Merhaba,
Ben kemerli burnuma rağmen estetik düşünmeyen biriydim. Deviasyonum olmasına rağmen ameliyat lafını duymak bile bahane bulmam için nedenler yaratmama yeterli olyordu. Fakat bir kaç ay önce sabahları burnum kanayarak uyanmaya başladım. Bir sabah bu kanama 40 dakikaya yakın sürünce korkuyla acile gittim ve burnumdaki deviasyon ile nasıl hala nefes almayı başarıp hayatta olduğuma hayret ettim
Artık ameliyattan kaçış yoktu, her sabah "burnum kanadı mı acaba?" stresi ile uyanmak daha zordu. Hazır ameliyat oluyorken kemerli burnumdan da kurtulmaya karar verdim ve böylece doktor araştırmaya başladım. Karşıma iki tarz doktor çıktı :1. Sorularıma cevap vermekle uğraşmayan "bu kadar büyütme, her gün yapıyoruz, yaparız, no problem" tarzındakilerdi, 2. "kızım işin mi yok, deviasyonu ol, estetikle uğraşma, morarırsın, şişersin, şu olursun, bu olursun, vb" göz korkutanlar "ama çok istiyorsan yaparız" diyenlerdi. :uhm: Kafamın çok karıştığı bir sırada webde arama yaparken Dr. Emre İlhan'ın web sayfasına ulaştım, sitede yazılanlar bile ne korkutuyor ne de ameliyatın ciddiyetini es geçiyordu. Kendisiyle ilk görüşmemizde de aklımdaki tüm soruları yönelttim ve sadece onlara değil, bilmediğim için soramadıklarıma da yanıt aldım. Böylece doktor arayışım nihayet bitti. 17 kasımda, başarılı bir ameliyatla rahat nefes alabildiğim ve kemersiz bir burna kavuştum.
Ameliyattan 5 gün sonra burun içi tamponlarımı alması için Emre beyin muayenehanesine gidecektim ki, Apandisitim artık benimle yaşamamaya karar verdi ve sabaha karşı hastaneye kaldırıldım. Sabah 07:00de Emre beyi arayıp müjdeli haberi kendisiyle paylaştım:sinifsinif: Böylece yaptığı yüzlerce ameliyat içinde, tamponlarını çalışmadığı bir hastanenin ameliyathanesine girerek aldığı yegane hastası ben oldum!
Hastanede doktorum gelip tamponlarımı almadan tekrar ameliyata girmemek konusunda ortalığı birbirine katmış olduğum için gözlerimi açar açmaz hemşireler "merak etmeyin, doktorunuz geldi, ameliyatınıza girip tamponlarınızı aldı" diye müjde verdiler.
Rinoplasti ardına Laboroskopi olmuş biri olarak hiçbir yere kıpırdıyamadığım için, burnumum üstündeki alçıyı Emre bey evime gelip çay kaşığı yardımı ile çıkardı!
Zaten fazla sorunlu olan burnumun (deviasyon, kemik eğriliği, burun eti büyümesi, kemer) dışında birde 5 gün sonra tekrar ameliyat, göz altında morarma olan nadir hastalardan biri olmak, ödem yapmaya yatkın bünyem nedeniyle bir inen bir şişen burun ile uğraşmak pekde kolay değil. Fakat tüm tersliklere rağmen şanslı olduğumu biliyorum, çünkü düşünüyorum da Emre beye ulaşamamış ve o iki tarzdaki doktorlardan biriyle yola çıkmış olsaydım herhalde ya kendi başımın çaresine bakacaktım (nasıl olacaksa??:sm_confused: ya da "ben sana dememiş miydim!!!" diye azar işitecektim diye düşünmeden edemiyorum.