( Resmen evimi özledim ,evimde mutlu bir şekilde zaman geçirmeyi hatta iş yapmayı bile özledim. En önemlisi eşimi özledim , çünkü bu haldeyken ona da ilgi gösteremiyorum
yanı ben sunu bılıorum bu hastalık bızı bırakmıcak ınanmakla alakası yok son gıttıgım dr da ole dedı ara ara gelıcek dedı ama cok zorlanıorum hayatın bı anlamı yokmus gıbı cocuk olsa ya ona bakamazsam dıe dusunuorum cunku ıkı gunun bırı hastalanıorum normal ınsanlar gıbı bı hayatı merak eder oldum yaptıgım her ıste aklımda hastalık var.dogru zamanı vardır elbet ama ya ozmanda dayanamazsam dıe korkuorum
