- Konu Sahibi Suleymanin Hurremi
- #1
Merhaba
Eşimin evlenmeden önce ailesi ile ortak aldığı bir ev var. Bu ev başka bir ilde bir kaç ay sonra o ile taşınacağız. İçerisindeki kiracımız kontrat bitmeden kafasına göre çıkma kararı vermiş bize de çıkmadan 10 gün içerisinde söyledi. Tabi haklı olarak hakkımızı aradık vs. En son kiracı ile tartıştık param yok vs dedi ve eşim parasını alamazsa mahkemeye vermeyi düşünüyor. Detaya çok girmeyeceğim konu uzamasın diye.
Aşağı komşu aradı kiracı isterseniz var burada biri diye. Ama bizim bi kaç ay sonra geleceğimizi biliyor ona rağmen böyle saçma sapan bişey söyledi. Eşimde dur bi sorayım dedi ailesini aradı hemen onlar verin kiraya dediler. Sorun şu biz nerede oturacağız??? Hali hazırda 2.5 senedir kiradayız. Zaten eşim evlenmeden önce kirayı kendi almış şuan ailesi alıyor öyle anlaşmışlar beni bağlamıyor bu kısmı ama her ay cebimizden kira parası vermek zorluyor. Kiracılık zor bu evden ve binadan çekmediğim kalmadı. Ev sahibim gıcık biri bir daha kiracı olmak istemiyorum tapulu evimiz varken. Zaten diğer kardeşleri de babasının evinde oturuyor kendi evleri olduğu halde biz hiç birinden kira istemiyoruz yada burada neden oturuyorsunuz bizim de hakkımız var demiyoruz ama eşimin ailesi eşimin evini sahiplenmiş lafa gelince o ev sizin diyorlar ama mesele para olunca iş başka oluyor.
Kayınpederim evi sat parasını gönder biz buradan ev alalım dedi. Biz kirada duracakmışız onlar evleri eski diye yeni ev alıp oturacaklarmış. Eşimin bekar kardeşleri gayet iyi para kazanıyor ve hali hazırda daireleri de var onlar kiracısını çıkarmıyor ama biz ev satacakmışız onlar kirada durmasın diye. Güleyim mi ağlayayım mı bilmiyorum.
Neyse bu kiracı meselesi bir haftadır sürekli telefon trafiğine sebep oldu. En son evimizde huzur kalmadı her kafadan bir ses çıkıyor eşim kardeşleri karışınca meseleye sinirlendi ben satıyorum evi parasınızı alın çıkın ortak iş olmuyor dedi. Kayınvalidemin bi küfür beddua etmediği kaldı. Söylendi duygu sömürüsü falan adam u dönüşü yaptı yok anne ne ev satması demez mi telefonu kapatırken! Ben şok.
Bu sabah yine konusu oldu ben artık ilgilenmiyorum al evini atarmısın satarmısın bilmem ama ben kiraya gitmem ya o evi sat yada yeni ev al bıktım ben dedim. Oda şuan satıp yenisini alamayız. E o zaman o ev için herhangi bir lafı bırak imada bulunanı istemiyorum kovarım dedim. Konuyu bir daha da bana açma ara sahipleriyle konuş dedim ama içim içimi yiyor sinirden. Diğer evlatlarını bu kadar düşünüp de benim eşimi kapı dışarı etmeleri çok zoruma gidiyor. Yakın bi zamanda bana gelecekler. Geldiklerinde söylemeyi düşünüyorum benden kira isterseniz sizde durduğunuz yerden bize kira vereceksiniz diye.
Böyle şeylere çok fazla karışmaktan haz etmiyorum ama salarsam da eşimin aile zaafını kullanıyorlar. Örnek vereyim annesinin iki evindeki küçük ev aletlerini mutfak şefine kadar diyeyim almış ki daha benim evimde öyle cihazlar mevcut değil. Keza kıyafet yada maddi yardım ediyor. Kardeşinin çocuklarına almadığı yok. Evlenince biraz kısıtladım borç ödüyoruz olmaz diye ama her fırsatta yinede bişeyler alıyo para veriyor. işte diğerleri kendi üzerine ev alırken eşimin evine ortak olmuşlar eşim en küçük çocuk diye hala hesap sorarlar parasını ne yaptı gibilerinden mesela telefon aldık parasını söylemiyoruz yada tatile gittik parasını söylemiyo çekiniyo sanki onlar kazanıyor bize veriyor gibi salak tavırlar içerisinde eşim. Ben artık kaz gibi yolunmasından rahatsızlık duyduğum için ve daha benim evimin eksikleri varken eşimi kullanmalarını istemiyorum. O ev içinde duruyorsak eşimde onların oturduğu evde ortak biz onlara bir imada bulunmuyoruz karışmıyoruz onlarında bize karışmasını istemiyorum. Kimsenin malında parasında değilim zaten asıl maksadım sattırıp ortaklığı bozmak ama eşim tam anlamda ikna olmadığı için en azından korumacı olmaya çalışıyorum.
Kiraya mı gitmek mantıklı yoksa o eve taşınıp bi kaç sene sonra yeni bir ev almak mı daha mantıklı bilemiyorum.
Eşimin evlenmeden önce ailesi ile ortak aldığı bir ev var. Bu ev başka bir ilde bir kaç ay sonra o ile taşınacağız. İçerisindeki kiracımız kontrat bitmeden kafasına göre çıkma kararı vermiş bize de çıkmadan 10 gün içerisinde söyledi. Tabi haklı olarak hakkımızı aradık vs. En son kiracı ile tartıştık param yok vs dedi ve eşim parasını alamazsa mahkemeye vermeyi düşünüyor. Detaya çok girmeyeceğim konu uzamasın diye.
Aşağı komşu aradı kiracı isterseniz var burada biri diye. Ama bizim bi kaç ay sonra geleceğimizi biliyor ona rağmen böyle saçma sapan bişey söyledi. Eşimde dur bi sorayım dedi ailesini aradı hemen onlar verin kiraya dediler. Sorun şu biz nerede oturacağız??? Hali hazırda 2.5 senedir kiradayız. Zaten eşim evlenmeden önce kirayı kendi almış şuan ailesi alıyor öyle anlaşmışlar beni bağlamıyor bu kısmı ama her ay cebimizden kira parası vermek zorluyor. Kiracılık zor bu evden ve binadan çekmediğim kalmadı. Ev sahibim gıcık biri bir daha kiracı olmak istemiyorum tapulu evimiz varken. Zaten diğer kardeşleri de babasının evinde oturuyor kendi evleri olduğu halde biz hiç birinden kira istemiyoruz yada burada neden oturuyorsunuz bizim de hakkımız var demiyoruz ama eşimin ailesi eşimin evini sahiplenmiş lafa gelince o ev sizin diyorlar ama mesele para olunca iş başka oluyor.
Kayınpederim evi sat parasını gönder biz buradan ev alalım dedi. Biz kirada duracakmışız onlar evleri eski diye yeni ev alıp oturacaklarmış. Eşimin bekar kardeşleri gayet iyi para kazanıyor ve hali hazırda daireleri de var onlar kiracısını çıkarmıyor ama biz ev satacakmışız onlar kirada durmasın diye. Güleyim mi ağlayayım mı bilmiyorum.
Neyse bu kiracı meselesi bir haftadır sürekli telefon trafiğine sebep oldu. En son evimizde huzur kalmadı her kafadan bir ses çıkıyor eşim kardeşleri karışınca meseleye sinirlendi ben satıyorum evi parasınızı alın çıkın ortak iş olmuyor dedi. Kayınvalidemin bi küfür beddua etmediği kaldı. Söylendi duygu sömürüsü falan adam u dönüşü yaptı yok anne ne ev satması demez mi telefonu kapatırken! Ben şok.
Bu sabah yine konusu oldu ben artık ilgilenmiyorum al evini atarmısın satarmısın bilmem ama ben kiraya gitmem ya o evi sat yada yeni ev al bıktım ben dedim. Oda şuan satıp yenisini alamayız. E o zaman o ev için herhangi bir lafı bırak imada bulunanı istemiyorum kovarım dedim. Konuyu bir daha da bana açma ara sahipleriyle konuş dedim ama içim içimi yiyor sinirden. Diğer evlatlarını bu kadar düşünüp de benim eşimi kapı dışarı etmeleri çok zoruma gidiyor. Yakın bi zamanda bana gelecekler. Geldiklerinde söylemeyi düşünüyorum benden kira isterseniz sizde durduğunuz yerden bize kira vereceksiniz diye.
Böyle şeylere çok fazla karışmaktan haz etmiyorum ama salarsam da eşimin aile zaafını kullanıyorlar. Örnek vereyim annesinin iki evindeki küçük ev aletlerini mutfak şefine kadar diyeyim almış ki daha benim evimde öyle cihazlar mevcut değil. Keza kıyafet yada maddi yardım ediyor. Kardeşinin çocuklarına almadığı yok. Evlenince biraz kısıtladım borç ödüyoruz olmaz diye ama her fırsatta yinede bişeyler alıyo para veriyor. işte diğerleri kendi üzerine ev alırken eşimin evine ortak olmuşlar eşim en küçük çocuk diye hala hesap sorarlar parasını ne yaptı gibilerinden mesela telefon aldık parasını söylemiyoruz yada tatile gittik parasını söylemiyo çekiniyo sanki onlar kazanıyor bize veriyor gibi salak tavırlar içerisinde eşim. Ben artık kaz gibi yolunmasından rahatsızlık duyduğum için ve daha benim evimin eksikleri varken eşimi kullanmalarını istemiyorum. O ev içinde duruyorsak eşimde onların oturduğu evde ortak biz onlara bir imada bulunmuyoruz karışmıyoruz onlarında bize karışmasını istemiyorum. Kimsenin malında parasında değilim zaten asıl maksadım sattırıp ortaklığı bozmak ama eşim tam anlamda ikna olmadığı için en azından korumacı olmaya çalışıyorum.
Kiraya mı gitmek mantıklı yoksa o eve taşınıp bi kaç sene sonra yeni bir ev almak mı daha mantıklı bilemiyorum.
