- 16 Kasım 2021
- 1.227
- 1.156
- 83
Herkese merhabaa. Ben 1,5 yıl önce Ankara'da bir devlet üniversitesinden mezun oldum, bolumum Uluslararası Ticaret. Okurken staj yaptım, part time işlerde çalıştım. Önemli kurumlardan egitimler aldım, sertifikalarım var. Referanslarım da var. İngilizce ve Arapça öğreniyorum. Ankara'da iyi bir okulda MBA yapma hedefim var. Şuan bir firmada part time çalışıyor ve işi öğreniyorum. Maaşım stajyer olduğum için düşük, ama isimden memnunum. Zaten işi iyice öğrenince muhtemelen tam zamanlı alacaklar beni. Diksiyonum düzgün, sesim güçlü. Telefonda konuşma tecrübem de var. Yani şimdilik her şey iyi gidiyor.
Ama etrafimdaki insanlar "Memur ol" diyorlar. Benim hedefim aslında meslek lisesi okuyup meslek ogrenmekti. Ama sagolsun ailem beni başkalarının yonlendirmesiyle İmam Hatip'e gönderdiler. Eğer meslek lisesi okusaydım 70 puanla Ankara'ya atanacaktim şimdi mis gibi isim olacaktı. Neyse nasip böyleymiş. Şimdi ise herkes "Bu paraya çalışılır mı?" diyorlar. Tamam düşük maaş ama işi öğrenip daha iyi bir yer bulana kadar devam edecegim. Zaten evden çalışıyorum. Kendimi geliştirmeye bol bol zamanım oluyor. İnsanlar ise " Düz memur ol." "Katıp ol." "Polis ol." diyorlar. Tamam memuriyette işten atılma vs yok. Ama ben kendi mesleğimi yapmak istiyorum. Özelde çalışmanın en güzel yanı kendini gelistirebilmek. Çok güzel bir CV'm var. Emeklerim boşa gitsin istemiyorum. Ayrıca göz tembelliği var, miyop var nasıl polis olabilirim ki ben? Evde boş boş oturunca kim para verecek? Ben nasıl deneyim kazanacağım ki? Mezun olur olmaz herkes 50.000 TL maaş almıyor herhalde.
Bir de "Üniversite okumayıp calissaydin şimdiye birikmiş paran olurdu." diyorlar. Ben 10 yıl önce akrabaların yanında "Okumak istemiyorum" deseydim kimse "Meslek öğren" demezdi, herkes evlenmemi söyler üstüne bir de görücü getirirlerdi. Bir kız çocuğu olarak en büyük kurtuluşum üniversiteyi kazanmaktı. Üniversiteyi kazandigimdan beri kimse ağzını bile acamiyor.
KPSS, ALES, YOKDIL gibi sınavlara hazirlanmaktan da bıktım artık. Gençliğim evde çürüyor. Annem de akademisyen olmami istiyor ama ben istemiyorum. Bir de herkesin yanında "O akademisyen olacak" diyor. Kadro bulacağım garanti değil ki. Bir sinav olmuş 750 TL, sinava giriyorum saçma sapan sorular. Yarış atı gibiyiz resmen. Şu sınavlara verecegim parayla dil kursuna gider dil öğrenirim daha iyi. Akademisyen olmayı eskiden istiyordum ama şimdi istemiyorum. Çünkü ders çalışmak bana göre değilmiş. Geçen gün bir memuriyet ilanı çıktı. Basvurmak icin sisteme giris yaptim.Sistem ne yazık ki bolumumu kabul etmedi. Çünkü benim bolumum özel sektörde kariyer yapmaya müsait bir bölüm.
Sizce özelde kariyer yapmak mümkün mü? İyi bir üniversitede MBA yapanlara yapıyorum THY TCMB gibi kurumlara girenler var. Benim de böyle bir kariyer hedefim var.
Ama etrafimdaki insanlar "Memur ol" diyorlar. Benim hedefim aslında meslek lisesi okuyup meslek ogrenmekti. Ama sagolsun ailem beni başkalarının yonlendirmesiyle İmam Hatip'e gönderdiler. Eğer meslek lisesi okusaydım 70 puanla Ankara'ya atanacaktim şimdi mis gibi isim olacaktı. Neyse nasip böyleymiş. Şimdi ise herkes "Bu paraya çalışılır mı?" diyorlar. Tamam düşük maaş ama işi öğrenip daha iyi bir yer bulana kadar devam edecegim. Zaten evden çalışıyorum. Kendimi geliştirmeye bol bol zamanım oluyor. İnsanlar ise " Düz memur ol." "Katıp ol." "Polis ol." diyorlar. Tamam memuriyette işten atılma vs yok. Ama ben kendi mesleğimi yapmak istiyorum. Özelde çalışmanın en güzel yanı kendini gelistirebilmek. Çok güzel bir CV'm var. Emeklerim boşa gitsin istemiyorum. Ayrıca göz tembelliği var, miyop var nasıl polis olabilirim ki ben? Evde boş boş oturunca kim para verecek? Ben nasıl deneyim kazanacağım ki? Mezun olur olmaz herkes 50.000 TL maaş almıyor herhalde.
Bir de "Üniversite okumayıp calissaydin şimdiye birikmiş paran olurdu." diyorlar. Ben 10 yıl önce akrabaların yanında "Okumak istemiyorum" deseydim kimse "Meslek öğren" demezdi, herkes evlenmemi söyler üstüne bir de görücü getirirlerdi. Bir kız çocuğu olarak en büyük kurtuluşum üniversiteyi kazanmaktı. Üniversiteyi kazandigimdan beri kimse ağzını bile acamiyor.
KPSS, ALES, YOKDIL gibi sınavlara hazirlanmaktan da bıktım artık. Gençliğim evde çürüyor. Annem de akademisyen olmami istiyor ama ben istemiyorum. Bir de herkesin yanında "O akademisyen olacak" diyor. Kadro bulacağım garanti değil ki. Bir sinav olmuş 750 TL, sinava giriyorum saçma sapan sorular. Yarış atı gibiyiz resmen. Şu sınavlara verecegim parayla dil kursuna gider dil öğrenirim daha iyi. Akademisyen olmayı eskiden istiyordum ama şimdi istemiyorum. Çünkü ders çalışmak bana göre değilmiş. Geçen gün bir memuriyet ilanı çıktı. Basvurmak icin sisteme giris yaptim.Sistem ne yazık ki bolumumu kabul etmedi. Çünkü benim bolumum özel sektörde kariyer yapmaya müsait bir bölüm.
Sizce özelde kariyer yapmak mümkün mü? İyi bir üniversitede MBA yapanlara yapıyorum THY TCMB gibi kurumlara girenler var. Benim de böyle bir kariyer hedefim var.
️
Memur dediğin memur işte, ne uzalır ne kısar emekli olana kadar aynı işi yapar gider.
Toplumun cahil insanlardan oluşuyor zaten onları dinleyerek kariyer planı olmaz tıka kulaklarını geç.
