Bir de şu an evlilik istemiyorsun ama 5 ay sonra veya seneye fikrin değişebilir.2025 eylül nişan diyoruz ama bakalım duruma göre ertelemeyi teklif edeceğim
Bunları evli insanlar da yapıyor, yaşam alanınıza izin verdiğiniz kadar müdahale edebilir eşiniz, ya da sizin hayat felsefenize uygun biriyse evlenirsiniz. O kadar tü kaka bir kurum değil evlilik, önemli olan size göre doğru insan olduğuna emin olabilmek. Evlenmek istemiyorsanız da karşınızdaki insana uygun bir dille açıklayın bunu.Siz ve zekanız, konumun altında toplanan güruhun içinde bir pırlanta gibi parlıyorsunuzteşekkür ederim. Evlenince kafama göre iş çıkışı bir anda buluşup arkadaşlarımla bir kahve içemem mesela. Ya da bunu istediğim sıklıkta yapamam. Bu bile bir örnek
ben olsam ben de 26da evlenmek istemezdim. o yasta evlenen arkadaşlarımin 33uyle benim 33um arasinda cidden dünya fark var. hayatta takildigimiz seyler, is cikisi yaptıklarımız, kaygilarimiz vs o kadar farkli ki.Çok teşekkür ederimmmm. Beni o kadar iyi anlıyorsunuz ki. Derdim ayrılmak değil sadece bizi az salsalar biz mesele 30da da evlenebiliriz. Ben doktora istiyorum sevgilimin abisi sürekli okuldasın zaten hiç yanımıza gelmiyosun diyo mesela. Sanane kardeşim? Bizi birbirimizden ziyade diğer insanlar itiyor evliliğe. Yoksa erkek arkadaşımdan en ufak baskı görmüyorum. Çok karışık bir durum ya
Biz resmen beraber büyüdük. Ben de çok değiştim sevgilim de. Zaman zaman en kötü huylarımızın ortaya çıkmasına yol açtık ama o huylar ortaya çıkmadan törpülenemezdi. Beraber büyüdük ve geliştik. Şimdi mesela akşam kedimizi de yanımıza alıp üstümüze bir battaniye atıp beraber dizi izlemekten konuşuyoruz. Bu beni o kadar mutlu ediyor ki. Sonra aile mevzuları vs açılıyor yine strese giriyorum. Sanırım en büyük hatam olayları sadece kendi istediğim gibi ilerlerse makul görüyor olmam. Yurtdışında yaşama kararı alsam onun da kocamam sorumlulukları ve yükleri olacak. Kendimi içinde olmaktan çok mutlu olduğum bu kabuktan çıkarmazsam değişim ister evlilik ister başka bir yolla olsun en sonunda ben mutsuz olacağım. Belki de bir terapistle görüşmem gerekiyordurBen çok iyi anlıyorum seni. Ben de evin en küçüğüyüm, hiç ev ile ilgili sorumluluk almadım.
Yalnız yaşamak istedim, annem hep yanımda kaldı, büyümeme izin vermedi.
30 küsür yaşımda evlenirken "ben daha çok küçüğüm" diye ağladığımı biliyorum =))
hiiiiç hazır değildim ve gerçekten evlenmek istemiyordum, sırf sevgilim "ya evleniriz ya ayrılırız" dediği için evlendim. Neyse boşandım geçti gitti.
Ama 26 yaş çok çok erken bence =(
Hatta bana göre kadın için 35 üstü olursa daha güzel.
Bi büyüsün, bi sınırlarını tamamen netleştirsin, bi ne istediğini tamamen bilsin, bi doysun özgürlüğe.
Bi de 20 yaşında başladığın ilişkiden ne derece tatmin oluyorsun hiç düşündün mü ?
Çünkü insanın en çok dönüştüğü yaşlardır 25-26.
Beraber dönüştünüz mü ? o aynı mı kaldı ? Birlikte büyüyebildiniz mi ? Sorgula bunları
Hala aranızda aşk, tutku var mı yoksa alışkanlık mı aranızdaki ?
Ben 22 yaşında nişanlanmıştım mesela, şu an düşünüyorum o adamla kafalarımız o kadar farklı ki şu an.
İnsan aynı kişi olarak kalmıyor.
Mesela şu anda da ilişkim var ve sevgilimle 10 sene önce tanışsaydık asla sevgili olamazdık.
O zamanki kriterlerim, ihtiyaçlarım bambaşkaydı.
Şimdi onca yaşantıdan sonra aradığım her şeyi ise onda buluyorum
Bunları sakin kafayla düşünmeden adım atma.
Mesela sizin anlatımınız ve planlarınız benim etrafımda gördüğüm çift ve evlilik örneklerinden çok farklı. Kendinizi yaşama ve keşfetme fırsatınız olmuş, dahası bunu yapmak için fedakarlık yapmaktan çekinmemişsiniz. Söyledikleriniz çok kıymetli, umarım sizin kadar cesur olabilirim.ben olsam ben de 26da evlenmek istemezdim. o yasta evlenen arkadaşlarımin 33uyle benim 33um arasinda cidden dünya fark var. hayatta takildigimiz seyler, is cikisi yaptıklarımız, kaygilarimiz vs o kadar farkli ki.
evlilik sorumluluk demek - bir süre sonra bebek demek.
ha burada yazan gibi evliligi evlilik gibi degil sevgiliyle ev arkadasligi gibi yasayan - kendi basina arkadaşlarıyla italyaya gittiğini yazan arkadas gibi evlilikler var midir? tabii ki de vardir. ben de kendi evliligimi boyle planliyorum. cocugu babasi alsin iki arkadasiyla daga ciksin falan bebek sirtcantasiyla. boyle hayallerimiz var.
gecenlerde kitapcida bir kitap bulduk. bisikletle dunya turu yapanlara birkac sayfa ayiriyordu. pek cok insan bebegiyle, kopegi hatta kedisiyle boyle bir seyahate cikmis mesela. görünce hosumuza gitti, sayfalari karistirdikca ne kadar fazla kisinin ailesiyle bunu yaptığını görmüş olduk, biraz istişare ettik ve yakin bir gelecekte bilmedigimiz bir ulkeye gidip 1 aylik pedallama hayali kurduk. sonra kendimizi test etmek icin bu yaz likya yolunda yürüyelim, eger 1 hafta bunu basarir ve zevk alirsak onu da yapariz diye planladik.
yani benim gozumde evlilik isten eve gelip yemek yaptigin - arkadaslarinla gorusemedigin bir sey degil ama yine de bence erken diyorum 26 - hele ki hazir degilsen..hele ki cevrendeki insanlarin cümlelerini kulagina takan insansan.
ha 30a kadar evlenmeyelim desen o sistem yürür mu?
bence sizde yurumez. çünkü 10 senelik sevgililik olmaz. soylerken bile komik geliyor "10 senedir sevgiliyiz" cumlesi. ayni evde yasasaniz neyse ama 10 sene gunduz görüşüp aksam aile evlerine donmek cidden yuruyecek bir sistem degil. kaldi ki sizin olayi herkes biliyor ve konusuyor. bir sure sonra evlenmek istemeyen sen olsan bile tum cevrenden "oyalaniyor" imasi göreceksin.
erkek arkadasin evlilige hevesli, belki de o senin gibi aile evinde yasayan sorumsuz cocuk olmak istemiyor - insanlarin saygi duydugu , sorumluluk sahibi, kendi kurallarinin gectigi kendi evinde karisiyla yasayan, duzenlj cinsel hayati olan bir hayat istiyor. hayatjndaki kadinla bir tatil plan yapinca "ailem izin vermez" cumlesini duymak istemiyor.
e boyle bir durumda adamin yillarini calmak adama haksizlik. kaldi ki sana yapılan baski bu adama da yapılacak.
en iyisi yollari ayirmak
Önceki mesajınızı alıntılamamışım ama katılıyorum yazdıklarınızaHatta öncesinde yazın bir kağıda bunları. Mesela ben sevgilimle yaşarken en çok sex and the city filan gibi diziler izleyip candy crush oynayamamaktan sikayetciydim. Çünkü o benim rahatlama yöntemim. Söyledim bunu bak beraberken de birer saat ayrı takılalım ben bugün dizi izleyip canda crush oynicam dedim yani aslında evlenince de pratik olarak hayatinizi gün be gün düşünüp manitayla tartışıp konuşup öyle karar verin. Belki onun da öyle korkuları vardır insanız kim sevmez ki yalnızlığı ve konfor alanını.
Ahahhah valla pes kendini ifade etmek için dil seçiminin ironi içerdiği çok belliydi aslındaarkadaslar hicbiriniz mi avrupa yakasi izlemedi ya?
bu videoda 11.10'da volkan diyor "biz hala iki sorumsuz gerizekaliyiz" diye. (sahne 8.30'da basliyor)
konu sahibi bazen bana da oluyor. izlediğim eski dizilerden filmlerden cok bilindik cumleler kuruyorum kimse anlamiyor
Bizim ilişki vizyonsuzluğumuz derken sizinle aynı görüşte olmayan yorum sahiplerini dahil ediyorsunuz sanırım? Şöyle tane tane anlatayım;Tatlım sen yapamayacaksın diye herkese o kefeye koyma bence o sizin ilişki vizyonsuzluğunuz. Geçen ay kız arkadaşımla romaya gittik 2 gün kafa dağıtmaya çocuğu da babasına kitledim
Ama sen mahallede bir kahve bile içemeyecek bir ilişkide olduğun için evde ana baba dizinde oturman ve diğer yazdığın sıfatı yazmaya dilim varmıyor o işte o senin normalin.
Yaşınız çok genç, yetişkin dünyasıyla yeni tanışıyorsunuz, çok şey değişecek hayatınızda / düşüncelerinizde, ailelerin işin içine girmesi bile her şeyi değiştirebilir, bekleyin bence.Çok teşekkür ederim anladığınız için. Durumu şöyle ifade edeyim, ben mezun olduktan sonra akademiden devam etmek istediğim için hemen yüksek lisansa başladım fakat kadro açılmaması, asistan alımının olmaması vs derken ne akademiye girebilmiş oldum ne de iş bulabilmiş. Sonradan özel sektöre başvurdum. İşe başlayalı tam bir yıl oldu.
Erkek arkadaşım da sağlık problemleri yaşadı. Askerliğini yapmadığı için iş bulamadı fakat sonra ameliyat ve sistematik tedavi süreçleri oldu, askere zaten gidemedi ama işe başlayacak fırsatı zaten olmadı. İkimiz de farklı sebeplerle aynı zamanlarda işe başladık. İlk maaşımızla birikime ve çeyize başladık. O çok mutlu, beni bunaltmamaya çalışsa da kendi konforundan kısarak elinden geldiğince birikim yapmaya çalışıyor. Ama ben ben çalışıp para kazanmanın keyfini çıkaralım diyorum mesela. Pazar sabahı kalktım ders çalışıyorum, tez yazıyorum. Zaten kafam dolu bide bu evlilik konusu beni ekstra geriyor. Sadece görüş almak istedim ama burdaki kadınların maşallahı var hiç yadırgamadılar heralde evliliği, hayatlarının tamamen değişmesini
Bunları evli insanlar da yapıyor, yaşam alanınıza izin verdiğiniz kadar müdahale edebilir eşiniz, ya da sizin hayat felsefenize uygun biriyse evlenirsiniz. O kadar tü kaka bir kurum değil evlilik, önemli olan size göre doğru insan olduğuna emin olabilmek. Evlenmek istemiyorsanız da karşınızdaki insana uygun bir dille açıklayın bunu.
Hakaretinize kılıf uydurmayın. Ailesiyle yaşayanlara sorumsuz diyorsunuz, geri zekalıyı da bilişsel olarak kullanmıyorsanız geriye tek seçenek hakaret anlamı kalıyor.Yahu bu ne komplekstir. Kimseye hakaret ettiğim yok, hakaret etsem kendim için mi kurarım o cümleyi. Of hiç sarkastik anlatı, ironi gibi şeyler duymadınız mı? Orda zeka seviyesinden değil, sorumluluk düzeyinden bahsediyorum. Kendinizi mi öyle mi görüyordunuz da bu kadar triggerlandınız anlamadım ki.
Biz resmen beraber büyüdük. Ben de çok değiştim sevgilim de. Zaman zaman en kötü huylarımızın ortaya çıkmasına yol açtık ama o huylar ortaya çıkmadan törpülenemezdi. Beraber büyüdük ve geliştik. Şimdi mesela akşam kedimizi de yanımıza alıp üstümüze bir battaniye atıp beraber dizi izlemekten konuşuyoruz. Bu beni o kadar mutlu ediyor ki. Sonra aile mevzuları vs açılıyor yine strese giriyorum. Sanırım en büyük hatam olayları sadece kendi istediğim gibi ilerlerse makul görüyor olmam. Yurtdışında yaşama kararı alsam onun da kocamam sorumlulukları ve yükleri olacak. Kendimi içinde olmaktan çok mutlu olduğum bu kabuktan çıkarmazsam değişim ister evlilik ister başka bir yolla olsun en sonunda ben mutsuz olacağım. Belki de
bir terapistle görüşmem gerekiyordur
iste unideki cok sevdigim cocukla evlensem ya da 25 yasindaki cok sevdigim cocukla evlensem bu dusuncelerin sadece hayal olarak kaldigi bir evliligim olurdu muhtemelen. cunku ne ben mental olarak hazirdim ne de hayatımdaki insanlar buna uygundu. ama evlenmedim - kavga etmeden / aramizda bir sorun yokken sirf is ciddi yerlere gidiyor diye vakitlice ayrildim yoluma baktim. kimsenin evlen imalarini umursamadim - ki onlar da bir sure sonra ben takmayinca sustu- , kendi parami kazandim, biriktirdim, kendi basima seyahatlere cikip o ozguveni kazandim, gencligimi doya doya yasadim - en sonunda da benden daha cesur, şamanlarla medeniyetten uzakta da kalan, afrika uzakdogu yetimhanelerinde de gönüllülük yapan, daglara da tırmanan kendime gore birini buldum. simdi hayalimdeki gelecekte bir evlilik var.Mesela sizin anlatımınız ve planlarınız benim etrafımda gördüğüm çift ve evlilik örneklerinden çok farklı. Kendinizi yaşama ve keşfetme fırsatınız olmuş, dahası bunu yapmak için fedakarlık yapmaktan çekinmemişsiniz. Söyledikleriniz çok kıymetli, umarım sizin kadar cesur olabilirim.
Ya sana mı sorucam allah aşkına evlenip evlenmeyeceğimi. Benim muhatabım ne dediğimi gayet anlayabilen (düşündüğün kadar zor değil) ve dönem dönem benimle aynı kaygıları yaşayan kadınlar. Nezaketimi bozmayayım diyorum ama o kadar negatif kadınlar yazdı ki kendi muhtemel evliliğimi unutup onlar için stres olmaya başladım. Rica ediyorum hakaret ettiğimi düşünüyorsan Muneye falan yaz banlasın. ÖfHakaretinize kılıf uydurmayın. Ailesiyle yaşayanlara sorumsuz diyorsunuz, geri zekalıyı da bilişsel olarak kullanmıyorsanız geriye tek seçenek hakaret anlamı kalıyor.
Konunuza dönecek olursak da siz zaten evlenmeyin. Sizde evlilik sorumluluğu gelişmemiş pek.
Çok teşekkür ederim. Önceliğim kesinlikle hayırlısıyla yüksek lisansı bitirip bir an önce doktoraya başlamak. Bunu da hayatın genel akışını 20lerin ortasında evlenip devamında çocuk yapmakla kısıtlayan, benimle aynı düşünmeyen -ki bu bir sorun değil, herkesin koşulları ve görüşleri farklı olabilir- insanların baskıları yüzünden arka plana atmayı düşünmüyorum.iste unideki cok sevdigim cocukla evlensem ya da 25 yasindaki cok sevdigim cocukla evlensem bu dusuncelerin sadece hayal olarak kaldigi bir evliligim olurdu muhtemelen. cunku ne ben mental olarak hazirdim ne de hayatımdaki insanlar buna uygundu. ama evlenmedim - kavga etmeden / aramizda bir sorun yokken sirf is ciddi yerlere gidiyor diye vakitlice ayrildim yoluma baktim. kimsenin evlen imalarini umursamadim - ki onlar da bir sure sonra ben takmayinca sustu- , kendi parami kazandim, biriktirdim, kendi basima seyahatlere cikip o ozguveni kazandim, gencligimi doya doya yasadim - en sonunda da benden daha cesur, şamanlarla medeniyetten uzakta da kalan, afrika uzakdogu yetimhanelerinde de gönüllülük yapan, daglara da tırmanan kendime gore birini buldum. simdi hayalimdeki gelecekte bir evlilik var.
ama bu durumda olmasaydim sirf seviyorum ve iyi insan diye hazir olamdan evlenseydim hep aklimda "acaba hayatim nasil olurdu" dusuncesi olurdu. yasayamadigim gencligim her mutsuz olduğumda bana hesap sorardi çünkü kendimi tanıyorum.
sen de iyi düşün iyi karar ver. eger cidden istemiyorsan hazir degilsen kimsenin lafi icin devam etme. cunku o insanlar evlensen cocuk baskisi yapacaklar - kendi isteginle yapmasan bile sorunlusun gibi davranacaklar- ailen zirt pirt torun diyecek bu sefer de ona kotu hissedeceksin. bu baski bitmeyecek yani.
evlensen ama hazir olmadığın icin mutsuz olsan bosansan bu sefer simdi evlen diyenler evlenmis bosanmis diyecek, baski daha da artacak vs vs
en guzeli konusan insanlari bozmak.
ve niyetinde evlilik yoksa sevgilinle yollarını ayirmak.
merak etme insan kalbi tek kullanimlik degil. sen de o da baska asklar bulup yeniden cok mutlu olursunu
Bunları evli insanlar da yapıyor, yaşam alanıza izin verdiğiniz kadar müdahale edebilir eşiniz, ya da sizin hayat felsefenize uygun biriyse evlenirsiniz. O kadar tü kaka bir kurum değil evlilik, önemli olan size göre doğru insan olduğuna emin olabilmek. Evlenmek istemiyorsanız da karşınızdaki insana uygun bir dille açıklayın bunuSiz ve zekanız, konumun altında toplanan güruhun içinde bir pırlanta gibi parlıyorsunuzteşekkür ederim. Evlenince kafama göre iş çıkışı bir anda buluşup arkadaşlarımla bir kahve içemem mesela. Ya da bunu istediğim sıklıkta yapamam. Bu bile bir örnek
Tercih meselesi zaten, herkes evlenmek zorunda değil.Önceki mesajınızı alıntılamamışım ama katılıyorum yazdıklarınızaay baksanıza yalnızlığını ve konfor alanını sevmeyen çok varmış
Ahahhah valla pes kendini ifade etmek için dil seçiminin ironi içerdiği çok belliydi aslında
Bizim ilişki vizyonsuzluğumuz derken sizinle aynı görüşte olmayan yorum sahiplerini dahil ediyorsunuz sanırım? Şöyle tane tane anlatayım;
1) 2 günlükcüğüne kızarkadaşınızla Roma’ya gitmenizi, çok büyük örnek olarak verdiğinize, bunu büyük gördüğünüze, ortak çocuğunuzu da anca bu kadar babasına “kilitleyebildiğinize” göre kendiniz de o kadar vizyonlu bir ilişkide değilsiniz maalesef canım.
2) Kendi ağzınızla en fazla bu kadar özgür olabiliyorum yazmışsınız ki konu sahibinin endişelerinden biri bu ama farkında değilsiniz.
3) ne kadar vizyonlu birini bulursanız bulun, yetişkin bir kadın olarak evli & çocuklu bir hayatla, bekar bir hayatın sorumluluğunun aynı olduğunu iddia etmezsiniz sanırım?
Yaşınız çok genç, yetişkin dünyasıyla yeni tanışıyorsunuz, çok şey değişecek hayatınızda / düşüncelerinizde, ailelerin işin içine girmesi bile her şeyi değiştirebilir, bekleyin bence.
Yani diyorsunuz ki evli & çocuklu bir hayatla, bekar bir hayatın sınır alanı aynı? Kimi bulduğundan bağımsız bu mümkün değil ki? Evlilik illa kötü olmak zorunda değil haklısınız ama ortak bir yaşam alanından bahsediyoruz, dediğiniz gibi olsa izin verdiğimiz kadar yaşam alanında olsa iyi olurdu da evliliğin doğası buna aykırı bence..
Her ne kadar konu altında yazılan yorumlara verdiğiniz cevapları üslupsuz bulsam da sizi anladım, kızım da erkek arkadaşıyla 5 yıl flört etti, kendisi için doğru insan olduğuna ikna olduktan sonra evlilik kararı aldılar nişan yaptık, sevgililik dönemi, nişan dönemi bir şekilde laylaylom geçti ama iş nikah tarihi belirlemeye gelince strese girdi.Mesele sadece sorumluk değil. Statünün değişmesi. Evin küçük kızıyken birden evli bir kadın olmak. Soyismin değişmesi. Bir hayatın tümüyle değişmesi
Ben seni anladım. Benim de bir iki kız arkadaşım var senin gibi böyle bir hayat sürdürmekten mutlular. Evin küçük prensesi pembe genç odasıAnlamayan olacağını düşünmezdim ama önemli not: gerizekalı bir genç derken zeka düzeyine değil aile evinde yaşayan bir gencin sorumluluk seviyesine referans göstermeyi amaçladım. Aksi durumda ÖNCELİKLE kendime hakaret etmiş oluyorum. Anlamayı tercih edecek kız kardeşlerime şimdiden teşekkürler
erkek arkadaşımla 6 senedir beraberiz. artık evlilikten söz etmeye başladık, hatta ben çeyize başladım ve bir mutfak düzdüm sayılır. her şey iyi hoş ama ben aslında evlenmek istemiyorum. etraftakilerin artık evlenmiyor musunuz baskısı beni çok bunaltıyor ama istemiyorum. erkek arkadaşımı çok seviyorum, onun da vaktini alıyor olma fikrinden nefret ediyorum. kendimi son derece çıkmazda hissediyorum. sevdiğim rutinlerim var, kendi başıma sürdürdüğüm özgür bir yaşantım var, içinde olmaktan çok mutlu olduğum bir konfor alanım var. evlenmek bunların hepsini terketmek demek. elbette ki güzel yanları vardır ama ben o yanları düşünemiyorum.
Erkek arkadaşımla hiçbir ilgisi yok konunun, olay tamamen evlilik ve “evli bir kadın” olmakla ilgili. Ben evde ailesiyle yaşayan gerizekalı bir genç olmak istiyorum.. vizyonuma sağlık ne diyim. Benzer duyguları yaşayan hemcinslerimden tavsiye istiyorum. Bu arada erkek arkadaşıma son derece dürüst yaklaştım ve hislerimi söyledim. Kendisi bana baskı yapmıyor. Seneye eylülde nişan yaparız 2026 yazında evleniriz dedik allah kısmet ederse. Ama ben resmi olarak bekar geçireceğim zaman 1 yıldan az kaldı diye bunalıma girdim. Çok salakça bir şey bu stresi anlatmakta zorlanıyorum
Benim güzel bir mesleğim var , ev de aldım dayadım döşedim yine mutsuzum ya. Tabi bunları boşandıktan sonra aldım . Fırtınadan geçtikten sonra eski ben olamadım. Aslında biten evlilikler aşklarda biz eski eşi özlemiyoruz yıkılan hayallerimizi özlüyoruz galiba. Hani yeniden evlenirim tabii ki zamanla ama o heves kalmamış gibiBilmem evlilik de zor keşke her kadının güzel mesleği ve kendine ait dayalı döşeli evi olsada orada yaşayıp sonra canı isterse evlense.Kime gerizekalı dediğinizi bende anlamadım.Evlilik sonsuz birşey değil ne isterse canınız onu yapın
Ben de öyle düşünüyorum çünkü en ufak bir maddi kaygımız yoktu. İkimizde meslekte başarılı iki insandık . Fiziksel olarak birbirimize uyumluyduk ama o aşırı aileci olduğu için ayrıldık. Yani temel sorun aslında önceliği olmamamdı gerisi hikaye hep. Değersiz hissettiği yerde duramıyor insan. Sevdiğinden gelen bir ihaneti kaldıramıyor insan. Şimdi 4 sene oldu hayatıma o gireli , çıkalı da 1 sene oldu. Ayrıldıktan sonra ev aldım dayalı döşeli benim hayalimde bu bir evimin olması ama nedense hiç sevinemedim. Sanki herşey buruk.Daha güzeli olur sartlariniz çok insana göre iyi uyumlu olacağınız bir insan var kaderde belki ondan bu ilk evlilik bitti genelde öyle oluyor umarım bunlar gelsin başınıza Aykadargüzel