• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Oturduğum evden utanıyorum

Çok basit düşünceler bunlar. Sabah akşam Hadise, Piremsesler Gibiydim Baba Evinde dinleyip ağlıyormuşsunuz gibi yazmışsınız. Şükür deyin bence. Beğenmiyorsanız da oturmasaydınız kafanıza silah dayamadılar herhalde. Çalışın başka ev alın anca kp parası, koca parası beklemeyin.
Ajajahsjsja Hadise jashhssh premses :KK70: :KK70: :KK70:
 
Apartmanın katına takanı da ilk kez dıydum
İci yapılmıs ama tavanı tahta kapladık falan demis konu sahibi,hanımlar cok yüklenmis.
Eski bina da oturmak cidden zor.Temizlik yapsan göstermez.
Eve arkadas cagıramayacak kadar icsellestirmeye gerek yok bence.
Borclar bitince cıkılır yeni eve.
Az sabredin.
Ben bir kadının evini sevmemesinin önemli oldugunu düsünürüm.
Maddi durumu varsa neden sevmediği evde otursun ki?
 
Merhabalar. Derdin bu mu diyip, eleştirel yorumlar yapmazsanız sevinirim. Biraz içini dökmek olacak bu aslında ama yorumlarınızı da merak ediyorum.

Ben evleneli 5 ay oldu ve bununla ilgili bir sıkıntım yok eşim iyi,sevgi dolu,anlayışlı biri.
Benim sorunum yaşadığımız ev. Evlendikten sonra eşimin ailesinin apartmanında olan daireye taşındık. Bu daireyi bize verdiler yani. Aynı apartmanda eltim ben ve kaynanam oturuyoruz. Ama kaynanam kışın sadece 3 ay burda diğer vakitlerde hep köyde.
Neyse benim konum evin çok eski olması ve beklentimi karşılamaması. 3 katlı zaten apartmanda 3 aile oturuyor öyle küçücük bir apartman. Dışından belli eski olduğu, içini biz evlenirken yaptırdık. Tavan bile tahtaydı onlar kapatıldı vs. Evin içini güzel yaptık yani. Ama ben arkadaşlarımı davet etmeye utanıyorum açıkcası. Önceden oturduğum (yani şuan anne babamın oturduğu ev) yepyeni, ilk biz oturuyorduk, kocaamaan, asansörlü, nezih bir yerde, 8 katlı apartman vs. Ben böyle bir evden geldim buraya ama alışamıyorum. Şimdi mahalle arasında oturuyorum. Okadar alışık değilim ki mahalle de oynayan çocuk sesi duymaya. Yazın çok zorlandım, rahatsız oldum seslerden. Ortam nezih değil,aileler salmış çocukları küfür müfür ne ararsan var, duyuyorum hepsini akşama kadar.
Bilmiyorum sevgili ablalarım, KK üyeleri, eve okadar ısınamadım ki.
Mesela eşim klima taktırmak istiyor yaz için hemen diyorum ki ‘sökülüp yeni eve taşındığımızda oraya takılır dimi?’ Yani hep taşınmaktan bahsediyorum ve düşünüyorum. Eşim sorularıma evet diyerek cevap veriyor sadece. Duygularımdan bahsettim evi sevmediğimi biliyor ama tabi paramız yok şuan, düğün borçları bitmedi bile. Param olsa taşınırdık zaten diyor. Ama ne zaman ev alacak paramız olacak ki zaten? 100 yıl sonra belki. Maaşı iyi ama borçlar filan her şey ucu ucuna yetiyor, kiraya da çıkamayız ki hayatta kiraya çıkmaz benimki. Zaten benim okulum ve onun işi eve sabah 1 saat akşam 1.30 saat sürüyor ama yine de burada oturuyoruz.. Sabahın köründe çıkıyoruz evden trafiğe kalmamak için ve 1-2 saat dersimin başlamasını bekliyorum uykulu uykulu :)
İçimi dökmek istedim sadece. Ne olur halimiz bilmem, şükürsüz de değilim hep kendime kızıp şükret diyorum. Ama hayatta bir anda statü düşmek zor sadece.. empati kurup yorum yapın lütfen. Bu arada maaşı babamdan iyi yani maaş olarak statü atlayıp ev olarak düştüm. Bu da takıntım oldu tabi. Kayınvalidemle aynı apartmanda oturmakta can sıkıcı tabi. 3 ayda olsa, sürekli eve girerken ona yakalanmak bazen can sıkıcı oluyor. Onu da başka konuda yazarım. Okuduğunuz için teşekkür ederim 🙏🏻
Oyle bir seyki empati kurun demissiniz ya bende buna benzer bir durum icindeyim ama keske kaynanamla eltimle otursam mahallede otursam ses gurultu olsa kira vermesem esimi cok severek evlendim hemde kactim polis kiziyim ben bir dedigim iki olmayan bir ailede yetistim suandada halime sukurler olsun esim eksik etmez hicbirseyimi kacinca oyle esyalarin tam olmuyor malesef ki kira derdiniz yok evinizin icinde esyalariniz var 1300 tl kira oduyorum sadece kiradan bahsediyorum ve aparttayim esyali bir evdeyim 1.5 senedir kendi cabamizla emeklerimizle birseyler yapmaya cabaliyoruz arabamizi aldik onceligi bunlara verdik evimdeki esyalar eski lusku olmasina ragmen hem cok sukur diyorum cunku basimi sokacak bir evim ve iconde huzur dolu bir yuvam var icindeki koltuk dahi bana ait degilken ustunde esimle ben oturdugum surece o koltuk benim icin milyon degerlik oturdugum evden utanmam sende utanma.Luks bir yasam hayat istiyordun madem once omulunu bitirip meslegini eline alsaydin oyle koca evine gitseydin boyle yaparsan evinde huzurda kalmaz kardesim
 
Keşke evlenmek için bu kadar acele etmeseymissin. Henüz okula gidiyorsun, okul bitip is güç sahibi olsaydın daha kolay olabilirdi her şey. Hem belki bu kadar borcun altına girmez ve o evde oturmak zorunda kalmazdiniz da. Ev konusunda çok yuklenmisler ama ben seni anladım. Biz aynı sitede blok değiştirdik, eski mutfak daha büyüktü ona bile alismamiz zaman aldı:) insanın oturduğu evin içine sinmesi, yuva gibi görmesi çok önemli ama madem acele edip bu yola girdiniz Bi şekilde katlanacaksın bir süre
 
Merhabalar. Derdin bu mu diyip, eleştirel yorumlar yapmazsanız sevinirim. Biraz içini dökmek olacak bu aslında ama yorumlarınızı da merak ediyorum.

Ben evleneli 5 ay oldu ve bununla ilgili bir sıkıntım yok eşim iyi,sevgi dolu,anlayışlı biri.
Benim sorunum yaşadığımız ev. Evlendikten sonra eşimin ailesinin apartmanında olan daireye taşındık. Bu daireyi bize verdiler yani. Aynı apartmanda eltim ben ve kaynanam oturuyoruz. Ama kaynanam kışın sadece 3 ay burda diğer vakitlerde hep köyde.
Neyse benim konum evin çok eski olması ve beklentimi karşılamaması. 3 katlı zaten apartmanda 3 aile oturuyor öyle küçücük bir apartman. Dışından belli eski olduğu, içini biz evlenirken yaptırdık. Tavan bile tahtaydı onlar kapatıldı vs. Evin içini güzel yaptık yani. Ama ben arkadaşlarımı davet etmeye utanıyorum açıkcası. Önceden oturduğum (yani şuan anne babamın oturduğu ev) yepyeni, ilk biz oturuyorduk, kocaamaan, asansörlü, nezih bir yerde, 8 katlı apartman vs. Ben böyle bir evden geldim buraya ama alışamıyorum. Şimdi mahalle arasında oturuyorum. Okadar alışık değilim ki mahalle de oynayan çocuk sesi duymaya. Yazın çok zorlandım, rahatsız oldum seslerden. Ortam nezih değil,aileler salmış çocukları küfür müfür ne ararsan var, duyuyorum hepsini akşama kadar.
Bilmiyorum sevgili ablalarım, KK üyeleri, eve okadar ısınamadım ki.
Mesela eşim klima taktırmak istiyor yaz için hemen diyorum ki ‘sökülüp yeni eve taşındığımızda oraya takılır dimi?’ Yani hep taşınmaktan bahsediyorum ve düşünüyorum. Eşim sorularıma evet diyerek cevap veriyor sadece. Duygularımdan bahsettim evi sevmediğimi biliyor ama tabi paramız yok şuan, düğün borçları bitmedi bile. Param olsa taşınırdık zaten diyor. Ama ne zaman ev alacak paramız olacak ki zaten? 100 yıl sonra belki. Maaşı iyi ama borçlar filan her şey ucu ucuna yetiyor, kiraya da çıkamayız ki hayatta kiraya çıkmaz benimki. Zaten benim okulum ve onun işi eve sabah 1 saat akşam 1.30 saat sürüyor ama yine de burada oturuyoruz.. Sabahın köründe çıkıyoruz evden trafiğe kalmamak için ve 1-2 saat dersimin başlamasını bekliyorum uykulu uykulu :)
İçimi dökmek istedim sadece. Ne olur halimiz bilmem, şükürsüz de değilim hep kendime kızıp şükret diyorum. Ama hayatta bir anda statü düşmek zor sadece.. empati kurup yorum yapın lütfen. Bu arada maaşı babamdan iyi yani maaş olarak statü atlayıp ev olarak düştüm. Bu da takıntım oldu tabi. Kayınvalidemle aynı apartmanda oturmakta can sıkıcı tabi. 3 ayda olsa, sürekli eve girerken ona yakalanmak bazen can sıkıcı oluyor. Onu da başka konuda yazarım. Okuduğunuz için teşekkür ederim 🙏🏻
Babanızın evi ile statü atlayamazsınız çünkü sizin değil. Kocanızın maaşı ile statü atlayamazsınız yine sizin değil. Evlenmeseydiniz bu kadar erken
 
evlenip gitttigim ev 70 yillik vardi sanirim cok eski ve yerlesime inanilmaz uzakti ama kirasi cok uygundu.
Icindeki esyalar bile bnm degildi, cunku icine esya alamamistik,yurtdisina tasindim bu arada.
O evde cok zorluk cektim ama gik bile demedim ve 8 yil icinde iki ev almak nasip oldu bin sukur,iki de araba aldik, disten tirnaktan arttirdik,arkadaslarim bizden cok cok guzel evlerde bizim verdigimiz kiranin 2-3 katini vererek oturdu ama kendi evlerini 30 yil krediyle alabildiler mesela..
Siz kira dahi vermiyorsunuz.
Biriktirin o zaman.
Bende babamin evinde cok rahattim, bi donem anam agladi evlendikten sonra ama sonrasinda Allah rahata kavusturdu cok sukur.
Biriktirin yatirim yapin bu kadar basit.
Cocuk olunca eskisi gibi birikmiyor cunku.
 
evlenip gitttigim ev 70 yillik vardi sanirim cok eski ve yerlesime inanilmaz uzakti ama kirasi cok uygundu.
Icindeki esyalar bile bnm degildi, cunku icine esya alamamistik,yurtdisina tasindim bu arada.
O evde cok zorluk cektim ama gik bile demedim ve 8 yil icinde iki ev almak nasip oldu bin sukur,iki de araba aldik, disten tirnaktan arttirdik,arkadaslarim bizden cok cok guzel evlerde bizim verdigimiz kiranin 2-3 katini vererek oturdu ama kendi evlerini 30 yil krediyle alabildiler mesela..
Siz kira dahi vermiyorsunuz.
Biriktirin o zaman.
Bende babamin evinde cok rahattim, bi donem anam agladi evlendikten sonra ama sonrasinda Allah rahata kavusturdu cok sukur.
Biriktirin yatirim yapin bu kadar basit.
Cocuk olunca eskisi gibi birikmiyor cunku.
Katiliyorum gercekten ben apart bir dairede kaliyorum pislikleri gurultuleri bitmeyen bir apartman 1300 tl kira veriyoruz birde icindeki esyalar bana ait degil esyali bir apart ama diyorumda icinde esim ben ve huzur olduktan sonra bu ev benim icin trilyonluk milyon dolarlik bizde destek almadan kendi cabalarimizla biseyelr yapioruz arabamizi aldik cok sukur 1.5 sene icin evimden utanmadim herhaftasonu misafirimi eksik etmedim sizin ev kucuk esyalar yetmiyor yemek masana sigmiyoruz demelerine ragmen sun bizde oturalim deyip hep kendi evimi actim hic gocunmadim utanmadim simdi altimda bana o lafi eden arkadaslarimin alamayacagi bir arabam var simdi ev icin birikim yapiyoruzRabbim baska dertler vermesin bunlar cok ufak seyler
 
bende şimdi lüküs dairedeyim.
güzel ev hakıkaten ,apartman gören manzaraları.
çocukluğum mu?
eski bir ev.
karışık kuruşuk renkli ev eşyası,
balkona çıkınca deniz boydan boya.
balkonda o manzarada ders çalışmak...
ön kapıda bahçe, hurma,dut,erik ,incir ağaçları.
acıktığımızda ev yerine ağaçlara çıkıp meyvelerle karın doyurururduk.
poşetle kapı önünde kar yağdığında kayardık.
küfür eden çocuklardık...
ağzına s.çarım en ünlüsüydü.
şimdi ağlayarak o günleri deli gibi özlüyorum.
bende o zamanlar mahalleden ve o evden nefret edıyordum.
o eski evde hayat ve doluluk varken,lüks dairem temiz ve boş.
bu şunu öğretti bana.
her yarın bugünü aratıyor.
bu yüzden bir şeyden şikayet ederken on kere düşünüyorum.
 
Merhabalar. Derdin bu mu diyip, eleştirel yorumlar yapmazsanız sevinirim. Biraz içini dökmek olacak bu aslında ama yorumlarınızı da merak ediyorum.

Ben evleneli 5 ay oldu ve bununla ilgili bir sıkıntım yok eşim iyi,sevgi dolu,anlayışlı biri.
Benim sorunum yaşadığımız ev. Evlendikten sonra eşimin ailesinin apartmanında olan daireye taşındık. Bu daireyi bize verdiler yani. Aynı apartmanda eltim ben ve kaynanam oturuyoruz. Ama kaynanam kışın sadece 3 ay burda diğer vakitlerde hep köyde.
Neyse benim konum evin çok eski olması ve beklentimi karşılamaması. 3 katlı zaten apartmanda 3 aile oturuyor öyle küçücük bir apartman. Dışından belli eski olduğu, içini biz evlenirken yaptırdık. Tavan bile tahtaydı onlar kapatıldı vs. Evin içini güzel yaptık yani. Ama ben arkadaşlarımı davet etmeye utanıyorum açıkcası. Önceden oturduğum (yani şuan anne babamın oturduğu ev) yepyeni, ilk biz oturuyorduk, kocaamaan, asansörlü, nezih bir yerde, 8 katlı apartman vs. Ben böyle bir evden geldim buraya ama alışamıyorum. Şimdi mahalle arasında oturuyorum. Okadar alışık değilim ki mahalle de oynayan çocuk sesi duymaya. Yazın çok zorlandım, rahatsız oldum seslerden. Ortam nezih değil,aileler salmış çocukları küfür müfür ne ararsan var, duyuyorum hepsini akşama kadar.
Bilmiyorum sevgili ablalarım, KK üyeleri, eve okadar ısınamadım ki.
Mesela eşim klima taktırmak istiyor yaz için hemen diyorum ki ‘sökülüp yeni eve taşındığımızda oraya takılır dimi?’ Yani hep taşınmaktan bahsediyorum ve düşünüyorum. Eşim sorularıma evet diyerek cevap veriyor sadece. Duygularımdan bahsettim evi sevmediğimi biliyor ama tabi paramız yok şuan, düğün borçları bitmedi bile. Param olsa taşınırdık zaten diyor. Ama ne zaman ev alacak paramız olacak ki zaten? 100 yıl sonra belki. Maaşı iyi ama borçlar filan her şey ucu ucuna yetiyor, kiraya da çıkamayız ki hayatta kiraya çıkmaz benimki. Zaten benim okulum ve onun işi eve sabah 1 saat akşam 1.30 saat sürüyor ama yine de burada oturuyoruz.. Sabahın köründe çıkıyoruz evden trafiğe kalmamak için ve 1-2 saat dersimin başlamasını bekliyorum uykulu uykulu :)
İçimi dökmek istedim sadece. Ne olur halimiz bilmem, şükürsüz de değilim hep kendime kızıp şükret diyorum. Ama hayatta bir anda statü düşmek zor sadece.. empati kurup yorum yapın lütfen. Bu arada maaşı babamdan iyi yani maaş olarak statü atlayıp ev olarak düştüm. Bu da takıntım oldu tabi. Kayınvalidemle aynı apartmanda oturmakta can sıkıcı tabi. 3 ayda olsa, sürekli eve girerken ona yakalanmak bazen can sıkıcı oluyor. Onu da başka konuda yazarım. Okuduğunuz için teşekkür ederim 🙏🏻
Canim benim gelin gittigim ev eskiydi fakat esim kapisindan pencerisine klozetine ve aklina ne gelirse degisirek o evi kira olmasina ragmen yeniledi.Esyalarim en guzelinden alindi.Sonra kavgalar kavgalar o guzel ev benim icin cehenneme oldu.Huzur yoktu.Bosanmaya karar verdik ev dagildi bu olay 2 kez tekrarladi dagitip yeniden toparladik.3.olayda dava acilmis her sey dagilmis bitmisti.Esim 3 ay sonra dayanamadi geldi aldi beni bu surecte resmen yatmis bunalima girmis elinde ne varsa ya bedava vermis ya da ucuz vermisti.Elini uzatti son kez tutayim ne kaybedecem ki dedim.Döndum ama sor nereye😁Gecekonduya....3 ay sabrettim esim bu arada toparlandi inan bana o evlerde,esyalarda bulamadigim huzuru gecekonduda buldum.Evin esyanin ne onemi vardi esim akillanmis bana cocuklarina sarilmis dersini almisti.Sonra bir tik guzeline ciktik ilerleyen zamanlarda sifir daireye gectim.Suan esyalari sifirliyoruz derken bana babamdan miras arsa dustu verdim muteahitte sifir daire aldim.Simdi esimde birikim yapio benin evide satip istedigim havuzlu daireyi alacaz😊Olay sabir vee ev esyaya bagimli olmak degil.Inan bana el ele olmak inanmak Allah yardim ediyor.Tavsiyem esine destek ol ev kotu diye diye adami biktirma eminim o da daha iyisini isterdi.Zamanla yapamazsa senden cikarir hirsini uzulursun
 
Merhabalar. Derdin bu mu diyip, eleştirel yorumlar yapmazsanız sevinirim. Biraz içini dökmek olacak bu aslında ama yorumlarınızı da merak ediyorum.

Ben evleneli 5 ay oldu ve bununla ilgili bir sıkıntım yok eşim iyi,sevgi dolu,anlayışlı biri.
Benim sorunum yaşadığımız ev. Evlendikten sonra eşimin ailesinin apartmanında olan daireye taşındık. Bu daireyi bize verdiler yani. Aynı apartmanda eltim ben ve kaynanam oturuyoruz. Ama kaynanam kışın sadece 3 ay burda diğer vakitlerde hep köyde.
Neyse benim konum evin çok eski olması ve beklentimi karşılamaması. 3 katlı zaten apartmanda 3 aile oturuyor öyle küçücük bir apartman. Dışından belli eski olduğu, içini biz evlenirken yaptırdık. Tavan bile tahtaydı onlar kapatıldı vs. Evin içini güzel yaptık yani. Ama ben arkadaşlarımı davet etmeye utanıyorum açıkcası. Önceden oturduğum (yani şuan anne babamın oturduğu ev) yepyeni, ilk biz oturuyorduk, kocaamaan, asansörlü, nezih bir yerde, 8 katlı apartman vs. Ben böyle bir evden geldim buraya ama alışamıyorum. Şimdi mahalle arasında oturuyorum. Okadar alışık değilim ki mahalle de oynayan çocuk sesi duymaya. Yazın çok zorlandım, rahatsız oldum seslerden. Ortam nezih değil,aileler salmış çocukları küfür müfür ne ararsan var, duyuyorum hepsini akşama kadar.
Bilmiyorum sevgili ablalarım, KK üyeleri, eve okadar ısınamadım ki.
Mesela eşim klima taktırmak istiyor yaz için hemen diyorum ki ‘sökülüp yeni eve taşındığımızda oraya takılır dimi?’ Yani hep taşınmaktan bahsediyorum ve düşünüyorum. Eşim sorularıma evet diyerek cevap veriyor sadece. Duygularımdan bahsettim evi sevmediğimi biliyor ama tabi paramız yok şuan, düğün borçları bitmedi bile. Param olsa taşınırdık zaten diyor. Ama ne zaman ev alacak paramız olacak ki zaten? 100 yıl sonra belki. Maaşı iyi ama borçlar filan her şey ucu ucuna yetiyor, kiraya da çıkamayız ki hayatta kiraya çıkmaz benimki. Zaten benim okulum ve onun işi eve sabah 1 saat akşam 1.30 saat sürüyor ama yine de burada oturuyoruz.. Sabahın köründe çıkıyoruz evden trafiğe kalmamak için ve 1-2 saat dersimin başlamasını bekliyorum uykulu uykulu :)
İçimi dökmek istedim sadece. Ne olur halimiz bilmem, şükürsüz de değilim hep kendime kızıp şükret diyorum. Ama hayatta bir anda statü düşmek zor sadece.. empati kurup yorum yapın lütfen. Bu arada maaşı babamdan iyi yani maaş olarak statü atlayıp ev olarak düştüm. Bu da takıntım oldu tabi. Kayınvalidemle aynı apartmanda oturmakta can sıkıcı tabi. 3 ayda olsa, sürekli eve girerken ona yakalanmak bazen can sıkıcı oluyor. Onu da başka konuda yazarım. Okuduğunuz için teşekkür ederim 🙏🏻
Bir arkadaşım dışarıdan gördüğünüzde yıkıldı yıkılacak gibi duran ama içini kendi zevkine göre döşettiği bir evde oturuyor. (Kesinlikle yermek için yazmadım konuyla alakalı olduğu için ayrıntıyı verdim) Birgün ona çaya gittik kurduğu cümle o kadar güzeldikiii "17 yıl kira verdim çok lüks evlerde gördüm, orta halli evlerde.şimdi kendi eviMdeyim, benim olanda bak huzur akıyor duvarlarından,herkes evimi görsün, bana gelsin, mutlu anılarım çoğalsın istiyorum" demişti.Bilmem anlatabildim mi?
Anlatamadıysam özet geçiyorum: Mutluluk binada, taş yığınında değil, içerde o sol tarafınızdaki minik et parçasındadır.
 
Ne güzel hikayeler paylaşılmiş
Ne güzel hikayeler paylaşılmiş
Yasanmisliklar.Ama gercekten evin saray olsa ne yazar icinde huzur olmadikca.Ben daha hala esyali apart bir dairedeyim ogrencilerin yasadigi.Gonlum isterdiki mahallede olayim cocuk kufurleriyle evimin ici senlensin kira odemiyim cunku 1300 tl kira oduyorum esyalar ev sahibinin satsan satilmicak kadar eski bulasik makinem dahi yok evde elimde yikiyorum bu zamanda sicak su yapip elde bulasik yikiyorum sikayetlenmek icin soylemiyorum halimden cok memnunum diyorum ya evimde huzur saygi sevgi ask var cunku oturdugum koltukta izmarit yaniklari kul lekeleri yirtik koltuk derisi ama o koltukta esimle beraber oturdugum surece huzurla oturdugum surece oturdugum evde esyada trilyonluk benim icin
 
Açıkçası ben hiç "statü" atlamadım veya düşmedim. Bekarken de oturduğumuz evler kiraydı ve yıllarca rutubet belası, ev sahibi belası uğraştık durduk. Şu anda oturduğum ev şehrin "varoş" denilen yerlerinden birinde. Yan binadaki kadın çöpü balkondan atıyor sokağa, varın siz düşünün :) Evim de çok eski, evlenirken içi yapıldı ve ben her şeyini kendi gönlüme göre yaptırdım. Duvarları komple yamuk. Koridorda düz yürüme hatasına düşerseniz, duvara sürtüyorsunuz :) Kayınvalide üst katta, hem de dört mevsim.

Fakat ben evimi seviyorum. Herkes benim evimi seviyor. Kimseden de utanmadım. Gelen hayran kalır ve gider çünkü her detayına çok özendim. Eşyalarımın hepsi de en ucuzu bu arada, bazıları ikinci el ama hepsini ayrı ayrı seviyorum. Yine de sizi de anlıyorum. Semt çok etkiliyor. Kapıdan çıkınca hayattan soğuyorum açıkçası. Mesela burada araba kullanamıyorum. Sinirlerim kaldırmıyor. O kadar dar ve trafikli ki burası... Bir de üst katta kayınvalidem olmasa daha da mutlu olurdum. Mutsuz olacak sebep ararsam bakın bir sürü yazabiliyorum. Ama bu şekilde hayat sadece bizlere zehir olur. Evinizin içi hâlâ sizin. Gönlünüze göre döşeyin, sevmeye çalışın. Şu an belli ki ev alınacak durum yok. Bir gün alırsınız, daha iyileri de olur. Belki de çok güzel bir evde oturup, şu anki evinizi, bu günlerinizi ararsınız. Şu an yaptığınız sadece sizin ve eşinizin huzurunu kaçırır. Pozitif olmaya çalışın lütfen.
 
Ev evdir valla, evini beğenmeyen gitsin kendi evinde kalsın. İyi kötü borçsuz harçsız oturulacak bi dam var tepenizde. Eğer böcek sorunu, rutubet sorunu, aile sorunu yoksa siz kendinize iş çıkartıyorsunuz...

Bende en nezih semtten en saçma sapan yere gelin gittim, hep içi yeni evlerde otururken eski eve geçmek zorunda kaldım gıkım çıkmadı 🤷🏻‍♀️
 
28 katlı nezih bir sitedeki evimizi satıp, sadece 4 katlı apartmanlardan, hepsi de dubleks evlerin oluştuğu mütevazi bir siteye taşındık. Bahçe ile iç içeyim. Öyle mutluyum ki. Herkesin beklentisi farklı elbette.

Çalıştığınız zaman ikinizin maaşıyla istediğiniz gibi bir evde oturursunuz inşallah. Herkes kira parasını nasıl ödeyeceğini düşünürken, kendi evinizin olması büyük bir lüks. Eşinizin de işi iyi. Birazcık şımarıklık var işin içinde sanki. Sabır gösterin sadece ve şükür.
 
Merhabalar. Derdin bu mu diyip, eleştirel yorumlar yapmazsanız sevinirim. Biraz içini dökmek olacak bu aslında ama yorumlarınızı da merak ediyorum.

Ben evleneli 5 ay oldu ve bununla ilgili bir sıkıntım yok eşim iyi,sevgi dolu,anlayışlı biri.
Benim sorunum yaşadığımız ev. Evlendikten sonra eşimin ailesinin apartmanında olan daireye taşındık. Bu daireyi bize verdiler yani. Aynı apartmanda eltim ben ve kaynanam oturuyoruz. Ama kaynanam kışın sadece 3 ay burda diğer vakitlerde hep köyde.
Neyse benim konum evin çok eski olması ve beklentimi karşılamaması. 3 katlı zaten apartmanda 3 aile oturuyor öyle küçücük bir apartman. Dışından belli eski olduğu, içini biz evlenirken yaptırdık. Tavan bile tahtaydı onlar kapatıldı vs. Evin içini güzel yaptık yani. Ama ben arkadaşlarımı davet etmeye utanıyorum açıkcası. Önceden oturduğum (yani şuan anne babamın oturduğu ev) yepyeni, ilk biz oturuyorduk, kocaamaan, asansörlü, nezih bir yerde, 8 katlı apartman vs. Ben böyle bir evden geldim buraya ama alışamıyorum. Şimdi mahalle arasında oturuyorum. Okadar alışık değilim ki mahalle de oynayan çocuk sesi duymaya. Yazın çok zorlandım, rahatsız oldum seslerden. Ortam nezih değil,aileler salmış çocukları küfür müfür ne ararsan var, duyuyorum hepsini akşama kadar.
Bilmiyorum sevgili ablalarım, KK üyeleri, eve okadar ısınamadım ki.
Mesela eşim klima taktırmak istiyor yaz için hemen diyorum ki ‘sökülüp yeni eve taşındığımızda oraya takılır dimi?’ Yani hep taşınmaktan bahsediyorum ve düşünüyorum. Eşim sorularıma evet diyerek cevap veriyor sadece. Duygularımdan bahsettim evi sevmediğimi biliyor ama tabi paramız yok şuan, düğün borçları bitmedi bile. Param olsa taşınırdık zaten diyor. Ama ne zaman ev alacak paramız olacak ki zaten? 100 yıl sonra belki. Maaşı iyi ama borçlar filan her şey ucu ucuna yetiyor, kiraya da çıkamayız ki hayatta kiraya çıkmaz benimki. Zaten benim okulum ve onun işi eve sabah 1 saat akşam 1.30 saat sürüyor ama yine de burada oturuyoruz.. Sabahın köründe çıkıyoruz evden trafiğe kalmamak için ve 1-2 saat dersimin başlamasını bekliyorum uykulu uykulu :)
İçimi dökmek istedim sadece. Ne olur halimiz bilmem, şükürsüz de değilim hep kendime kızıp şükret diyorum. Ama hayatta bir anda statü düşmek zor sadece.. empati kurup yorum yapın lütfen. Bu arada maaşı babamdan iyi yani maaş olarak statü atlayıp ev olarak düştüm. Bu da takıntım oldu tabi. Kayınvalidemle aynı apartmanda oturmakta can sıkıcı tabi. 3 ayda olsa, sürekli eve girerken ona yakalanmak bazen can sıkıcı oluyor. Onu da başka konuda yazarım. Okuduğunuz için teşekkür ederim 🙏🏻
Evi dört dörtlük olup da anlaşamayan eşinden ilgi anlayış göremeyen çok kadın gördüm.Yuvayı yuva yapan evin güzelliği değil eşlerin arasındaki sadakat anlayış sevgidir bencr.Anlattığınız kadarıyla eşiniz de gayet anlayışlı sevgi dolu size karşı.Bu durumu kendinize sorun etmeyin.Evlilik birlikte zorluklara göğüs germektir.Eşinize destek olun çalışınca para biriktirir başka ev alırsınız.Adamı üzmeyin böyle şeyler söyleyip bence.Evliliğinize gölge düşürmeyin böyle maddi şeyler yüzünden.Burdaki diğer konulara bakın isterseniz.Eşlerinden hakaret yiyen mi dersiniz.Yeni evlenip eşinden hiç ilgi görmeyen mi dersiniz nr hikayeler var.Şükretmek lazım.Huzur olmadı mı insanın gözü saray olsa görmez.
 
Back