• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Oturduğum evden utanıyorum

Evi almadılar ki kayınvalidem oturuyordu burda. Yıllar önce İstanbula gelip tek katlı ev yapmışlar birkaç sene sonra bir kat eklemişler sonra bir kat daha. Girişte kiracı vardı ama kendisi oraya geçmek istedi dizlerim ağrıyor çıkamıyorum merdiven diye biz de öyle buraya taşınmış olduk. Doğru haklısınız yorum için teşekkürler :)

Bu evin tuğlaları, çimentosu filan gökten zembille mi inmiş peki?
Gerçekten gençliğinden mi bilmem çok çiğ bir insan gibi konuşuyorsun. Keşke biraz olgunlaşsaydın evlenmeden önce.
 
2 çoçuk 1600 kira ve aidat ödüyen biri olarak kendimi sizn yerinize koydum o ev bizim olsa ne güzel masrafsız maaşImız bize kalırdı Şükredin hanımefendi ailesine teşekkür edin vermwk zorunda değiller vede be güzel merhabalaşacağınıznız eşinizizn ailesi var ben yeni taşındığımda insanlar bana merhaba desin diye gözlerinin içine bakardım sahip olduğunuz imkanlar kimlerin hayalidie belki arkadaşlarınızdan da utanmanızı gerektircwk bi durum yok biz aile ile yakın yaşamak istedik diyebilirsiniz .Küfür hariç sokakata ounayqn çoçuk sesleri cıvıl cıvıl bomba seslerinden iyidir
İşte kahkahalarla oynayan çocuk sesleri duysaydım böyle yazmazdım zaten. Oturduğum yer gerçekten çocuk büyütmek istemeyeceğiniz bir yer. Sabahları bel altı küfürler duyarak uyanıyorum maalesef. Anne babaları hiç mi duymuyor yoksa umursamıyor mu bilmiyorum cidden
 
Bu evin tuğlaları, çimentosu filan gökten zembille mi inmiş peki?
Gerçekten gençliğinden mi bilmem çok çiğ bir insan gibi konuşuyorsun. Keşke biraz olgunlaşsaydın evlenmeden önce.
Evet çok haklısınız :)) Hayatıma kattığınız değerli yorumunuz için teşekkür ederim
 
Evi almadılar ki kayınvalidem oturuyordu burda. Yıllar önce İstanbula gelip tek katlı ev yapmışlar birkaç sene sonra bir kat eklemişler sonra bir kat daha. Girişte kiracı vardı ama kendisi oraya geçmek istedi dizlerim ağrıyor çıkamıyorum merdiven diye biz de öyle buraya taşınmış olduk. Doğru haklısınız yorum için teşekkürler :)

Bende onu diyorum işte o ev bişekılde alınmıs onlara ait. İnsanların o ev için bile neler feda ettiğini hiç bilemeyiz ki. Benim babam 50 yasında ev sahıbı olabıldı oda hala az taksıdi var. Yani biz lüks seylere bayılıyoruz ama gercek hayat yetinmeyi tecrübe ettiriyor. Insallah ev alırsınız sizde gonlunuze göre.
 
Neden yadırgayalım yargılayalım ki atalar bile Allah gördüğünden geri koymasın demiş
Iyi de Allah başına felaket verip de düşürmemiş ki arkadas bile isteye kendi taşınmış kimse ona buyur düş dememiş ayrica az calissin para kazansin yattigi yerden kendi dedigi gibi 100 sene gecse ev alamaz .
 
Kuzum daha küçücüksün. Bakma sen, taşlamış herkes. 22 değil de 32 yaşında olsan ben de belki benzer düşüncelerde olur ve baştan düşünmeliydin derdim ama ne sen ne de eşin daha bunları düşünebilecek yaşta değilsiniz.

Beni yanlis anlama. Cok kucuk yasta evlenmissiniz. Insallah cok mutlu olun tabi. Iste yaslar kucuk olunca boyle ufak tefek problemler de daha cok cikabiliyor. Sen iyi tarafindan bak. Kayinvaliden sadece yilin 3 ayi geliyor. Esin tasinmaya tamamen karsi cikmiyor. Ve cogu cift evliligin ilk yiillari boyle zor surecler gecirir. Esim ve ben 2 yildan fazla 1+1de oturmak zorunda kalmistik. Dusun ki esyamiz bile yoktu, bekar evi gibiydi. Neden anlatiyorum sana bunu? Cunku hepsi geciyor, bil. Bu gunlerinin de tadini cikar. Oyle gunler gelecek ki bu gunlerini de gulumseyerek hatirlayacaksin insallah😊😊
Yani ben derdim çok büyük ölüyorum dememiştim zaten içimin sıkıldığı bir şeyden bahsetmiştim sadece. Ama burası taşlamak için bekliyor hep zaten :) Sanırım evliliğin başındayım diye alışma sürecindeyim umarım atlatırım çok teşekkür ederim :)
 
Yani ben derdim çok büyük ölüyorum dememiştim zaten içimin sıkıldığı bir şeyden bahsetmiştim sadece. Ama burası taşlamak için bekliyor hep zaten :) Sanırım evliliğin başındayım diye alışma sürecindeyim umarım atlatırım çok teşekkür ederim :)
Atlatırsınız, evlenene kadar aile apartmanımızda kiracılık nedir bilmeden yaşadım, her iki aileden de bir kuruş maddi destek almayacağız dedik evlenirken, eşim bir şirkette maaşlı çalışıyordu o zamanlar, bir ev düşünün 2 katlı ahşap, bir çivi bile çakılmamış, yatak odası yapılan yerde gömme yüklüğü olan neredeyse bir asırlık bir ev, biz o evi tuttuk, boyacı tutacak imkan yok, tadilat yapmamız mümkün değil, eşim kendi boyadı, boyayamadığı yerleri duvar kağıtlarıyla kamufle etti, yerlere tek yapabildiğimiz halıflex, eşya yok, bir tane çift kişilik divanımız vardı, üstüne yorgancıda yatak yaptırdık, bir de buzdolabı, tüm servetimiz eşyamız buydu, şimdi evim, maddi imkanım herşeyim var ama o ilk evim benim için yaşadığım tüm evlerden çok daha özel çok daha güzel, çünkü ben kızımı o evde kucağıma aldım, eşim işini o evde kurdu, biz sonrasında yaşayacağımız 26 yıllık sevgi dolu bir evliliğe o evde başladık, bugün en çok hangi evinde yaşamak istersin deseler o ev derim.
 
Kocanızla karşılıklı saygı, sevgi ve huzura sahipseniz inanın gerisi boş.
Kaç milyonluk evlerde gözü yaşlı oturan arkadaşlarım var.
İnsanın yüreği birbirine sığmadıktan sonra, gerçekten sırça köşke de sığamaz.
Klasik öğreti demeyin, koca koca evlerde nefessiz kalan kadınlar konuşsun size, bir dinleyin.
 
Babadan zengin değilse genelde herkes önce bir şeylere katlanıyor sonra bi şeylere sahip oluyor. Aileniz de evlenir evlenmez o evde yaşamaya başlamadı heralde. Kira vermemek gibi bir avantajınız olmuş sizin en azından millet hem kira ödüyor hem borç
 
Baştan her şeyi bilerek ve görerek evlendiniz. Bu ev gökten düşmedi . Okuyormuşsunuz aceleniz neydi? Yani daha kucuksunuz okul bitince evlenseydiniz ,sizde çalışır alırdınız. Burda hiç şikayet etmeyin. Halinize sukredin. Memnun değilseniz bu da sizin suçunuz.
 
Ben arkadaşın nedemek istediğini anladım aslında.
Cevabımda şu;alışacaksın...
 
Merhabalar. Derdin bu mu diyip, eleştirel yorumlar yapmazsanız sevinirim. Biraz içini dökmek olacak bu aslında ama yorumlarınızı da merak ediyorum.

Ben evleneli 5 ay oldu ve bununla ilgili bir sıkıntım yok eşim iyi,sevgi dolu,anlayışlı biri.
Benim sorunum yaşadığımız ev. Evlendikten sonra eşimin ailesinin apartmanında olan daireye taşındık. Bu daireyi bize verdiler yani. Aynı apartmanda eltim ben ve kaynanam oturuyoruz. Ama kaynanam kışın sadece 3 ay burda diğer vakitlerde hep köyde.
Neyse benim konum evin çok eski olması ve beklentimi karşılamaması. 3 katlı zaten apartmanda 3 aile oturuyor öyle küçücük bir apartman. Dışından belli eski olduğu, içini biz evlenirken yaptırdık. Tavan bile tahtaydı onlar kapatıldı vs. Evin içini güzel yaptık yani. Ama ben arkadaşlarımı davet etmeye utanıyorum açıkcası. Önceden oturduğum (yani şuan anne babamın oturduğu ev) yepyeni, ilk biz oturuyorduk, kocaamaan, asansörlü, nezih bir yerde, 8 katlı apartman vs. Ben böyle bir evden geldim buraya ama alışamıyorum. Şimdi mahalle arasında oturuyorum. Okadar alışık değilim ki mahalle de oynayan çocuk sesi duymaya. Yazın çok zorlandım, rahatsız oldum seslerden. Ortam nezih değil,aileler salmış çocukları küfür müfür ne ararsan var, duyuyorum hepsini akşama kadar.
Bilmiyorum sevgili ablalarım, KK üyeleri, eve okadar ısınamadım ki.
Mesela eşim klima taktırmak istiyor yaz için hemen diyorum ki ‘sökülüp yeni eve taşındığımızda oraya takılır dimi?’ Yani hep taşınmaktan bahsediyorum ve düşünüyorum. Eşim sorularıma evet diyerek cevap veriyor sadece. Duygularımdan bahsettim evi sevmediğimi biliyor ama tabi paramız yok şuan, düğün borçları bitmedi bile. Param olsa taşınırdık zaten diyor. Ama ne zaman ev alacak paramız olacak ki zaten? 100 yıl sonra belki. Maaşı iyi ama borçlar filan her şey ucu ucuna yetiyor, kiraya da çıkamayız ki hayatta kiraya çıkmaz benimki. Zaten benim okulum ve onun işi eve sabah 1 saat akşam 1.30 saat sürüyor ama yine de burada oturuyoruz.. Sabahın köründe çıkıyoruz evden trafiğe kalmamak için ve 1-2 saat dersimin başlamasını bekliyorum uykulu uykulu :)
İçimi dökmek istedim sadece. Ne olur halimiz bilmem, şükürsüz de değilim hep kendime kızıp şükret diyorum. Ama hayatta bir anda statü düşmek zor sadece.. empati kurup yorum yapın lütfen. Bu arada maaşı babamdan iyi yani maaş olarak statü atlayıp ev olarak düştüm. Bu da takıntım oldu tabi. Kayınvalidemle aynı apartmanda oturmakta can sıkıcı tabi. 3 ayda olsa, sürekli eve girerken ona yakalanmak bazen can sıkıcı oluyor. Onu da başka konuda yazarım. Okuduğunuz için teşekkür ederim 🙏🏻
Bu zamanda milletin bu kadar derdi varken sizin sukursuzlugunuzu dert etmeniz çok can sıkıcı ve abes yani bu ne ya bu ne insan bazen diyo yeterki bir göz küçük evim olsun benim olsun huzurum olsun ev sahibi derdinden de yoksunsuznuz daha ne ki anlamış değilim size hic bir şekilde katılmıyorum gerçekten herşey dış güzellik değil ha 3 katlı apartmanı begenmeyiuorsun 8 katlı olunca o sekiz kat bilmiyorum seni mi taşımış ne yapmış sinirden ne diyeceğimi bilmiyorum jsjsj
 
Evi almadılar ki kayınvalidem oturuyordu burda. Yıllar önce İstanbula gelip tek katlı ev yapmışlar birkaç sene sonra bir kat eklemişler sonra bir kat daha. Girişte kiracı vardı ama kendisi oraya geçmek istedi dizlerim ağrıyor çıkamıyorum merdiven diye biz de öyle buraya taşınmış olduk. Doğru haklısınız yorum için teşekkürler :)

Durup durup kaçak kat çıkmışlar, ne hoş.
Ben sizin yerinizde olsam evin asansörünü, kat sayısını düşüneceğime can güvenliğimden endişe ederdim.
 
Ya evlenmeden önce bilip baştan kabul etmicektiniz orda yaşamayı ya da O evden utanma lüksüne sahip olabilmeniz icin daha iyisini alabilecek maddiyata güce bizzat şahsınız sahip olmalı . Koca baba parasıyla statüsüyle övünmeyin yerinmeyin .
 
empati kuruyorum, ve yasadigin seyin tam olarak su oldugunu goruyorum "insanoglu doyumsuzdur"

hep sahip oldugunun bi tik ustunu ister.
evlenmeden o evin icine tadilat yapilmamis olsaydi "bari tadilat yapilsaydi o zaman severdim" diye dusunecektin.

8katli nezih bir semtte asansorlu bir yerde otursan bile "keske site ici olsaydi diyeceksin

site ici olsa "keske havuzu spor salonu da olsaydi" diyeceksin

havuzu olsa "erkekler cok dik dik bakiyor havuza giremiyorum spor yapamiyorum keske mustakil olsa" diyecrksin

sahsina soylemiyorum, insanoglu boyledir. hep bir ustunu ister, bence herkes boyle dusunur sadece biri ev ile olgili dusunur biri kocasihla ilgili biri parasiyla ilgili... herkes biraeye takilmis ve o seyin daha iyisini bir tik ustunu ister bekler hayal eder bu bir gercek. istisnai durumlar olsa bile herkesin boyle bir zayif noktasi vardir.

elimizdekiyle mutlu olmayi yetinmeyi ogrendigimiz gun tum sartlarimiz mukemmel gelecek emin ol. biraz bu yonunu torpulemeni tavsiye ederim
 
Anlamak istemediğiniz nokta şu aslında şikayet etmeniz çok gereksiz. Çalışıyor musunuz hayır, borcunuz var mı evet hem düğün borcu hem evin içini yaptırmışsınız zevkinize göre onun borcu kim ödüyor hepsini eşiniz tek başına ödüyor. Şu an eşinizin tek maaşı hem borç ödemeye hem ev geçindirmeye hem kira ödemeye yeter mi hayır yetmez. Taşınma masraflarından haberdar mısınız? Muhtemelen hayır. Çok taşınmak istiyorsanız girer bir işe çalışırsınız iki kişinin maaşıyla çıkarsınız kiraya hem kiracılık nasıl olurmuş öğrenirsiniz hem istediğiniz evde oturursunuz. Şu an bulunduğunuz durumdan şikayet etmenizin sizi üzmekten, eşinizi germekten başka bir işe yaradığı yok.
 
Evi baba eviyle kıyaslıyorsun, eşinin maaşını babanın maaşıyla kıyaslıyorsun... Çekilecek dert değilsin! bu nasıl evlilik bu nasıl hayat. Sinirlendim gece gece. Bu kafayla sen mutlu olmazsın ki. Çocuğun olur ilerde dersin “çocuğumun babaannesinden dedesinden utanıyorum...”senin şikayetin bitmez. Yazık kocana.
 
Back