Arkadaşlar öncelikle merhaba,
yorumlarınıza ve önerilerinize çok ihtiyacım var. uzun zamandır bazı problemlerim vardı.kendimi yalnız ve aşırı kaygılı hissediyordum, 2 ay önce terapiye başladım ama, bu 2 ayda ruh halim daha da bozuldu. Psikoloğum galiba bağımlılık ve takıntı yaptı ben de, bilmiyorum. Sürekli psikoloğumu düşünüyorum, Terapi günlerimi ve haftalarımı iple çekiyorum ve bu süreçte sürekli hayaller kuruyorum. Bir daha ki seansa gitmeyeyim diye düşünüyorum ama galiba gideceğim bilmiyorum....
Terapistim yakışıklı , sakin, cool ve genç biri . Bazen, benim konuşmakta zorlandığım zamanlarda, " konuşmak zorunda değiliz, susa da biliriz" diyor ve gözlerini gözlerimden ayırmadan beni izliyor, bana bakıyor.Bunu muhtemelen beni gözlemlemek ve rahatlatmak için yapıyor ama ben zaten yalnız olduğum için bu durumdan çok etkileniyorum.