Psikolojik Nefes Darligi?

refurrx

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
18 Ağustos 2024
10
14
23
Merhaba Arkadaşlar,
Yaklaşık 5-6 aydır nefes darligi yasiyorum ve sürekli nefesimi kontrol etmeye çalışıyorum. Nefes alamiyormusum ve nefesim yetmiyormuş gibi geliyor. Durmadan nefes almaya çalışıyorum. Nefes alamiyormusum gibi hissedince panik oluyorum ve daha da nefes alamiyorum. Kalp çarpıntısı da oluyor. Uyuyunca hiçbir sorun yok ama uyanıp gece uyuyasiya kadar nefes açlığı hissediyorum. Kafamı veya kendimi meşgul edince veya arkadaslarimla otururken unutuyorum ve nefesimi kontrol etmiyorum ama eve gelince kendimi dinleyip duruyorum. Ekg çektirdim, kan tahlilleri yaptırdım, akciger rontgeni çektirdim ama hiçbir şey yok temiz çıkıyor lakin kac aydır nefes darligi gecmiyor. Psikiyatriste gideceğim umarım psikolojiktir. Benim gibi bu durumu yaşayan var mı gerçekten kac aydır hayat kalitem düştü ve çok huzursuzum ölecekmiş gibi hissediyorum. Cevaplarsanız çok sevinirim.
 
Odağınızın nefesinize kaydığını hissettikçe başka şeylerle ilgilenmeniz gerektiğini hatırlayın. Kendiniz de fark ettiğiniz gibi, kafanız başka şeylerle meşgul olduğunda bu tür bir sorun yaşamıyorsunuz. Bu durumda bir hobi, temiz havada yürüyüş, bir film, bir kahve, kitap vb şeyler iyi gelecektir.
 
Haklısınız, çok boş kalıyorum pek bir hobim yok, her gün işten eve ve evden işe gidiyorum, ve şu aralar da tatilde olduğum için çok boş kaldım ve sürekli kendimi dinliyorum. İyice hastalık hastası oldum, maalesef anda kalamıyorum. Tesekkur ederim cevabınız için.
 
Rica ederim, faydalı olabildiysem ne mutlu bana. Sağlıklı, huzurlu günler dilerim.
 
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki... 2 aydir aynısını yaşıyorum ve odaklandigim zaman daha çok artıyor. Nefesim yetmiyor,derin nefes alamıyorum bu sefer nabzimi saymaya başladım kesin ölüyorum diye düşünüyordum. Doktor doktor gezdim gogus hastaliklari,kardiyoloji... röntgen,ekg, hatta tomografi bile cektirdim hicbirşey çıkmayınca geriye tek psikiyatriye gitmek kaldı randevu gününü bekliyorum,ara ara hala geliyor ama psikolojik olduğuna ikna olduğum için kısa sürüyor. Tek çaresi kendinizi dinleyecek vaktiniz olmaması
 
Ah ah yaşayan bilir valla kac aydır ağlayıp duruyorum hiç geçmeyecekmiş gibi hissediyorum. Yaptığım hicbir şeyden zevk alamaz oldum, aklim sadece nefesimde nefesimi dinliyorum, kendimi dinliyorum... Bir gece kalp carpintisiyla uyandım ölüyorum zannettim kalbim yerinden çıkacak gibiydi. Ani gelen panik, o korku hissi çok başka, cidden yaşayan anlar sadece. Her gün ölecekmişim gibi hissediyorum cidden çok yorgunum, huzurum kalmadı. Acile gittim ekg çektirdiğimde doktor senin bir şeyin yok neye kaygi yaptın bu kadar diyip bir psikiyatriste git dedi. Psikolojik olduğunu biliyorum ama takıntı yaptım nefesimi. Allahim şifa versin. Düşünmeden duramıyorum, kafayi yiyeceğim, çok düşünüyorum. Ben de psikiyatriste randevu aldım gününü bekliyorum, bir an önce gidip ilaç tedavisine başlamak istiyorum çünkü kac ay bekledim geçer diye lakin geçmiyor. Çok geçmiş olsun size de
 
Yaşadıklarınız panik atağın başlangıç seviyesine benziyor, nitekim nabızla ilgili kısım aklıma adrenalini getirdi.

Geçen gün şunu yazmıştım, sadece nefesinize odaklanmak bu soruna sebep olmaz ama yazıda bahsettiğim şekilde nefes alıyorsanız işte bu adrenalini tetikler:

 
Gerçekten yazdıklarınızı okurken kendimi gördüm. Yaşamayan biri anlamıyor. Takma kafana,çok evhamlisin vs vs.. ama bu cümleler daha da sinir ediyor insanı. Bundan 2 sene önce aynı sizin gibi gece uykumdan çarpıntı ile uyandım. Kulaklarım çınlıyordu,kalbim ağzımda atıyordu. Dedim heralde kalp krizi geçiriyorum. Kardiyolojiye gittim ekg cekilecek nabzim düşmüyor. Doktor bekledi 10 15 dakika hala düşmüyor o zaman panik atak olabilir bir psikiyatri veya psikolog ile görüş kalbinde bir sorun yok demişti. Birdaha da carpintim olmamıştı rahatlamıştım çünkü gitmedim doktora da. Taa ki 2 ay önceye kadar.. boğulma korkusu yaşadım o günden beri hayatım zehir oldu 2 ay boyunca her gün ben kesin öleceğim dedim,10 kg verdim. beni öyle bir tetikledi ki meğerse hep üstünü örtmüşüm korkularimin.Eskiden canım sıkkın olduğu zamanlar başka şeylerle uğraşır,kendimi dışarı atar,arkadaşlarimla buluşurdum iyi gelirdi. Şuan hiçbir arkadaşım ile görüşmüyorum yani konuşmak istemiyorum,dışarı çıkmak istemiyorum,insan görmek istemiyorum...çünkü takma kafana vs vs cümlelerine tahammülüm kalmadı. Ama inanın odaklaninca hiç geçmiyor ekstra üstüne sorun biniyor. Sırf nabiz sayfamdan ötürü eve tansiyon aleti alacaktim vazgeçtim çünkü kendimi biliyorum.Hala kendimi zorlaya zorlaya işlerimi hallediyorum,zorla arkadaşlarımla buluşuyorum Allah'tan ki beni bildikleri için alınmıyorlar
 
O yüzden sizde zorlansaniz da istemeseniz de kendinizi boş bırakmayın . İnsan bazen sadece ben mi bunu yaşıyorum herkes mutlu diye düşünüyor ama emin olun çoğu insan bunları yaşıyor. Neyi yapmaktan mutlu oluyorsanız ona odaklanın. Umarım atlatabiliriz
 

Sizden biraz önce yukarıda bir mesaj yazmıştım, görmemiş olabilirsiniz belki; bahsettiğim duruma benziyor ikinizin durumu da.

Doğru nefes teknikleri ve odak kontrolü bu tür sorunların en pratiğinden çözümüdür. İkiniz de yolun başında olduğunuz için bence çok şanslısınız, bu durumlar ne kadar uzun sürerse o kadar kalıcı hale geliyor çünkü. Dolayısıyla ikiniz adına sevindiğimi söyleyebilirim, yol yakınken dönmeniz çok kolay : )
 
Evet görmedim daha ilk defa bir konuya yorum yaptım. Çok anlamadığım için kurcalıyorum siteyi. Bakacağım teşekkürler
 
Çok teşekkür ederim, okuyacağım.
 
Evet görmedim daha ilk defa bir konuya yorum yaptım. Çok anlamadığım için kurcalıyorum siteyi. Bakacağım teşekkürler
Rica ederim, umarım faydalı olur : ) Psikoloji diplomam yok ama Nasrettin Hocanın doktor yerine "bana daha önce damdan düşeni getirin" demesi hesabı, bu tür konularda tecrübe sahibi olmuş biriyim : ) Dilerim benzer durumdaki herkese faydalı olur.
 
Bana da takma diyip durdular cidden insan sinir oluyor. Elimde olmuyor cidden kendime de sinir oluyorum takıyorum çok fazla diye ama ne yapayım.. Fazla panik bir insanım sanırım. Benim de hicbir şey yapasım gelmiyor sadece yatmak istiyorum ama böyle olursa da çok boş kalacağım ve benim için daha kotu olacak, daha çok dusunecegim.
 
Yalnız olmadığımı bilmek rahatlatıyor. Umarım atlatiriz
 
Ayni şekilde sanki sadece ben boyleyim diye dusunuyordum, herkes mutlu da sanki sadece ben mutlu değilmişim gibi... Ben de ilaç içme taraftari hiç değilim ama ilaçsız da geçmeyecek gibi. Çok teşekkürler cevaplarınız için, umarım her şey gönlümüzce olsun ve sağlıklı oluruz. Önce sağlık gercekten
 
Aynı sorunu üç dört aydır yaşıyorum durum fizyolojik olsa gece uykudan uyatır ama benim nefesim aklıma geldiğinde daralıyor bende kalp ciğer tahlil film kbb mide hep baktırdım sorun psikolojik dediler haklılarda çünkü başka şeylerle uğraştığımda ki Şuan bile daralmam yok :) bi sorun olmuyor birde yemek yerken daralıyorum ağızımdan nefes aldıkça lokmalar boğazıma diziliyor hava yutuyor sürekli hazımsızlık şişkinlik gaz bu sorunu yaşayan bir çok insan olduğunu öğrendim bir nebze rahatlattı şahsen Şuan biraz biraz düzeldiğimi hissediyorum umarım sizde en kısa sürede iyi olursunuz
 
Merhaba geçti mi sizde?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…