- 7 Aralık 2018
- 6.953
- 17.943
- 248
- 28
- Konu Sahibi Cileklivanilinn
-
- #1
Yanımda birisi olsa nolur prof olamadıktan sonra diyeceğine dediğine bak. Kariyer sahibi bazı kadınların bu kadar erkekçi olmasını anlayamıyorum. Hayatında biri varsa bu size laf çakmadır bence de bana yapılsa bende soğurdum.ki prof olsam ne olacak hayatımda biri olmadıktan sonra. kendisi nişanlı. yakında evlenecek. benim hayatımda birisi yok.
Eee kendisinin hayatında birisi varsa niye böyle birşey söylesin ki.basbaya sana söylemiş işte.bu tipleri hiççç sevmem.görüşme bi daha.düğününe de gitme.çok kızıyorum bu tarz şeylere.samimi ve iyi niyetli birisi değil.kendini mecbur hissetme.ne hissediyorsan odur.bu yaştan sonra arkadaş zorbalığı çekme.selam
aslında konu çok saçma biliyorum ama bugün arkadaşımla otururken doktora yapmak istediğimden konu açıldı. yüksek lisansı bitireli 2 sene oluyor.
doktora muhabbetinden 10 dakika sonra bana dedi ki prof olsam ne olacak hayatımda biri olmadıktan sonra. kendisi nişanlı. yakında evlenecek. benim hayatımda birisi yok. bunu bana laf sokmak için söylediğini düşünmüyorum yani öyle hissetmedim. bence gerçek düşüncesiydi. kendisi okumak istedi ama olmadı iyi bir yer gelmedi.
ben saçma bir şekilde çok soğudumsevdiğim bir arkadaşım çok şey paylaştık. ama benim hayatımda birkaç kötü olay oldu, hem ailevi hem özel hayatımda. böyle beni eksik hissettirecek söylemlere dayanamaz oldum. bu benimle ilgili bir şey biliyorum. ama nedense düğününe bile gidesim yok. gitmesem en göze batacak kişiyim çok abes olur. gideceğimi de biliyorum ama çok garip hissettim.
durduk yere bana birini ayarlamak istediler. ben de okey dedim tanışırım sorun yok yani. ama ayarlamak istedikleri kişi yeni aldatılmış. haberleri yokmuş bu durumdan. o iş olmadı. bu arkadaşım üsteliyor inatla. yani kötü niyetle yapmadığını cidden biliyorum ama tuhaf hissettiriyor bu durum. tamam özel hayatta mutlu olmak önemli bir şey. eğitimle okulla ikisi farklı kulvarlar. ben sevdiğim için okumak istiyorum. yani evlensem de boş boş evde oturmak istemem. yargılamak için demiyorum ama kendisinin böyle bir hayatı var. yıllardır çalışmıyor. şimdi tüm emeğimin "aman sevdiğimle beraber değilsem ne anlamı var" boyutuna indirgendiğini görmek üzdü galiba.
genelde buluşmak isteyen taraf o oluyor. bu durum dışında aramızda bir problem yok. ama ben konuşacak konu bulamıyorum. genel olarak çeyiz, nişan, düğün gibi işlerden anlayan biri olmadım. evlensem bile bu konularda çok konuşacağımı düşünmüyorum. kendisi de çok konuşmuyor belki benim yapımı bildiğindendir. ama konusu açılınca da garip hissediyorum. sanki içlerinden beni yargılıyorlarmış gibi geliyor.
yanlarında sıkılıyorum ama kaçıngan davranmak istemiyorum. sonuçta bunlar hayatın bir parçası. her ortamla kaçarak baş edemem ki.
böyle yani. sizin yorumlarınızı merak ettim. nasıl bir tavır alsam daha doğru olur?
Konu başındaki peşin hükümleriniz beni rahatsız etti. Mesela,selam
aslında konu çok saçma biliyorum ama bugün arkadaşımla otururken doktora yapmak istediğimden konu açıldı. yüksek lisansı bitireli 2 sene oluyor.
doktora muhabbetinden 10 dakika sonra bana dedi ki prof olsam ne olacak hayatımda biri olmadıktan sonra. kendisi nişanlı. yakında evlenecek. benim hayatımda birisi yok. bunu bana laf sokmak için söylediğini düşünmüyorum yani öyle hissetmedim. bence gerçek düşüncesiydi. kendisi okumak istedi ama olmadı iyi bir yer gelmedi.
ben saçma bir şekilde çok soğudumsevdiğim bir arkadaşım çok şey paylaştık. ama benim hayatımda birkaç kötü olay oldu, hem ailevi hem özel hayatımda. böyle beni eksik hissettirecek söylemlere dayanamaz oldum. bu benimle ilgili bir şey biliyorum. ama nedense düğününe bile gidesim yok. gitmesem en göze batacak kişiyim çok abes olur. gideceğimi de biliyorum ama çok garip hissettim.
durduk yere bana birini ayarlamak istediler. ben de okey dedim tanışırım sorun yok yani. ama ayarlamak istedikleri kişi yeni aldatılmış. haberleri yokmuş bu durumdan. o iş olmadı. bu arkadaşım üsteliyor inatla. yani kötü niyetle yapmadığını cidden biliyorum ama tuhaf hissettiriyor bu durum. tamam özel hayatta mutlu olmak önemli bir şey. eğitimle okulla ikisi farklı kulvarlar. ben sevdiğim için okumak istiyorum. yani evlensem de boş boş evde oturmak istemem. yargılamak için demiyorum ama kendisinin böyle bir hayatı var. yıllardır çalışmıyor. şimdi tüm emeğimin "aman sevdiğimle beraber değilsem ne anlamı var" boyutuna indirgendiğini görmek üzdü galiba.
genelde buluşmak isteyen taraf o oluyor. bu durum dışında aramızda bir problem yok. ama ben konuşacak konu bulamıyorum. genel olarak çeyiz, nişan, düğün gibi işlerden anlayan biri olmadım. evlensem bile bu konularda çok konuşacağımı düşünmüyorum. kendisi de çok konuşmuyor belki benim yapımı bildiğindendir. ama konusu açılınca da garip hissediyorum. sanki içlerinden beni yargılıyorlarmış gibi geliyor.
yanlarında sıkılıyorum ama kaçıngan davranmak istemiyorum. sonuçta bunlar hayatın bir parçası. her ortamla kaçarak baş edemem ki.
böyle yani. sizin yorumlarınızı merak ettim. nasıl bir tavır alsam daha doğru olur?
Yanlış düşünmüşsün. Baya laf sokmak için söylemiş. Gerizekali değilse lafın nereye gideceğini biliyordur.selam
aslında konu çok saçma biliyorum ama bugün arkadaşımla otururken doktora yapmak istediğimden konu açıldı. yüksek lisansı bitireli 2 sene oluyor.
doktora muhabbetinden 10 dakika sonra bana dedi ki prof olsam ne olacak hayatımda biri olmadıktan sonra. kendisi nişanlı. yakında evlenecek. benim hayatımda birisi yok. bunu bana laf sokmak için söylediğini düşünmüyorum yani öyle hissetmedim.
Arkadaşınız bilerek veya bilmeyerek laf sokmuş gibi olmuş ama sizin de yazımınızda ona üstten baktığınızı hissettim.selam
aslında konu çok saçma biliyorum ama bugün arkadaşımla otururken doktora yapmak istediğimden konu açıldı. yüksek lisansı bitireli 2 sene oluyor.
doktora muhabbetinden 10 dakika sonra bana dedi ki prof olsam ne olacak hayatımda biri olmadıktan sonra. kendisi nişanlı. yakında evlenecek. benim hayatımda birisi yok. bunu bana laf sokmak için söylediğini düşünmüyorum yani öyle hissetmedim. bence gerçek düşüncesiydi. kendisi okumak istedi ama olmadı iyi bir yer gelmedi.
ben saçma bir şekilde çok soğudumsevdiğim bir arkadaşım çok şey paylaştık. ama benim hayatımda birkaç kötü olay oldu, hem ailevi hem özel hayatımda. böyle beni eksik hissettirecek söylemlere dayanamaz oldum. bu benimle ilgili bir şey biliyorum. ama nedense düğününe bile gidesim yok. gitmesem en göze batacak kişiyim çok abes olur. gideceğimi de biliyorum ama çok garip hissettim.
durduk yere bana birini ayarlamak istediler. ben de okey dedim tanışırım sorun yok yani. ama ayarlamak istedikleri kişi yeni aldatılmış. haberleri yokmuş bu durumdan. o iş olmadı. bu arkadaşım üsteliyor inatla. yani kötü niyetle yapmadığını cidden biliyorum ama tuhaf hissettiriyor bu durum. tamam özel hayatta mutlu olmak önemli bir şey. eğitimle okulla ikisi farklı kulvarlar. ben sevdiğim için okumak istiyorum. yani evlensem de boş boş evde oturmak istemem. yargılamak için demiyorum ama kendisinin böyle bir hayatı var. yıllardır çalışmıyor. şimdi tüm emeğimin "aman sevdiğimle beraber değilsem ne anlamı var" boyutuna indirgendiğini görmek üzdü galiba.
genelde buluşmak isteyen taraf o oluyor. bu durum dışında aramızda bir problem yok. ama ben konuşacak konu bulamıyorum. genel olarak çeyiz, nişan, düğün gibi işlerden anlayan biri olmadım. evlensem bile bu konularda çok konuşacağımı düşünmüyorum. kendisi de çok konuşmuyor belki benim yapımı bildiğindendir. ama konusu açılınca da garip hissediyorum. sanki içlerinden beni yargılıyorlarmış gibi geliyor.
yanlarında sıkılıyorum ama kaçıngan davranmak istemiyorum. sonuçta bunlar hayatın bir parçası. her ortamla kaçarak baş edemem ki.
böyle yani. sizin yorumlarınızı merak ettim. nasıl bir tavır alsam daha doğru olur?
Ben buna hiç katılmıyorum ya. Bence kariyerin ve para kazanmanın en büyük amacı, istemediğin insanlarla muhatap olmama ve istemediğin şeyler yapmamaya olanak sağlaması. Ben kendi seviyemden düşük olan ya da çevresinde mutlu olmadığım kimseyle ama hayat böyle diye görüşmüyorum. Binlerce insanın içinde sırf yıllar önce bir kere arkadaş olduğum için hiç uyusmadigim biriyle vakit geçirmeyi kendime saygısızlık olarak görürüm.yanlarında sıkılıyorum ama kaçıngan davranmak istemiyorum. sonuçta bunlar hayatın bir parçası. her ortamla kaçarak baş edemem ki.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?