- 15 Nisan 2024
- 10
- 1
- Konu Sahibi birgaripcool
- #1
Kızlar merhaba henüz burada yeniyim. Çok arada kaldığım ve artık ne yapacağımı bilemediğim bir durum hakkında fikirlerinizi almak için geldim. 2.5 senedir tam olarak bitiremediğim bir ilişkim var. Başta her şey çok iyiydi. Çok efendi olduğunu düşündüğüm için kabul etmiştim. Kendi işini kurmaya çalışan ve 3 senedir de bunun için uğraşan birisi. Bu konuda maddi manevi zamanında desteğim de olmuştur. Ne işini rayına oturtabildi bu süreçte ne düşündüğüm gibi biri çıktı. Çok fazla hayal kuruyor ve bunlar hep maddiyata dönük şeyler ama henüz istediği gibi de gitmediği için işler bocaliyor. Sorun tam olarak bunlar değil birçok noktada ilişkide tek kaldım. Hep ben cabaladı. İşin sıkıntısından sana vakit ayiramadim ikisini de elime yüzüme bulaştırdım ben senin istediğin gibi biri değilim diyor. Ancak bu isin bahanesi. Ben birçok özel ve ilk şeyi onla yaşamıştım. Evlilik planları yaparken gerçekten çekilmez noktaya geldi olaylar. Ablası ve kardeşi ile kötü şeyler yaşadık. Ablası ile benim dedikodumu yaptığını ogrendim ve ben de tutamadım kendimi. Hata miydi kesinlikle. Ancak onlar kendilerindeki hataları asla kabul etmiyorlar. Çok tutucular ve kendileri hatali da olsa kendi iclerinde kavgalarini ediyorlar ancak benle konuşurken de hep benim hatalarimdan bahsediyorlar. 1 kere de cümleye sen de haklısın şeklinde baslamamışlardır. Erkek arkadaşım hep bunların gölgesinde beni suçluyor. Aileme karşı beni rezil ettin diye. Onlar benim dedikodumu yaparken rezillik olmuyor muydu veya kendisi ailesi hakkında her şeyi istisnasız bana anlatırken o ailesini rezil etmiyor muydu bu noktaya gelince tek suçlusu ben mi oldum diyorum asla kabul etmiyor. Kendisi kimseye hayır diyemiyor. Biz is yerinde telefonda normal konuşurken ortağı içeri girdiğinde yüzüme aniden telefon kapatirdi. Kendi elemanları gelirdi yine aynı şekilde. 30 yaşında bunu yapan insan. Çok pısırık yetiştirildim diyor. Bana böyle şeyler çok anormal geliyor. Son zamanlarda da artık söylediği sözler çok farklı olmaya başladı. Yani bir gün başka biri ile konuşuyorum diyorum bir gün başka. Mesajlarını ss alıyorum artık bak burda böyle demiştin ama diye. Mesajı dahi çevirmeye çalışıyor. Unutuyor söylediklerini. Bir gün bir şeyi savunurken bir gün tam tersini söyleyebiliyor. Durduk yerde geçmişten konu açıp sanki o an bunları yaşamışız gibi tepkiler veriyor. Bende de sorunlar var kendimi onarmaya çalışıyorum. Özellikle bu surecte ben de kendimden asiri rahatsızım. Ve gercekten hata gordugum seyleri kendimde duzeltmeye çalışıyordum. Ancak onun bu yaklaşımları beni basa döndürüyor. Afalliyorum. Ben kendimi onarmaya calistikca onun hicbir sey yapmaması beni deli ediyor. Asla yapici değil. Huylu huyundan vazgecmez deyip duruyor sürekli. Bu yuzden tepkilerim buyuk oluyor. En son ayrılma kararı aldık. Bende sevgi heyecan kalmadı ama kendimi ona bağımlı hissediyorum. Ben mi abartıyorum diye düşünüyorum sürekli. Kopamıyorum tam olarak. Bu gibi gel gitlerimiz çok oldu ama hepsinde de ben yapamadım ben abarttığımı düşündüm yine. Psikolojik bir baskı hissediyorum. Bir de ben daha önce kimse ile böyle ugrasmamiştim. Onun bu davranışları dolayısıyla aşağılık psikolojisi yaşıyor olabilir miyim?
