybetmişim. rahmi kurtarmaya ugrasmis kadindogumcu kurtarmışta ama kalbim cok zorlanmiş.

Sezeryan ne kadar zor gecsede 15 gune toplanip 2 cocuguma bakmaya basladım. kadiyolog takibine devam tabi. her gittigimde kardiyologum cerrah bulmami artik kapaklari gec kalmadan tamir ettirmem gerektigini soyledi.

Bu arada esimle istanbulda ameliyat olmama karar verdik. istanbula gidip geliyoruz ben yine asiri yorulmuyorum. evde iki çocuğuma kendim bakıyorum. Kucugu emziriyorum besigine yatiriyorum sonra buyugun pijamalarinı giydiriyorum o uyuyana kadar odasinda duruyorum o uyuyunca kendi odama gidiyorum bebeğim gece kalkiyor emziriyorum buyuk bazen gece yanimiza geliyor esimle onuda aramiza aliyoruz. yatakta 4 kisi oluyoruz ama ben mutluyum. olsun iki cocuguma bakabiliyorum ya.

Tabi gittiğim 3 5 kardiyolog da kacagin cok fazla oldugunu ameliyat olmazsam geri donulmez yollara girecegimi duyunca tamam dedik olayım kalp bu sakaya gelmez.

Ameliyat gunu verildi planlama yapildı ben hala gece bebek emziriyorum sabah kalkip oglumu giydirip okula gönderiyorum. ufak tefek carpintilar nefes darligi var ama elimin kolumun kuvveti gitmis degil.

Nihayet ameliyat gunu geldi ben iki cocugumu anneme birakip esimle istanbula gittim. Ameliyat sonrasini yogun bakimi orada kaldigim 1 haftayi cektigim aciları unuttum bile. Ameliyat basarıli gecmis kapakciklar tamir olmus sifir kacak. artik kalp kan kaçırmıyor.

Simdi ameliyat olali 14 gun oldu. 3 aylik bir bebek ve 5 yasındaki oğlumla annemlerde kaliyoruz. Esim is cikisi geliyor benim dikislerimin pansumanini yapiyor ben uyuyana kadar bekliyor ben uyuyunca kapiyi cekip evimize gidiyor.

Benim hala elimin kolumun gucu yok cok cabuk yoruluyorum. 3 aylik bebegim annemle uyuyor gece sesini duyuyorum gidip ilgilenemiyorum. gunduzleri bile ancak mamayi yapip getirebiliyorum. kucagima alip mamayı ben icireyim desem bile cabuk yoruluyorum. ağlayinca sakinlestiremiyorum. cunku dikislerim var nefes darligim var.

kardiyolog bunun kalp ameliyati oldugunu daha 14 gun olduğunu acele ettimi soyledi.

Ama cocuklarimla ilgilenemeyecek duruma gelmek beni cok uzuyor. Gece gunduz dusunuyorum ya eski gucume kavusamazsam ya 2 cocugum annesiz kalirsa? annem 62 yasinda kac yasina kadar bakabilir cocuklarıma?

Kalp kapakcigi ameliyati olup meslegine isine devam edenler var ama benim psikolojim bozuldu sanki ben duzelmeyecekmisim gibi hissediyorum. Bu duyguyu atamıyorum icimden. Eski cocuklarıma baktıgim gunlerimi cok ozluyorum. 62 yasindaki anneme uzuluyorum. bu yasta gece kalkip mama yapıyor. 5 yasindaki oğluma uzuluyorum. dedesi birakip aliyor okuldan. halbuki ben alirdim hep onu okuldan.

Esime uzuluyorum hem calisiyir hem her aksam benim dikislerime pansuman yapiyor. 1 ay hamileyken 1 hafta kalp ameliyati oldugumda yanimda hastanede yatti. Simdi oglen arasinda gelip beni doktora goturuyor ise gec donerse aksam eve gec geliyor dengelemek icin.

Bu arada ne annem ne babam ne esim hic sikayetci degiller sen yeterki iyi ol psikolojin iyi olsun diyorlar.

Iyi olacak mıyım? iki cocuguma tekrardan bakabilecek miyim? elimin kolumun kuvveti geri gelecek mi? Bunlari dusunmekten moralimi de yüksek tutamiyorum.

Içimi dökmek icin actım bu konuyu. birileriyle paylasmak belki rahatlatır içimi.
 
Son düzenleme:
O kadar sevindim ki ameliyatinin iyi gecmesine, biraz zaman ver, önemli olan annelerinin yani baslarinda onlarla olmasiydi, oyle de olucak bundan sonra, gerisi azicik zamana bakar, kalp ameliyati oldun kolay degil, ben olsam cokcok cok ama cok mutlu olurdum, psikolojimi de yarinlari dusunup iyi tutardim. Gecmis olsun tekrar 🥰
 
O kadar sevindim ki ameliyatinin iyi gecmesine, biraz zaman ver, önemli olan annelerinin yani baslarinda onlarla olmasiydi, oyle de olucak bundan sonra, gerisi azicik zamana bakar, kalp ameliyati oldun kolay degil, ben olsam cokcok cok ama cok mutlu olurdum, psikolojimi de yarinlari dusunup iyi tutardim. Gecmis olsun tekrar 🥰

Okuduğunuz icin teşekkurler. Basta uzun olacak yazdim ama bu da biraz fazla uzun olmus. Gecer gider bir daha gelmez inşallah bugünler.
 
Cok gecmis olsun.. anne olunca insan daha bi korkuyor herseyden, haklisin.. ama 14 gun cidden erken.. ameliyatlardan sonra genelde 6 hafta iyilesme suresi baz alinir.. bir cok ameliyat icin en azindan.. sabirli
Ol biraz iyi gecmis ameliyatin.. Allahim tum hastalara sifa dertlilere deva versin..
 
Öncelikle çok geçmiş olsun. Çok büyük bir ameliyat gecirmissiniz, biraz daha sabredin sonu selamet olsun. Tabiki iyi olacaksınız çocuklarınıza Allahın izniyle kendiniz bakacaksınız. Allah çocuklarınıza sizi bagislasin. Daha kötüsü de olabilirdi ama olmadı değil mi? Çocuğunun kokusunu alabiliyorsun özlediğinde kucaklayabikiyorsun. Şimdilik bu kadarı ile yetinin annesi onlarda sizinle vakit geçirmeyi özlemislerdir eminim ki ama daha güzel günler için biraz zaman😊
 
Herkese Merhaba, ilk uyarıyı yapayım. konu uzun olacak. okumak istemeyenleri simdiden konun dısına alalım.

Klişe olacak ama konuyu bilenler var. bilmeyenlere başindan anlatmak istiyorum.

Kardiyolojinin kapisini bilmeyen 30 yasında evli 5 yasinda bir oglu olan calisan bir bayanım. Esimle severek evlendik ikimizinde meslekleri var evlendigimiz gunden beri calişıyoruz. ilk oğluma hamile kaldigimda 25 yasindaydim. hic sorunsuz bir hamilelik 40. haftada agrizsiz sizisiz sezeryan dogumla oglumu kucagima aldim. 2 yasina kadar emzirdim oğlumu. bir sure ise ara verdim tamamen oğlumla ilgilendim. ise baslayinca anneme biraktim ama zaten yarim gün calişıyordum geceleri hafta sonları asla birakmadım oğlumu hicbir yere hep kendim baktim.

Buyuk oglum 5 yasina gelince dedim 2. cocugu yapayım. bunda da bir sure calismam hem buyuk oğlumla hem bebegimle ilgilenirim. Borcumuz yoktu ucretsiz izin kullanmaya maddi gucumuz yeterliydi ve esimle karar verip ikinciye hamile kaldım. dogduktan sonra 2 yıl ucretsiz izin kullanirım ise donunce de yardimci tutarım bu sefer annemi yormam diye dusundum.

Tabi ne hamilelikten once ne hamilelik esnasinda yine bende ne bir nefes darligi ne bir merdiven cikamama ne bir gece nefes nefese kalma hicbir sey yok. Hatta calismaya devam ediyorum. planim 37. haftaya kadar calisip doğumdan sonraki surece izinlerimi aktarmak.

Bir gun dahiliye doktorum(troid takibimi yapiyordu hamilelik sirasinda) sırtımı dinlerken vaveyla senin kalp sesin normal degil sen hic kardiyologa gittin mi dedi? kardiyolog? o ne ki? kalbe bakan doktor mu? Yok gitmedim benim kalp sorunum yok ki hic olmadı.

Hemen vakit kaybetmiyorsum dedi ve bir kagit yazip elime vererek beni bir kardiyologa gonderdi.

Gittik kardiyologun odasına. Kalbimde cok ileri derecede bir kacak oldugunu 1. hamilelikte nasıl ortaya cikmadigini benim gunluk hayatta bunu nasil hissetmedigime sasirdigini soyledi. ben hamile halimle calisiyor merdiven cikiyor hatta nobet tutuyordum. Hatta buyuk ogluma oda aldim odasini boyattim usta pisligi temizledik esimle.

Sonra baska bir kardiyolog bulduk. beni her hafta takip edecegini soyledi. her hafta agzim burnumda gittim. 30. haftada nabzim 140 lara vurunca hastaneye yattım. 5 hafta serumla devam ettikten sonra 35. haftada sezeryana alindim.

Sezeryan ayri bir olay. plesanta eski kesiye yakin olduğu icin zor gecmis. 3 saat surmus. spinal ile girdiğim sezeryanda beni bayiltmişlar. Çok kan kaybetmişim. rahmi kurtarmaya ugrasmis kadindogumcu kurtarmışta ama kalbim cok zorlanmiş.

Sezeryan ne kadar zor gecsede 15 gune toplanip 2 cocuguma bakmaya basladım. kadiyolog takibine devam tabi. her gittigimde kardiyologum cerrah bulmami artik kapaklari gec kalmadan tamir ettirmem gerektigini soyledi.

Bu arada esimle istanbulda ameliyat olmama karar verdik. istanbula gidip geliyoruz ben yine asiri yorulmuyorum. evde iki çocuğuma kendim bakıyorum. Kucugu emziriyorum besigine yatiriyorum sonra buyugun pijamalarinı giydiriyorum o uyuyana kadar odasinda duruyorum o uyuyunca kendi odama gidiyorum bebeğim gece kalkiyor emziriyorum buyuk bazen gece yanimiza geliyor esimle onuda aramiza aliyoruz. yatakta 4 kisi oluyoruz ama ben mutluyum. olsun iki cocuguma bakabiliyorum ya.

Tabi gittiğim 3 5 kardiyolog da kacagin cok fazla oldugunu ameliyat olmazsam geri donulmez yollara girecegimi duyunca tamam dedik olayım kalp bu sakaya gelmez.

Ameliyat gunu verildi planlama yapildı ben hala gece bebek emziriyorum sabah kalkip oglumu giydirip okula gönderiyorum. ufak tefek carpintilar nefes darligi var ama elimin kolumun kuvveti gitmis degil.

Nihayet ameliyat gunu geldi ben iki cocugumu anneme birakip esimle istanbula gittim. Ameliyat sonrasini yogun bakimi orada kaldigim 1 haftayi cektigim aciları unuttum bile. Ameliyat basarıli gecmis kapakciklar tamir olmus sifir kacak. artik kalp kan kaçırmıyor.

Simdi ameliyat olali 14 gun oldu. 3 aylik bir bebek ve 5 yasındaki oğlumla annemlerde kaliyoruz. Esim is cikisi geliyor benim dikislerimin pansumanini yapiyor ben uyuyana kadar bekliyor ben uyuyunca kapiyi cekip evimize gidiyor.

Benim hala elimin kolumun gucu yok cok cabuk yoruluyorum. 3 aylik bebegim annemle uyuyor gece sesini duyuyorum gidip ilgilenemiyorum. gunduzleri bile ancak mamayi yapip getirebiliyorum. kucagima alip mamayı ben icireyim desem bile cabuk yoruluyorum. ağlayinca sakinlestiremiyorum. cunku dikislerim var nefes darligim var.

kardiyolog bunun kalp ameliyati oldugunu daha 14 gun olduğunu acele ettimi soyledi.

Ama cocuklarimla ilgilenemeyecek duruma gelmek beni cok uzuyor. Gece gunduz dusunuyorum ya eski gucume kavusamazsam ya 2 cocugum annesiz kalirsa? annem 62 yasinda kac yasina kadar bakabilir cocuklarıma?

Kalp kapakcigi ameliyati olup meslegine isine devam edenler var ama benim psikolojim bozuldu sanki ben duzelmeyecekmisim gibi hissediyorum. Bu duyguyu atamıyorum icimden. Eski cocuklarıma baktıgim gunlerimi cok ozluyorum. 62 yasindaki anneme uzuluyorum. bu yasta gece kalkip mama yapıyor. 5 yasindaki oğluma uzuluyorum. dedesi birakip aliyor okuldan. halbuki ben alirdim hep onu okuldan.

Esime uzuluyorum hem calisiyir hem her aksam benim dikislerime pansuman yapiyor. 1 ay hamileyken 1 hafta kalp ameliyati oldugumda yanimda hastanede yatti. Simdi oglen arasinda gelip beni doktora goturuyor ise gec donerse aksam eve gec geliyor dengelemek icin.

Bu arada ne annem ne babam ne esim hic sikayetci degiller sen yeterki iyi ol psikolojin iyi olsun diyorlar.

Iyi olacak mıyım? iki cocuguma tekrardan bakabilecek miyim? elimin kolumun kuvveti geri gelecek mi? Bunlari dusunmekten moralimi de yüksek tutamiyorum.

Içimi dökmek icin actım bu konuyu. birileriyle paylasmak belki rahatlatır içimi.
Çok geçmiş olsun, iyi olmanıza sevindim. 14 gün gerçekten çok az bir süre. Şu an aileniz için üzülmemeye çalışın. Sizin iyi olmaniz onlar icin yeterlidir emin olun. Babam açık kalp ameliyatı oldu yaklaşık 4 sene önce. Eskisi gibi su anda. Babamın ameliyattan sonraki hallerini bildiğim için fiziksel olarak durumunuzu tahmin ediyorum. Ama 40 günde falan baya baya toparlamisti. Namazını falan normal şekilde kılmaya başlamışti. Sizinki çok yeni daha, biraz zaman verin kendinize
 
Cok gecmis olsun iyi gecmesine cok sevindim.. inanin cok erken..
Siz bolbol dinlenin keyfinize bakin
Iyi olacaksiniz.. 6 ay nedirki 6 ay sonra bugunlerde unutulacak..
Gerekirse psikolojik destek alirsiniz..
 
Herkese Merhaba, ilk uyarıyı yapayım. konu uzun olacak. okumak istemeyenleri simdiden konun dısına alalım.

Klişe olacak ama konuyu bilenler var. bilmeyenlere başindan anlatmak istiyorum.

Kardiyolojinin kapisini bilmeyen 30 yasında evli 5 yasinda bir oglu olan calisan bir bayanım. Esimle severek evlendik ikimizinde meslekleri var evlendigimiz gunden beri calişıyoruz. ilk oğluma hamile kaldigimda 25 yasindaydim. hic sorunsuz bir hamilelik 40. haftada agrizsiz sizisiz sezeryan dogumla oglumu kucagima aldim. 2 yasina kadar emzirdim oğlumu. bir sure ise ara verdim tamamen oğlumla ilgilendim. ise baslayinca anneme biraktim ama zaten yarim gün calişıyordum geceleri hafta sonları asla birakmadım oğlumu hicbir yere hep kendim baktim.

Buyuk oglum 5 yasina gelince dedim 2. cocugu yapayım. bunda da bir sure calismam hem buyuk oğlumla hem bebegimle ilgilenirim. Borcumuz yoktu ucretsiz izin kullanmaya maddi gucumuz yeterliydi ve esimle karar verip ikinciye hamile kaldım. dogduktan sonra 2 yıl ucretsiz izin kullanirım ise donunce de yardimci tutarım bu sefer annemi yormam diye dusundum.

Tabi ne hamilelikten once ne hamilelik esnasinda yine bende ne bir nefes darligi ne bir merdiven cikamama ne bir gece nefes nefese kalma hicbir sey yok. Hatta calismaya devam ediyorum. planim 37. haftaya kadar calisip doğumdan sonraki surece izinlerimi aktarmak.

Bir gun dahiliye doktorum(troid takibimi yapiyordu hamilelik sirasinda) sırtımı dinlerken vaveyla senin kalp sesin normal degil sen hic kardiyologa gittin mi dedi? kardiyolog? o ne ki? kalbe bakan doktor mu? Yok gitmedim benim kalp sorunum yok ki hic olmadı.

Hemen vakit kaybetmiyorsum dedi ve bir kagit yazip elime vererek beni bir kardiyologa gonderdi.

Gittik kardiyologun odasına. Kalbimde cok ileri derecede bir kacak oldugunu 1. hamilelikte nasıl ortaya cikmadigini benim gunluk hayatta bunu nasil hissetmedigime sasirdigini soyledi. ben hamile halimle calisiyor merdiven cikiyor hatta nobet tutuyordum. Hatta buyuk ogluma oda aldim odasini boyattim usta pisligi temizledik esimle.

Sonra baska bir kardiyolog bulduk. beni her hafta takip edecegini soyledi. her hafta agzim burnumda gittim. 30. haftada nabzim 140 lara vurunca hastaneye yattım. 5 hafta serumla devam ettikten sonra 35. haftada sezeryana alindim.

Sezeryan ayri bir olay. plesanta eski kesiye yakin olduğu icin zor gecmis. 3 saat surmus. spinal ile girdiğim sezeryanda beni bayiltmişlar. Çok kan kaybetmişim. rahmi kurtarmaya ugrasmis kadindogumcu kurtarmışta ama kalbim cok zorlanmiş.

Sezeryan ne kadar zor gecsede 15 gune toplanip 2 cocuguma bakmaya basladım. kadiyolog takibine devam tabi. her gittigimde kardiyologum cerrah bulmami artik kapaklari gec kalmadan tamir ettirmem gerektigini soyledi.

Bu arada esimle istanbulda ameliyat olmama karar verdik. istanbula gidip geliyoruz ben yine asiri yorulmuyorum. evde iki çocuğuma kendim bakıyorum. Kucugu emziriyorum besigine yatiriyorum sonra buyugun pijamalarinı giydiriyorum o uyuyana kadar odasinda duruyorum o uyuyunca kendi odama gidiyorum bebeğim gece kalkiyor emziriyorum buyuk bazen gece yanimiza geliyor esimle onuda aramiza aliyoruz. yatakta 4 kisi oluyoruz ama ben mutluyum. olsun iki cocuguma bakabiliyorum ya.

Tabi gittiğim 3 5 kardiyolog da kacagin cok fazla oldugunu ameliyat olmazsam geri donulmez yollara girecegimi duyunca tamam dedik olayım kalp bu sakaya gelmez.

Ameliyat gunu verildi planlama yapildı ben hala gece bebek emziriyorum sabah kalkip oglumu giydirip okula gönderiyorum. ufak tefek carpintilar nefes darligi var ama elimin kolumun kuvveti gitmis degil.

Nihayet ameliyat gunu geldi ben iki cocugumu anneme birakip esimle istanbula gittim. Ameliyat sonrasini yogun bakimi orada kaldigim 1 haftayi cektigim aciları unuttum bile. Ameliyat basarıli gecmis kapakciklar tamir olmus sifir kacak. artik kalp kan kaçırmıyor.

Simdi ameliyat olali 14 gun oldu. 3 aylik bir bebek ve 5 yasındaki oğlumla annemlerde kaliyoruz. Esim is cikisi geliyor benim dikislerimin pansumanini yapiyor ben uyuyana kadar bekliyor ben uyuyunca kapiyi cekip evimize gidiyor.

Benim hala elimin kolumun gucu yok cok cabuk yoruluyorum. 3 aylik bebegim annemle uyuyor gece sesini duyuyorum gidip ilgilenemiyorum. gunduzleri bile ancak mamayi yapip getirebiliyorum. kucagima alip mamayı ben icireyim desem bile cabuk yoruluyorum. ağlayinca sakinlestiremiyorum. cunku dikislerim var nefes darligim var.

kardiyolog bunun kalp ameliyati oldugunu daha 14 gun olduğunu acele ettimi soyledi.

Ama cocuklarimla ilgilenemeyecek duruma gelmek beni cok uzuyor. Gece gunduz dusunuyorum ya eski gucume kavusamazsam ya 2 cocugum annesiz kalirsa? annem 62 yasinda kac yasina kadar bakabilir cocuklarıma?

Kalp kapakcigi ameliyati olup meslegine isine devam edenler var ama benim psikolojim bozuldu sanki ben duzelmeyecekmisim gibi hissediyorum. Bu duyguyu atamıyorum icimden. Eski cocuklarıma baktıgim gunlerimi cok ozluyorum. 62 yasindaki anneme uzuluyorum. bu yasta gece kalkip mama yapıyor. 5 yasindaki oğluma uzuluyorum. dedesi birakip aliyor okuldan. halbuki ben alirdim hep onu okuldan.

Esime uzuluyorum hem calisiyir hem her aksam benim dikislerime pansuman yapiyor. 1 ay hamileyken 1 hafta kalp ameliyati oldugumda yanimda hastanede yatti. Simdi oglen arasinda gelip beni doktora goturuyor ise gec donerse aksam eve gec geliyor dengelemek icin.

Bu arada ne annem ne babam ne esim hic sikayetci degiller sen yeterki iyi ol psikolojin iyi olsun diyorlar.

Iyi olacak mıyım? iki cocuguma tekrardan bakabilecek miyim? elimin kolumun kuvveti geri gelecek mi? Bunlari dusunmekten moralimi de yüksek tutamiyorum.

Içimi dökmek icin actım bu konuyu. birileriyle paylasmak belki rahatlatır içimi.
Konunu korkarak okudum o kadar sevindim ki iyi olmana suan da boyle dusunmen cok normal daha cok yeni doktor hakli insallah iyilesip daha guclu kalkarsin ayaga boyle seyler dusunerek kendini uzme iyilesme surecini geciktirirsin sadece ❤️
 
Bende hastanede çalışıyorum. Kimyagerim ama yoğun bakımlar ve anjoyolardan da farklı sebeple haberim oluyor. Anjiyo olmuş hayatta kalacak mı dediğimiz ne amcalar ne teyzeler koşarak teşekküre geliyor bazen kardiyologa. Anjiyo sonrasi artık hep yatacak diye hayal ettiğimiz en az 60 larinda en fazla 80 lerinde neler gördüm. Şu an olayi sürekli yaşadığınız için hapsolmuş hissediyorsunuz. Eskisi gibi olmayacaksınız çünkü kalbiniz artık daha sağlıklı. Kendinizi iyi hissediyor olabilirdiniz ama alarm vermeyen kalp hastalıkları kötü sonuçlar verebilirdi. Ne mutlu ki sorun görülmüş ve çözülmüş. Yaşınız dolayısıyla çok çabuk atlatacak ve eskisinden sağlıklı olarak devam edeceksiniz ♥️


Ailenize uzulmekte haklısınız ama çocuklarınızın size ihtiyacı olsa gece kalkıp onun çocuğuna mama hazırlamak size zul gelir miydi. Herkes siz iyi olun diye mutlu mesut yapıyordur ne yapıyorsa. Sizde artık sağlıklı olduğunuzu dusunun ve kendinizi bu cümlelerle olumlayin.
 
Cok gecmis olsun.
Ben hasta psikolojisi diye bir seyin varligina inaniyorum.
Cok kucuk bir ameliyat olmama ragmen ben de cok tuhaf, eksik, yarimmis gibi hissetmistim ama cocugum yoktu.
Cocuklar varken elbette biraz daha fazla yetersiz hissedilir bence, bunu su an hicbir saglik problemi yasamayan insanlar da hissedebilir, yani duygulariniz normal ama gececegini bilin.

Ornegin bir arkadasim hani sadece kansizlik gibi gorulen demir eksikliginde bile iki cocugu varken saatlerce uyuyordu, aglamalarina uyanamiyordu.
Tedavi oldu bitti.
Cok sukur siz de sag salim kocaman iki ameliyat atlatmissiniz hem de her sey normalmis gibi.
Ben cok takdir ettim sizi ve vucudunuzu.
Siz de tedavi oldunuz ve bitecek, bu kadar basit Allahin izniyle.
 
Geçmiş olsun annem 10 yıl önce annem de olmuştu kapakçık ameliyatı ve 2 aya yakın anca toparlanmıştı. Korkmayın daha erken iyileşeceksiniz
 
Geçmiş olsun. Geçecek emin olun, şu an böyle hissetmeniz normal, hastalık psikolojisini atlatamamışsınız henüz. Üstelik lohusalığın üzerine gelmiş. Zaten hormonlarınız fazlasıyla zorluyor. Kendinize zaman tanıyın. Ne şanslınız ki aileniz eşiniz büyük destek, yalnız değilsiniz. Çocuklarınız sahipsiz değil. Bu günler de geçecek.
 
Herkese Merhaba, ilk uyarıyı yapayım. konu uzun olacak. okumak istemeyenleri simdiden konun dısına alalım.

Klişe olacak ama konuyu bilenler var. bilmeyenlere başindan anlatmak istiyorum.

Kardiyolojinin kapisini bilmeyen 30 yasında evli 5 yasinda bir oglu olan calisan bir bayanım. Esimle severek evlendik ikimizinde meslekleri var evlendigimiz gunden beri calişıyoruz. ilk oğluma hamile kaldigimda 25 yasindaydim. hic sorunsuz bir hamilelik 40. haftada agrizsiz sizisiz sezeryan dogumla oglumu kucagima aldim. 2 yasina kadar emzirdim oğlumu. bir sure ise ara verdim tamamen oğlumla ilgilendim. ise baslayinca anneme biraktim ama zaten yarim gün calişıyordum geceleri hafta sonları asla birakmadım oğlumu hicbir yere hep kendim baktim.

Buyuk oglum 5 yasina gelince dedim 2. cocugu yapayım. bunda da bir sure calismam hem buyuk oğlumla hem bebegimle ilgilenirim. Borcumuz yoktu ucretsiz izin kullanmaya maddi gucumuz yeterliydi ve esimle karar verip ikinciye hamile kaldım. dogduktan sonra 2 yıl ucretsiz izin kullanirım ise donunce de yardimci tutarım bu sefer annemi yormam diye dusundum.

Tabi ne hamilelikten once ne hamilelik esnasinda yine bende ne bir nefes darligi ne bir merdiven cikamama ne bir gece nefes nefese kalma hicbir sey yok. Hatta calismaya devam ediyorum. planim 37. haftaya kadar calisip doğumdan sonraki surece izinlerimi aktarmak.

Bir gun dahiliye doktorum(troid takibimi yapiyordu hamilelik sirasinda) sırtımı dinlerken vaveyla senin kalp sesin normal degil sen hic kardiyologa gittin mi dedi? kardiyolog? o ne ki? kalbe bakan doktor mu? Yok gitmedim benim kalp sorunum yok ki hic olmadı.

Hemen vakit kaybetmiyorsum dedi ve bir kagit yazip elime vererek beni bir kardiyologa gonderdi.

Gittik kardiyologun odasına. Kalbimde cok ileri derecede bir kacak oldugunu 1. hamilelikte nasıl ortaya cikmadigini benim gunluk hayatta bunu nasil hissetmedigime sasirdigini soyledi. ben hamile halimle calisiyor merdiven cikiyor hatta nobet tutuyordum. Hatta buyuk ogluma oda aldim odasini boyattim usta pisligi temizledik esimle.

Sonra baska bir kardiyolog bulduk. beni her hafta takip edecegini soyledi. her hafta agzim burnumda gittim. 30. haftada nabzim 140 lara vurunca hastaneye yattım. 5 hafta serumla devam ettikten sonra 35. haftada sezeryana alindim.

Sezeryan ayri bir olay. plesanta eski kesiye yakin olduğu icin zor gecmis. 3 saat surmus. spinal ile girdiğim sezeryanda beni bayiltmişlar. Çok kan kaybetmişim. rahmi kurtarmaya ugrasmis kadindogumcu kurtarmışta ama kalbim cok zorlanmiş.

Sezeryan ne kadar zor gecsede 15 gune toplanip 2 cocuguma bakmaya basladım. kadiyolog takibine devam tabi. her gittigimde kardiyologum cerrah bulmami artik kapaklari gec kalmadan tamir ettirmem gerektigini soyledi.

Bu arada esimle istanbulda ameliyat olmama karar verdik. istanbula gidip geliyoruz ben yine asiri yorulmuyorum. evde iki çocuğuma kendim bakıyorum. Kucugu emziriyorum besigine yatiriyorum sonra buyugun pijamalarinı giydiriyorum o uyuyana kadar odasinda duruyorum o uyuyunca kendi odama gidiyorum bebeğim gece kalkiyor emziriyorum buyuk bazen gece yanimiza geliyor esimle onuda aramiza aliyoruz. yatakta 4 kisi oluyoruz ama ben mutluyum. olsun iki cocuguma bakabiliyorum ya.

Tabi gittiğim 3 5 kardiyolog da kacagin cok fazla oldugunu ameliyat olmazsam geri donulmez yollara girecegimi duyunca tamam dedik olayım kalp bu sakaya gelmez.

Ameliyat gunu verildi planlama yapildı ben hala gece bebek emziriyorum sabah kalkip oglumu giydirip okula gönderiyorum. ufak tefek carpintilar nefes darligi var ama elimin kolumun kuvveti gitmis degil.

Nihayet ameliyat gunu geldi ben iki cocugumu anneme birakip esimle istanbula gittim. Ameliyat sonrasini yogun bakimi orada kaldigim 1 haftayi cektigim aciları unuttum bile. Ameliyat basarıli gecmis kapakciklar tamir olmus sifir kacak. artik kalp kan kaçırmıyor.

Simdi ameliyat olali 14 gun oldu. 3 aylik bir bebek ve 5 yasındaki oğlumla annemlerde kaliyoruz. Esim is cikisi geliyor benim dikislerimin pansumanini yapiyor ben uyuyana kadar bekliyor ben uyuyunca kapiyi cekip evimize gidiyor.

Benim hala elimin kolumun gucu yok cok cabuk yoruluyorum. 3 aylik bebegim annemle uyuyor gece sesini duyuyorum gidip ilgilenemiyorum. gunduzleri bile ancak mamayi yapip getirebiliyorum. kucagima alip mamayı ben icireyim desem bile cabuk yoruluyorum. ağlayinca sakinlestiremiyorum. cunku dikislerim var nefes darligim var.

kardiyolog bunun kalp ameliyati oldugunu daha 14 gun olduğunu acele ettimi soyledi.

Ama cocuklarimla ilgilenemeyecek duruma gelmek beni cok uzuyor. Gece gunduz dusunuyorum ya eski gucume kavusamazsam ya 2 cocugum annesiz kalirsa? annem 62 yasinda kac yasina kadar bakabilir cocuklarıma?

Kalp kapakcigi ameliyati olup meslegine isine devam edenler var ama benim psikolojim bozuldu sanki ben duzelmeyecekmisim gibi hissediyorum. Bu duyguyu atamıyorum icimden. Eski cocuklarıma baktıgim gunlerimi cok ozluyorum. 62 yasindaki anneme uzuluyorum. bu yasta gece kalkip mama yapıyor. 5 yasindaki oğluma uzuluyorum. dedesi birakip aliyor okuldan. halbuki ben alirdim hep onu okuldan.

Esime uzuluyorum hem calisiyir hem her aksam benim dikislerime pansuman yapiyor. 1 ay hamileyken 1 hafta kalp ameliyati oldugumda yanimda hastanede yatti. Simdi oglen arasinda gelip beni doktora goturuyor ise gec donerse aksam eve gec geliyor dengelemek icin.

Bu arada ne annem ne babam ne esim hic sikayetci degiller sen yeterki iyi ol psikolojin iyi olsun diyorlar.

Iyi olacak mıyım? iki cocuguma tekrardan bakabilecek miyim? elimin kolumun kuvveti geri gelecek mi? Bunlari dusunmekten moralimi de yüksek tutamiyorum.

Içimi dökmek icin actım bu konuyu. birileriyle paylasmak belki rahatlatır içimi.
Geçmiş olsun, Allah acil şifa versin inşallah. Ne kadar güzel ameliyat başarılı geçmiş, zamanla daha iyi olacaksın o yüzden kötü düşünüp kendini hırpalama. Bir tanıdığımda ikiz çocuk doğumunda kalp hastası olduğunu öğrenmişti, ameliyat olmuştu sizin gibi şimdi sorarsan ikizler büyüdü beş yaşına geldi, anneleride çalışıyor durumu iyi şükür. O yüzden moralini yüksek tut, Allah'ın izniyle sağlığına kavuşacaksın.
 
Benim de bebekligim annemin hastalık zamanına denk gelmiş . Hastalığın yanında bir de ağır derece panik atağı varmış . Gecede birkaç kere hastaneye gider gelirlermis, çocukları bırakacak akraba yok , yakın bulduğu komşuya,arkadaşa birakirlarmis. Babam öğlen gelip yemeğimizi yedirir,akşam bizi yikarmis
Gerçekten zor zamanlar geçirmişler. Hatta annem olduğu ameliyatin etkisiyle uzun süre konusamamis vs vs
Ama hatırlamıyoruz bile. Biz büyüyene kadar geçmiiiiş, gitmis. Çok çok uzun zamandir (maşallah) annemin hastaligindan da panik afağından da eser yok.
Siz de üzülmeyin,geçecektir bu günler de:) geriye kalan tatsız anılar ve eşinizle güçlenen bağınız olacaktir
 
X