-
- Konu Sahibi Niloyatospikk
- #10.561
Evet bende buraya üye olduktan sonra yanlız olmadigimin farkına vardım gerçekten çok kötü birşey benim direk kalbim ağrıyor sol tarafım komple ağrıyor artık etrafındakileri de huzursuz ediyorum evde tek kalamiyorum dışarı cikamiyorum her an kalp krizi geçiricem sanıyorum ve ağrılar oldukça hiç birşey yapasim gelmiyor şuan bunları agliyarak yazıyorum okadar doluyumki banyo yapamıyorum banyoya girince nefesim daralıyor kalbim sıkışıyor ilaç bir nebze olsada işe yaradı gerçekten bunun farkındayım rabbim yardımcımız olsun inşallahAllahım biz senle aynıyız ya. Ben de öyleyim. Nerem ağrırsa ağrısın kalbe yoruyorum. Kalbimin pıt pıt attığını hissediyorum. Her an kalp krizi geçirecekmiş gibi tetikte bekliyorum. Kalp krizi haberi okuyamıyorum mesela. Sürekli sol kol ağrısı ve sol göğüs ağrısı çekiyorum. Sıcak hava aşırı rahatsız ediyor. Bazen nefes alamadığımı hissediyorum ya da böyle birden nefesim kesilecekmiş gibi geliyor. 1 buçuk yıldır böyleyim. Gitmediğim doktor kalmadı, herhangi bir sorun tok. Fakat ben kendimi inandıramıyorum bir şeyimin olmadığına. Kalbe takmış vaziyetteyim. Yaşadığım ağrılar sol meme üzerinden koltuk altına doğru oluyor. Belki de bir meme ağrısı bilemiyorum. Yakın zamanda bir genel cerrahi uzmanına da görüneceğim. Sürekli ölüm aklımda mesela. 2 yalına girecek bir Bebeğim var, bana bir şey olursa o ne yapar düşüncesi var. Panik ataktan ziyade yaşadıklarım düşünce odaklı. Düşündükçe ağrılarımın arttığını fark ettim. Burada olan bir çok kişi ile aynı şeyleri yaşıyorum. Her günü kendime zehir etmekten başka bir kârım yok. Sanki böyle hıçkıra hıçkıra ağlaşma geçecek her şey. Tükenmişlik sendromu mu yalıyorum anlamadım. Hani psikolog veya psikiyatra da gitmedim ben, ilaç kullanmıyorum-daha doğrusu kullanamıyorum. Kitaplarla videolarla atlatmaya çalışıyorum. Burada yazan tavsiyeleri uygulamaya çalışıyorum. Yani demem o ki yalnız değilsin. Bence bu durumda bizi ayağa kaldıracak en önemli şey yalnız olmadığımızı bilmek. Çünkü ben ilk böyle olduğumda “Allahım dışarı da herkes ne kadar mutlu bir de bana bak neler hissediyorum.” derdim. Şimdi en azından yalnız olmadığımı biliyorum.
Evde bı kal tek o düşünceler aklına geldiğinde hemen buraya yaz yardımcı olalım sanaİnşAllah kalacam mutlaka deneyeceğim bu sefer
Kuzum çok iyi anlıyorum seni ben de aynı şeyleri yaşıyorum. Mesela uzun yolculuğa çıkamıyorum. Yolda bana bir şey olursa hemen müdahale edilemez düşüncesi var. Yalnız kalamıyorum, ya bir şey olursa diye. İnan bende çok ağladım bu durumdan ötürü. Öyle bir şey ki her an kalp krizi düşüncesi ile günlerimi gecelerimi geçirdim. Tetikte bekliyorum resmen. Ne kötü! Eskiden hiç böyle değildim. Doğumdan sonra ortaya çıktı bende bu durum. Doğum sorması sendrom bile olabilir. Atlatmaya çalışıyorum. Eskiden daha kötüydüm. Şimdi biraz daha iyiyim. Kendi kendime çözüm buldum bir iki tane onları yapıyorum ara ara. Bazen yüne böyle kesin kalbimde bir şey var doktorlar bulamadı diyorum. Bazen de saçmalama sigara kullanmıyorsun, ailemde kalp rahatsızlığı yok, yaşın genç ne kalbi diyorum. Rabbim şifamızı versin canım.Evet bende buraya üye olduktan sonra yanlız olmadigimin farkına vardım gerçekten çok kötü birşey benim direk kalbim ağrıyor sol tarafım komple ağrıyor artık etrafındakileri de huzursuz ediyorum evde tek kalamiyorum dışarı cikamiyorum her an kalp krizi geçiricem sanıyorum ve ağrılar oldukça hiç birşey yapasim gelmiyor şuan bunları agliyarak yazıyorum okadar doluyumki banyo yapamıyorum banyoya girince nefesim daralıyor kalbim sıkışıyor ilaç bir nebze olsada işe yaradı gerçekten bunun farkındayım rabbim yardımcımız olsun inşallah
Tamm canım Allah razı olsunEvde bı kal tek o düşünceler aklına geldiğinde hemen buraya yaz yardımcı olalım sana
Sendende canım rabbim tez zamanda hepimizin şifasını versin inşallahTamm canım Allah razı olsun
Amin canim Benimkide hamileyken oldu kalp krizi korkusu evlendigimden beri var panik atak ama ikinci hamileliğimde kalbim ağrıyordu çok doktora gittim birşey yok dediler yani atak geçirmeden ağrıyordu kolum ağrıyordu kesin birşey var diyordum 1 sene içinde 5 kardiyoloji 1 kalp damara gittim birşey yok dediler şükür ama ne bileyim aklımdan çıkmıyor kaç defa acillere gittim gece yarilarindaKuzum çok iyi anlıyorum seni ben de aynı şeyleri yaşıyorum. Mesela uzun yolculuğa çıkamıyorum. Yolda bana bir şey olursa hemen müdahale edilemez düşüncesi var. Yalnız kalamıyorum, ya bir şey olursa diye. İnan bende çok ağladım bu durumdan ötürü. Öyle bir şey ki her an kalp krizi düşüncesi ile günlerimi gecelerimi geçirdim. Tetikte bekliyorum resmen. Ne kötü! Eskiden hiç böyle değildim. Doğumdan sonra ortaya çıktı bende bu durum. Doğum sorması sendrom bile olabilir. Atlatmaya çalışıyorum. Eskiden daha kötüydüm. Şimdi biraz daha iyiyim. Kendi kendime çözüm buldum bir iki tane onları yapıyorum ara ara. Bazen yüne böyle kesin kalbimde bir şey var doktorlar bulamadı diyorum. Bazen de saçmalama sigara kullanmıyorsun, ailemde kalp rahatsızlığı yok, yaşın genç ne kalbi diyorum. Rabbim şifamızı versin canım.
Kal canım hiçbirşey olmayacak bak bu kadar emin konuşuyorum birebir yaşamış biri olarak üstüne gitmediğin surece yenemezsin bu durumuCesaret edip m
Cesaret edip kalacam mecbur dua edin bana
İnşAllah üstüne gidip yenmem lazımKal canım hiçbirşey olmayacak bak bu kadar emin konuşuyorum birebir yaşamış biri olarak üstüne gitmediğin surece yenemezsin bu durumu
Evet çoktandır sesi çıkmıyor ne oldu acabaKızlar niloyaya ne oldu ?
Öncelikle çok geçmiş olsun yanlız değilsin bizde aynı durumlardan muzdaribiz bende kusma olmuyordu ama olan arkadaşlarım var yani sen panik atağa baglimi kusuyorsun yoksa hamilelikte miArkadaşlar merhaba ben ayrı bir konu başlığı açmıştım ama bu konuyu görünce burayada yazayım dedim ne olur banada destek olun neler yaptınız söyleyin çok ihtiyacım var
Biliyorum benim gibi kim bilir kaç tane kadın var ama bunu kendime inandıramıyorum.Sanki bir tek benim başımdaymış gibi birtek bana oluyormuş gibi oluyor.Alllahım kimseye ruh hastalığı vermesin gerçekten yaşamayan bilemez.Benim 7 yaşında bir kızım var ve 28 haftalık hamileyim.Daha önceden depresyonum vardı malesef.İlk kızımı doğururken çok sıkıntılar yaşadım. Epidurel sezeryan doğum yaptım.Omur iliğimde sıvı kaçağı oldu.Ve çok zor günler geçirdim.Herkes psikolojik sandı.Baş ağrılarım,halisilasyonlarım uykusuzluklarım vb.. Meğerse ondanmış.Doğumdan bir hafta sonra tekrar bir operasyona girdim omuriliğime yama yapıldı.İyileştim ama bu bende panik atak lohusa depresyonu olarak kaldı malesef.40 gün kustum sürekli.Daha sonraki bir yıl çok zorlu geçti.Emzirdiğim için ilaç alamadım.Yavaş yavaş atlattım.Fakat malesef ara ara gelip beni yokladı.Uzun yola çıkamamak kaldı mesela.Sonra kendi kendime iyileştiğimi düşünüp birden hamile kaldım.Kızım çok istiyordu kardeşi olsun.Fakat malesef iyileşememişim.Şuanda 28 haftalığım ve şekerim var insülün kullanıyorum.Yine kusmaya başladım.İçimdeki bu bitmek bilmeyen hiçlik duygusu ve en kötüsüde pişmanlık.Hazır değilmişim neden kalkıştım ikinci çocuğa diye.Hemen linç etmeyin biliyorum çocuk sahibi olmak için yanıp tutuşan anneler var ama inanın kötü durumdayım evde bekleyen bir evladım,karnıımda büyüyen bir bebeğimle ben sürekli ağlıyorum ve sürekli kusuyorum.Yemek yemek için dua ediyorum Allaha.Neyapacağmı şaşırdım öncelikle sizden dua isyiyorum benim için ne olur dua edin.Birde benim giib olup düzelen varmı varsa nasıl yapmış banada anlatırsanız çok sevinirim
Öncelikle çok geçmiş olsun yanlız değilsin bizde aynı durumlardan muzdaribiz bende kusma olmuyordu ama olan arkadaşlarım var yani sen panik atağa baglimi kusuyorsun yoksa h
Öncelikle çok geçmiş olsun yanlız değilsin bizde aynı durumlardan muzdaribiz bende kusma olmuyordu ama olan arkadaşlarım var yani sen panik atağa baglimi kusuyorsun yoksa hamilelikte mi
Aynı şeyleri yaşıyoruz canım. Ben de öyleyim. 2 kez kardiyolojiye gittim ben de ama bir şey çıkmadı. Stres kaynaklı dendi. Ama ben ikna edemiyorum. Boş vakit geçirmemeye gayret ediyorum. Boş vakti sevmiyor bu meret. Kitap okuyorum mesela kızımdan fırsat buldukça, telefonumda otun oynuyorum ne bileyim sürekli arkadaşlarımla olmaya gayret ediyorum. Çevremde bir iki arkadaşım daha var bemim gibi olan onlarla konuşmak iyi geliyorAmin canim Benimkide hamileyken oldu kalp krizi korkusu evlendigimden beri var panik atak ama ikinci hamileliğimde kalbim ağrıyordu çok doktora gittim birşey yok dediler yani atak geçirmeden ağrıyordu kolum ağrıyordu kesin birşey var diyordum 1 sene içinde 5 kardiyoloji 1 kalp damara gittim birşey yok dediler şükür ama ne bileyim aklımdan çıkmıyor kaç defa acillere gittim gece yarilarinda
Arkadaşlar merhaba ben ayrı bir konu başlığı açmıştım ama bu konuyu görünce burayada yazayım dedim ne olur banada destek olun neler yaptınız söyleyin çok ihtiyacım var
Biliyorum benim gibi kim bilir kaç tane kadın var ama bunu kendime inandıramıyorum.Sanki bir tek benim başımdaymış gibi birtek bana oluyormuş gibi oluyor.Alllahım kimseye ruh hastalığı vermesin gerçekten yaşamayan bilemez.Benim 7 yaşında bir kızım var ve 28 haftalık hamileyim.Daha önceden depresyonum vardı malesef.İlk kızımı doğururken çok sıkıntılar yaşadım. Epidurel sezeryan doğum yaptım.Omur iliğimde sıvı kaçağı oldu.Ve çok zor günler geçirdim.Herkes psikolojik sandı.Baş ağrılarım,halisilasyonlarım uykusuzluklarım vb.. Meğerse ondanmış.Doğumdan bir hafta sonra tekrar bir operasyona girdim omuriliğime yama yapıldı.İyileştim ama bu bende panik atak lohusa depresyonu olarak kaldı malesef.40 gün kustum sürekli.Daha sonraki bir yıl çok zorlu geçti.Emzirdiğim için ilaç alamadım.Yavaş yavaş atlattım.Fakat malesef ara ara gelip beni yokladı.Uzun yola çıkamamak kaldı mesela.Sonra kendi kendime iyileştiğimi düşünüp birden hamile kaldım.Kızım çok istiyordu kardeşi olsun.Fakat malesef iyileşememişim.Şuanda 28 haftalığım ve şekerim var insülün kullanıyorum.Yine kusmaya başladım.İçimdeki bu bitmek bilmeyen hiçlik duygusu ve en kötüsüde pişmanlık.Hazır değilmişim neden kalkıştım ikinci çocuğa diye.Hemen linç etmeyin biliyorum çocuk sahibi olmak için yanıp tutuşan anneler var ama inanın kötü durumdayım evde bekleyen bir evladım,karnıımda büyüyen bir bebeğimle ben sürekli ağlıyorum ve sürekli kusuyorum.Yemek yemek için dua ediyorum Allaha.Neyapacağmı şaşırdım öncelikle sizden dua isyiyorum benim için ne olur dua edin.Birde benim giib olup düzelen varmı varsa nasıl yapmış banada anlatırsanız çok sevinirim
Bende sizin gibiydim, çok yoğun kalp ağrısı ve çarpıntı yaşadım tam bir buçuk ay, kabus gibiydi ama bir gün artık kendimden bıktım “öf ya kriz geçirirsem geçiririm böyle hayatı yaşamak daha zor.” diye kendi kendime kızdımAynı şeyleri yaşıyoruz canım. Ben de öyleyim. 2 kez kardiyolojiye gittim ben de ama bir şey çıkmadı. Stres kaynaklı dendi. Ama ben ikna edemiyorum. Boş vakit geçirmemeye gayret ediyorum. Boş vakti sevmiyor bu meret. Kitap okuyorum mesela kızımdan fırsat buldukça, telefonumda otun oynuyorum ne bileyim sürekli arkadaşlarımla olmaya gayret ediyorum. Çevremde bir iki arkadaşım daha var bemim gibi olan onlarla konuşmak iyi geliyor
Aynen boş kaldığımda daha beter oluyorum rabbim yardımcımiz olsunAynı şeyleri yaşıyoruz canım. Ben de öyleyim. 2 kez kardiyolojiye gittim ben de ama bir şey çıkmadı. Stres kaynaklı dendi. Ama ben ikna edemiyorum. Boş vakit geçirmemeye gayret ediyorum. Boş vakti sevmiyor bu meret. Kitap okuyorum mesela kızımdan fırsat buldukça, telefonumda otun oynuyorum ne bileyim sürekli arkadaşlarımla olmaya gayret ediyorum. Çevremde bir iki arkadaşım daha var bemim gibi olan onlarla konuşmak iyi geliyor
Aynen bende senin gibiyim ama ben umursamaz olaamiyorum mesela çok iyiyim mutluyum etrafimdakiler bile diyorlar duzeldim birden bir yerime ağrı girsin dünya çapında hiç bir şey yapmak istemiyorum kafam kalkmıyor hiç mutsuzlasiyorum çünkü kafam otomatik ağrıya yöneliyorBende sizin gibiydim, çok yoğun kalp ağrısı ve çarpıntı yaşadım tam bir buçuk ay, kabus gibiydi ama bir gün artık kendimden bıktım “öf ya kriz geçirirsem geçiririm böyle hayatı yaşamak daha zor.” diye kendi kendime kızdımsonra ağrım geldiğinde umursamadım, ne yapıyorsam yapmaya devam ettim. Ağrılar da çarpıntılar da bitti. Sıkıntı yaşamıyorum 3 haftadır hiç, korktuğum ne varsa üzerine gidiyorum. Trafiğe tek başına çıkmaktan korkuyordum yanımda biri olsun istiyordum hep şimdi tek başıma araç da kullanıyorum, kızlar bir kere geldik şu Dünya’ya biraz meydan okuyalım ya, korktukça çoğalıyor bu lanet şey. Umursamayın, görmezden gelin, üzerine gidin...