- 28 Ekim 2013
- 202
- 241
Tüm eğitim hayatım boyunca daha başarılıydım yani o yüzden bana masraf yapmak zorunda olmadılar belki, dediğim gibi başarılı olmak da zorundaydım. Ama kisilik olarak kardeşimden daha başarısız olduğum doğru.
Tüm eğitim hayatım boyunca daha başarılıydım yani o yüzden bana masraf yapmak zorunda olmadılar belki, dediğim gibi başarılı olmak da zorundaydım. Ama kisilik olarak kardeşimden daha başarısız olduğum doğru.Hakli da olabilirsiniz haksiz da. Sizin agzinizdan dinlerken bu konuda net bisey diyemeyiz. Boyle cocukluga dair "ona daha cok harcadilar bana vermediler" temali soylemlerde bulunan cogu insan da kendi basarisizlik ve beceriksizliginden kaynaklanan durumlari gormezden gelerek sadece kendisine haksizlik yapildigi yanılgısıyla hareket eder. O yuzden gecmise dair bisey diyemem. Ama gun gelmiş büyümüş yetiskin olmussunuz. Ailenin icinde ailenin cocuklarina oara harcamasi adil olsun olmasın bambaska bi konuyken, yetiskin çocuklarına mülk kazandirmasi dogrudan maddi seyler vermesi bolusturmesi cok bambaska bi konu. Ve cocukken yapilmis yapilmamis harcamalar cok sorgulananilir degildir, ama bu mulk aldin verdin sattin mevzulari mahkemelere bile konu olabiliyor. Yani eşitlikten şaşmamalisiniz. Ona eskiden yapmislardi simdide bana yapsinlar olmaz. Ailenize bir tavir takinacaksaniz ya hicbir sey kabul etmeyeceksiniz ya da onlarin verdiği parayla onların düdüğü öter maalese
Aynen dediğiniz gibi oldu, her şeyin suçlusu ve nankörü ben oldum.Şöyle bir şey ailenle şu anda konuşmaya hazir olduğunuzu düşünmüyorum, soylecekleri şeyler sizi daha kötü etkileyecek. Terapiye başlayın direkt ve kendinizi güçlendirin aile ile konuşmayı da terapi ile yürütun. Eşek kelimesi sizi rahatsız etti anlıyorumMissCherryBlossom bu sitedeki en aklı başında yorum yapanlardan biridir . Ailenizle bu guzsuzlukle konusursaniz anneniz sizi yine manipüle edecek yine kendinizi suçlu hissedeceksiniz. O kadar dindirilmissiniz ki
Çünkü konuşmaya hazır değilsiniz keşke yapmasaydiniz, alışmışlar sizi sindirmeye ve ilk tepkinizde sucluluk psikolojisine soktularAynen dediğiniz gibi oldu, her şeyin suçlusu ve nankörü ben oldum.
Ben 20 yaşındayım ama bu zamana kadar sırf kardeslerim de istemesin bana yapılır onlara yapılmaz ailemin guclerı yetmedıgı ıcın diye dershaneye bile gitmedim hiç.Keza para tuzağı olarak goruyorum dershaneleri, gıttım uygun fıyatlı pc aldırdım babama ısımı gorsun diye vıdeo izlemek için lazımdı cunku.Sonrakı ilk fırsatta calıstım bır ıkı ay ve onun parasını cıkardım.Ablam da kendi ceyınızı ehlıyetını kendı parasıyla aldı,ailemize yuk olmadık kardesınız gıbı.Kardesınız cok dusuncesız bı ınsanmıs aılenızı somurecegı kadar somurmus.Vallahı ben olsam paralardım hepsını nasıl bana yapmazsınız altından mı bu cocuk derdım.VıcdansızlarBabam bizim için ev alalım diye fikir attı ortaya. Kendi birikimlerini koyacaklar ama üzerlerine ev olduğu için kredi çekemiyorlar. Biz çeksek de alsak dedim kardeşim tüm parayı verdikleri için sorun çıkarabilirmiş. O zaman o kredi çeksin biz ödeyelim, bu durumda ev onun üzerine olacak; annem bu fikre sıcak bakıyor. Canım sıkıldı açıkçası. Ev bizim üstümüze olsa sorun olacak, kredisini bizim ödediğimiz ev kardeşimin üstüne olsa sorun olmayacak.
Zaten ev almak aklımızda yoktu alamasak da sorun değil.
Ama annem adil olmaz size hep eşit davrandım, birinize versek eşitlik bozulur aranız açılır diye hep aklıma giriyor. Bunun üzerine düşündüm, yetişirken asla eşit haklarımız olmadı ve adil de davranılmadı. Kardeşim hep özel okullarda okudu, bütün senelerinde özel dersler aldı. 3 sene üni sınavına hazırlandı, her seferinde de yüksek fiyatlı özel eğitim merkezlerinde hazırlandı. Uniyi yurt dışında okudu, 4 yıl binlerce dolar ona gönderilecek diye benim harcamalarım hep kontrol edildi. İstediği tüm spor kollarında yer aldı; taekwondo,voleybol, hentbol, futsal vs. Ben sadece gitar çalmak istedim, derslerime engel olur diye reddedildi. Bir kez unideyken yurt dışı seyahati fırsatım oldu sadece harçlık gerekiyordu, tüm birikim kardeşime gidiyor diye gidemedim. Tüm bunların üstüne annemin düşüncesi zoruma gitti açıkçası.
Geçmişteki imkan eşitsizliğini gündeme alıp düşünmekte haksız mıyım bilmiyorum? Bunun kavgasını yapmadım hiçbir zaman ama bundan sonra ne düşüneceğim bilmiyorum, kırıldım biraz.
Bunu başarı başarısızlık olarak görmeyin herkesin tarzı farklı, ilk çocuk ikinci çocuk yetiştirme vs bir sürü etken var . Siz dogdugunuzda mücadele etmediniz ikinci cocukalr genelde daha müdahaleci olurlar o direkt bir savasin içine doğdu . Bir sürü etmen var bunların hepsini kenara koyun alın terapinizi kendi hayatınızı inşaa edin . Maddi manevi ihtiyacınız yokTüm eğitim hayatım boyunca daha başarılıydım yani o yüzden bana masraf yapmak zorunda olmadılar belki, dediğim gibi başarılı olmak da zorundaydım. Ama kisilik olarak kardeşimden daha başarısız olduğum doğru.
Girmeyin bu ev işine sakın. Ayrıca evi kendi imkanlarıyla kredi çekip alıp daha sonra zorlanıyoruz diyip vicdan yaptırıp destek isteyeceklerdir ödeyemiyoruz zordayız diye asıl sınavınız o zaman başlar. Vermeseniz zordalar diyip vicdan yaparsınız verseniz ayrı dert asıl o zaman dik durmalısınız. Artık ayrı ailesini kendi çocuğunuz var. Buna dikkat edin.Aynen dediğiniz gibi oldu, her şeyin suçlusu ve nankörü ben oldum.
E sizde asi olsaydınız ? onun asiliğini çekiyorlar da sizinkini mi çekemezlermiş.Deli deliyi görünce sopasını saklar derler,karakteriniz sakin olsa bile baktınız söylediğiniz halde aynı imkanlar sunulmuyor sizde o kız gibi olacaktınız.Çok kırılıyorum ben de böyle olunca.
Zaten benim yaptığım çoğu şeyi beğenmiyorlar, hep eleştiriyorlar. Kardesim de asi olduğu için ellerinden kayıp gitmesinden korkuyorlar, ona söyleyemediklerini de bana söylüyorlar.
Bizi doğurdukları için böyle yapmayı hak mı görünüyorlar anlamadım.
Ev işini açtı ve kendi bulundukları ilde almayı düşündüklerini söyleyince konusma bu şekilde ilerledi. Planlamamıştım, oldu artık.Çünkü konuşmaya hazır değilsiniz keşke yapmasaydiniz, alışmışlar sizi sindirmeye ve ilk tepkinizde sucluluk psikolojisine soktular
Suçluluk psikolojisiyle hareket edip dediklerini kabullenmeyi sakın.Ev işini açtı ve kendi bulundukları ilde almayı düşündüklerini söyleyince konusma bu şekilde ilerledi. Planlamamıştım, oldu artık.
Kendi evinizi kendi paranızı biriktirerek alın, kimsenin bir şeyini kabul etmeyin.. Geç olur belki ama kafanız rahat olur, hele hele erkek kardeşle hiç ortak bi şey yapılmaz..Babam bizim için ev alalım diye fikir attı ortaya. Kendi birikimlerini koyacaklar ama üzerlerine ev olduğu için kredi çekemiyorlar. Biz çeksek de alsak dedim kardeşim tüm parayı verdikleri için sorun çıkarabilirmiş. O zaman o kredi çeksin biz ödeyelim, bu durumda ev onun üzerine olacak; annem bu fikre sıcak bakıyor. Canım sıkıldı açıkçası. Ev bizim üstümüze olsa sorun olacak, kredisini bizim ödediğimiz ev kardeşimin üstüne olsa sorun olmayacak.
Zaten ev almak aklımızda yoktu alamasak da sorun değil.
Ama annem adil olmaz size hep eşit davrandım, birinize versek eşitlik bozulur aranız açılır diye hep aklıma giriyor. Bunun üzerine düşündüm, yetişirken asla eşit haklarımız olmadı ve adil de davranılmadı. Kardeşim hep özel okullarda okudu, bütün senelerinde özel dersler aldı. 3 sene üni sınavına hazırlandı, her seferinde de yüksek fiyatlı özel eğitim merkezlerinde hazırlandı. Uniyi yurt dışında okudu, 4 yıl binlerce dolar ona gönderilecek diye benim harcamalarım hep kontrol edildi. İstediği tüm spor kollarında yer aldı; taekwondo,voleybol, hentbol, futsal vs. Ben sadece gitar çalmak istedim, derslerime engel olur diye reddedildi. Bir kez unideyken yurt dışı seyahati fırsatım oldu sadece harçlık gerekiyordu, tüm birikim kardeşime gidiyor diye gidemedim. Tüm bunların üstüne annemin düşüncesi zoruma gitti açıkçası.
Geçmişteki imkan eşitsizliğini gündeme alıp düşünmekte haksız mıyım bilmiyorum? Bunun kavgasını yapmadım hiçbir zaman ama bundan sonra ne düşüneceğim bilmiyorum, kırıldım biraz.
Özdür öz.Öz olmama ihtimaliniz var mı? Resmen siz üvey evlat, kardeşiniz öz evlat gibi olmuş. Hala annem de annem diyorsunuz, canını sıkmaya değer mi falan. Nasıl bir sindirilmişseniz artık. Terapi desteği alın, kendiniz için yapın bunu. Yerinizde olsam o kardeşi de, anneyi de çıkartırım hayatımdan, baba belli ki etkisiz eleman. Neyse ki konuşmuşsunuz ama o konuşma da yine onların istediği gibi sonuçlanmış belli ki. Karı-koca doktorsunuz, kimsenin parasına ihtiyacınız yok. Anneniz de sizi "ezik" yetiştirmemiş madem, gösterin annesine kızı nasıl da hakkını arıyor, nasıl diş gösteriyor. Çocuğunuz var, siz çocuğunuzun bile hakkına girilmesine göz yummuş olacaksınız böyle giderseniz.
Ortak ev fikrini asla kabul etmeyin, ailenizin niyeti iyi olabilir ama gidilen yol yanlış, böyle şeyleri dile getirmek fesatlık gibi düşünülebilir lakin kardeşinizin tutumu, ailenizin iyi niyetle de olsa yapacağı haksızlık karşısında yazmadan edemeyeceğim, aileniz birikimi verecek kredi de çekilecek tamam ama ödemeleri bir tek siz yapacaksınız çünkü kardeşiniz para vermeyeceğini dolaylı da olsa boldladığım kısımda dile getirmiş bence, Allah göstermesin anne babanızın vefatı halinde, kredi ödemelerine hiç katkısı olmadığı evin yarısının parasını, ailenizin ikamet ettikleri evin de yarısını isteyecek, anlaşıp koklaşan kardeşler değilsiniz o yüzden mal paylaşımında aranızda çok büyük kavgalar çıkar, bu sefer 2 evi de satıp yolları ayırma yoluna gitmek zorunda kalırsınız yine ortada bir eviniz olmadığı gibi kardeşlik bağlarınız da hepten kopar.Evet. Annemler bebeğimiz olduğu için ev alalım rahat edin diye düşünüyorlar, iki yıldır da ev alalım size diye ısrar ediyor. Ben de zannediyordum ki krediyi biz çekeceğiz ev bizim olacak. Meğerse annemler kredi çekecek biz de ödemeye yardım edeceğiz ama ev kardeşimle ortak olacakmış. Kardeşime daha önce bu konuyu açtıklarında, ben ne olacağım o zaman demiş. Annemler kendilerine ev alacaklardı, kardeşim de onlarla yaşadığı için bize yardım edersin artık atanacaksın demişler, o da paramda gözünüz var gibi bir şey demiş
Siz evliyseniz aileniz haklı Allah korusun bir boşanma durumunda eşiniz de pay isteyecek ailenizin aldığı evdenBabam bizim için ev alalım diye fikir attı ortaya. Kendi birikimlerini koyacaklar ama üzerlerine ev olduğu için kredi çekemiyorlar. Biz çeksek de alsak dedim kardeşim tüm parayı verdikleri için sorun çıkarabilirmiş. O zaman o kredi çeksin biz ödeyelim, bu durumda ev onun üzerine olacak; annem bu fikre sıcak bakıyor. Canım sıkıldı açıkçası. Ev bizim üstümüze olsa sorun olacak, kredisini bizim ödediğimiz ev kardeşimin üstüne olsa sorun olmayacak.
Zaten ev almak aklımızda yoktu alamasak da sorun değil.
Ama annem adil olmaz size hep eşit davrandım, birinize versek eşitlik bozulur aranız açılır diye hep aklıma giriyor. Bunun üzerine düşündüm, yetişirken asla eşit haklarımız olmadı ve adil de davranılmadı. Kardeşim hep özel okullarda okudu, bütün senelerinde özel dersler aldı. 3 sene üni sınavına hazırlandı, her seferinde de yüksek fiyatlı özel eğitim merkezlerinde hazırlandı. Uniyi yurt dışında okudu, 4 yıl binlerce dolar ona gönderilecek diye benim harcamalarım hep kontrol edildi. İstediği tüm spor kollarında yer aldı; taekwondo,voleybol, hentbol, futsal vs. Ben sadece gitar çalmak istedim, derslerime engel olur diye reddedildi. Bir kez unideyken yurt dışı seyahati fırsatım oldu sadece harçlık gerekiyordu, tüm birikim kardeşime gidiyor diye gidemedim. Tüm bunların üstüne annemin düşüncesi zoruma gitti açıkçası.
Geçmişteki imkan eşitsizliğini gündeme alıp düşünmekte haksız mıyım bilmiyorum? Bunun kavgasını yapmadım hiçbir zaman ama bundan sonra ne düşüneceğim bilmiyorum, kırıldım biraz.
Hakkınızı isterken/savunurken bencillik ettiğinizi düşünüyorsunuz. çünkü bunlar küçük yaştan beri öyle işlendi ki normali buymuş, hep kardeşinizin hakkıymış gibi...
ben de benzer durumu yaşıyorum. kardeşim erkek. Evlenirken ev alındı. babam araba da aldı son model.
kayınvalidemler tarafında eşimin abisine de ev verildi. araba eşim bekarken ortak alındı.
biz evi de arabayı kendimiz aldık. evin borcunu ödüyoruz. ama ikimiz de iki taraftan hiç birşey istemiyoruz çünkü sindirilmişiz. sanki zaten onların hakkı gibi.
Aslında ayrıma maruz kaldığımı fark etmemi sağlayan eşim oldu. Altta kalmamı istemiyor tabi ki, hakkımı aramam gerektiğini düşünüyor. Ev konusunda, zaten şu an biz ev almayı düşünmüyorduk inşallah ilerde kendi imkanlarımızla alacağız evimizi. Eşim de bu şekilde düşünüyor.Konu sahibesi bu arada kocan nerde, baskasinin ustune olacak eve para yatirma gibi dahiyane bir fikir konusunda o ne diyor? Ailen tarafindan cignenmene kocan ne diyor??
Bir yakınımın eşi böyle, miras ayrımında eşinin hakkini arıyor diye malında gözü var olmuştu.Bence bastırılmış, sindirilmiş insanlar birbirleriyle evlenmemeli yaf, en azından bir taraf dişli olup diğer tarafın da hakkını korumalı