Ben size yardımcı olayım.
Kardeşimden yola çıkarak zira kendisi de özel çocuk ve öğretmeni bu yıl tabiri caizse ağzımıza s.çtı. Neyse baslayayim.
Biz de şiddet eğilimi kesinlikle yok,daha cok sarılma ve öpme var. Arkadaşlarının hiçbir şikayeti yok küçük kardeşleri gibi seviyorlar. Sınıfta da asla uyum problemi yok,2.sınıf kaynaştırma öğrencisi ayni zamanda ayda 40 saat özel eğitim aliyor. Öğretmenimiz asla ve asla istemediğini belirtti,idare rehberlik öğretmenleri ,çocuğun zararı yok diye diye ikna etmeye çalıştılar ama çok olamadı. Sınıfımda istemiyorum istemiyorum diyip durdu,velhasıl biz de ek ders talep ettik,ram destek eğitim verdi hafta da bir kaç saat destek eğitim aliyor günde 2 saat kadar kendi sınıfında,öğretmeni sınıfta az bulunduğu için memnun böyle bir yol seçtik mecburi. He öğretmen illa neden istemedi diye empati kurmak isterseniz sınıfta özel çocuk olduğunu bilmek bile istemiyorum diyordu,yasal hakkımız ama sınıftan öğrenci kovuyor:) ben sizin öğrencinizin velisine hak vermedim,vermiyorum çünkü biz 1.sınıftan itibaren her gün sınıfın kapısında bekledik,olurda birşey olursa diye. Mesai gibi gidip geldik hep. Lakin burda yazılanlar "onların yeri orası değil" tarzı söylemler cok sınır bozucu,başa gelmeden anlaşmıyor. Çocuklar özel alt sınıf veya kendileri gibi çocukların olduklari ortamda kaldıkça onlarda olmayan huyları da normal kabul edip yapmaya başlıyor ve daha büyük sıkıntılar oluşuyor,normal cocuklarin icinde normal hareketleri izleyip sosyalleşmesi lazım.Yine diyorum bu sizin öğrenciniz için geçerli degil sizinki kaynastirmaya uygun degil ve yaşı küçük ama velileri biraz daha sakinlestirmeye çalışabilirsiniz. Çocuğun ailesiyle de özel olarak konuşup kendi zarariniz/cocuklarin durumundan ziyade bu durumda en cok kendi çocuğunun yara alıp kotu olacagini anlatın. Maalesef en hassas nokta bu oluyor.