Allah saglıklı bi şekilde bebegini kucagına almayı nasip eder inşallah ben yedi haftalıgım ilaç kullanımıyorum dayanmaya calıscam ama bu arlar obsesiflerim cok arttı mutsuzluk ve duygusallgım arttı ailemden uzagım dogudayızesim desen bugun dış göreve gidecek bilmiyorum napcam tek basıma
Merhaba kızlar
Doğum yaptım ve döndüm aranıza. Gebelik süresinde cok fazla bu topige girmek istemedim açıkçası unutmuş yokmuş bir sıkıntım gibi yapmak bana daha iyi geliyor bazen çünkü. Doğumum sezaryen oldu ameliyathaneye girene kadar zordu ama doktordan ozellikle saat vermemesini istemistim ansizin cagirsin ve beklerken stres olmayim diye. 11 gibi doguma girdim 12:10 da çıkmışım. Çok korktum nefesimi ayarlamakta bile zorlandim ama allah yardım ediyor sanırım geçti hepsi bir şekilde. Anesteziden uyanirken panik ataga benzer bir sey yasadim oyle sandim ama narkozun etkisiymis nefes almakta cok zorlandim panikledim ama kisa sureliydi. Zaten bebeği düşünmekten kendinizi düşünemez oluyorsunuz inanin. Benim hemsireye ayilinca sordugum ilk soru bebek iyi mi oldu mu kaldi ki epey canim aciyordu biraz sıkıntılı bir ameliyat geçirdim ben sonrasinda panik atakla alakasi olmayan Hipoglisemi yuzunden yogun bakimda yatmak zorunda kaldim. Sadece her şey geçecek diye teskin etmeye calistim kendimi. Bebegim 3 gun yogun bakimda kaldi ve ben o kadar sakindim ki. Anladim ki kendinizden daha degerli dusunecek bir seyiniz olunca hele bu da evlat olunca sizin hic bir oneminiz yok. En azindan artik boyle hissediyorum. Artik kendimi kötü hissetme lüksüm yok hayatimda bu kadar guzel bir varlik varken
Emin olun siz de kucaginiza aldiginizda boyle hissedeceksiniz. Simdiden hepinize kolay dogumlar ve acil şifalar diliyorum
Canim ilac kullanmak istemiyorum ben herseye cabuk umut baglayan bi insanim baslarsam birakamam diye korkuyorum. Psikologa gidiyorum haftada bir iste 3 hafta filan oldu baslayali seanslara. Biliyorum zamana birakmam lazim ama ben anksiyetenin fiziksel sikintilarini astim birahatsizlgm oldugu fikri kaygilandiriyor sanki. Hic bi sorunum yok cok sukur sadece ailemden uzagim dogudayiz esimin gorevi nedeniyle ben de ogretmenim burda. Ailemi cok ozluyorum sanki bna cok ihtiyaclari varmis da yannlarinda olamiyormusum gibi geliyor
mrb sızınle aynı duyguları yasıorum sanırım bende aılemden uzagım ve kacarak evlendım annem benle konusmuor okadr zorlanıorumkı aslada konusmıcak bılıorum onlardan uzagım bende ogretmenlık yapıorum ama bu hastalık benı okadr etkılıorkı bazen işe bıle gıdemıorum ılac kullanmakta ıstemıorum cunku kullandım bı işe yaramadı
Canim ilac kullanmak istemiyorum ben herseye cabuk umut baglayan bi insanim baslarsam birakamam diye korkuyorum. Psikologa gidiyorum haftada bir iste 3 hafta filan oldu baslayali seanslara. Biliyorum zamana birakmam lazim ama ben anksiyetenin fiziksel sikintilarini astim birahatsizlgm oldugu fikri kaygilandiriyor sanki. Hic bi sorunum yok cok sukur sadece ailemden uzagim dogudayiz esimin gorevi nedeniyle ben de ogretmenim burda. Ailemi cok ozluyorum sanki bna cok ihtiyaclari varmis da yannlarinda olamiyormusum gibi geliyor
öledır ama ben sunu düşünüorum benım mıdem cok bulanıor normaldede kokuya hassaım normalde bunları yasarken hamılelıkte dahda artacak bunlar nasıl ılacsız basedıcem bunda uyuyunca bıraz rahatlıosun hamılelıkte uyuyamazsında hergun bulantı atakları dahda artırıcak nasıl basedıcem ya düşündükce delırıcem sankı hayatın bı anlamı yok
bole ınsanları gorunce rahatlıorum bıraz ama cok zor ben yaklasık 7 aydır ılac kullanmıorum ama bu aralar ataklar fazlalastı işe bıle gıdemıorum cocuklara bagırırorum sureklı ders anlatasım yok sabahları kalkamaıorum mıdem okadr kotukı şişmiş patlıcak gıbı benım vucuduma cok vuruor vurmassa kendım basedıcem ama busefer işe gıdemıorum eşimde bana ınanmıor bu hastalıgın varlıgına ınanmıor cok yalnız kalıorum heryerım agrıor sankı
