Bizim 2 yaş. Arasından su sızmayan kardeşlerden değiliz ama seviyoruz birbirimizi. Maddi konular problem olmadı hiç aramızda; annemin aynı imkanları sunduk, hep adil davrandım demesi kırdı beni. Kardeşime o imkanlar sağlanırken maddi baskılar hep hissettirildi bana maalesef.Haksızlık yapıldığını düşünüyorsanız konuşun. Sizin amacınız bu değil ama benim böyle hissediyorum. Üzüldüm, kırıldım. Duygularınızı ön plana çıkartırsanız belki konuşması kolay olur.
Kredisi siz ödeyecekseniz sizin üzerinize olsun tabiki. Ya hiç vermesinler yada parayı ikiye bölsünler.
Benim kız kardeşim de özelde okudu ama bu bana ayrımcılık gibi gelmiyor. Şartlar öyleydi. Aramızda 10 yaş var. Onun zamanında olan kurslar, benim zamanında yoktu. Birde ben kız kardeşimi fazla seviyorum sanırım. Yaş farkından dolayı çok baktım. Beynim kızım ve kardeşim arasında ayrım yapmıyor
Bizde o harcamalar egitim konusunda olduğu için ayrım yapıldığı düşünülemez. Şu an ellerinde olan birikim o dönem kardeşim için harcadıkları kadar var, konu eğitimimiz olmadığı için şu an eşit olmalı. Maalesef haksızlık yapıldığına inanmaya başlıyorum.Kırılmakta haklısınız. Bir tanıdığın iki oğlu vardı. Büyük haylaz okulu zor okudu özelde hukuk bitirdi. Parasını da tutmadı. Diğer oğlan hemen devlette mühendislik kazandı aileyi üzmeden okudu. Annede haksızlık olmasın diye küçük oğlana ev aldı. Bence mantıklı da oldu. Gelinler yarışıyor şimdi amakadının içi rahat.
Ailem hep ayriydi işleri nedeniyle, başta annemle kalıyorduk o yüzden sorun yoktu. Sonra babamla kalmaya başladık, burdan sonra terazileri şaştı. Ve ben de kardeşime karşı ebeveynlik rolü üstlendim, daha pek çok sorumluluk almam gerekti işlerin yolunda gitmesi için de bu duruma ayak uydurdum. Sonunda da ayakları yere sağlam basan biri olmadım maalesef. Sorumluluklar beni ezmiş.Ben size çok üzüldüm nedense. Ayrıca kardeşinizi erkek sandım ama kızmış, genelde erkek çocuklarına karşı bir ayrım olur o sebeple öyle sandım sanırım. Benim ailemde az çok böyleydi her şey öncelikli olarak oğlana yapılırdı sanırım ele avuca sığmadığından dolayı kaybetmemek için. Sizin gibi bana da o fırsat hiç sunulmadı hep kendim ayaklarımın üstünde durmak zorunda kaldım ( bir taraftan iyi ki öyle olmuş diyorum kimseye hakkımı yedirmem ) bende cherry gibi Söke söke alırım yani. Ama insan yine de kırılıyor ne olursa olsun ikimizi de onlar dünyaya getirmeyi tercih etti o yüzden eşit olunmalıydı.
Olsun kimseye muhtaç değilsiniz aileniz bile olsa.Ailem hep ayriydi işleri nedeniyle, başta annemle kalıyorduk o yüzden sorun yoktu. Sonra babamla kalmaya başladık, burdan sonra terazileri şaştı. Ve ben de kardeşime karşı ebeveynlik rolü üstlendim, daha pek çok sorumluluk almam gerekti işlerin yolunda gitmesi için de bu duruma ayak uydurdum. Sonunda da ayakları yere sağlam basan biri olmadım maalesef. Sorumluluklar beni ezmiş.
Kırılır ama kardeşime bir şey diyemez, onu bana şikayet eder. Ben söylesem herhalde nankör der. Üzmek istemiyorum onu o da ailesi tarafından ezilerek büyümüş, evlendiğinde babam yalnız bırakmış maddi olarak da tek başına baktı bize. Zaten fark ettiyseniz hep annem diyorum.Annenizi kırmaktan neden bu kadar korkuyorsunuz? Kirilsa nolur? Kardesiniz ayni cumleleri kursa kirilir mi? Eger kirilmayacaksa size de kirilma hakki yok
Evet. Annemler bebeğimiz olduğu için ev alalım rahat edin diye düşünüyorlar, iki yıldır da ev alalım size diye ısrar ediyor. Ben de zannediyordum ki krediyi biz çekeceğiz ev bizim olacak. Meğerse annemler kredi çekecek biz de ödemeye yardım edeceğiz ama ev kardeşimle ortak olacakmış. Kardeşime daha önce bu konuyu açtıklarında, ben ne olacağım o zaman demiş. Annemler kendilerine ev alacaklardı, kardeşim de onlarla yaşadığı için bize yardım edersin artık atanacaksın demişler, o da paramda gözünüz var gibi bir şey demişEv icin verecekleri parayi ikiye bolsunler size de hakkinizi versinler bunu isteyebilirsiniz
Ben hakkimi istiyorum diyebilmeniz lazim
Size daha dün yasadigim bir örnek vereyim
Kucuk kardesimde öfke sorunu olduğunu düşünüyorum ama kendi uzmana gitmeye niyetli de değil. Neyse dün annem diger kardesime (evli cocuklu) maddi bir konuda feragat ettigi için ufak bir destekte bulunmak istedi. Hem ailesi de var ihtiyaci vardir paraya diye düşünerek hem de her ise koşup ustune iyi niyet gösterip feragatte bulundugu icin. Ama kucuk kardesim direkt tepki gösterdi yemek yiyecektik o kadar hazirladim basti gitti. Sizin kardesiniz de böyle asıp keserek, devamli sorun cikartarak istedigini yaptiriyor. Anneniz onu kaybetmekten korkuyorsa sizi kaybetmekten de korkmali.
Yani bazi konularda alttan almak iyidir ama her konuda degil.
Çok haklısınız.Bunları aynen yazın ortaya dökün.Bunları yaptınız ayırım olmadı şimdi mi ayrım oldu diyeceksiniz.Babam bizim için ev alalım diye fikir attı ortaya. Kendi birikimlerini koyacaklar ama üzerlerine ev olduğu için kredi çekemiyorlar. Biz çeksek de alsak dedim kardeşim tüm parayı verdikleri için sorun çıkarabilirmiş. O zaman o kredi çeksin biz ödeyelim, bu durumda ev onun üzerine olacak; annem bu fikre sıcak bakıyor. Canım sıkıldı açıkçası. Ev bizim üstümüze olsa sorun olacak, kredisini bizim ödediğimiz ev kardeşimin üstüne olsa sorun olmayacak.
Zaten ev almak aklımızda yoktu alamasak da sorun değil.
Ama annem adil olmaz size hep eşit davrandım, birinize versek eşitlik bozulur aranız açılır diye hep aklıma giriyor. Bunun üzerine düşündüm, yetişirken asla eşit haklarımız olmadı ve adil de davranılmadı. Kardeşim hep özel okullarda okudu, bütün senelerinde özel dersler aldı. 3 sene üni sınavına hazırlandı, her seferinde de yüksek fiyatlı özel eğitim merkezlerinde hazırlandı. Uniyi yurt dışında okudu, 4 yıl binlerce dolar ona gönderilecek diye benim harcamalarım hep kontrol edildi. İstediği tüm spor kollarında yer aldı; taekwondo,voleybol, hentbol, futsal vs. Ben sadece gitar çalmak istedim, derslerime engel olur diye reddedildi. Bir kez unideyken yurt dışı seyahati fırsatım oldu sadece harçlık gerekiyordu, tüm birikim kardeşime gidiyor diye gidemedim. Tüm bunların üstüne annemin düşüncesi zoruma gitti açıkçası.
Geçmişteki imkan eşitsizliğini gündeme alıp düşünmekte haksız mıyım bilmiyorum? Bunun kavgasını yapmadım hiçbir zaman ama bundan sonra ne düşüneceğim bilmiyorum, kırıldım biraz.
Bu tur konularda günümüz kosullari da goz onune alindiginda eskisi kadar saf ve iyi niyetle bakamiyoruz olaylaraEvet. Annemler bebeğimiz olduğu için ev alalım rahat edin diye düşünüyorlar, iki yıldır da ev alalım size diye ısrar ediyor. Ben de zannediyordum ki krediyi biz çekeceğiz ev bizim olacak. Meğerse annemler kredi çekecek biz de ödemeye yardım edeceğiz ama ev kardeşimle ortak olacakmış. Kardeşime daha önce bu konuyu açtıklarında, ben ne olacağım o zaman demiş. Annemler kendilerine ev alacaklardı, kardeşim de onlarla yaşadığı için bize yardım edersin artık atanacaksın demişler, o da paramda gözünüz var gibi bir şey demiş
Mevzu eşitlik değil de kardeşiniz o kadar alışmış ki her şeyin ona verilmesine Aileniz sizin için bir şeyler yaparsa olay çıkarır diye korkuyorlar. Anneniz de size bunu söyleyemediği için eşitlik demişBabam bizim için ev alalım diye fikir attı ortaya. Kendi birikimlerini koyacaklar ama üzerlerine ev olduğu için kredi çekemiyorlar. Biz çeksek de alsak dedim kardeşim tüm parayı verdikleri için sorun çıkarabilirmiş. O zaman o kredi çeksin biz ödeyelim, bu durumda ev onun üzerine olacak; annem bu fikre sıcak bakıyor. Canım sıkıldı açıkçası. Ev bizim üstümüze olsa sorun olacak, kredisini bizim ödediğimiz ev kardeşimin üstüne olsa sorun olmayacak.
Zaten ev almak aklımızda yoktu alamasak da sorun değil.
Ama annem adil olmaz size hep eşit davrandım, birinize versek eşitlik bozulur aranız açılır diye hep aklıma giriyor. Bunun üzerine düşündüm, yetişirken asla eşit haklarımız olmadı ve adil de davranılmadı. Kardeşim hep özel okullarda okudu, bütün senelerinde özel dersler aldı. 3 sene üni sınavına hazırlandı, her seferinde de yüksek fiyatlı özel eğitim merkezlerinde hazırlandı. Uniyi yurt dışında okudu, 4 yıl binlerce dolar ona gönderilecek diye benim harcamalarım hep kontrol edildi. İstediği tüm spor kollarında yer aldı; taekwondo,voleybol, hentbol, futsal vs. Ben sadece gitar çalmak istedim, derslerime engel olur diye reddedildi. Bir kez unideyken yurt dışı seyahati fırsatım oldu sadece harçlık gerekiyordu, tüm birikim kardeşime gidiyor diye gidemedim. Tüm bunların üstüne annemin düşüncesi zoruma gitti açıkçası.
Geçmişteki imkan eşitsizliğini gündeme alıp düşünmekte haksız mıyım bilmiyorum? Bunun kavgasını yapmadım hiçbir zaman ama bundan sonra ne düşüneceğim bilmiyorum, kırıldım biraz.
uzman yardımı alın.Anne baba ile daha rahat konuşacaksınız o zaman.Haklarınızı koruyacaksınızNormalde ben de şikayetçi değildim, arada dolaylı olarak dile getirsem de kabul ediyor o şekilde devam ediyordum.
Bizde de ben hep şartlara uydum, şartlar kardeşime uyduruldu. Böyle olunca da kardeşim istemeyi bilen kisi, ben de isteyemeyen kabul eden kişi oldum.
Annemin en son söylediği şey beni kırdı açıkçası konu buraya geldi işte. Ve sürekli bana pasifsin, neden böyle ezik oldun ben seni böyle yetiştirmedim demesi çok ağırıma gidiyor; haksız değil tabi ama keşke destek olsaydı. Beni her yönden ağır şekilde eleştiriyor ama kardeşimle ilgili sorunları da yine kardeşimle değil benimle konuşuyor. O yüzden hayatımı sorguladım.
Ailelerde şöyle bir durum olur. Becerikli olan, okuyan, talebi olmayan istemeyen çocuk o nasılsa halleder hallediyor biz diğerine bakalım derler.Siz de aynen böyle olmuş.Gençlikte talepler olmuş düşünmüşsünüz ama olumsuz ilk cümlede bırakmışsınız.Çok pasifsiniz.Ama şöylede oluyor.Çocuk ailede çevrede nasıl tanınıyorsa (olumlu özellikleri ile )ben bunu bozmayım aileme sorun olmayım havasına giriyor.Siz anne baba için ideal evlatsınız bununda farkında olduğunuz için -belki de hoşunuza gitti öyle olmak-bu kalıbın dışına çıkamamışsınız...Ama artık çıkma talepkar olma zamanı gelmiş...uzman yardımı alın.Anne baba ile daha rahat konuşacaksınız o zaman.Haklarınızı koruyacaksınız
Annem ile bir şekilde konuşmaya çalıştım, telefonda oldu bu görüşme. Güya ben ozelde okumasın dedim diye, özelde okumasi yurt dışında okunmasından daha pahalı oluyormuş, benim suçummus kardeşimin yurt dışında okuması.
Düşündüğüm gibi ben nankör oldum.
Evi de alacaklarmış ama kendi ikamet ettikleri ilde almak istiyormuş. Bizi düşünerek almak istiyordu bebeğim var taşınıp durmayalim diye ama bana hiçbir faydası olamayacak bu evin. Kardeşim birkaç ay sonra o ile gidecek yine o oturacak. Bizi düşünerek alacaklar ama biz yine kira ödeyeceğiz, kardeşim orda oturacak.
Her şeyin suçlusu ben oldum. Annem mağdurmuş.
Bakın ben burada da özel hayatımda da aile sorunlarımı anlatmam. Çok benzer şeyler yaşadım sizinle, fark ailem isteyerek ayrım yapmadı ama kardeşim b.k çukuru biri olduğu için ellerinden kayıp gitmesin diye ona doğru hep bir ayrıma uğradım. Ama artık koskoca kadın oldum ve hakkımı yedirmem, arayıp bağırıp çağırmasam kardeşime ev alinacakti. Özel okullarına, evde elini bir şeye sürmeden prens gibi yaşamasına falan neyse de, paramı da kimseye yedirmem. Gerekirse o parayı alıp yakın ama olur da kardeşime ev alınırsa ben de o evi yakarım dedim. Şimdi paranın yarısı bende yarısını da kardeşime verdiler, herkes üstüne kredi çeksin kendi evini alsın. Yine mi olmuyor, bir daha ne arayın ne sorun. Gerçekten kendim yaptığım için gönül rahatlığıyla tavsiye ediyorum. Siz içinizde ne kadar kırıldığınızı söylediğiniz halde evi burdan alıp kardeşini oturtacam diyen anneye ihtiyacınız yok.Annem ile bir şekilde konuşmaya çalıştım, telefonda oldu bu görüşme. Güya ben ozelde okumasın dedim diye, özelde okumasi yurt dışında okunmasından daha pahalı oluyormuş, benim suçummus kardeşimin yurt dışında okuması.
Düşündüğüm gibi ben nankör oldum.
Evi de alacaklarmış ama kendi ikamet ettikleri ilde almak istiyormuş. Bizi düşünerek almak istiyordu bebeğim var taşınıp durmayalim diye ama bana hiçbir faydası olamayacak bu evin. Kardeşim birkaç ay sonra o ile gidecek yine o oturacak. Bizi düşünerek alacaklar ama biz yine kira ödeyeceğiz, kardeşim orda oturacak.
Her şeyin suçlusu ben oldum. Annem mağdurmuş.
Bizim 2 yaş. Arasından su sızmayan kardeşlerden değiliz ama seviyoruz birbirimizi. Maddi konular problem olmadı hiç aramızda; annemin aynı imkanları sunduk, hep adil davrandım demesi kırdı beni. Kardeşime o imkanlar sağlanırken maddi baskılar hep hissettirildi bana maalesef.
Ev alınır alınmaz, problem değil hallederiz, ilerde alırız inşallah..
Annem ile bir şekilde konuşmaya çalıştım, telefonda oldu bu görüşme. Güya ben ozelde okumasın dedim diye, özelde okumasi yurt dışında okunmasından daha pahalı oluyormuş, benim suçummus kardeşimin yurt dışında okuması.
Düşündüğüm gibi ben nankör oldum.
Evi de alacaklarmış ama kendi ikamet ettikleri ilde almak istiyormuş. Bizi düşünerek almak istiyordu bebeğim var taşınıp durmayalim diye ama bana hiçbir faydası olamayacak bu evin. Kardeşim birkaç ay sonra o ile gidecek yine o oturacak. Bizi düşünerek alacaklar ama biz yine kira ödeyeceğiz, kardeşim orda oturacak.
Her şeyin suçlusu ben oldum. Annem mağdurmuş.
Şimdi dersaneye yollamak, özele yollamak vs. Kardeşinizin belli ki kapasitesi sizin gibi değilmiş. Zaten hep öyle olmaz mı? Sorunlu evlada yağdırılır, diğeri zaten kendi hallediyor denir. Fakat ev işi mantıklı değil. Eşinizle ikiniz de doktorsunuz zaten. Çok çok maddi destek olsunlar. Siz zaten evi ilerde rahat rahat alırsınız. Ortak mal olayına asla girmeyin.Babam bizim için ev alalım diye fikir attı ortaya. Kendi birikimlerini koyacaklar ama üzerlerine ev olduğu için kredi çekemiyorlar. Biz çeksek de alsak dedim kardeşim tüm parayı verdikleri için sorun çıkarabilirmiş. O zaman o kredi çeksin biz ödeyelim, bu durumda ev onun üzerine olacak; annem bu fikre sıcak bakıyor. Canım sıkıldı açıkçası. Ev bizim üstümüze olsa sorun olacak, kredisini bizim ödediğimiz ev kardeşimin üstüne olsa sorun olmayacak.
Zaten ev almak aklımızda yoktu alamasak da sorun değil.
Ama annem adil olmaz size hep eşit davrandım, birinize versek eşitlik bozulur aranız açılır diye hep aklıma giriyor. Bunun üzerine düşündüm, yetişirken asla eşit haklarımız olmadı ve adil de davranılmadı. Kardeşim hep özel okullarda okudu, bütün senelerinde özel dersler aldı. 3 sene üni sınavına hazırlandı, her seferinde de yüksek fiyatlı özel eğitim merkezlerinde hazırlandı. Uniyi yurt dışında okudu, 4 yıl binlerce dolar ona gönderilecek diye benim harcamalarım hep kontrol edildi. İstediği tüm spor kollarında yer aldı; taekwondo,voleybol, hentbol, futsal vs. Ben sadece gitar çalmak istedim, derslerime engel olur diye reddedildi. Bir kez unideyken yurt dışı seyahati fırsatım oldu sadece harçlık gerekiyordu, tüm birikim kardeşime gidiyor diye gidemedim. Tüm bunların üstüne annemin düşüncesi zoruma gitti açıkçası.
Geçmişteki imkan eşitsizliğini gündeme alıp düşünmekte haksız mıyım bilmiyorum? Bunun kavgasını yapmadım hiçbir zaman ama bundan sonra ne düşüneceğim bilmiyorum, kırıldım biraz.