- 29 Mayıs 2023
- 168
- 269
-
- Konu Sahibi oralardamevsimyazmi
- #1
.
Son düzenleme:
evet bende. Bunu en başından beri sorun etmeyeceğini iletti.Çocukların velayeti sizde mi? Çocuk sahibi olmak istemeyen biri, 2 çocukla aynı evde yaşamak istemiyor olabilir mi?
Ben bunu kendisine söyledim. Tereddütün olabilir,buna saygı duyarım ama bunun için bir şey yapamam. Bu seninle ilgili-bunu değiştiremem ve de ikna etmek için uğraşamam çünkü bu en başta bana ve kişiliğime hakaret olur...Çok üzgünüm ama sizin de hissettiğiniz gibi sizi oyalıyor. "Şimdi tereddüt ettiği neyse beş ay sonra da edecektir." kısmında o kadar haklısınız ki. Kafasında sorular, kuskular varsa bu 2 yılda çoktan netlesmeliydi.
Çocuklarınız olduğu için tereddüt ediyor olabilir, ama sana yetebilir miyim gibi sözler bahane gibi geldi bana. İlişkinin şu haliyle tabii ki memnundur halinden, sorumluluk yok bir şey yok. Çok vericiyim de demişsiniz, neden statüskoyu değiştirsin ki?
Bir de 5 ay boyunca didinip duracaksınız sonu belli bir şeyi acaba değiştirebilir miyim diye, kendinizi ona değer olduğunuzu göstermek için kanıtlamaya çalışacaksiniz belki de, daha çok verici olacaksınız. Ama kendisi hiç buna değermiş gibi gözükmüyor dışarıdan bakınca.
Yani biriyle tanışsam, enerjim tutsa, yakın zamanda herhangi bi evlilik görünmese bana da her şey sorunsuz gelir. İş ciddiye binince sorun etmeye başlamıştır belki de.evet bende. Bunu en başından beri sorun etmeyeceğini iletti.
Çok iyi demişsiniz. Bence siz çok mantıklı bir kadınsınız, zaten kendiniz de içten içe cozmussunuz ama duygusal düşünen tarafınız biraz aklınızı karıştırıyormus gibi.Ben bunu kendisine söyledim. Tereddütün olabilir,buna saygı duyarım ama bunun için bir şey yapamam. Bu seninle ilgili-bunu değiştiremem ve de ikna etmek için uğraşamam çünkü bu en başta bana ve kişiliğime hakaret olur...
Ben asla evlenmeyi düşünmüyorum demiyorum sana diyor. Öyle olsa bunu söyleyebilecek cesareti varmış ama iki sene olmuş henüz.... (yersek)
Oyaladigi o kadar netki. Açıklamaya bile gerek yok. Bastan bu şekilde başlayan bir ilişki yüzde 2 3 evliliğe gider zaten. 2 erkek çocuk sorumluluğu çocuk düşünmeyen bir adamın alması imkansızArkadaşlar merhaba öncelikle.
2 erkek çocuk annesiyim. Beş sene önce boşandım ve iki yıldır da hayatımda biri var. O daha önce evlilik yapmamış ve benden bir yaş büyük bir bey. Ben ilişkinin başından beri ilerisi olan bir birliktelik istediğimi belirten taraftım. Çocuklar var evet ama benimle gelecek düşünmeyen biriyle sadece takılabilecek bir aile yapısına da sahip değilim diye hep bunu dile getirdim.
Asıl konu ise-bu yaz sonu aileleri tanıştırırız derken o bir kaza geçirdi,iki ay çalışamadı-yeni normale dönebildi. Bu tanışma işini sorduğumda işin durumu belli değil bir yılbaşını bekleyelim dedi önce. Sonra ben sıkıştırınca 'tereddütlerim var,geçinebilecek miyiz,sana yetebilecek miyim? ilişkimizin bu halinden mutlu değil misin? evliler mutsuz ne acelemiz var, henüz daha iki yıl olmuş vs gibi yanıtlar verdi....
35 yaşında bu arada.
Bana karşı ilgili,alakalı ama bir gelecek planlayamayacak kadar tedirginse bu ilişkiyi üzülerek de olsa sonlandırmam gerekiyor gibi hissediyorum.
Çocuk sahibi olmayı düşünmüyor zaten. Genel olarak da kaygılı bir tip.Cesaretli gözü kara değil-kılı kırk yarar ve benim onu sıkıştırdığımı söyledi güzellikle. O halinden memnunmuş ve bir şikayeti yokmuş,ama konfor alanından da çıkması gerektiğini biliyormuş.
Ben en azından 2025 yılında şu ayda atıyorum nişan yapacağız diye planlamak istiyorum dedim-hayat böyle bir şey değil bak başıma neler geldi (kazayı kastediyor) planladığımız her şey olmuyor vs dedi. O zaman ayrılalım net bir yol çizemiyosak dedim,beni kaybetmek istemiyormuş,yılbaşına kadar bekleyelim işinin durumu netleşşin öyle tekrar konuşalım dedi.
Kabul görmemiş ve dahası ilişkinin kadını değil erkeği gibi hissediyorum.
Şimdi tereddüt ettiği neyse beş ay sonra da edecektir. Zaman mı kazanıyor sizce? Nasıl bir tavır sergilemeliyim?
İlişkide verici taraf benim Çok coşkulu ve eli açık seviyorum ve bu daha da üzüyor beni.
Yanıtlar için şimdiden teşekkür ederim. Gerçeğe ihtiyacım var.
35 yaşında henüz gencecik diyebileceğimiz çağda, üstelik çocuk da istemeyen sağlıklı bir adam neden iki çocuklu bir kadınla evlenip onca yükün altına girsin ki?Arkadaşlar merhaba öncelikle.
2 erkek çocuk annesiyim. Beş sene önce boşandım ve iki yıldır da hayatımda biri var. O daha önce evlilik yapmamış ve benden bir yaş büyük bir bey. Ben ilişkinin başından beri ilerisi olan bir birliktelik istediğimi belirten taraftım. Çocuklar var evet ama benimle gelecek düşünmeyen biriyle sadece takılabilecek bir aile yapısına da sahip değilim diye hep bunu dile getirdim.
Asıl konu ise-bu yaz sonu aileleri tanıştırırız derken o bir kaza geçirdi,iki ay çalışamadı-yeni normale dönebildi. Bu tanışma işini sorduğumda işin durumu belli değil bir yılbaşını bekleyelim dedi önce. Sonra ben sıkıştırınca 'tereddütlerim var,geçinebilecek miyiz,sana yetebilecek miyim? ilişkimizin bu halinden mutlu değil misin? evliler mutsuz ne acelemiz var, henüz daha iki yıl olmuş vs gibi yanıtlar verdi....
35 yaşında bu arada.
Bana karşı ilgili,alakalı ama bir gelecek planlayamayacak kadar tedirginse bu ilişkiyi üzülerek de olsa sonlandırmam gerekiyor gibi hissediyorum.
Çocuk sahibi olmayı düşünmüyor zaten. Genel olarak da kaygılı bir tip.Cesaretli gözü kara değil-kılı kırk yarar ve benim onu sıkıştırdığımı söyledi güzellikle. O halinden memnunmuş ve bir şikayeti yokmuş,ama konfor alanından da çıkması gerektiğini biliyormuş.
Ben en azından 2025 yılında şu ayda atıyorum nişan yapacağız diye planlamak istiyorum dedim-hayat böyle bir şey değil bak başıma neler geldi (kazayı kastediyor) planladığımız her şey olmuyor vs dedi. O zaman ayrılalım net bir yol çizemiyosak dedim,beni kaybetmek istemiyormuş,yılbaşına kadar bekleyelim işinin durumu netleşşin öyle tekrar konuşalım dedi.
Kabul görmemiş ve dahası ilişkinin kadını değil erkeği gibi hissediyorum.
Şimdi tereddüt ettiği neyse beş ay sonra da edecektir. Zaman mı kazanıyor sizce? Nasıl bir tavır sergilemeliyim?
İlişkide verici taraf benim Çok coşkulu ve eli açık seviyorum ve bu daha da üzüyor beni.
Yanıtlar için şimdiden teşekkür ederim. Gerçeğe ihtiyacım var.
Ben kadın yada erkek evlilikte bu tip konularda denklik arıyorum.
Yani çocuklu biri çocuksuzla olmamalı. Çocuksuz insan çocukla empati kuramıyor. Anlamıyor.
Çocuklu hayata pat diye girip anlamıyor.
Yani evlenecek direk kocaman çocukların kocaman sorunları.
Olmaz yani.
Ondan bence bu konularda denklik olmalı
Adamın da tereddüt etmes normal. Olmaz bence bir de değil iki çocuk
Ben koca koca kadınların (insanların) bu kadar ergen romantizmine takılı kalmasını asla anlayamıyorum. Görüntülü film izlemek, kitap okumak nedir allah aşkına? Ve bunu vakit ayırmak olarak algılamak. Çok acayip.Bu arada benim bir evim var, çalışıyorum. Karşı taraf maddi olarak benden bir tık daha aşağıda diyebilirim. Çocuklar benim, aradaki dengeyi korurum ve olabilir neden olmasın diye düşündüm ben de hep...
Benim teşvikim ile birkaç çeyiz aldık hatta ileride kullanmak üzere...
Geceleri görüntülü olarak beraber film izleyip karşılıklı kitap okuyoruz vs bana olabildiğince vakit ayırıyor ve sanırım bu kadarı ona yetiyor. Yetecek...
Amacı kullanmak olmayan bir adam bunu da biliyorum ama hayatı paylaşmak noktasında daha hevesli olsun istiyordum. İstemekle olmuyor. Doğru kararı vermem lazım.