Biliyorum daha ciddi bir şey beklediniz.Üzgünüm.Ama lütfen okumaya devam edin.Bence buna değer.
Bende kusma fobisi var,öyle rezil bir fobi ki bu,anksiyete okb depresyon yeme bozukluğu panik atak germafobi hatta agorafobi...Her gün yeni bir mental sorun ekliyor yaşamınıza.
Annem bende bir haller olduğunu anladı ve tanıdık bir psikiyatriste götürdü.Ben konuşurken o da odadan çıkmadı hiç rahat anlatamadım.Psikiyatrist uyku için bir ilaç yazıp yolladı max 15 dk durduk içeride.
Uyku için verdiği ilacı da uykuda midem bulanırsa ve ilaç etkisiyle uyanamayıp uykuda kusarsam veya boğulursam diye düşünüp içmedim hiç.Ve kusma korkusu sebebiyle olan panik ataklarım iyice arttı.
Annem fobimi az çok biliyor ama ciddiye almıyor,aksine sürekli balık tavuk gibi tüketmekte çok zorlandığım gıdaları pişiriyor.Bunlar daha yapılmadan önce bile strese giriyorum ben.Hem korona hem de beni anlamamasından dolayı tekrar psikiyatriste de gidemiyorum.Online terapi almak istiyorum,bilgisi ve önerisi olan varsa yazsın lütfen.
Bu fobi hayatımı mahvediyor,derslerimi,tüm aktivitelerimi aksatıyor.Seyahate çıkmaktan,hatta bazen sokağa çıkmaktan bile çok korkuyorum.Kusma eylemini çok rahat yapabilen insanlara özeniyorum.Ya da kusmayı en fazla biraz karın ağrılı ishal gibi görenlere.
Ne yaşadım,neden bundan bu kadar korkuyorum bilmiyorum ama kendimi bildim bileli kusmaktan korkarım.Ama artık fobim iyice ilerleyip tavan yaptı.Sürekli yeni önlemler geliştiriyorum.Paranoyak oldum dizanteri kolera norovirüs vs kaparım diye korkuyorum evde.
Bugün de sabah peynir yedim,6 saat sonra balık yedim hamsi.Deniz kıyısı olan yerde değiliz balık çok çok taze değildir.Ondan da 3 saat kadar sonra Nutella ve ekmek yedim.Acaba bir şey olur mu diye yine korktum ama iyiydim,şimdi midemden sesler geliyor gaz çıkarıyorum,bulantım yok ama psikolojik olarak berbat bir haldeyim 1-2 kere öğürdüm.Bu gece yine uyumayacağım galiba.Zaten çoğu gece geç uyuyorum çünkü fobi geceleri azıtıp bana atak geçirttiriyor.
Bu fobi beni içten tüketiyor,inanın göründüğü kadar basit değil.Böyle yaşanmıyor.Tek istediğim şey mental ve fiziksel sağlık.Artık ölmek de istemiyorum yaşamak da.Ama bu fobi beni gerçekten intiharın eşiğine getirdi.Yetmezmiş gibi annemler zorla yemek yediriyor.Diş fırçalamaktan banyoda ağzımı çalkalamaktan bile korkuyorum şebeke suyu kullanıyoruz acaba mikrop var mıdır iyi klorlanmış mıdır diye.
Ne yapmalıyım ben,benzer şeyler yaşayıp da iyileşen ya da kusmanın kötü olmadığını bana iddia edebilecek biri var mı ? Online psikiyatrist önerebilecek var mı bari ?
Oh be yazmak iyi geldi.Umarım birileri okur da daha da iyi olur.