Kızlar hepinize merhaba.Ben yıllardır anksiyete hastasıyım arada panik atak yaşadığımda oluyo ama çok seyrek.genel olarak sürekli kaygılı,endişeliyim.Hamile kalmadan birkaç ay önce ilaçlarımı bıraktım.ilk başlarda çok zorlandım.hayat cehennem gibiydi.hamile olduğumu öğrendim ve aylarca nasıl dayanacağımı düşünüp durdum bu duruma.her gün ağlıyordum.kalp çarpıntıları,göğüs sıkışmaları vs.kalp doktoru herşeyin normal olduğunu söylemişti ama ben rahatlamadım çünkü kalbim boğazımda hatta ağzımda atıyordu sanki.birde arada duruyo gibi oluyodu:))çok şükür böyle böyle geçti günler.çarpıntılarım azaldı,atışlarım düzenli,daha iyi hissediyorum.
Bu arada geçen hafta alt çaprazda oturan komşum vefat etti.tek başına yaşayan bir kadın ve 2-3 gün sonra bulundu evinde.olanları anlatıp can sıkmak istemiyorum.ama ben çok etkilendim.duymamak görmemek için kaçtım ama olmuyor tabi.birkaç gün yine çok kötüydüm,ağladım,korkuların içine düştüm yine.bugün biraz daha iyi hissediyorum.
12+6 oldum bugün gebelikte.bebek eşyalarına bakmak ,hayal kurmak beni mutlu ediyor ama onun bile içine kaygılarım karışıyor

Dün ikili test yaptırdım.yapan doktor ense kalınlığının iyi olduğunu,sağlıklı bir bebek olduğunu söyledi.kan tahlili 2-3 günde belli olacak.endişeyle bekliyorum yani yine:))
İlaç kullanmak konusunda dayanabildiğim kadar dayanıcam sanırım.çünkü komşu vefat edene kadar iyi götürebilmiştim.
Allahım hepimize sabır versin.Dua ederken kendim için önce akıl sağlığı istiyorum ben.çekmeyen bilmez çünkü ne zor şey olduğunu.heleki hamileyken kapana kısılmış gibi olduğumuzu.oyüzden en güzeli birbirimizle dertleşmek.
hepinize sevgilerimi yolluyorum:))