- Konu Sahibi NinjaTosbaa
- #21
o kadar güzel anlatmışsın ki sevginizi...
bu kadar saf bir sevgi ayrılığı hak etmiyor bence
herşey gönlünce olsuna.s.
bu kadar saf bir sevgi ayrılığı hak etmiyor bence
herşey gönlünce olsuna.s.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Peki ya siz olsaydınız?
- Konu Sahibi NinjaTosbaa
- Başlangıç Tarihi
E
EU1
Ziyaretçi
- Konu Sahibi NinjaTosbaa
- #22
benim babamın kuzeni de kendinden 20 yaş büyük biriyle ailesine karşı gelerek evlenmiş.. çok aşık olmuştum demiş kaçmış sanırım, aynı işyerinde çalıştığı müdürüymüş.. 2 tane çocukları oldu, büyük olanla okuldaki arkadaşları dalga geçerdi bu senin deden mi baban mı belli diil die.. o kadar üzülürdü ki anlatamam.. beraber hiç futbol oynayamadık derdi çünkü babası yaşı gereği tansiyon hastasıydı, bi dünya ilaç kullanıyordu.. vefat ettiğinde küçük çocuğu 11 yaşındaydı, büyüğü 18.. bir de bu açı var..
- Konu Sahibi NinjaTosbaa
- #23
sanırım benimde içimdekileri dökme vaktim geldi
buraya üye olduğumdan beri bu tür konularda hep birşekilde yardımcı olmaya, düşüncelerimi dosdoğru ortaya koymaya çalıştım
ama malesef bazen ''Kelin ilacı olsa,başına sürer'' lafı içimden geçmiyorda değildi.
Benim durumum çok fazla kabul görecek bir durum değil belki
ama lütfen yaşadıklarımı anlatırken kendinizi koyun benim yerime ve ne yaparsınız yerimde olsaydınız söyleyin..
ben henüz 21 o ise 38 yaşında.
ben daha hayatın başında, o ise hayatı yarılamışta geçiyor bile..
buna rağmen tanıştığımızdan bu yana biz hiç birbirimize öyle abi-bacı, yok arkadaş, bilmem ne gözüyle bakmadık. Etkilendik.
Zamanla o eteğinde ki taşları döktü ve buna karşılık bende..
cesaret ettik beraber yürümeye..belki olacağı buydu bilemiyorum.
biz çok iyi anlaşıyorduk aslında o sanki bende ki eksiklikti, onu bulduğumda tamamlamıştım kendimi. Doluydum artık, korkmuyordum hiçbirşeyden.
evli değildi, daha önce bir evlilik yapmış ama boşanmış, çocuğu yoktu ve tek yaşıyordu.
Ona güvenebiliyordum çünkü çok açık sözlüydü, görmüş geçirmiş bir insandı (olması gerektiği gibi) sabahlara kadar konuşurduk. o yokken gözlerim onu arardı.
O öyle hayatımda yer ettiki ben bile şaşırdım kaldım.. buna rağmen çoğu arkadaşımla bile paylaşmadım bu ilişkiyi. Bizi birlikte bilmediler ve bilmeyeceklerde çünkü bunu nasıl karşılayacaklarını daha söylemeden biliyorum..
ve n'olur sakın yanlış anlaşılmasın bizim ilişkimizde çıkarcılık söz konusu değildi kesinlikle maddiyata dayalı olanlardan değildi
aksine Allah'ıma şükür ki ailem varlıklıdır ve ben hiçbir maddi sıkıntı yaşamadım
istediğim önüme sunuldu ve geleceğim içinde maddi olarak hiçbir korkuya sahip değilim.
benim hayatımdaki tek ihtiyacım, arayışım hep maneviyattı..
bir yanım hep boşluktaydı ama artık o vardı, boşluk yoktu çünkü beni onun kadar anlayanda yoktu.
Bana karşı çok hassas davrandı, şüpheciliğim onda hiçbir işe yaramadı
ilk defa bu kadar güvenebildim birisine. Benimle çıkarı olmayacağına ilk defa inanabildim.
çünkü bırakın sevgiliyi, ben arkadaşlarım tarafından bile öyle kullanıldım ki,
güvensiz biriyim çevreme karşı, insanların yapmacık yüzlerini çok erken tanıdım..
buna rağmen bir yanım huzursuzdu..
çünkü aramızda ki yaş farkı öyle böyle değildi. Hani hayalini bile kuramıyordum evliliğin, düşünemiyordum bile..
sonuç itibariyle ailem sanırım asla izin vermez böyle birşeye..
ama bir yanım dinlemiyor işte, git diyor gidebildiğin yere,
bir yanım kal, davul bile dengi dengine...
ama o gelince ne bir huzursuzluk oluyor ne de o içimde ki sesler konuşabiliyor.
Ya sen bana geç kaldın
Ya ben sana çok erken
o kadar güzel yazmışsın ki duygularını.....kitap okuyorum sandım valla. ama canım, 38 yaşında olan bir erkek, yaşlı sayılmaz tabi ki ama şimdilik. ilerde sen bıcır bıcır yaşlarındayken daha onun yaşı alacak başını gidecek, sen belki şakır şakır oynamak isteyeceksin o uyumak. şimdi bunları göremezsin tabi, aşk çok lanet bir duygu...eeeeeeeeeeeeeeeeeee ne demişler, aşk başa gelince akıla yer kalmaz, akılda bir süreliğine seyahate çıkar.. ama unutma akıl her zman geri geliyor evine. düşün taşın
- Konu Sahibi NinjaTosbaa
- #24
canım ailem anlayışlıdır bana karşı, sonuç itibariyle hiçbir erkek arkadaşımı saklamadım
annemde babamda üniversite mezunu, hayata bakış açıları geniş olan kişiler,
yani buna rağmende bir o kadar realist...
ha benim aşkımda, aileme uygun olmayacak bir pozisyonda değil
ama keşke 17 değilde 10 yaş olsaydı aramızda
inanıyorum ki hiçbir sorun olmayacaktı :1no2:
ama bunu söylersem bana binbir acımasız sonuç çıkartacaklar ve istemeyecekler.
çünkü ben onların kızıyım, onları en iyi ben biliyorum.
aşkım diyor ki ''geleyim, tanıştır beni ailenle konuşalım''
tabii annem kalpten gitmezse yaşını öğrendiğinde tanışır belkide anlaşırlar :bbo:
amaaa çoooook zoor inan canım çook zor
ha buna rağmen pes edecekmiyim hayır, o kadar kötümser olsam başında olmazdı bu iş.
ama birazcık zamana ve desteğe ihtiyacım var şuan :çok üzgünüm:
çünkü artık bişeyler için karar vermemiz gerekiyor..
- Konu Sahibi NinjaTosbaa
- #25
bence gelsin ve tanissinlar zamanla seveceklerdir
- Konu Sahibi NinjaTosbaa
- #26
Anlıyorum canım.canım ailem anlayışlıdır bana karşı, sonuç itibariyle hiçbir erkek arkadaşımı saklamadım
annemde babamda üniversite mezunu, hayata bakış açıları geniş olan kişiler,
yani buna rağmende bir o kadar realist...
ha benim aşkımda, aileme uygun olmayacak bir pozisyonda değil
ama keşke 17 değilde 10 yaş olsaydı aramızda
inanıyorum ki hiçbir sorun olmayacaktı :1no2:
ama bunu söylersem bana binbir acımasız sonuç çıkartacaklar ve istemeyecekler.
çünkü ben onların kızıyım, onları en iyi ben biliyorum.
aşkım diyor ki ''geleyim, tanıştır beni ailenle konuşalım''
tabii annem kalpten gitmezse yaşını öğrendiğinde tanışır belkide anlaşırlar :bbo:
amaaa çoooook zoor inan canım çook zor
ha buna rağmen pes edecekmiyim hayır, o kadar kötümser olsam başında olmazdı bu iş.
ama birazcık zamana ve desteğe ihtiyacım var şuan :çok üzgünüm:
çünkü artık bişeyler için karar vermemiz gerekiyor..
Toplum olarak olumlu bakılmıyor aslında.
Anne ,baba olarak onlarda sana zarar gelmesin ya da üzülmeyesin diye onay vermeyebilirler bu ilişkiye.
Ama sen güveniyorsan yürekten inanıyorsan hazır olduğun bir zamanda ikna etmeye çalışırsın bir şekilde.
Madem şu anda zamana ihtiyacın olduğunu söylüyorsun.
- Konu Sahibi NinjaTosbaa
- #27
eger onun yanında mutlu ve huzurluyan niye olmasın?Demekki sen 21 yasından buyuk karekterin var onla mutlusun...ayrıca beyfendinin çocugu yokmuş ilk evliliğinden bu sizin için avantaj..
Ama bakalım bu ilişkinin geleceği olursa ailen ne der?
inşallah çok mutlu olursun
Ama bakalım bu ilişkinin geleceği olursa ailen ne der?
inşallah çok mutlu olursun
- Konu Sahibi NinjaTosbaa
- #28
Yas farki bence kusak farki da demek ama bu kadar cok seviyorsan ve
iyi anlasiyorsaniz,burada bir sorun göremiyorum ben.
Adam evli falan degil,bu yüzden siz evlenmeye kalksaniz bu ne günah
nede ayip olur canim.
Mutluluklar...........
iyi anlasiyorsaniz,burada bir sorun göremiyorum ben.
Adam evli falan degil,bu yüzden siz evlenmeye kalksaniz bu ne günah
nede ayip olur canim.
Mutluluklar...........
- Konu Sahibi NinjaTosbaa
- #29
21 ve 38:1shok: aradaki yas farki bencede cook fazla...
M
melisanur
Ziyaretçi
- Konu Sahibi NinjaTosbaa
- #30
Canım aranızdaki tek sorun yaş farkı ise diğer taşlar yerindeyse ve sen gerçekten eminsen.Bence bunda bir sakınca yok.Ama adımlarını çok iyi atmalı yıllar sonrasını görebilmelisin.
Mutluluklar diliyorum canım
Sende bi kaç istisna olan kişilerden birisin.Umarım çok mutlu olur yüzün ak bu işin içinden çıkarsın
Mutluluklar diliyorum canım
Sende bi kaç istisna olan kişilerden birisin.Umarım çok mutlu olur yüzün ak bu işin içinden çıkarsın
- 31 Ocak 2008
- 9.980
- 1.381
- 698
- Konu Sahibi NinjaTosbaa
- #31
canımcım böyle bi yere varamazsın. sonu ne olursa olsun kouş bence ailenle. çünkü bu şekilde nereye kadar gidicek.
- Konu Sahibi NinjaTosbaa
- #32
bilmiyorum ama daha 1 senedir berabersiniz...sen okumuyor musun arkadaşım?1 sene berabersin diye illa evlilik düşünmen şart değil iyice bir düşün belki uygun olmadığını anlarsın ilerde ne biliyim bir hareketi batar birşey olur...benim de erkek arkadşım var 4 senedir beraberiz evet evliliği düşünüyoruz ama ben daha 21 yaşımdayım çok erken bizim evlenmemize daha en az 4 sene var..gerçi sizin bekleme gibi bir şansınız yok sevdiğiniz insanın yaşı geçiyor..ama acele verilmiş kararlar yanlış sonuçlar doğurabilir dikkatli olun...sizin iyiliğiniz için söylüyorum ben..
- Konu Sahibi NinjaTosbaa
- #33
benin için yaş farkının hiç önemi yoktur aradığını onda bulduysan, doğru insansa kalbini dinle ben kendi adıma söylüyorum vazgeçmezdim inşaallah hakkında hayırlısı olur ve mutluluğunda daim olur
- Konu Sahibi NinjaTosbaa
- #34
bence ewliliklerde insanların kimliklerinde yazan yaşın hiç bir önemi yoktur.önemli olan iki insanın anlaşıp anlaşamadığıdır.şu anda aranızdaki yaş farkı fikir ayrılıklarına ve problemlere neden olmuyorsa ileridede olmayacaktır.
bence erkeğin yaşından çok sana verdiği değer önemli.eğer birbirinize değer veriyosanız,seviyosanız ve anlaşıyorsanız.karşılıklı saygı da varsa gerisi palavra........
bence erkeğin yaşından çok sana verdiği değer önemli.eğer birbirinize değer veriyosanız,seviyosanız ve anlaşıyorsanız.karşılıklı saygı da varsa gerisi palavra........
- Konu Sahibi NinjaTosbaa
- #35
eğer sevginin gerçekliğine inanıyorsan gönlünün sesini dinlemelisin...
- Konu Sahibi NinjaTosbaa
- #36
Tamamen kişisel fikrimdir ki.
Karşılığında sevdiğin kadar sevilmenin,
Güvenebildiğin kadar güvenilmenin,
Saygı duyduğun kadar saygı görmenin,
Kısacası ADAM gibi İNSAN gibi birini bulmanın bu kadar zor, bu kadar binde birlerle ölçüldüğü böyle bir ortamda,
karşıma böyle bir aşk, böyle bir insan çıkmış olsa, ne 10 yılı ne de 20 yılı görürdü gözüm.
Düşünmeden sonuna kadar savaşırdım.
Onunla geçirdiğim mutlu her anı da kar sayar, şükrederdim.
Bilmiyorum belki bir çoğunuza mantıksız gelebilir.
Belki de geçirdiğim tecrübelerin hırsıyla bu kadar iddialı konuşuyormuşum gibi gelebilir.
Ama iyi kötü epeydir buradayım, bir sürü şey okudum, hayatımda bir sürü şey gördüm,
böyle bir aşka çok nadir denk geldim. Ve böyle bir aşkın da sırf ortada bazı tabular var diye heba edilmesi fikri içimi acıttı doğrusu.
Allah her ikiniz için de hayırlı olanı versin canım. Dilerim mutluluğunuz daim olur.
Karşılığında sevdiğin kadar sevilmenin,
Güvenebildiğin kadar güvenilmenin,
Saygı duyduğun kadar saygı görmenin,
Kısacası ADAM gibi İNSAN gibi birini bulmanın bu kadar zor, bu kadar binde birlerle ölçüldüğü böyle bir ortamda,
karşıma böyle bir aşk, böyle bir insan çıkmış olsa, ne 10 yılı ne de 20 yılı görürdü gözüm.
Düşünmeden sonuna kadar savaşırdım.
Onunla geçirdiğim mutlu her anı da kar sayar, şükrederdim.
Bilmiyorum belki bir çoğunuza mantıksız gelebilir.
Belki de geçirdiğim tecrübelerin hırsıyla bu kadar iddialı konuşuyormuşum gibi gelebilir.
Ama iyi kötü epeydir buradayım, bir sürü şey okudum, hayatımda bir sürü şey gördüm,
böyle bir aşka çok nadir denk geldim. Ve böyle bir aşkın da sırf ortada bazı tabular var diye heba edilmesi fikri içimi acıttı doğrusu.
Allah her ikiniz için de hayırlı olanı versin canım. Dilerim mutluluğunuz daim olur.
- Konu Sahibi NinjaTosbaa
- #37
bence hiçbir önemi yok yasın önemli olan sevmen sadece aystan dolayı ayrıldığını düşün aysıtını buldun ama mutsuzsuzz nolucakk? seviyorsan huzurluysan git derim ben önemli olan sevgi bağı sen 30na geldiğinde o 50sinde olucak bitmiş olucak dioalr doğrudur belkii ama sevgi warsa yasamaya değerr ben olsam giderdim aynı yastayss
- Konu Sahibi NinjaTosbaa
- #38
Kızlar hepinize teşekkür ederim.
vakit ayırıp okuduğunuz için, verdiğiniz cesaretler için, iyiliğim için sunduğunuz örnekler ve öneriler için çok teşekkürler.
Bu sayede biraz daha düşündüm onu, ilişkimizi ve sorunumuzu.
kızlar ben şuna dahada bir emin oldum ki,
onunla, benim hayatımın kesiştiği yol tesadüf değildi, kesinlikle değildi.
çünkü onunla karşılaşmadan önceki Ben ile şuan ki Ben'i düşündüm.
o bana öyle şeyler kattı ki hayata dair, en önemlisi hayatın düşündüğüm kadar boş olmadığını öğretti.
yaşamayı, yaşamaktan keyif almayı, zamanın değerini bilmeyi, saniyelerin bile önemli olduğunu,
hislerin hiçbir zaman zannettiğim kadar önemsiz olmadığını, yaşanılan ne olursa olsun hayata şans tanıyıp güven duymayı öğretti..
düşündüm ki ondan bu kadar öğrendiğim şey varken,
o benim canım olmuşken bunun için Allahıma onu karşıma çıkarttı diye teşekkür edeceğime,
anladım ki halen bişeyleri sorun etmekle onada, yaşanılanlarada haksızlık ediyormuşum.
sordum kendi kendime;
ben bu hayatta ne durumdayım, ne istiyorum, amacım ne?
mutluluk mu, yoksa umutsuzluğa alışmış olmak mı? hep birşeylerden şikayet ederek yaşamak mı?'' dedim. Silkelendim, kendime geldim.
mutluyum diye korkmanın hiçbir işe yaramadığını, mutluluğumu bırakmamam gerektiğinide sizin yorumlarınızdan bir kez daha anlamış oldum.
Açıkcası bu konuyu açmadan önce çok düşünmüştüm, acaba yargılanırmıyım, yanlış anlaşılırmıyım diye ama keşke daha önce açsaymışım diyorum şimdi..
Altta bir çizelgem var ''hayatımın dönüm noktası'' farkettiyseniz,
orda kendime tanıdığım bir süre vardı, düşüncelerim o gün son bulacak ve karar verecektim.
ya ailemle savaşacaktım ya da onların haberi olmadan bu sır ilişkiyi bitirecektim.
Haftaya ailem eve döndüğünde kararım onlarla durumu konuşup, bu ilişki için mücadele vermek olacak.
Belki kolay, belki zor olacak açıkcası umrumda bile değil.
Onu bulmuşken, birşeyleri dert edip kaybetmek belkide yapacağım en büyük saçmalık olurdu.
Kimbilir belki hatamda olabilir o kişi, ama şuna inanıyorum artık;
içimdeki ses ''o buna değer'' diyorsa değerdir.
ailemle konuştuktan sonra yaşanılan gelişmelerden haberdar edicem sizi
İnşallah kızlar sizinde herşey gönlünüzce olur a.s.
vakit ayırıp okuduğunuz için, verdiğiniz cesaretler için, iyiliğim için sunduğunuz örnekler ve öneriler için çok teşekkürler.
Bu sayede biraz daha düşündüm onu, ilişkimizi ve sorunumuzu.
kızlar ben şuna dahada bir emin oldum ki,
onunla, benim hayatımın kesiştiği yol tesadüf değildi, kesinlikle değildi.
çünkü onunla karşılaşmadan önceki Ben ile şuan ki Ben'i düşündüm.
o bana öyle şeyler kattı ki hayata dair, en önemlisi hayatın düşündüğüm kadar boş olmadığını öğretti.
yaşamayı, yaşamaktan keyif almayı, zamanın değerini bilmeyi, saniyelerin bile önemli olduğunu,
hislerin hiçbir zaman zannettiğim kadar önemsiz olmadığını, yaşanılan ne olursa olsun hayata şans tanıyıp güven duymayı öğretti..
düşündüm ki ondan bu kadar öğrendiğim şey varken,
o benim canım olmuşken bunun için Allahıma onu karşıma çıkarttı diye teşekkür edeceğime,
anladım ki halen bişeyleri sorun etmekle onada, yaşanılanlarada haksızlık ediyormuşum.
sordum kendi kendime;
ben bu hayatta ne durumdayım, ne istiyorum, amacım ne?
mutluluk mu, yoksa umutsuzluğa alışmış olmak mı? hep birşeylerden şikayet ederek yaşamak mı?'' dedim. Silkelendim, kendime geldim.
mutluyum diye korkmanın hiçbir işe yaramadığını, mutluluğumu bırakmamam gerektiğinide sizin yorumlarınızdan bir kez daha anlamış oldum.
Açıkcası bu konuyu açmadan önce çok düşünmüştüm, acaba yargılanırmıyım, yanlış anlaşılırmıyım diye ama keşke daha önce açsaymışım diyorum şimdi..
Altta bir çizelgem var ''hayatımın dönüm noktası'' farkettiyseniz,
orda kendime tanıdığım bir süre vardı, düşüncelerim o gün son bulacak ve karar verecektim.
ya ailemle savaşacaktım ya da onların haberi olmadan bu sır ilişkiyi bitirecektim.
Haftaya ailem eve döndüğünde kararım onlarla durumu konuşup, bu ilişki için mücadele vermek olacak.
Belki kolay, belki zor olacak açıkcası umrumda bile değil.
Onu bulmuşken, birşeyleri dert edip kaybetmek belkide yapacağım en büyük saçmalık olurdu.
Kimbilir belki hatamda olabilir o kişi, ama şuna inanıyorum artık;
içimdeki ses ''o buna değer'' diyorsa değerdir.
ailemle konuştuktan sonra yaşanılan gelişmelerden haberdar edicem sizi
İnşallah kızlar sizinde herşey gönlünüzce olur a.s.
- Konu Sahibi NinjaTosbaa
- #39
canım Allah yardımcın olsun...aileyle bu durumları konuşmak çok zordur. ben babama ilişkimi açıklarken donup kalmıştım, artık babam dayanamayıp sormuştu, biri mi var diye heheheheheheheheh. senin yazılarından anladığım kadarıyla da olgun birisin, genç olsanda. e artık hayırlısı.
- Konu Sahibi NinjaTosbaa
- #40
Canım benim, zor bir süreç olabilir ama yazdıklarından anlayabildiğim kadarıyla sende bunları göğüsleyecek bir yürek var. Bizler senin için belki bir şey yapamayız ama olur da umutsuzluğa düşersen (ki can-ı gönülden böyle bir şeyin olmamasını istiyorum) seni güzel güzel dinleriz, aklımız yettiğince elinden tutarız :) Allah yardımcın olsun.
Benzer Konular
