Merhabalar. Derdin bu mu diyip, eleştirel yorumlar yapmazsanız sevinirim. Biraz içini dökmek olacak bu aslında ama yorumlarınızı da merak ediyorum.
Ben evleneli 5 ay oldu ve bununla ilgili bir sıkıntım yok eşim iyi,sevgi dolu,anlayışlı biri.
Benim sorunum yaşadığımız ev. Evlendikten sonra eşimin ailesinin apartmanında olan daireye taşındık. Bu daireyi bize verdiler yani. Aynı apartmanda eltim ben ve kaynanam oturuyoruz. Ama kaynanam kışın sadece 3 ay burda diğer vakitlerde hep köyde.
Neyse benim konum evin çok eski olması ve beklentimi karşılamaması. 3 katlı zaten apartmanda 3 aile oturuyor öyle küçücük bir apartman. Dışından belli eski olduğu, içini biz evlenirken yaptırdık. Tavan bile tahtaydı onlar kapatıldı vs. Evin içini güzel yaptık yani. Ama ben arkadaşlarımı davet etmeye utanıyorum açıkcası. Önceden oturduğum (yani şuan anne babamın oturduğu ev) yepyeni, ilk biz oturuyorduk, kocaamaan, asansörlü, nezih bir yerde, 8 katlı apartman vs. Ben böyle bir evden geldim buraya ama alışamıyorum. Şimdi mahalle arasında oturuyorum. Okadar alışık değilim ki mahalle de oynayan çocuk sesi duymaya. Yazın çok zorlandım, rahatsız oldum seslerden. Ortam nezih değil,aileler salmış çocukları küfür müfür ne ararsan var, duyuyorum hepsini akşama kadar.
Bilmiyorum sevgili ablalarım, KK üyeleri, eve okadar ısınamadım ki.
Mesela eşim klima taktırmak istiyor yaz için hemen diyorum ki ‘sökülüp yeni eve taşındığımızda oraya takılır dimi?’ Yani hep taşınmaktan bahsediyorum ve düşünüyorum. Eşim sorularıma evet diyerek cevap veriyor sadece. Duygularımdan bahsettim evi sevmediğimi biliyor ama tabi paramız yok şuan, düğün borçları bitmedi bile. Param olsa taşınırdık zaten diyor. Ama ne zaman ev alacak paramız olacak ki zaten? 100 yıl sonra belki. Maaşı iyi ama borçlar filan her şey ucu ucuna yetiyor, kiraya da çıkamayız ki hayatta kiraya çıkmaz benimki. Zaten benim okulum ve onun işi eve sabah 1 saat akşam 1.30 saat sürüyor ama yine de burada oturuyoruz.. Sabahın köründe çıkıyoruz evden trafiğe kalmamak için ve 1-2 saat dersimin başlamasını bekliyorum uykulu uykulu :)
İçimi dökmek istedim sadece. Ne olur halimiz bilmem, şükürsüz de değilim hep kendime kızıp şükret diyorum. Ama hayatta bir anda statü düşmek zor sadece.. empati kurup yorum yapın lütfen. Bu arada maaşı babamdan iyi yani maaş olarak statü atlayıp ev olarak düştüm. Bu da takıntım oldu tabi. Kayınvalidemle aynı apartmanda oturmakta can sıkıcı tabi. 3 ayda olsa, sürekli eve girerken ona yakalanmak bazen can sıkıcı oluyor. Onu da başka konuda yazarım. Okuduğunuz için teşekkür ederim
ama çalışıp almışız artı kira ödemiyoruz valla tadım tuzum yerinde çok şükür.
Allah kınadıgınız eve birgün sizi muhtac edecek
