- 29 Mayıs 2023
- 168
- 269
-
- Konu Sahibi oralardamevsimyazmi
- #21
Koca koca insanlariz elbette ama yanında çocuk da olabildiğimiz insanlara ihtiyacımız var aynı zamanda.
Koca koca insanlariz elbette ama yanında çocuk da olabildiğimiz insanlara ihtiyacımız var aynı zamanda.Ben koca koca kadınların (insanların) bu kadar ergen romantizmine takılı kalmasını asla anlayamıyorum. Görüntülü film izlemek, kitap okumak nedir allah aşkına? Ve bunu vakit ayırmak olarak algılamak. Çok acayip.
Ben kadın erkek ayırmıyorum fark ettiyseniz.Konu sahibi ilişkinin başında istekrini açık bir şekilde söylemiş. Madem çocukları sorun edecek biri o zaman hiç bu işe bulaşmamalıydı.
Sanırım konu sahibi evlenmiş boşanmış ve iki çocuk annesi olduğu için onu oyalamakta bir sorun görmedi.
Yani benim de oğlum var inanın benim canıma yettiği bıktığım oluyor. Bir de iki oğlan diyorsunuz. İki oğlanın o gürültüsü şamatası hareketliliğine çocuk deneyimi olmayan bir adam nasıl adapte olsun? Bence siz biraz fazla pembe bir hayal gücüne sahipsizinizKoca koca insanlariz elbette ama yanında çocuk da olabildiğimiz insanlara ihtiyacımız var aynı zamanda.
Çocuk olmak değil ki bu, dediğim gibi ergen romantizmi. Bir nevi kendini kandırma.Koca koca insanlariz elbette ama yanında çocuk da olabildiğimiz insanlara ihtiyacımız var aynı zamanda.
Ben kadın erkek ayırmıyorum fark ettiyseniz.
Bence çocuklu erkek de çocuksuz kadınla denk değil.
Evlilik olmamalı.
Mutluluk getireceğine de uzun vadede inanmıyorum.
Sorun olmayacak diye düşünmüştür ilk heyecanla ama şimdi düşündükçe korkuyordur bu da normal.
Evlilik zaten kendi içinde masraflı olay adam birden iki çocuklu bir eve gidecek.
Mantıksız bir olay yani. Vazgeçmesi olmayacağını düşünmesi de çok normal.
Siz kendinizin farkındasınız bence yeterince. Bir ilişkide yönlendiren taraf kadınsa o ilişki bitmeye beya sürünmeye mahkumdur. Ayrıca evliler mutsuz sözü tamamen evlilik karşıtı olduğunu gösteriyor. Bence üstüne gitmeyin mesafe koyun niyeti ciddi ise kendine gelir ve size gereken şekilde konuşur ama istemezse hiç uzatmayın evlenecek yuva kuracak erkekler de varArkadaşlar merhaba öncelikle.
2 erkek çocuk annesiyim. Beş sene önce boşandım ve iki yıldır da hayatımda biri var. O daha önce evlilik yapmamış ve benden bir yaş büyük bir bey. Ben ilişkinin başından beri ilerisi olan bir birliktelik istediğimi belirten taraftım. Çocuklar var evet ama benimle gelecek düşünmeyen biriyle sadece takılabilecek bir aile yapısına da sahip değilim diye hep bunu dile getirdim.
Asıl konu ise-bu yaz sonu aileleri tanıştırırız derken o bir kaza geçirdi,iki ay çalışamadı-yeni normale dönebildi. Bu tanışma işini sorduğumda işin durumu belli değil bir yılbaşını bekleyelim dedi önce. Sonra ben sıkıştırınca 'tereddütlerim var,geçinebilecek miyiz,sana yetebilecek miyim? ilişkimizin bu halinden mutlu değil misin? evliler mutsuz ne acelemiz var, henüz daha iki yıl olmuş vs gibi yanıtlar verdi....
35 yaşında bu arada.
Bana karşı ilgili,alakalı ama bir gelecek planlayamayacak kadar tedirginse bu ilişkiyi üzülerek de olsa sonlandırmam gerekiyor gibi hissediyorum.
Çocuk sahibi olmayı düşünmüyor zaten. Genel olarak da kaygılı bir tip.Cesaretli gözü kara değil-kılı kırk yarar ve benim onu sıkıştırdığımı söyledi güzellikle. O halinden memnunmuş ve bir şikayeti yokmuş,ama konfor alanından da çıkması gerektiğini biliyormuş.
Ben en azından 2025 yılında şu ayda atıyorum nişan yapacağız diye planlamak istiyorum dedim-hayat böyle bir şey değil bak başıma neler geldi (kazayı kastediyor) planladığımız her şey olmuyor vs dedi. O zaman ayrılalım net bir yol çizemiyosak dedim,beni kaybetmek istemiyormuş,yılbaşına kadar bekleyelim işinin durumu netleşşin öyle tekrar konuşalım dedi.
Kabul görmemiş ve dahası ilişkinin kadını değil erkeği gibi hissediyorum.
Şimdi tereddüt ettiği neyse beş ay sonra da edecektir. Zaman mı kazanıyor sizce? Nasıl bir tavır sergilemeliyim?
İlişkide verici taraf benim Çok coşkulu ve eli açık seviyorum ve bu daha da üzüyor beni.
Yanıtlar için şimdiden teşekkür ederim. Gerçeğe ihtiyacım var.
Şartların eşit olduğu bir insanla kurarsınız yuva.Muhtemelen kaybetmek istemiyor çünkü ona kendini iyi hissettiren biri (ben) var hayatında...
Ama daha fazlasını da istemiyor çünkü bu haliyle yeterli.
Ben de boşandıktan sonra evlenmem diye düşünüyordum esasında. Ama hayatıma birini alınca bir de anne olunca daha ne kadar sevgililikle devam edebilirim bilmiyorum. Bir hayat planlamak, ortak bir aile kurmak fikri heyecanlandırmisti, heyecanlandırıyor da... Ama sanırım hayalperestlik yapıyorum.
Niye inat ediyorsunuz bu adamla evlenmeye?Arkadaşlar merhaba öncelikle.
2 erkek çocuk annesiyim. Beş sene önce boşandım ve iki yıldır da hayatımda biri var. O daha önce evlilik yapmamış ve benden bir yaş büyük bir bey. Ben ilişkinin başından beri ilerisi olan bir birliktelik istediğimi belirten taraftım. Çocuklar var evet ama benimle gelecek düşünmeyen biriyle sadece takılabilecek bir aile yapısına da sahip değilim diye hep bunu dile getirdim.
Asıl konu ise-bu yaz sonu aileleri tanıştırırız derken o bir kaza geçirdi,iki ay çalışamadı-yeni normale dönebildi. Bu tanışma işini sorduğumda işin durumu belli değil bir yılbaşını bekleyelim dedi önce. Sonra ben sıkıştırınca 'tereddütlerim var,geçinebilecek miyiz,sana yetebilecek miyim? ilişkimizin bu halinden mutlu değil misin? evliler mutsuz ne acelemiz var, henüz daha iki yıl olmuş vs gibi yanıtlar verdi....
35 yaşında bu arada.
Bana karşı ilgili,alakalı ama bir gelecek planlayamayacak kadar tedirginse bu ilişkiyi üzülerek de olsa sonlandırmam gerekiyor gibi hissediyorum.
Çocuk sahibi olmayı düşünmüyor zaten. Genel olarak da kaygılı bir tip.Cesaretli gözü kara değil-kılı kırk yarar ve benim onu sıkıştırdığımı söyledi güzellikle. O halinden memnunmuş ve bir şikayeti yokmuş,ama konfor alanından da çıkması gerektiğini biliyormuş.
Ben en azından 2025 yılında şu ayda atıyorum nişan yapacağız diye planlamak istiyorum dedim-hayat böyle bir şey değil bak başıma neler geldi (kazayı kastediyor) planladığımız her şey olmuyor vs dedi. O zaman ayrılalım net bir yol çizemiyosak dedim,beni kaybetmek istemiyormuş,yılbaşına kadar bekleyelim işinin durumu netleşşin öyle tekrar konuşalım dedi.
Kabul görmemiş ve dahası ilişkinin kadını değil erkeği gibi hissediyorum.
Şimdi tereddüt ettiği neyse beş ay sonra da edecektir. Zaman mı kazanıyor sizce? Nasıl bir tavır sergilemeliyim?
İlişkide verici taraf benim Çok coşkulu ve eli açık seviyorum ve bu daha da üzüyor beni.
Yanıtlar için şimdiden teşekkür ederim. Gerçeğe ihtiyacım var.
14 ve 8Bence 2 erkek çocuğuyla yaşama fikri onu caydırıyor. Hele çocuk istemeyen biri için çok zor. Çocuklarınız kaç yaşında?
Mesele yuva kurmak da değil aslında. Biri olacaksa tam manasıyla olsun yada olmayacaksa hiç olmasın görüşündeyim sadece. Bilmiyorum belki de hata mı yapıyorum. Evlenmeden bu şekilde sürdürmek de bir seçenek. Ama gönlüm benimle daha fazlasına razı olmayan bir adamla kendini oyalana diyor. Seviyorum evet, aldatılan bir kadın olarak yeniden güveniyor olmanın konforunu yaşıyorum belki de. Ama cesareti olmayan bir aşık var karşımda. Ve haklı kendince evet...Siz kendinizin farkındasınız bence yeterince. Bir ilişkide yönlendiren taraf kadınsa o ilişki bitmeye beya sürünmeye mahkumdur. Ayrıca evliler mutsuz sözü tamamen evlilik karşıtı olduğunu gösteriyor. Bence üstüne gitmeyin mesafe koyun niyeti ciddi ise kendine gelir ve size gereken şekilde konuşur ama istemezse hiç uzatmayın evlenecek yuva kuracak erkekler de var
Oğullarınız istiyor mu evlilik yapmanızı? Biri tam ergenlik dönemindeymiş onlar içinde zor bir durum. Şimdi erkek arkadaşınız içinde liseli bi ergenle çatışma yaşamadan aynı evde nasıl olur bilemedim yeri geliyo insan kendi evladıyla anlaşamıyor ergenlik döneminde. Belki bu sebeplerden istemiyordur14 ve 8
Çünkü 2 senedır aileme türlü bahaneler uydurup görüşüyorum kendisiyle. Ve hayatımda olacaksa aile olalım istiyorum. Yada hiç olmamasını...Niye inat ediyorsunuz bu adamla evlenmeye?
Büyük oğlum biliyor evet, tanıştılar. Bir itirazı yok. Küçük oğluma söylemedim henüz.Oğullarınız istiyor mu evlilik yapmanızı? Biri tam ergenlik dönemindeymiş onlar içinde zor bir durum. Şimdi erkek arkadaşınız içinde liseli bi ergenle çatışma yaşamadan aynı evde nasıl olur bilemedim yeri geliyo insan kendi evladıyla anlaşamıyor ergenlik döneminde. Belki bu sebeplerden istemiyordur
Mesele yuva kurmak da değil aslında. Biri olacaksa tam manasıyla olsun yada olmayacaksa hiç olmasın görüşündeyim sadece. Bilmiyorum belki de hata mı yapıyorum. Evlenmeden bu şekilde sürdürmek de bir seçenek. Ama gönlüm benimle daha fazlasına razı olmayan bir adamla kendini oyalana diyor. Seviyorum evet, aldatılan bir kadın olarak yeniden güveniyor olmanın konforunu yaşıyorum belki de. Ama cesareti olmayan bir aşık var karşımda. Ve haklı kendince evet...