- 8 Mart 2023
- 1.213
- 92
-
- Konu Sahibi SevgiSevgi38
- #1
Özellikle adet olmaya yakın zamanda oluyo doktorumda demişti olabilir hormonlardan dolayı diye. Aynı zamanda tiroid hastasıyım bu da etkiliymiş ilaçla kontrol altına aldım. Evliyim ve bu durum eşimi ilişkimizi çok etkiliyo. Yaşadıklarımı buraya yazarak hassas noktalarımı neden bu krizi yaşadığımı çözmek istiyorum. Ağlama krizi geçiriyorum resmen kendime zor geliyorum.
Ben çocukluğumda değer görmedim maalesef babam beni ve kardeşlerimi hep korkutarak büyüttü dövmekle korkuturdu hep bağırır azarlardı. Geceleri hep ağlardım beni sevmiyolar diye . Annemle konuştuğum da ise babanın huyu böyle der geçerdi kendisi de ezilirdi babam tarafından hep ağlatırdı anneme etmediği hakaret kalmazdı.
O evde hep mutsuzdum. Kurtulmak istedim ordan hep odamda yapayalnız ağlardım nefret ederdim babamdan. Gece boyu sinirimi öfkemi ağlaya ağlaya çıkarırdım. Şimdi özgüvensiz herşeyden korkan birisiyim. Düşünün 14yaşımdayken internetten biriyle tanıştım ve 3 yıl konuşup görüştük sonra da ayrıldık. Başıma kötü şeyler gelebilirdi.
Önce hırslandım okuyum kurtuluyum dedim sağlık lisesi kazandım hemşirelik. Hemen atanamadım özel hastanede de işe giremedim tecrübem yok diye almadılar. Markete girdim. Sonra 2yıllık üniversite kazandım ardından mesleğimden özel klinikte iş buldum. 2 yıl çalıştım. Bu süreçte hem işte hem evde yıprandım. Ve artık evden kurtulmakta kararlıydım kurtuluşu evlenmekte buldum. Mahallemde hemen yakınımda oturan birisyle tanıştım resmen evlenmeye ikna ettim ve evlendim.
Şimdi ise kayınvalidemle sorunlar yaşıyorum kendi içimde. Kaba bi insan kendisi kırıcı empati yapamayan eski kafa düşünen birisi. Eltim var çok fena uyanık birisi ne kadar hassasiyetim varsa bu insanlar hep tetikliyo. Bu arada 1 ablam 1abim var. Ama herkes kendi dünyasında pek arayıp sormazlar. Ben ararım sana sonra dönücem der dönmez. Eltimin ailesi olsun eşimin ailesi olsun çok birbirine bağlı düşkün insanlar. Sürekli her şeyin içindeler böyle her şeye fazla tepki veriyolar.
Birbirlerini sürekli ararlar sürekli gider geliriz. Eltimleyken telefonu hiç susmaz kardeşleri annesi olsun hep ararlar ilgilenirler hep kızının evine giderler. Benim ailem gelmiyo anca ramazan ayında ya da hastalık ameliyat olursa evler yakın bu arada. Kayınvalidemle eltim yüzüme karşı senin ailen soğuk falan dediler. O kadar ağliyorum ki nolurrrrr bana yardım edin. Çok üzülüyorum o insanlardan nefret ediyorum kayınvalide ve eltimden. İma etmelerinden hareketlerinden her şeyi abartmalarından. Nefret ediyorum onları hiç görmek istemiyorum. Kayınvalidem eltime o kadar düşkün ki her ortamda ondan bahseder hep benle onu kıyaslar. Ağlama krizine giriyorum bu yüzden eşimi de üzüyorum. Ne yaparsam atlatırım bu durumu nasıl düzelirim
Ben çocukluğumda değer görmedim maalesef babam beni ve kardeşlerimi hep korkutarak büyüttü dövmekle korkuturdu hep bağırır azarlardı. Geceleri hep ağlardım beni sevmiyolar diye . Annemle konuştuğum da ise babanın huyu böyle der geçerdi kendisi de ezilirdi babam tarafından hep ağlatırdı anneme etmediği hakaret kalmazdı.
O evde hep mutsuzdum. Kurtulmak istedim ordan hep odamda yapayalnız ağlardım nefret ederdim babamdan. Gece boyu sinirimi öfkemi ağlaya ağlaya çıkarırdım. Şimdi özgüvensiz herşeyden korkan birisiyim. Düşünün 14yaşımdayken internetten biriyle tanıştım ve 3 yıl konuşup görüştük sonra da ayrıldık. Başıma kötü şeyler gelebilirdi.
Önce hırslandım okuyum kurtuluyum dedim sağlık lisesi kazandım hemşirelik. Hemen atanamadım özel hastanede de işe giremedim tecrübem yok diye almadılar. Markete girdim. Sonra 2yıllık üniversite kazandım ardından mesleğimden özel klinikte iş buldum. 2 yıl çalıştım. Bu süreçte hem işte hem evde yıprandım. Ve artık evden kurtulmakta kararlıydım kurtuluşu evlenmekte buldum. Mahallemde hemen yakınımda oturan birisyle tanıştım resmen evlenmeye ikna ettim ve evlendim.
Şimdi ise kayınvalidemle sorunlar yaşıyorum kendi içimde. Kaba bi insan kendisi kırıcı empati yapamayan eski kafa düşünen birisi. Eltim var çok fena uyanık birisi ne kadar hassasiyetim varsa bu insanlar hep tetikliyo. Bu arada 1 ablam 1abim var. Ama herkes kendi dünyasında pek arayıp sormazlar. Ben ararım sana sonra dönücem der dönmez. Eltimin ailesi olsun eşimin ailesi olsun çok birbirine bağlı düşkün insanlar. Sürekli her şeyin içindeler böyle her şeye fazla tepki veriyolar.
Birbirlerini sürekli ararlar sürekli gider geliriz. Eltimleyken telefonu hiç susmaz kardeşleri annesi olsun hep ararlar ilgilenirler hep kızının evine giderler. Benim ailem gelmiyo anca ramazan ayında ya da hastalık ameliyat olursa evler yakın bu arada. Kayınvalidemle eltim yüzüme karşı senin ailen soğuk falan dediler. O kadar ağliyorum ki nolurrrrr bana yardım edin. Çok üzülüyorum o insanlardan nefret ediyorum kayınvalide ve eltimden. İma etmelerinden hareketlerinden her şeyi abartmalarından. Nefret ediyorum onları hiç görmek istemiyorum. Kayınvalidem eltime o kadar düşkün ki her ortamda ondan bahseder hep benle onu kıyaslar. Ağlama krizine giriyorum bu yüzden eşimi de üzüyorum. Ne yaparsam atlatırım bu durumu nasıl düzelirim