Sevgili güzel kadınlar hepinize merhaba
Bu aralar o kadar sıkıştım kaldım ki, dertlerimin hangi birisini anlatayım bilemedim
10 ay önce evlendim, kredi çektim ve her şeyi eşimle birlikte yaptık. Gırtlağımıza kadar borç var, evimiz kira
Çalışıyoruz iyi de kazanıyoruz ama bütün para borca gidiyor. Bırakın kenara para atmayı, 10 lira cebimde zor kalıyor.
Evlenmeden önce biriktirdiğim parayla (yıllardır çalışıyorum) kendime araba almıştım.
Düğün zamanı annemlere yardım sağlaması için arabamı satmadım. Zaten düşüncem de ev alırım yönündeydi o yüzden krediyi öderim diye düşündüm. Gelin görün 10 aydır arabamı ailemden bir türlü alamıyorum. Satmaya kesin kararlıyım ilan verdik, pazar günü de eşim araba pazarına götürecek lakin araba benim olmasına rağmen bende kalamıyor
Eşimde şirket arabası var normal de onu kullanıyoruz o yüzden annem hep arıza çıkartıyor. Alsam bile ertesi gün geri istiyor. İnsanları kırmak istemiyorum ama o kadar yoruldum ki bu borç meselesinden
Arabanın kullanılmasında değilim ama satılacağı için km si de yükselsin istemiyorum çünkü annemler geziyorlar. Gezmeyin diyince de yanlış anlaşılıyorum. Hatta görgüsüz bile demişliği var
Benim onlara bu iyiliğime rağmen kimsenin bana faydası yok
Babam hala çalışır hemde emekli oldu ama bana yardımı yok. Ben bana baksın demiyorum ama insan evladı için durumu düzeltene kadar yardım etmeli öyle değil mi
Ayrıca ben ona zamanında 50.000 liralık borç vermiştim, sana ödeyeceğim söz dedi şuanda sürünüyorum
Durum böyle olunca ne çalışasım geliyor ne başka bir şey. Boşa çalışıyormuşum gibi geliyor çünkü. Hep bir hesap kitap, hep bir tutumlu olma zorunluluğu var. Evde yoğurt, reçel, aklınıza gelen her şeyi yapmaya çalışıyorum. Dışarda yemek yememeye çalışıyoruz ama bu durum beni o kadar yoruyor ki
Çalışıyorum eve gidince dinlenemeden yemek yap, bulaşık yıka vs
Hafta sonu gelince dinleneyim diyorum, bir dışarı çıkıp hava alalım diyorum ama yok nefes alamıyorum
Geçen gün kuaförüm de ombre yaptırmak istedim 250 lira diyince o kadar lüks geldi ki anlatamam
Önceden deli gibi her istediğimi yapardım. Şimdi her şey lüks geliyor
Bir yandan borçtan kurtulmak istiyorum. Öteki yandan bu kredi borcu bitince ev borcuna gireceğiz yani ömrüm boyunca borç ödemek beni şuandan yoruyor. Çevremdeki kimse bu krediyi bilmiyor; çocuk niye yapmıyorsun diyince şimdiden korkar oldum çocuktan bile çünkü işi bırakamam.
Kendimi bataklıkta gibi hissediyorum. Eşimi gerçekten çok seviyorum, çok merhametli adamdır, beni üzmez ama durumlar böyle olunca ondan bile kopabiliyorum. Tek istediğim şey bu borçlar bitsin artık
Hesapsız dışarda gezmek istiyorum
Bu arada tek borç kredi değil, öğrenciyken çektiğim kyk borcum var, kredi kartlarımız her ay doluyor onlar var vs vs
Benim de KYK borcum var ama odeyemiyorum
Onun haricinde de borcumuz yok. Yani o borç bile beni deli ediyor aklıma geldikçe. Altınım olsa dk düşünmez bozdurup kapatirdim. Yani kafa dinginliği ev araba altından daha mühim. E bunu zaten anlamissiniz ki konu acmissiniz. Niye kendinize eziyet ediyorsunuz anlamıyorum.
