Ah ah yaşayan bilir valla kac aydır ağlayıp duruyorum hiç geçmeyecekmiş gibi hissediyorum. Yaptığım hicbir şeyden zevk alamaz oldum, aklim sadece nefesimde nefesimi dinliyorum, kendimi dinliyorum... Bir gece kalp carpintisiyla uyandım ölüyorum zannettim kalbim yerinden çıkacak gibiydi. Ani gelen panik, o korku hissi çok başka, cidden yaşayan anlar sadece. Her gün ölecekmişim gibi hissediyorum cidden çok yorgunum, huzurum kalmadı. Acile gittim ekg çektirdiğimde doktor senin bir şeyin yok neye kaygi yaptın bu kadar diyip bir psikiyatriste git dedi. Psikolojik olduğunu biliyorum ama takıntı yaptım nefesimi. Allahim şifa versin. Düşünmeden duramıyorum, kafayi yiyeceğim, çok düşünüyorum. Ben de psikiyatriste randevu aldım gününü bekliyorum, bir an önce gidip ilaç tedavisine başlamak istiyorum çünkü kac ay bekledim geçer diye lakin geçmiyor. Çok geçmiş olsun size de