İçimi dökmek,yaşadıklarımı anlatmak ve burda gebe olan arkadaşların dikkat etmesi için yazmaya karar verdim. Biraz uzun olucak şimdiden hakkınızı helal edin. Bizim ki
tüp bebek hikayesiyle başlayan bir yolculuktu ve ilk denemede tutmuştu. Çok mutlu ve sevinçliydik kaç yıl beklemiştik. Gebeliğimde hiç bir problemim yoktu her şey gayet iyi ilerliyordu. 2li tarama yaptırmıştım sonuç düşük risk çıkmıştı ama bi kan değerim düşük çıktığı için ecopirine başlatmıştı dr. Ben hem özel de kontrol oluyordum hem de tüp bebek tedavim fakülte de olduğu için oraya da gidiyor tahlillerimi vs orda yaptırıyordum. 23. Haftaya kadar hiç bir problem yaşamadım dediğim gibi ancak 23. Haftaya geldiğimde ayaklarımda fazla ödem vardı ellerimde de aynı şekilde bende ilk gebeliğim birşey bilmiyorum hamilelikte olur diyorum ama bir yandan da erken diyorum. Ve bu süre zarfında 1.5 haftada nerdeyse 7 kilo almışım ama çok yemiyordum akşam geç saatte de hayatta yemezdim. 22 temmuz özel hastanede dr randevum vardı. Eşimle beraber gittik dr şikayetimi ilettim çok ödem var dedim o da kontrolden sonra idrar tahlili ver
Çıkarken de nst odasında tansiyon ölçtür 13/9dan düşükse gidebilirsiniz idrar sonucu için arayacağım dedi. Bizde tamam diyerek ayrıldık odaya gittim bir de ne göreyim tansiyonum 14/10 hemşire de bende şaşkınlıkla birbirimize bakıyoruz. Bende hiç bir belirti yok. Sonra bir daha ölçtü 14/10. Dinlen 10 dk sonra ölçelim dedi yine 14/10. İdrarını ver gel dedi gittim ve tansiyonum 16/10. Hemen dr söyledi biz idrar sonucumun çıkmasını bekledik. Sonuç çıkmıştı dr bizi çağırdı ve o an geldi. Gebelik zehirlenmesi yaşıyormuşum idrarımda protein kaçağı çıkmıştı. Eşimle ne olduğunu anlamadık birbirimize bakıyorduk. Dr başka perinatolog arkadaşına yönlendirdi bir de o baksın iletişimde kalalım ne yapacağımıza karar verelim dedi. Bana alfamet yazdı al hemen 2 tane iç dedi ve beni o tansiyonla ordan gönderdi. Biz diğer dr gittik ultrasonla baktı ve tansiyon takibi yapılması hastanede yatman ve tek çaresi doğum dedi. Olabilcekleri anlattı ama ben zaten ağlamaktan dinlemiyordum. Sonrasında kendi dr aradım açmadı mesaj attım hastanede yatmam gerekiyormuş diye yatışmı verdi diye bir cevap evet yatış verdi ne yapalım gelelim mi hastaneye dedim. Çünkü saat 17.30 civarıydı mesaileri bitmişti. Eşimle eve gidip eşyalarımı hazırladık cvp verdiğinde gidicektik. Ama cvp vermedi okuyupta. Saatte geç olmuştu bizde eşimle ne yapcağımıza karar vermeye çalıştık. Ertesi gün haftasonuydu fakülteye gitsek drlar yok acilde ne yapılır onu düşündük. O gece evdeydik. Ertesi gün uyandım duşumu alıp erkenden fakülteye gittik acilden giriş yapmıştım. Tansiyonum ölçüldü 14/10 beni hemen kadın doğum servisine yönlendirdiler ve asıl macera başlamıştı. Hemen ultrasona soktular direnç kaybı vardı bebekte benden ona giden kan akışı yavaşladı. Ama bebeğim haftasıyla uyumluydu şükür. Sonra doğumhaneye gittim sonda taktılar hastane elbisesini giydidiler kan aldılar ve evrak imzaladım. Dr gelip şuan takip edicez doğum her an olabilir dedi. Nolduğumu anlamamıştım. Tek başıma eşim dışarda bebeğim karnımda çok garip anlardı. Kan değerlerime baktılar ciğerlerim kötüleşmiş böbrekler sınırda. Serum taktılar ilaç verdiler ve yarım saat , 1 saat arayla tansiyon takibi ve bebeğin nabzını ölçtüler. 1.5 gün doğum hanede yattım değerlerim az da olsa normale dönmüştü odaya çıkardılar. Tansiyonum 16/10 üstü olunca doğumhane de yatıyordum aşağıda olunca odama geri dönüyordum. Yatmaya başladığımda 24+3 günlüktüm 2 hafta hastanede bebeğimle savaş verdim çok yoruldum ruhen tükendim dua ettim hayırlısını istedim. Drlarda benimle savaştı. Günde 3 kere ultrasona girdim kilo alıyordu bebeğim. 08.08 pazartesi günü kalktım hastane odamda duşumu aldım saçlarımı taradım ultrason saatim geliyordu. Beni çağırdılar gittim ve o an gelmişti. Bebeğe giden diğee damarda bozulmuştu beni odama gönderdiler ben ağlayarak odama gidiyordum bi yandan da ağlama diyorum kendime tansiyonun yükselicek bebeğin strese giriyor ama tutamıyordum odama girdim arkamdan dr geldi acil sezeryana alıyoruz seni dediler. Eşimi aradım o da evdeydi. Beni doğuma alıyorlar diye. Korku bir yandan stres kaygılar hepsi üst üste geldi hemen hazırladılar beni. Eşim annem herkes geldi. Eşimi görmüş olmak beni biraz rahatlatmıştı. Ameliyathaneye girdim spinal olucaktı ama kan sulandırıcı kullanıyordum genel anestezi ettiler. Doğum gerçekleşti. Uyandığımda dediğim şeyi hatırlıyorum. BEBEĞİMİ BANA GÖSTERMEDİNİZ sürekli bunu söylemişim. Bebeğim ağlamış çok ağlamış. Dr gelip odada bilgi verdiğinde kendi solunum yaptı ama sonrası ne olucak bilmiyoruz dediler. Eşim bebeğimizi uzaktan da olsa görmüştü gayet iyidi. Akşamüstü entübe etmişler. Ertesi gün oldu 2-3 arası ziyaret saatiydi. Sabah yenidoğandan aradılar süt lazım diye. Eşim makina alıp geldi. İlginç bi şekilde 2 ğoşet sütüm çıkmıştı bebeğim sütümü içecekti. Ziyaret saatinde gidip teslim ettik. Bebek hakkında bilgi aldık çişini yapamamış ilaç vermişler öyle yapmış. 3 kere vurulan bi iğne varmış 2. Dozunu da yapmışar ama ben anlamıyorum kafam bi dünya eşim anlamış durumun kötü olduğunu. Modu çok düşmüş bi şekilde odaya gittik eve gitmek istediğini söyledi bende annemle kaldım odada. Akşam 20:17 annemle otururken hastaneden aranıyordum açamadım ellerim gitmedi korktum en sonunda açtım. Bebeğinizin kalbi durdu müdahale ediyoruz hemen gelin dedi. Ben o yataktan nasıl kalkıp oraya gittim o dikişlerle hatırlamıyorum bekledim eşime haber veremedim. Kapıda bekledim haber vericez dediler ki beni aramadan 1.5 saat önce başlamış yavrumun acıları savaşmış. 21:20de bana gelip bebeğimi kaybettiğimi söylediler. Dünyam başıma yıkıldı yaşadığım şeyi size tarif edemem. Rabbim kimseyi bu acıyla sınamasın. Ben hep 3 ay sonra alcam evimize gitcez diye hayal kurdum ama olmadı.Her şey bu hayatta bi sınav bizimde sınavımız buymuş çok üzgünüm 1 gün yaşadı meleğim. Onu mezara koymak ben onu pamuklara sarıcaktım ama toprağa koydum. Baya uzun oldu hakkınızı helal edin. Kendinize dikkat edin her durumunuzu dr söyleyin. Bu illet hastalığı rabbim kimseye yaşatmasın.
Aynı acıları yaşıyoruz
