Arkadaşlar erkek arkadaşımla dün kahve içerken, alışveriş yapmamız gerektiğini söyledi. Çünkü genelde benimle kıyafetlerini seçer ve alır. Alışveriş yapmaya zamanı olmuyor. Neyse seçtik falan eve gideceğiz, bu kadar güzel zevkin varken nasıl bu kadar rahatına düşkün olup bunları giyinmeyi kendine layık görüyorsun, Diye sordu nasıl yani dedim...
Aldığım cevap; çok güzelsin, hoşsun bence kendine biraz daha bakmalı ve sahip olduğun bu göz zevkini kendin içinde kullanmalısın. Dedi.
Cebinden bir hediye çıkarttı. Bir kolyeydi. Teşekkür ettim falan eve geldim.
Bugünde aileme harcadığım paralar neticesinde kredi borcum çok kabarmış bunu farkettim. Ve sonra algıladım ben kendime uzun zamandır bir parça dahi almadım. Ve Erkek arkadaşım şu sana çok yakışır dediğinde de kabul etmedim. Habire koşturma içindeyim, ev işleri misafir zart zurt.
Dolabının önünde durdum ve gerçekten giyeceğim şeyler içler acısıydı.
Erkek arkadaşıma ilk başta çok kızmıştım. Kırılmıştım sonra arayıp neden böyle bir uyarıda bulunduğunu sormak istedim.
O'nun cevabı da çünkü gençsin ve cıvıl cıvıl ol istiyorum, artık kendine de bak, zaman ayır istiyorum. oldu.
Ben yeni bir şeyler almaya nerden başlamalıyım. Ya da nasıl aileme vermekten kurtulup kendime vermeyi öğrenebilirim. Bir kıyafete para verecekken bile içim gidiyor. Çünkü giymem diyorum. Bir, iki kez giyerim diyorum geçiştiriyorum.