Arkadaşlar sadece bi soru sormak istiyorum dileyenler yazabilir
Sizce maddi sıkıntı çekmek mi daha ağır bi imtihan yoksa çocuk sahibi olamamak mı?
Evladınızla ailecek huzurlu olup kıt kanaat geçinmek mi zordur yoksa bi ton parayla lüks hayatla çoçuğun boşluğunu dolduran kişi mi daha ağır imtihandadır ...
Hangisini tercih ederim:
Çocuğum olup maddi olarak onu sürekli yoksunlukla büyütmek mi yoksa anne olma duygumun eksik kalması mı? Tabi ki çocuğumu göz göre göre yoksullukta büyütmek daha acı verir.
Duygular geçicidir ve ayrıca sahip olmadığın bir şeyi tam anlamıyla özlemiyorsun.
Mesela benim çocuğum yok, kuzenlerimin hepsi çocuklu bana çok güzel bir duygu yaşaman lazım diyorlar.Onları kırmamak için öyledir tabi diyorum ama içimden çok da öyle düşünmüyorum.
Aslında onlar da haklı, o duyguyu sürekli yaşadıkları için ne olduğunu biliyorlar.
Ben anne olmadığım için sadece arada acaba nasıl bir şey anne olmak diye düşünüyorum, o kadar.
Ama sırf kendi duygu tatminim için anne olup yokluklar içinde o çocuğu büyütmeye başlasaydım parasızlık beni bitirirdi. Ama maddi imkanım olsa ve anne olamasam alternatif yollar bulma şansım olurdu, koruyucu annelik, yeğene yoğunlaşma, deli gibi elalemin çocuklarını sevme..
Tabi ki annelikle kıyaslanmaz ama o duyguyu en azından ikame ederdim.
Ama çok yokluk içinde büyüyen çocuklar ileride çok başarılı erkek/kadın da olsalar o travmayı içlerinden atamıyorlar.
O yüzden parasızlık benim ruhsal durumumu daha mahvederdi.
Yani bu iki seçenek arasında
para para para diyorum..
para ve çocuksuz olmayı tercih ederim yokluğunu aramam. 
