gebelikle birlikte vucut hormon kasirgasi yasiyor vucut cunku. Yogun tepkiler duygu degisimleri hep hormonal. Bazen kendimi bi cam arkasindan izliyormus gibiyim. Yani buna boyle Mi tepki verilir yani deyip bilincli tarafim hormonal tarafimi yargiliyor ama elimden gelen bisey yok. Yani anksiyetenin de bir tedavisi yok maalesef. Yani dan diye tek bir cozumu yok ancak kollektif bazi yontemlerle sizi o kadar etkilememesini saglayabiliyorsunuz. Esim en buyuk sikintisinin benim onu anlamiyor oldugumu soyluyor ki hakli da. Anlamiyorum evet anlayamiyorum cunku. Bu sorunu yasamayan biri icin cozumler cok basit ama yasayanin durumu da icler acisi. Tavsiyem dogumdan sonra lutfen ama lutfen yanliz kalmayin ve hemen bir uzmandan yardim alin cunku lohusalik/post partum hali daha da bir kasirga. Ben bu saglikli halimle bebegime yetemezsem ya ona bakamazsam diye endise yasiyorum, sizin durumunuz bunu daha da zorlastirabilir. Kimse icin rol yapmaniza gerek yok demek isterdim ama esim bana ben icimde yasadigim seylerin yuzde birini sana ancak yansitiyorum cunku seni de etkiliyorum biliyorum ve gununu berbat ediyorum ve yuzundeki o ‘yine mi’ ifadesini gormemek icin kendime sakliyorum diyor. (Ve bu da benim lanetim. Yuzumden her ne hissettigimi anlarsiniz. Hakli yani adam
(( ben de ona yardim edip anlayamadigim icin uzuluyorum ama erkekler bizden daha anlayissiz olabiliyor. O yuzden umarim esinizle olan iletisiminiz iyidir. Saglikla kucaginiza alirsiniz insallah:)