• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Panik Atak Yaşayan Hamileler, Hamile adayları...

Ben emzirme döneminde kullanmayı düşünüyorumm arkadaşlar ama yukarıdaki şahıs yüzündenn vazgeçtim ve tümm hayallerim yıkıldı diyebilirim zaten zar zor dayanıyorum şurda 3 haftam kalmış doğumaa sağolsunnn bebeğede bakamam ben yaaa napim ben ya nere gidem ne yapammm öldüm bittim ben ozamnn muaf oldumm....

canını sıkma canım benim,sende farkındasın;hastalığı ve ne yaşadığını en iyi sen bilebilirsin..hiç kimse ne hasta olmayı ne de ilaca bağımlı yaşamayı istemez,ancak hayatımız da tam otomatik bir makina misali belirli-net-ve hep aynı akmıyor,demem o ki;herşey bizim kontrolümüzde değil,dolayısıyla da istemesek de yaşadığımız ya da yaşayacağımız şeyler varsa yaşıcaz..sen kendini sağlam tut,ha bunu yapabilmek için ilaca ihtiyaç duyuyorsan yapacak birşey yok değil mi?bebeğin için,eşin için,kendin için sağlam durmak zorundasın-ve ben eminim biliyor musun bu rahatsızlığı yaşayanlar genelde çok ince fikirli ve düşünceli,ince ruhlu insanlar olduğu için kapılıyor birşeylere..sakın sıkma canını,bebeğine sağlıcakla kavuşursun inşallah,moralini de bozma bazı şeyleri akışına bırakmaya çalış-olması gereken neyse olur,olacaktır..
 
Öncelikle, Allah size ve bebeğinize sağlık versin. İnşallah hiç bir zaman hiç bir sağlık sorunuyla karşılaşmazsınız.

İlaçsız sütün zehirdir lafını ben de okudum, internette bir çok doktorun aynı şeyi yazdığına da şahit oldum. Stres, en kuvvetli zehirden bile zararlı olabilir. Kastettikleri bu haliyle.

İki gündür yazdıklarınız yüzünden kriz üstüne kriz geçiriyorum. Kendime zarar vermeyi bile düşündüm. Eşim akşam diyor ki "noldu sana?"

Bu yazdıklarınızı burdaki çoğu kişi biliyor. Ben de biliyorum. Hatta fazlasnı da biliyorum. Her ilaç kullananın çocuğunda sorun olmadığı gibi, her ilaçsız hamilelik yaşayanın da bebeğinin sağlıklı olacağının garantisi yok maalesef. Hepimiz potansiyel hastalarız sonuçta.

34 yaşımdayım. 14 yaşımdan bu yana uğraşıyorum panik atakla. Geçen Kasım ayında 32 haftalık doğum yaptım. Kızım 28 gün kuvözde kaaldı. Ellerinin üstünde o kadar çok iğne izi var ki! Derisi parçalanmış. Her gördüğümde vicdan azabı yaşıyorum. Belki de sebep olduğum şeylerin acısını çekiyorum. Kızıma her baktığımda bir bedel ödüyorum. Eziliyorum. Bunu tam olarak anlatmam mümkün değil. İlaç kullandığım için mi böyle oldu? Bilmiyorum. Doktorlar da bişey demedi zaten. Sizin burda kafamıza kaktığınız ve eminim iyi niyetle yaptığınız uyarıları ben zaten 9 aydır görerek yaşıyorum.

Kendi adıma konuşmalıyım ki, bu siteyi hamilelikte ilaç kullanımı ile ilgili bilgi ararken buldum. Eminim bir çok üye de aynı şekilde bulmuştur. Yani keyfe keder burda değiliz. İlaç kullanmamak için çok direndik. Bunu bir çok kişi içi söyleyebilirim çünkü yazmaya başladıklarından bu yana buradaydım. Zaten buraya ilk gelen, önce bebeğini aldırmak istiyor, çünkü ilaçsız yaşayamıyorlar. Biz de onlara sabretmelerini, önce terapiyi denemelerini öneriyoruz. Son çare ilaç alıyorlar. Sizin örneklerinize bakacak olursak, onlara ilaç kullanmak yerine sabretmelerini, sabredemiyorlarsa bebeği aldırmalarını ya da hiç doğurmamaları gerektiğini söylemeliydik. Çünkü potansiyel olarak bebeğin problemli olma olasılığı var. Bu bağlamda anne olmamalıyız galiba? Çünkü ilaçsız duramıyoruz. Bu başlıkya mıydı bilmiyorum. Manik-depresif bir bayan 9 ay boyunca ilaç kullanarak doğum yapıp, bebeğinin fotoğraflarını koymuştu siteye. Açıkçası bana çok moral olmuştu bu durum.

Eğer hamileyken doktora gidip ilaç isteyebiliyorsanız, ya da doktorun dediklerini anlayıp uygulayabiliyorsanız, benim için gerçekten sağlıklı birisiniz demektir. Çünkü benim o kadarını yapacak bile kudretim yoktu Yatalak ve ölmeyi bekleyen biri gibiydim....

Nasıl ki siz bize konu hakkında bilgi vermek için poponuzu yırtıyorsanız, emin olun biz de keyfimizden popomuzla ceviz kırdığımız için, rahatımızı düşündüğümüz için ilaç kullanıyor değiliz.

Ofelya Cabral ve aynı tarz tedavi yöntemiyle çalışan doktorlara gelince; panik atak, hormon salınım düzeninin bozulması yüzünden ortaya çıkar. Eğer öyle olmasaydı, beni önce tomografiye gönderip hipofiz bezime bakmazlardı. Hal böyleyken, sadece vücudumun belirtli bölümlerine elimle dokunarak, belli sözleri tekrarlayarak, cd izleyip kitap okuyarak panik atağın tedavi edileceğine inanmıyorum. Anksiyete belki. Ama panik atak tedavi edilemez, çünkü bunların hiç biri benim hormonlarımın düzenli salgılanmasını sağlamaz. Olsa olsa panik atakla başa çıkmayı, belirileri hafifletmeyi öğretir.

Bir de yazdıklarınıza bakılırsa hamilelikte ve emzirme dçneminde ilaç öneren doktorları meslekten men edilmeli.

Ayrıca şunu da belirtmeliyim ki hamilelik ve emzirme döneminde ilaç kullanımı iyidir demiyorum. Yazdıklarımdan bu anlaşılmasın lütfen.

bak canım benim kadın doğum doktorlarının sıklıkla dile getirdiği birşey var,gayet sağlıklı hamilelik geeçirmiş-sağlıklıdan kastım dört dörtlük olması gerektiği gibi beslenme,ilaç kullanmama vs- bir annenin bile %2 düşük yapma yada sakat bebek dünyaya getirme olasılığı oluyormuş..kendini suçlayarak kızına da kendine de kötülük etme,sen bir annesin-kendin için de bebeğin için de en iyisi neyse onu yapmaya çalışmışsın;bak bizler insanız,birşeyleri kaldırabilme kapasitemiz var ve bunu biz belirlemiyoruz malesef.elimizden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyoruz kendimiz için de bebeğimiz için de,ha ilaç kullanmadan hamileliğini geçireni takdir ediyorum ama ilaç kullananı da anlıyorum çünkü biliyorum bu hastalığı ve boyutlarını tahayyül etmeye çalışıyorum.kullanan keyfinden kullanmıyor,sen de keyfinden kullanmadın bende keyfimden kullanmıyorum...eğer ilaçsız hamilelik herkes için geçerli olabilseydi doktorların sık sık başvurduğu kar-zarar hesabına gerek kalır mıydı sence?kaldı ki sen ilaç kullanmasan ne olurdu bunu bilebilir misin,ilaç kullanmadığın zaman yaşadığın şeyler bebeğine ne yönde bir etki yaratacaktı bunu bilebilir misin?suçlamak en kolayımıza giden şey canım benim,yapma bunu-kendine de bebeğine de yapma,gerek duymasaydın ilaç alır mıydın?kendini hırpalama nolur,kızın için de kendin için de iyi olanı yapmaya çalış,önüne bak, güzel şeyler düşünmeye çalış,klasiktir ya 'herşey güzel olacak' dua edlim herşey bebeklerimiz için de bizim için de iyi olsun :)
 
cnm bende de depresyon, okb, agorafobi ve kaygı bzuklugu var, inan çok çok emin ol benden kötü değilsindir. bende zaten gece gündüz ilaç kullananları arastırırken bu almanya örnegine rastladım ve ilaç almaktan korktugum için almadım. bu arada ben pa belasından kurtuldum herkese ofelya cabralı tavsiye ediyorum kesinlikle . Bu illetin 1 günde tedavisi varmıs meger....

tekrar söyleyeyim,seni takdir ediyorum Allah sanada bebeğine de bol sağlık şifa versin..ancak senden kötü olamayacağımı bilemezsin,ya da ben kendim dışındaki birinin yaşadığı şeyi ve şiddetini bilemeyeceğim için,kimse adına benden daha iyi ya da daha kötü durumda diyemem.ne yaşadığını en iyi sen bilirsin,ama ben de kendi yaşadığımı bilirim;dolayısıyla bu hastalıklarda çevresel koşullar,yakınımızdaki insanlar,tetikleyen faktörler, en basitinden herşeyi geçtim takıntılarımız bile farklı şeyler üzerine değil mi? ilaç kullanan ne aşamalardan geçip bu karara varıyor bilemeyiz,dolayısıyla da dışarıdan konuşmak en kolayı-zor olan anlamak,anlamaya çalışmak...tekrar geçmiş olsun,inşallah daha da iyi olursun. ama lütfen kolay olanı değil de zor olanı yapmayı deneyelim olur mu,ilaç kullananı da kullanmayanı da önce bir anlamaya çalışalım,neticede destek olmaya çalışırken köstek olup zarar vermeyelim birilerine..
 
Selam arkadaşlar..
arkadaşın yazdığı şeyleri okumadım yaptığınız yorumlardan anladığım kadarıyla da okumak istemiyorum..
Lütfen kafaya takmayın çünkü eftalya falan bahsediliyorsa o işte bir bit yeniği var gibi geliyor bana.. Çünkü o tarz tedaviler bu hastalığı gerçek anlamda köküne kadar yaşayan biri için asla fayda etmez bundan da eminim.. Keşke etseydide hepimiz elimize birer cd alıp atlatsaydık geçseydi bitseydi..
Hamileliğimin 6. haftası falandı sanırım antidepresana başladığımda haftasını bile net hatırlamıyorum o kadar kötüydüm çünkü..
Burada yazılar yazıyordum çırpınıyordum.. En sonunda aldırmaya karar verdim ilk bebeğim ve 7 senelik evliyim mutluda bir evliliğim var ayrıca..
Dayanamadım dayanılacak gibide değildi çünkü.. En sonunda önümde 2 seçenek vardı ya ilaç kullanıcaktım ya bebeğimden vazgeçecektim.. yada 3. seçenek olarak kendime zarar vericektim..
En sonunda iyi bir doktora gittim 6. doktordu gittiğim profösöre gittim.. Alanında ve ilaçlarda uzman..
Bana 1 tane ilaç verdi ama tabi herkes gibi ya bebeğime zarar verirse sakat olursa hasta olursa endişleri yaşadım ve doktoruma defalarca sordum... Bana dediki her kadının özürlü çocuk doğurma riski var.. %2 senin özürlü çocuk doğurma riskin bu ilacı kullanarak %2,5 yani %0,5 bir risk için bebeğinden vazgeçmene ve bu eziyeti çekmene değmez dedi.. dedi ama...
Tabiki ben 9 ay boyunca ya birşey olursa endişeside yaşadım..
Şuan kızımın 3. ayı bitmek üzere ve çok şükür herşeyi her yönden gelişimi çok güzel gidiyor çokta güleryüzlü bir kızım var :)
Diyeceğim o ki burada 1 kişini yazdıklarıyla canınızı sıkmayın.. Doktorunuza güvenin ve gerisini Allah'a havale ederek bol bol dua edin..

Bu arada bu yazan kişinin reklam amaçlı bir üye olduğuna da eminim.. Çünkü başka konularda da bu ismi defalarca gördüm.. sürekli eftalya deyip duruyor..
 
Son düzenleme:
Bu uzun uzun yazan arkadaşımızın yazısının birazını okudum bir yerden sonrAsına devam edemedim. Cvp yazmayıda istemedim. Hiç irdelemeden unutmak istedim çünkü artık yapabileceğim bişey yok bende kullanıyorum çünkü. ve doğuma ramak kaldı inşallah. Bize bunu buradaki arkadaşlarda çok doğru olmadığını ama çok zorda kalırsak ancak Dr önerdiği ve uygun gördüğü doğru zamanda kullanılması gereken ilaçlar old. Hep önerildi. Lütfen ne yazdıklarımıza dikkat edelim tam aklımdan geçenler oldu bir çoğumuz etkilendi. Bu arkadaşımız kendi bunu başardığı için herkezin başarabileceğini düşünüp tamamen gerçekten yardım etmek maksatlı yazmıştır. Ama herkez aynı boyutta yaşamıyor bu rahatsızlığı kimimiz aşırı şiddetli kimimiz hafif ya düşünsenize insan ölmek istiyo o an herseyden vazgeçmek ne demek lütfen yazdıklarımıza dikkat edelim. Ayrıca bizler kullandık kullanıyoruz kaç gündür istemesemde düşünüyorum acaba ilerleyen yaşlarında çıkarmı diye geri dönüşü yokki kullandım o zaman biz bittik yani. Lütfen arkadaşlar ben hep bazen şunu düşünüyorum olacakla öleceğin önüne geçilmez kader diye bir şey var Allah hepimizin neler yaşadığını biliyor görüyor ve çok merhametli ben inanıyorumki Rabbim inşallah evlatlarımızı koricaktır şüphesiz. Çünkü Rabb'imiz bir annenin evladına olan merhametinden çokda merhametli ki bu bizim aklımızın alamayacağı boyutta. Allah'ın merhametine sığınarak çok dua edelim arkadaşlar. Domestikus seni öyle iyi anlıyorumki insan evladına baktığında ağlamasını bırak düşünce bile böyle bir içi gidiyo çocuğum diye nasıl göz göre göre zarar verebilirsinki. Sen aramızda belkide en zor savaşı vermiş bir insansın aylarca evden çıkmadan perde açmadan korkular kabuslarla yaşamak ne demek ne demek ya bunu ancak yaşayan bilir. Ya kendine zarar verseydin o ilacı içmeseydinde sonra bebeğin ne olurdu eşin ailen sevdiklerin ne halde olurdu bir düşünsene Allah korusun. İşte Dr larda bunu düşünerek ilaç uygun görüyorlar. Lütfen kafana takma Allah hastalığı verdim ama iyileşmeniz için sebeplerde verdim demiş. Sen elinden geleni yapmış bir annesin sakın kendini suçlama yaşadıkların gerçekten çok zor okudum yazılarını ilaçlarını içmeye mecburdun sağlığın için bebeğine yetebilmen ve onunda stresin vereceği zarardan en hafif şekilde sıyrılabilmesi için. Beni düşünsene ilk günlerdeki yazdıklarımı sen çokda direndin ama ben bırakamadım bile kendini kötü hissetmesi gereken biri varsa aslında o ben olmalıyım. Gerçekten çok üzgünüm ama çok zor bir hastalık elinde olmuyo bazı şeyler insanın iradesinden çıkıyor. Bu benim 2. Gebeliğim old için ilkini düşündükçe krize giriyordum bundada zaten kötüydüm durumum içler acısı bir hal alıyodu. Allah kimseyi evladıyla ve sevdikleriyle imtihan etmesin inşallah. Tabi söylediklerimizlede inşallah. Lütfen kafana takmamaya çalış dua edelim bol bol Rabb'imize sığınalım o bizim evlatlarımızı bizden daha çok seviyo ve bizden daha merhametli idrak edemeyeceğimiz kadar onlar bize rabbimizin emanetleri asıl sahibimiz o Rabbim korur onları. Hiç üzülme sen:)
 
bak canım benim kadın doğum doktorlarının sıklıkla dile getirdiği birşey var,gayet sağlıklı hamilelik geeçirmiş-sağlıklıdan kastım dört dörtlük olması gerektiği gibi beslenme,ilaç kullanmama vs- bir annenin bile %2 düşük yapma yada sakat bebek dünyaya getirme olasılığı oluyormuş..kendini suçlayarak kızına da kendine de kötülük etme,sen bir annesin-kendin için de bebeğin için de en iyisi neyse onu yapmaya çalışmışsın;bak bizler insanız,birşeyleri kaldırabilme kapasitemiz var ve bunu biz belirlemiyoruz malesef.elimizden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyoruz kendimiz için de bebeğimiz için de,ha ilaç kullanmadan hamileliğini geçireni takdir ediyorum ama ilaç kullananı da anlıyorum çünkü biliyorum bu hastalığı ve boyutlarını tahayyül etmeye çalışıyorum.kullanan keyfinden kullanmıyor,sen de keyfinden kullanmadın bende keyfimden kullanmıyorum...eğer ilaçsız hamilelik herkes için geçerli olabilseydi doktorların sık sık başvurduğu kar-zarar hesabına gerek kalır mıydı sence?kaldı ki sen ilaç kullanmasan ne olurdu bunu bilebilir misin,ilaç kullanmadığın zaman yaşadığın şeyler bebeğine ne yönde bir etki yaratacaktı bunu bilebilir misin?suçlamak en kolayımıza giden şey canım benim,yapma bunu-kendine de bebeğine de yapma,gerek duymasaydın ilaç alır mıydın?kendini hırpalama nolur,kızın için de kendin için de iyi olanı yapmaya çalış,önüne bak, güzel şeyler düşünmeye çalış,klasiktir ya 'herşey güzel olacak' dua edlim herşey bebeklerimiz için de bizim için de iyi olsun :)

Amin. İnşallah her şey güzel ve hayırlısı olsun...

Zaten uykusuzum, kızımla ilgilenirken işlerimi bitiremiyorum, hepsini yapayım diyorum yetişemiyorum.İlaçlarımı tam kullanamadığım için kafam dağılıyor vs.... Bir de bu yazılanları okuyunca kan beynime sıçradı. Sanki biz bilinçsizce ilaç içen, kar-zarar hesabı yapamayan insanlarız. Ben o ilaçları bakkaldan almadım ki. Doktorum önerdi, kadın doğumcuyla konuştum ve kullandım.

İnsanlara bu şekilde moral verilmez. Bu şekilde gerçekler gösterilmez. Biz ruhen hassas insanlarız. Geçmiş yazıları gördün mü bilmiyorum, bir çok anne burda moral buldu, bebeklerini aldırmaktan vazgeçti. Şu yazılanları okuyunca hamileliklerini nasıl tamamlayacaklar? Bu kadar korkuyla vakit geçer mi? Ya korudan daha çok ilaç içseler? Ya kendilerine veya bebeklerine zarar vermeye çalışsalar? Bunun vebalini kim üstüne alabilir?
 
Bu uzun uzun yazan arkadaşımızın yazısının birazını okudum bir yerden sonrAsına devam edemedim. Cvp yazmayıda istemedim. Hiç irdelemeden unutmak istedim çünkü artık yapabileceğim bişey yok bende kullanıyorum çünkü. ve doğuma ramak kaldı inşallah. Bize bunu buradaki arkadaşlarda çok doğru olmadığını ama çok zorda kalırsak ancak Dr önerdiği ve uygun gördüğü doğru zamanda kullanılması gereken ilaçlar old. Hep önerildi. Lütfen ne yazdıklarımıza dikkat edelim tam aklımdan geçenler oldu bir çoğumuz etkilendi. Bu arkadaşımız kendi bunu başardığı için herkezin başarabileceğini düşünüp tamamen gerçekten yardım etmek maksatlı yazmıştır. Ama herkez aynı boyutta yaşamıyor bu rahatsızlığı kimimiz aşırı şiddetli kimimiz hafif ya düşünsenize insan ölmek istiyo o an herseyden vazgeçmek ne demek lütfen yazdıklarımıza dikkat edelim. Ayrıca bizler kullandık kullanıyoruz kaç gündür istemesemde düşünüyorum acaba ilerleyen yaşlarında çıkarmı diye geri dönüşü yokki kullandım o zaman biz bittik yani. Lütfen arkadaşlar ben hep bazen şunu düşünüyorum olacakla öleceğin önüne geçilmez kader diye bir şey var Allah hepimizin neler yaşadığını biliyor görüyor ve çok merhametli ben inanıyorumki Rabbim inşallah evlatlarımızı koricaktır şüphesiz. Çünkü Rabb'imiz bir annenin evladına olan merhametinden çokda merhametli ki bu bizim aklımızın alamayacağı boyutta. Allah'ın merhametine sığınarak çok dua edelim arkadaşlar. Domestikus seni öyle iyi anlıyorumki insan evladına baktığında ağlamasını bırak düşünce bile böyle bir içi gidiyo çocuğum diye nasıl göz göre göre zarar verebilirsinki. Sen aramızda belkide en zor savaşı vermiş bir insansın aylarca evden çıkmadan perde açmadan korkular kabuslarla yaşamak ne demek ne demek ya bunu ancak yaşayan bilir. Ya kendine zarar verseydin o ilacı içmeseydinde sonra bebeğin ne olurdu eşin ailen sevdiklerin ne halde olurdu bir düşünsene Allah korusun. İşte Dr larda bunu düşünerek ilaç uygun görüyorlar. Lütfen kafana takma Allah hastalığı verdim ama iyileşmeniz için sebeplerde verdim demiş. Sen elinden geleni yapmış bir annesin sakın kendini suçlama yaşadıkların gerçekten çok zor okudum yazılarını ilaçlarını içmeye mecburdun sağlığın için bebeğine yetebilmen ve onunda stresin vereceği zarardan en hafif şekilde sıyrılabilmesi için. Beni düşünsene ilk günlerdeki yazdıklarımı sen çokda direndin ama ben bırakamadım bile kendini kötü hissetmesi gereken biri varsa aslında o ben olmalıyım. Gerçekten çok üzgünüm ama çok zor bir hastalık elinde olmuyo bazı şeyler insanın iradesinden çıkıyor. Bu benim 2. Gebeliğim old için ilkini düşündükçe krize giriyordum bundada zaten kötüydüm durumum içler acısı bir hal alıyodu. Allah kimseyi evladıyla ve sevdikleriyle imtihan etmesin inşallah. Tabi söylediklerimizlede inşallah. Lütfen kafana takmamaya çalış dua edelim bol bol Rabb'imize sığınalım o bizim evlatlarımızı bizden daha çok seviyo ve bizden daha merhametli idrak edemeyeceğimiz kadar onlar bize rabbimizin emanetleri asıl sahibimiz o Rabbim korur onları. Hiç üzülme sen:)

Teşekkür ederim sana ve beni düşünen herkese. İyiyim çok şükür. Burda benim gibi olan sanırım 1 kişi daha vardı. Yatıyordu o da. Baş dönmesinden kalkamıyordu filan... İnşallah o da bebeği de iyidir şimdi. Gerçekten zor günler yaşadım. Yine de "acaba biraz daha mücadele edebilir miydim?" ya da "biraz daha sabredebilir miydim?" diyorum bazen. Artık geçti. Doğum yaptım... İsteyen inansın, isteyen inanmasın. Allah'ın büyüklüğü şahit gerektirmiyor. Ben o halde doğuma gidemezdim. Eğer o sabah aniden suyum gelmeseydi belki de evde doğururdum. Çünkü takatim yoktu. Korkuyordum. Allah bana böyle bi doğum nasip etti. Demek ki hayırlısı buymuş. Bundan sonrasını Allah hayırlı etsin.. Benim için de, sizin için de...
 
Âmin arkadaşım âmin bazen herkez çok ince düşünemiyo boş ver. ama bu yazılanlarda lütfen bizlere ders olsun lütfen herkez tecrübelerini paylaşırken karşı taraftaki insanlara ne gibi zararı yada faydası old. Çok iyi tartıp biçsin.
 
çok sevindimmm senin adına ve bebeğinin adına kızın çok şükür iyiymişş pekiiii ne kullanıosun şuann emzirme döneminde ve hayatın nasıll eskiye göree ?
Selam arkadaşlar..
arkadaşın yazdığı şeyleri okumadım yaptığınız yorumlardan anladığım kadarıyla da okumak istemiyorum..
Lütfen kafaya takmayın çünkü eftalya falan bahsediliyorsa o işte bir bit yeniği var gibi geliyor bana.. Çünkü o tarz tedaviler bu hastalığı gerçek anlamda köküne kadar yaşayan biri için asla fayda etmez bundan da eminim.. Keşke etseydide hepimiz elimize birer cd alıp atlatsaydık geçseydi bitseydi..
Hamileliğimin 6. haftası falandı sanırım antidepresana başladığımda haftasını bile net hatırlamıyorum o kadar kötüydüm çünkü..
Burada yazılar yazıyordum çırpınıyordum.. En sonunda aldırmaya karar verdim ilk bebeğim ve 7 senelik evliyim mutluda bir evliliğim var ayrıca..
Dayanamadım dayanılacak gibide değildi çünkü.. En sonunda önümde 2 seçenek vardı ya ilaç kullanıcaktım ya bebeğimden vazgeçecektim.. yada 3. seçenek olarak kendime zarar vericektim..
En sonunda iyi bir doktora gittim 6. doktordu gittiğim profösöre gittim.. Alanında ve ilaçlarda uzman..
Bana 1 tane ilaç verdi ama tabi herkes gibi ya bebeğime zarar verirse sakat olursa hasta olursa endişleri yaşadım ve doktoruma defalarca sordum... Bana dediki her kadının özürlü çocuk doğurma riski var.. %2 senin özürlü çocuk doğurma riskin bu ilacı kullanarak %2,5 yani %0,5 bir risk için bebeğinden vazgeçmene ve bu eziyeti çekmene değmez dedi.. dedi ama...
Tabiki ben 9 ay boyunca ya birşey olursa endişeside yaşadım..
Şuan kızımın 3. ayı bitmek üzere ve çok şükür herşeyi her yönden gelişimi çok güzel gidiyor çokta güleryüzlü bir kızım var :)
Diyeceğim o ki burada 1 kişini yazdıklarıyla canınızı sıkmayın.. Doktorunuza güvenin ve gerisini Allah'a havale ederek bol bol dua edin..

Bu arada bu yazan kişinin reklam amaçlı bir üye olduğuna da eminim.. Çünkü başka konularda da bu ismi defalarca gördüm.. sürekli eftalya deyip duruyor..
 
Merhaba arkadaşlar beni burda eski arkadaşlar bilir geçmişe bakarsanız tüm hikayemi görebilirsiniz bir süredir girememiştim melek arkadaşımızın uyarısı ile hemen sayfayı ziyaret etme gereği duydum...
Arkadaşlar bende tam 13 ay önce doğum yaptım ve hamileliğimin 12. Haftasından ta ki doğuma kadar ilaç kullanarak bu süreci tamamladım çok zor günlerdi yemek yiyemiyordum uyuyamıyordum çıldıracak gibiydim Allah razı olsun k doğum doktorumun desteği ile zorlu olan bu süreci ilaç kullanarak atlattım demem o ki sadece doktorunuzu dinleyin dışardan gelen tüm sözlere kulağınızı tıkayın bende ilaç kullandım ve kızımda bende gayet sağlıklıyız sakın korkmayın ilaç kullanmaktan biz nasıl atlattıysak sizde atlatıcaksınız o çok bilmiş ukalalara kulak asmayın bizde keyfimizden kullanmadık o kadar ilacı...
 
Yzdiklarinizi okumadim okuyamadim cunku ben bu ilaci aglaya aglaya iciyorum vicdan azabiyla
Sikinti uzuntu vs hepsi idare edilebilir ama uykusuzluk idare ediemiyor ben ilacsiz bir dk bile uyuyamiyorum iki dk ya bir sicrayarak firliyorum sezaryenliyken bir dk bile uyumadan dolandim uyumayi bile gectim bi yerde sabit duramiyorum tas catlasin 3 dk sonra evin icinde gunlerce gecelerce balnonlarda sabahliyorum bu sekilde bir bebege nasil bakabilirim
Sizin durumunuz benimkinjadar agir degil sanirim dilerim olmazda:(

Cnm uyumayınca nasıl oluyorsun peki? ne yan etkileri var ? sinirlilik stres mi yapıyor? ne tür seni rahatsız ediyor?
Uzun süre uyumayınca metabolik olarak bir süre sonra uykun gelir , sende bu sekilde olmuyor mu peki? Uyku için ilaç değil zaten melisa çayı, pasiflora surup almalısın,tek sorun uykuysa bu cok daha kolay görünüyor aslına bakarsan, uykusuzluğun yol açtığı başka rahatsızlığın var mı peki?
tabi herkesin kendi tercihi, uykusuzlukla bebek bakmanın alakası yok inanki, bebeğe sağlam kafayla bakarsan daha iyi oluyor tamam %100 bu dogru ama bebeğin senden beklediği ilk aşamada onu iyi besle yeterli.
Bu arada psikologa git bence sana cok cok iyi gelir. Bu işin dermanı psikolog psikiyatrist değil. Allah sabır versin.
 
Ofelya Cabral hakkında ön yargılı yazmadan önce gerçekten denemenizi tavsiye ediyorum. Çünkü eminim bende önceden olsa sizin gibi düşünür ve bu sekilde yazardım, bende sizden farklı değildim inanın ben 17 yasında pa ile tanıstım ve 32 yasındayım. Aklınıza gelen her ilaçtan kullandım, NP istanbul, Pedam, Istanbul Ilkyardım hastanesi, Polis hastanesi, Kağıthane devlet veya birçok diğer devlet hastanesi doktorları ve profesorler dahil onlarca doktor gördüm bu 15 yıl içinde. Bu yazdıklarınızın 10da birini haketmiyorum gerçekten. Ben kurtulmak için hipnoz, nero bio feed back, psikoterapi, bilişsel tedavi dahil birçok teknik denedim.

Burda bu forumda bence asıl sorun zaten herkesin ilaç kullanmayı teşvik etmesi, kullananaların başka kullanan görünce moral bulması, bakın sizde anlatmıssınız,ilaç kullanmıssınız ve bebeğiiz erken dogmus ve bundan mı diye içiniz içinizi yemiş. Ayrıca bebek saglam dogabilir ama ilaç almak bebekte 40-50 yaşına kadar bile başına gelebilecek hertürlü hastalığa davettir, şimdi olmaz ama ben cok ciddi yazılar okudum ya bir kız bebeğiniizn "rahmi " olmazsa sırf ilaç kullandınız diye bu cok mu hoş birşey?inanın bu örnek bile vardı okuduklarım arasında. Bu inat neden anlamıyorum kimseyi üzemek için yazmadım ama dost acı söylermiş.
Bu illetin ilaçla sonu yok, ben hormnsal bir bozukluk değildir demedimki, ofelya size onunla kucaklaşmayı ögretiyor, istanbuldaysanız sizi kendi danıştığım bayana yönlendirebilirm ofelya %95 kutuluş garantisi veriyor benim danıstıgım bayan ise %100 diyor o kadar net ve ben sadece bir örneğim. Gidin inanın dinleyin ve iş bitmiş bakmıssınız kurtulmussunuz veya en azından hiç yoksa %100 söylüyorum eskisi gibi değilsiniz.O zaman bana aşağıdaki gibi ters ters yazı yazacıgınıza dua edersiniz sanırım. İlaç veren doktorlar ya tutarsa modunda sakat bebeğiniz olursa onun olmayacak dikkatinizi rica ederim sizin olacak. O sadece sen istedin verdim ben yazdım ilacı sen de aldın der, siz bu durumda onu suclayabilir misiniz?
Ayrıca GEREKSİZ cok agır yazmıssınız bu kadar polemiğe gerek yok, Allah kolaylık versin size, sanki bende sizden hafiftim herkes yasadıgını bilir :) ben herkes gibi fikrimi yazdım ister bayılırsın istersen hoşlamazsın ama bu şekilde ağır iğneleyici aşağılayıcı yazmaya hakkın yok bence. Özür hakediyorum diye düşünüyorum ama tabi buda benim görüşüm hakkınızda hayırlısı.


Öncelikle, Allah size ve bebeğinize sağlık versin. İnşallah hiç bir zaman hiç bir sağlık sorunuyla karşılaşmazsınız.

İlaçsız sütün zehirdir lafını ben de okudum, internette bir çok doktorun aynı şeyi yazdığına da şahit oldum. Stres, en kuvvetli zehirden bile zararlı olabilir. Kastettikleri bu haliyle.

İki gündür yazdıklarınız yüzünden kriz üstüne kriz geçiriyorum. Kendime zarar vermeyi bile düşündüm. Eşim akşam diyor ki "noldu sana?"

Bu yazdıklarınızı burdaki çoğu kişi biliyor. Ben de biliyorum. Hatta fazlasnı da biliyorum. Her ilaç kullananın çocuğunda sorun olmadığı gibi, her ilaçsız hamilelik yaşayanın da bebeğinin sağlıklı olacağının garantisi yok maalesef. Hepimiz potansiyel hastalarız sonuçta.

34 yaşımdayım. 14 yaşımdan bu yana uğraşıyorum panik atakla. Geçen Kasım ayında 32 haftalık doğum yaptım. Kızım 28 gün kuvözde kaaldı. Ellerinin üstünde o kadar çok iğne izi var ki! Derisi parçalanmış. Her gördüğümde vicdan azabı yaşıyorum. Belki de sebep olduğum şeylerin acısını çekiyorum. Kızıma her baktığımda bir bedel ödüyorum. Eziliyorum. Bunu tam olarak anlatmam mümkün değil. İlaç kullandığım için mi böyle oldu? Bilmiyorum. Doktorlar da bişey demedi zaten. Sizin burda kafamıza kaktığınız ve eminim iyi niyetle yaptığınız uyarıları ben zaten 9 aydır görerek yaşıyorum.

Kendi adıma konuşmalıyım ki, bu siteyi hamilelikte ilaç kullanımı ile ilgili bilgi ararken buldum. Eminim bir çok üye de aynı şekilde bulmuştur. Yani keyfe keder burda değiliz. İlaç kullanmamak için çok direndik. Bunu bir çok kişi içi söyleyebilirim çünkü yazmaya başladıklarından bu yana buradaydım. Zaten buraya ilk gelen, önce bebeğini aldırmak istiyor, çünkü ilaçsız yaşayamıyorlar. Biz de onlara sabretmelerini, önce terapiyi denemelerini öneriyoruz. Son çare ilaç alıyorlar. Sizin örneklerinize bakacak olursak, onlara ilaç kullanmak yerine sabretmelerini, sabredemiyorlarsa bebeği aldırmalarını ya da hiç doğurmamaları gerektiğini söylemeliydik. Çünkü potansiyel olarak bebeğin problemli olma olasılığı var. Bu bağlamda anne olmamalıyız galiba? Çünkü ilaçsız duramıyoruz. Bu başlıkya mıydı bilmiyorum. Manik-depresif bir bayan 9 ay boyunca ilaç kullanarak doğum yapıp, bebeğinin fotoğraflarını koymuştu siteye. Açıkçası bana çok moral olmuştu bu durum.

Eğer hamileyken doktora gidip ilaç isteyebiliyorsanız, ya da doktorun dediklerini anlayıp uygulayabiliyorsanız, benim için gerçekten sağlıklı birisiniz demektir. Çünkü benim o kadarını yapacak bile kudretim yoktu Yatalak ve ölmeyi bekleyen biri gibiydim....

Nasıl ki siz bize konu hakkında bilgi vermek için poponuzu yırtıyorsanız, emin olun biz de keyfimizden popomuzla ceviz kırdığımız için, rahatımızı düşündüğümüz için ilaç kullanıyor değiliz.

Ofelya Cabral ve aynı tarz tedavi yöntemiyle çalışan doktorlara gelince; panik atak, hormon salınım düzeninin bozulması yüzünden ortaya çıkar. Eğer öyle olmasaydı, beni önce tomografiye gönderip hipofiz bezime bakmazlardı. Hal böyleyken, sadece vücudumun belirtli bölümlerine elimle dokunarak, belli sözleri tekrarlayarak, cd izleyip kitap okuyarak panik atağın tedavi edileceğine inanmıyorum. Anksiyete belki. Ama panik atak tedavi edilemez, çünkü bunların hiç biri benim hormonlarımın düzenli salgılanmasını sağlamaz. Olsa olsa panik atakla başa çıkmayı, belirileri hafifletmeyi öğretir.

Bir de yazdıklarınıza bakılırsa hamilelikte ve emzirme dçneminde ilaç öneren doktorları meslekten men edilmeli.

Ayrıca şunu da belirtmeliyim ki hamilelik ve emzirme döneminde ilaç kullanımı iyidir demiyorum. Yazdıklarımdan bu anlaşılmasın lütfen.
 
Ben emzirme döneminde kullanmayı düşünüyorumm arkadaşlar ama yukarıdaki şahıs yüzündenn vazgeçtim ve tümm hayallerim yıkıldı diyebilirim zaten zar zor dayanıyorum şurda 3 haftam kalmış doğumaa sağolsunnn bebeğede bakamam ben yaaa napim ben ya nere gidem ne yapammm öldüm bittim ben ozamnn muaf oldumm....

cnm sen bu zamana kadar ilaç kullandıysan bebeğin için tek söyelenilecek şey Allaha emanet ama bende sizin gibi burda çok destek aradım o zaman çoğunluk kimse ilaç kullanmıyordu iyikide öyleymiş ve herkes birbirine ilaçsız destek oluyordu, dayanmak için muhabbet ediyorduk, tek içtiğimiz ise pasifloraydı. Biz ilaç aldıgımız için sucluluk duygumuzu burda birkaç örnekle bastırmıyorduk, siz bildiğinizi yapın ben sadece yardımcı olmaya calısıyorum. İlaç almayan pa lı kişi %98 ise kullanan %2 ve burda o %2 azımsal kişi kötüye teşvik ediyor, o psikoloji zaten ilacı kullanmak istiyor kullanmamak değil.
Belkide ilaçsız hamiliği yapamam diyenler madde bagımlılığı tedavisi için önce 6 ay ilaç kullanıp daha sonrasında hamile kalmalıdır bence buda denenebilir, valla ister begenin ister begenmeyin ben bunu öneririm, benimde görüşüm ve EN ÖNEMLİSİ TECRÜBEM bu sekilde.
 
Back