- 13 Mayıs 2011
- 3.926
- 3.631
- Konu Sahibi TheQueeninthenorth
- #61
bu zihniyeti nasıl değiştirebiliriz bilmiyorum ama bir yerden başlamalıyız.
sadece fiziksel olarak bir işi yapmak değil, onu organize etmek planlamak da yorucu.
bunu yapan bizim toplumumuzda hep kadın.
mesela evde ne var? tuvalet kağıdı bitti mi? mercimek var mı?
alışveriş yapılacak. çocuğun okulu için şu malzeme lazım kim alacak, hazırlayacak?
çocuğu ders çalıştırmak mı lazım, şu konuyu anladı mı? sınava hazır mı?
(bu arada ben hiç dersimle ekstra ilgilenildiğini hatırlamıyorum. malzeme alınacaksa onu da kırtasiyeden biz kendimiz alırdık. bunlar da sorgulanması gereken başka konular )
çamaşırlar yıkanacak, ütülenecek.
misafir gelecek, ikram için alış veriş lazım mı? ne hazırlanacak?
çocuğun kıyafeti, ayakkabısı küçüldü. yenisini almak lazım. vs vs.
her gün ne yemek pişireceğini düşünmek bile bir iş.
şimdi bu programı bir yardımcı ile rahatlatırsınız ve bir süre iyi de hissedersiniz.
haftada bir tam gün iki yarım gün gibi düşünürseniz gözünüzde büyüyen işlerinizi toparlamak daha kolay olur.
belki o zaman durumu daha berrak bir şekilde değerlendirirsiniz.
kadının kendini tekrar şarj edeceği bir şeye zamanı kalmıyor.
bir hobiye, bir etkinliğe..
zaten pandemi de hepimizin içini çürüttü.
kendinize zaman yaratın.
bu benim özel zamanım deyin.
hiçbir şey olmasa takın kulaklığı yarım saat yürüyün. hava durumu da sizi yıldırmasın.
rüzgarı da yağmuru da hissetmek güzeldir.
yavaş yavaş eşinizle oğlunuzun birlikte geçirdiği zamanı arttırın.
yaşadığınız yerde deniz, göl, ırmak artık ne varsa zaman zaman su kenarına gidin. mutlaka rahatlatır.
bir şeylerin olmasını beklemeyin talep edin. yazın. mesela buzdolabına veya görünür bir yere. yaptırın.
özel hayatınız açısından da bir şeyleri değiştirmeye gayret edin.
biz bu toplumda belli bir taassupla yetişiyoruz.
yapmak istesek bile komik geliyor atraksiyonlar.
komik gelsin, gülün ama olsun deneyin.
bir de güzel ifade ediyorsunuz kendinizi. yazın. mektup yazın eşinize.
sadece fiziksel olarak bir işi yapmak değil, onu organize etmek planlamak da yorucu.
bunu yapan bizim toplumumuzda hep kadın.
mesela evde ne var? tuvalet kağıdı bitti mi? mercimek var mı?
alışveriş yapılacak. çocuğun okulu için şu malzeme lazım kim alacak, hazırlayacak?
çocuğu ders çalıştırmak mı lazım, şu konuyu anladı mı? sınava hazır mı?
(bu arada ben hiç dersimle ekstra ilgilenildiğini hatırlamıyorum. malzeme alınacaksa onu da kırtasiyeden biz kendimiz alırdık. bunlar da sorgulanması gereken başka konular )
çamaşırlar yıkanacak, ütülenecek.
misafir gelecek, ikram için alış veriş lazım mı? ne hazırlanacak?
çocuğun kıyafeti, ayakkabısı küçüldü. yenisini almak lazım. vs vs.
her gün ne yemek pişireceğini düşünmek bile bir iş.
şimdi bu programı bir yardımcı ile rahatlatırsınız ve bir süre iyi de hissedersiniz.
haftada bir tam gün iki yarım gün gibi düşünürseniz gözünüzde büyüyen işlerinizi toparlamak daha kolay olur.
belki o zaman durumu daha berrak bir şekilde değerlendirirsiniz.
kadının kendini tekrar şarj edeceği bir şeye zamanı kalmıyor.
bir hobiye, bir etkinliğe..
zaten pandemi de hepimizin içini çürüttü.
kendinize zaman yaratın.
bu benim özel zamanım deyin.
hiçbir şey olmasa takın kulaklığı yarım saat yürüyün. hava durumu da sizi yıldırmasın.
rüzgarı da yağmuru da hissetmek güzeldir.
yavaş yavaş eşinizle oğlunuzun birlikte geçirdiği zamanı arttırın.
yaşadığınız yerde deniz, göl, ırmak artık ne varsa zaman zaman su kenarına gidin. mutlaka rahatlatır.
bir şeylerin olmasını beklemeyin talep edin. yazın. mesela buzdolabına veya görünür bir yere. yaptırın.
özel hayatınız açısından da bir şeyleri değiştirmeye gayret edin.
biz bu toplumda belli bir taassupla yetişiyoruz.
yapmak istesek bile komik geliyor atraksiyonlar.
komik gelsin, gülün ama olsun deneyin.
bir de güzel ifade ediyorsunuz kendinizi. yazın. mektup yazın eşinize.
tamamen duygusal yani 
