Arkadaşlar merhaba öncelikle.
2 erkek çocuk annesiyim. Beş sene önce boşandım ve iki yıldır da hayatımda biri var. O daha önce evlilik yapmamış ve benden bir yaş büyük bir bey. Ben ilişkinin başından beri ilerisi olan bir birliktelik istediğimi belirten taraftım. Çocuklar var evet ama benimle gelecek düşünmeyen biriyle sadece takılabilecek bir aile yapısına da sahip değilim diye hep bunu dile getirdim.
Asıl konu ise-bu yaz sonu aileleri tanıştırırız derken o bir kaza geçirdi,iki ay çalışamadı-yeni normale dönebildi. Bu tanışma işini sorduğumda işin durumu belli değil bir yılbaşını bekleyelim dedi önce. Sonra ben sıkıştırınca 'tereddütlerim var,geçinebilecek miyiz,sana yetebilecek miyim? ilişkimizin bu halinden mutlu değil misin? evliler mutsuz ne acelemiz var, henüz daha iki yıl olmuş vs gibi yanıtlar verdi....
35 yaşında bu arada.
Bana karşı ilgili,alakalı ama bir gelecek planlayamayacak kadar tedirginse bu ilişkiyi üzülerek de olsa sonlandırmam gerekiyor gibi hissediyorum.
Çocuk sahibi olmayı düşünmüyor zaten. Genel olarak da kaygılı bir tip.Cesaretli gözü kara değil-kılı kırk yarar ve benim onu sıkıştırdığımı söyledi güzellikle. O halinden memnunmuş ve bir şikayeti yokmuş,ama konfor alanından da çıkması gerektiğini biliyormuş.
Ben en azından 2025 yılında şu ayda atıyorum nişan yapacağız diye planlamak istiyorum dedim-hayat böyle bir şey değil bak başıma neler geldi (kazayı kastediyor) planladığımız her şey olmuyor vs dedi. O zaman ayrılalım net bir yol çizemiyosak dedim,beni kaybetmek istemiyormuş,yılbaşına kadar bekleyelim işinin durumu netleşşin öyle tekrar konuşalım dedi.
Kabul görmemiş ve dahası ilişkinin kadını değil erkeği gibi hissediyorum.
Şimdi tereddüt ettiği neyse beş ay sonra da edecektir. Zaman mı kazanıyor sizce? Nasıl bir tavır sergilemeliyim?
İlişkide verici taraf benim Çok coşkulu ve eli açık seviyorum ve bu daha da üzüyor beni.
Yanıtlar için şimdiden teşekkür ederim. Gerçeğe ihtiyacım var.