Ustesinden gelebilecek kadar guclu olmaniz ne guzel. Bizim gelinimiz biraz zayif karakterli, pek kendine guvenemiyor ve cocugunada iyi bakamiyacagini dusunuyor buyuzden
. Annesi, annem, görumceler, kendi kiz kardesi ve herseyden önce kocasindan cok derstek alsada yinede ruhen gucsuz. Onu öyle görunce sesini duyunca bizde cok uzuluyoruz, siz de oldugu gibi o da olur olmaz her seye uzulup agliyor. Kendini guclu hissetsin diye, surekli sen yaparsin, yanindayiz, basarirsin diyoruz ama yeterli degil. Sizce gelinimizle nasil konusmaliyiz, ona nasil destek verebiliriz ayrica erkek kardesimde cok duygusal. Kimseye belli etmiyor, Allah böyle yaratmis kabulumuz diyor ama yemeden icmeden kesildi, cocugunu gördukce onun gelecegini dusundukce uzuluyor. Hepimiz perisan olduk acikcasi, yedigimiz yemek bogazimizdan gecmiyor, onlari kirmak icin birsey söylemesekde yanlis anladiklari, kustukleri oluyor bazen. Ne söyleyelim, ne söylemeyelim biz de bilmiyoruz artik
(. Bana bu konularda yardim ederseniz cok mutlu olurum. Sevgi ve saygilarimla. Oglunuzu yanaklarindan benim icinde doya doya öpun :))