Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
anne sütüne geçmeyen ilaç yokmu yaaa,
Ben emzirme döneminde kullanmayı düşünüyorumm arkadaşlar ama yukarıdaki şahıs yüzündenn vazgeçtim ve tümm hayallerim yıkıldı diyebilirim zaten zar zor dayanıyorum şurda 3 haftam kalmış doğumaa sağolsunnn bebeğede bakamam ben yaaa napim ben ya nere gidem ne yapammm öldüm bittim ben ozamnn muaf oldumm....
Öncelikle, Allah size ve bebeğinize sağlık versin. İnşallah hiç bir zaman hiç bir sağlık sorunuyla karşılaşmazsınız.
İlaçsız sütün zehirdir lafını ben de okudum, internette bir çok doktorun aynı şeyi yazdığına da şahit oldum. Stres, en kuvvetli zehirden bile zararlı olabilir. Kastettikleri bu haliyle.
İki gündür yazdıklarınız yüzünden kriz üstüne kriz geçiriyorum. Kendime zarar vermeyi bile düşündüm. Eşim akşam diyor ki "noldu sana?"
Bu yazdıklarınızı burdaki çoğu kişi biliyor. Ben de biliyorum. Hatta fazlasnı da biliyorum. Her ilaç kullananın çocuğunda sorun olmadığı gibi, her ilaçsız hamilelik yaşayanın da bebeğinin sağlıklı olacağının garantisi yok maalesef. Hepimiz potansiyel hastalarız sonuçta.
34 yaşımdayım. 14 yaşımdan bu yana uğraşıyorum panik atakla. Geçen Kasım ayında 32 haftalık doğum yaptım. Kızım 28 gün kuvözde kaaldı. Ellerinin üstünde o kadar çok iğne izi var ki! Derisi parçalanmış. Her gördüğümde vicdan azabı yaşıyorum. Belki de sebep olduğum şeylerin acısını çekiyorum. Kızıma her baktığımda bir bedel ödüyorum. Eziliyorum. Bunu tam olarak anlatmam mümkün değil. İlaç kullandığım için mi böyle oldu? Bilmiyorum. Doktorlar da bişey demedi zaten. Sizin burda kafamıza kaktığınız ve eminim iyi niyetle yaptığınız uyarıları ben zaten 9 aydır görerek yaşıyorum.
Kendi adıma konuşmalıyım ki, bu siteyi hamilelikte ilaç kullanımı ile ilgili bilgi ararken buldum. Eminim bir çok üye de aynı şekilde bulmuştur. Yani keyfe keder burda değiliz. İlaç kullanmamak için çok direndik. Bunu bir çok kişi içi söyleyebilirim çünkü yazmaya başladıklarından bu yana buradaydım. Zaten buraya ilk gelen, önce bebeğini aldırmak istiyor, çünkü ilaçsız yaşayamıyorlar. Biz de onlara sabretmelerini, önce terapiyi denemelerini öneriyoruz. Son çare ilaç alıyorlar. Sizin örneklerinize bakacak olursak, onlara ilaç kullanmak yerine sabretmelerini, sabredemiyorlarsa bebeği aldırmalarını ya da hiç doğurmamaları gerektiğini söylemeliydik. Çünkü potansiyel olarak bebeğin problemli olma olasılığı var. Bu bağlamda anne olmamalıyız galiba? Çünkü ilaçsız duramıyoruz. Bu başlıkya mıydı bilmiyorum. Manik-depresif bir bayan 9 ay boyunca ilaç kullanarak doğum yapıp, bebeğinin fotoğraflarını koymuştu siteye. Açıkçası bana çok moral olmuştu bu durum.
Eğer hamileyken doktora gidip ilaç isteyebiliyorsanız, ya da doktorun dediklerini anlayıp uygulayabiliyorsanız, benim için gerçekten sağlıklı birisiniz demektir. Çünkü benim o kadarını yapacak bile kudretim yoktu Yatalak ve ölmeyi bekleyen biri gibiydim....
Nasıl ki siz bize konu hakkında bilgi vermek için poponuzu yırtıyorsanız, emin olun biz de keyfimizden popomuzla ceviz kırdığımız için, rahatımızı düşündüğümüz için ilaç kullanıyor değiliz.
Ofelya Cabral ve aynı tarz tedavi yöntemiyle çalışan doktorlara gelince; panik atak, hormon salınım düzeninin bozulması yüzünden ortaya çıkar. Eğer öyle olmasaydı, beni önce tomografiye gönderip hipofiz bezime bakmazlardı. Hal böyleyken, sadece vücudumun belirtli bölümlerine elimle dokunarak, belli sözleri tekrarlayarak, cd izleyip kitap okuyarak panik atağın tedavi edileceğine inanmıyorum. Anksiyete belki. Ama panik atak tedavi edilemez, çünkü bunların hiç biri benim hormonlarımın düzenli salgılanmasını sağlamaz. Olsa olsa panik atakla başa çıkmayı, belirileri hafifletmeyi öğretir.
Bir de yazdıklarınıza bakılırsa hamilelikte ve emzirme dçneminde ilaç öneren doktorları meslekten men edilmeli.
Ayrıca şunu da belirtmeliyim ki hamilelik ve emzirme döneminde ilaç kullanımı iyidir demiyorum. Yazdıklarımdan bu anlaşılmasın lütfen.
cnm bende de depresyon, okb, agorafobi ve kaygı bzuklugu var, inan çok çok emin ol benden kötü değilsindir. bende zaten gece gündüz ilaç kullananları arastırırken bu almanya örnegine rastladım ve ilaç almaktan korktugum için almadım. bu arada ben pa belasından kurtuldum herkese ofelya cabralı tavsiye ediyorum kesinlikle . Bu illetin 1 günde tedavisi varmıs meger....
neden ilaçlarını tam kullanmıosunn......
bebeğin ne kadar
bak canım benim kadın doğum doktorlarının sıklıkla dile getirdiği birşey var,gayet sağlıklı hamilelik geeçirmiş-sağlıklıdan kastım dört dörtlük olması gerektiği gibi beslenme,ilaç kullanmama vs- bir annenin bile %2 düşük yapma yada sakat bebek dünyaya getirme olasılığı oluyormuş..kendini suçlayarak kızına da kendine de kötülük etme,sen bir annesin-kendin için de bebeğin için de en iyisi neyse onu yapmaya çalışmışsın;bak bizler insanız,birşeyleri kaldırabilme kapasitemiz var ve bunu biz belirlemiyoruz malesef.elimizden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyoruz kendimiz için de bebeğimiz için de,ha ilaç kullanmadan hamileliğini geçireni takdir ediyorum ama ilaç kullananı da anlıyorum çünkü biliyorum bu hastalığı ve boyutlarını tahayyül etmeye çalışıyorum.kullanan keyfinden kullanmıyor,sen de keyfinden kullanmadın bende keyfimden kullanmıyorum...eğer ilaçsız hamilelik herkes için geçerli olabilseydi doktorların sık sık başvurduğu kar-zarar hesabına gerek kalır mıydı sence?kaldı ki sen ilaç kullanmasan ne olurdu bunu bilebilir misin,ilaç kullanmadığın zaman yaşadığın şeyler bebeğine ne yönde bir etki yaratacaktı bunu bilebilir misin?suçlamak en kolayımıza giden şey canım benim,yapma bunu-kendine de bebeğine de yapma,gerek duymasaydın ilaç alır mıydın?kendini hırpalama nolur,kızın için de kendin için de iyi olanı yapmaya çalış,önüne bak, güzel şeyler düşünmeye çalış,klasiktir ya 'herşey güzel olacak' dua edlim herşey bebeklerimiz için de bizim için de iyi olsun :)
Bu uzun uzun yazan arkadaşımızın yazısının birazını okudum bir yerden sonrAsına devam edemedim. Cvp yazmayıda istemedim. Hiç irdelemeden unutmak istedim çünkü artık yapabileceğim bişey yok bende kullanıyorum çünkü. ve doğuma ramak kaldı inşallah. Bize bunu buradaki arkadaşlarda çok doğru olmadığını ama çok zorda kalırsak ancak Dr önerdiği ve uygun gördüğü doğru zamanda kullanılması gereken ilaçlar old. Hep önerildi. Lütfen ne yazdıklarımıza dikkat edelim tam aklımdan geçenler oldu bir çoğumuz etkilendi. Bu arkadaşımız kendi bunu başardığı için herkezin başarabileceğini düşünüp tamamen gerçekten yardım etmek maksatlı yazmıştır. Ama herkez aynı boyutta yaşamıyor bu rahatsızlığı kimimiz aşırı şiddetli kimimiz hafif ya düşünsenize insan ölmek istiyo o an herseyden vazgeçmek ne demek lütfen yazdıklarımıza dikkat edelim. Ayrıca bizler kullandık kullanıyoruz kaç gündür istemesemde düşünüyorum acaba ilerleyen yaşlarında çıkarmı diye geri dönüşü yokki kullandım o zaman biz bittik yani. Lütfen arkadaşlar ben hep bazen şunu düşünüyorum olacakla öleceğin önüne geçilmez kader diye bir şey var Allah hepimizin neler yaşadığını biliyor görüyor ve çok merhametli ben inanıyorumki Rabbim inşallah evlatlarımızı koricaktır şüphesiz. Çünkü Rabb'imiz bir annenin evladına olan merhametinden çokda merhametli ki bu bizim aklımızın alamayacağı boyutta. Allah'ın merhametine sığınarak çok dua edelim arkadaşlar. Domestikus seni öyle iyi anlıyorumki insan evladına baktığında ağlamasını bırak düşünce bile böyle bir içi gidiyo çocuğum diye nasıl göz göre göre zarar verebilirsinki. Sen aramızda belkide en zor savaşı vermiş bir insansın aylarca evden çıkmadan perde açmadan korkular kabuslarla yaşamak ne demek ne demek ya bunu ancak yaşayan bilir. Ya kendine zarar verseydin o ilacı içmeseydinde sonra bebeğin ne olurdu eşin ailen sevdiklerin ne halde olurdu bir düşünsene Allah korusun. İşte Dr larda bunu düşünerek ilaç uygun görüyorlar. Lütfen kafana takma Allah hastalığı verdim ama iyileşmeniz için sebeplerde verdim demiş. Sen elinden geleni yapmış bir annesin sakın kendini suçlama yaşadıkların gerçekten çok zor okudum yazılarını ilaçlarını içmeye mecburdun sağlığın için bebeğine yetebilmen ve onunda stresin vereceği zarardan en hafif şekilde sıyrılabilmesi için. Beni düşünsene ilk günlerdeki yazdıklarımı sen çokda direndin ama ben bırakamadım bile kendini kötü hissetmesi gereken biri varsa aslında o ben olmalıyım. Gerçekten çok üzgünüm ama çok zor bir hastalık elinde olmuyo bazı şeyler insanın iradesinden çıkıyor. Bu benim 2. Gebeliğim old için ilkini düşündükçe krize giriyordum bundada zaten kötüydüm durumum içler acısı bir hal alıyodu. Allah kimseyi evladıyla ve sevdikleriyle imtihan etmesin inşallah. Tabi söylediklerimizlede inşallah. Lütfen kafana takmamaya çalış dua edelim bol bol Rabb'imize sığınalım o bizim evlatlarımızı bizden daha çok seviyo ve bizden daha merhametli idrak edemeyeceğimiz kadar onlar bize rabbimizin emanetleri asıl sahibimiz o Rabbim korur onları. Hiç üzülme sen:)
Selam arkadaşlar..
arkadaşın yazdığı şeyleri okumadım yaptığınız yorumlardan anladığım kadarıyla da okumak istemiyorum..
Lütfen kafaya takmayın çünkü eftalya falan bahsediliyorsa o işte bir bit yeniği var gibi geliyor bana.. Çünkü o tarz tedaviler bu hastalığı gerçek anlamda köküne kadar yaşayan biri için asla fayda etmez bundan da eminim.. Keşke etseydide hepimiz elimize birer cd alıp atlatsaydık geçseydi bitseydi..
Hamileliğimin 6. haftası falandı sanırım antidepresana başladığımda haftasını bile net hatırlamıyorum o kadar kötüydüm çünkü..
Burada yazılar yazıyordum çırpınıyordum.. En sonunda aldırmaya karar verdim ilk bebeğim ve 7 senelik evliyim mutluda bir evliliğim var ayrıca..
Dayanamadım dayanılacak gibide değildi çünkü.. En sonunda önümde 2 seçenek vardı ya ilaç kullanıcaktım ya bebeğimden vazgeçecektim.. yada 3. seçenek olarak kendime zarar vericektim..
En sonunda iyi bir doktora gittim 6. doktordu gittiğim profösöre gittim.. Alanında ve ilaçlarda uzman..
Bana 1 tane ilaç verdi ama tabi herkes gibi ya bebeğime zarar verirse sakat olursa hasta olursa endişleri yaşadım ve doktoruma defalarca sordum... Bana dediki her kadının özürlü çocuk doğurma riski var.. %2 senin özürlü çocuk doğurma riskin bu ilacı kullanarak %2,5 yani %0,5 bir risk için bebeğinden vazgeçmene ve bu eziyeti çekmene değmez dedi.. dedi ama...
Tabiki ben 9 ay boyunca ya birşey olursa endişeside yaşadım..
Şuan kızımın 3. ayı bitmek üzere ve çok şükür herşeyi her yönden gelişimi çok güzel gidiyor çokta güleryüzlü bir kızım var :)
Diyeceğim o ki burada 1 kişini yazdıklarıyla canınızı sıkmayın.. Doktorunuza güvenin ve gerisini Allah'a havale ederek bol bol dua edin..
Bu arada bu yazan kişinin reklam amaçlı bir üye olduğuna da eminim.. Çünkü başka konularda da bu ismi defalarca gördüm.. sürekli eftalya deyip duruyor..
Yzdiklarinizi okumadim okuyamadim cunku ben bu ilaci aglaya aglaya iciyorum vicdan azabiyla
Sikinti uzuntu vs hepsi idare edilebilir ama uykusuzluk idare ediemiyor ben ilacsiz bir dk bile uyuyamiyorum iki dk ya bir sicrayarak firliyorum sezaryenliyken bir dk bile uyumadan dolandim uyumayi bile gectim bi yerde sabit duramiyorum tas catlasin 3 dk sonra evin icinde gunlerce gecelerce balnonlarda sabahliyorum bu sekilde bir bebege nasil bakabilirim
Sizin durumunuz benimkinjadar agir degil sanirim dilerim olmazda![]()
Öncelikle, Allah size ve bebeğinize sağlık versin. İnşallah hiç bir zaman hiç bir sağlık sorunuyla karşılaşmazsınız.
İlaçsız sütün zehirdir lafını ben de okudum, internette bir çok doktorun aynı şeyi yazdığına da şahit oldum. Stres, en kuvvetli zehirden bile zararlı olabilir. Kastettikleri bu haliyle.
İki gündür yazdıklarınız yüzünden kriz üstüne kriz geçiriyorum. Kendime zarar vermeyi bile düşündüm. Eşim akşam diyor ki "noldu sana?"
Bu yazdıklarınızı burdaki çoğu kişi biliyor. Ben de biliyorum. Hatta fazlasnı da biliyorum. Her ilaç kullananın çocuğunda sorun olmadığı gibi, her ilaçsız hamilelik yaşayanın da bebeğinin sağlıklı olacağının garantisi yok maalesef. Hepimiz potansiyel hastalarız sonuçta.
34 yaşımdayım. 14 yaşımdan bu yana uğraşıyorum panik atakla. Geçen Kasım ayında 32 haftalık doğum yaptım. Kızım 28 gün kuvözde kaaldı. Ellerinin üstünde o kadar çok iğne izi var ki! Derisi parçalanmış. Her gördüğümde vicdan azabı yaşıyorum. Belki de sebep olduğum şeylerin acısını çekiyorum. Kızıma her baktığımda bir bedel ödüyorum. Eziliyorum. Bunu tam olarak anlatmam mümkün değil. İlaç kullandığım için mi böyle oldu? Bilmiyorum. Doktorlar da bişey demedi zaten. Sizin burda kafamıza kaktığınız ve eminim iyi niyetle yaptığınız uyarıları ben zaten 9 aydır görerek yaşıyorum.
Kendi adıma konuşmalıyım ki, bu siteyi hamilelikte ilaç kullanımı ile ilgili bilgi ararken buldum. Eminim bir çok üye de aynı şekilde bulmuştur. Yani keyfe keder burda değiliz. İlaç kullanmamak için çok direndik. Bunu bir çok kişi içi söyleyebilirim çünkü yazmaya başladıklarından bu yana buradaydım. Zaten buraya ilk gelen, önce bebeğini aldırmak istiyor, çünkü ilaçsız yaşayamıyorlar. Biz de onlara sabretmelerini, önce terapiyi denemelerini öneriyoruz. Son çare ilaç alıyorlar. Sizin örneklerinize bakacak olursak, onlara ilaç kullanmak yerine sabretmelerini, sabredemiyorlarsa bebeği aldırmalarını ya da hiç doğurmamaları gerektiğini söylemeliydik. Çünkü potansiyel olarak bebeğin problemli olma olasılığı var. Bu bağlamda anne olmamalıyız galiba? Çünkü ilaçsız duramıyoruz. Bu başlıkya mıydı bilmiyorum. Manik-depresif bir bayan 9 ay boyunca ilaç kullanarak doğum yapıp, bebeğinin fotoğraflarını koymuştu siteye. Açıkçası bana çok moral olmuştu bu durum.
Eğer hamileyken doktora gidip ilaç isteyebiliyorsanız, ya da doktorun dediklerini anlayıp uygulayabiliyorsanız, benim için gerçekten sağlıklı birisiniz demektir. Çünkü benim o kadarını yapacak bile kudretim yoktu Yatalak ve ölmeyi bekleyen biri gibiydim....
Nasıl ki siz bize konu hakkında bilgi vermek için poponuzu yırtıyorsanız, emin olun biz de keyfimizden popomuzla ceviz kırdığımız için, rahatımızı düşündüğümüz için ilaç kullanıyor değiliz.
Ofelya Cabral ve aynı tarz tedavi yöntemiyle çalışan doktorlara gelince; panik atak, hormon salınım düzeninin bozulması yüzünden ortaya çıkar. Eğer öyle olmasaydı, beni önce tomografiye gönderip hipofiz bezime bakmazlardı. Hal böyleyken, sadece vücudumun belirtli bölümlerine elimle dokunarak, belli sözleri tekrarlayarak, cd izleyip kitap okuyarak panik atağın tedavi edileceğine inanmıyorum. Anksiyete belki. Ama panik atak tedavi edilemez, çünkü bunların hiç biri benim hormonlarımın düzenli salgılanmasını sağlamaz. Olsa olsa panik atakla başa çıkmayı, belirileri hafifletmeyi öğretir.
Bir de yazdıklarınıza bakılırsa hamilelikte ve emzirme dçneminde ilaç öneren doktorları meslekten men edilmeli.
Ayrıca şunu da belirtmeliyim ki hamilelik ve emzirme döneminde ilaç kullanımı iyidir demiyorum. Yazdıklarımdan bu anlaşılmasın lütfen.
Ben emzirme döneminde kullanmayı düşünüyorumm arkadaşlar ama yukarıdaki şahıs yüzündenn vazgeçtim ve tümm hayallerim yıkıldı diyebilirim zaten zar zor dayanıyorum şurda 3 haftam kalmış doğumaa sağolsunnn bebeğede bakamam ben yaaa napim ben ya nere gidem ne yapammm öldüm bittim ben ozamnn muaf oldumm....