Arkadaşlar merhaba 
Konu kızkardeşim..yaşlar 33-23.. Eşim yoğun çalışırken bir yıl yanımda kaldı 4 yıl önce. Üni.sınavına hazırlandı benim zorumla. Çocuklarıma baktı evde ben işteyken. Maddi manevi her şeyiyle ilgilendim..sonra üni kazandı, iki yıl boyunca ben ve erkek kardeşim masraflarını düzenli olarak üstlendik..geçtiğimiz haftasonu düğünü oldu. Çalışmıyordu, hiç bir birikimi yoktu. Annem babam da köyde yaşıyor, Yine destek olmaya çalıştılar.. Biz ailecek düğün için yakın akrabalarımız da dahil olmak üzere herşeyi ile ilgilenmeye çalıştık..ama son iki hafta herşeyden elini çekti herkes..haklı olarak..çünkü bizi asıl şoke eden olay şu ki, kardeşim herkesi kırdı, azarladı, şımarıklık yaptı..büyük küçük demeden. İki gün önce kınası vardı köyde, erken çıktık eşim ve ben kınadan.. Kayınvalidem çocuklarımı alıp düğünü terketti, onun bulunduğu odadaki herkesi odayı terkedin hemen diye kovmuş.kına çerezini falan hazırlıyormuş kadınlar..vişne suyu kutusuna bira doldurup içmiş ki bizim ailede kimse alkolün tadını bilmez günah diye..dün de gelin çıktı gitti..Yeğenlerini De çok sever, ilgilenirdi. Babamla anlaşamayıp sürekli kavga ettikleri için bu yıl da benim evimde kaldı, iş de bulamamıştı..maddi anlamda zaten bir bakıcıya verilebilecekten fazlasıyla destek verdim .ama hayatımda tartıştığım tek insan..artık saygısızlıkta haddini aşıp, bunu yapmak zorunda değilim diye bağırmak ile başlayıp, çocuklarıma bağırarak kötü davranmaya başladı. Bi keresinde büyük oğlumu teyzem bugün bana sürekli kızdı diye ağlarken buldum, teselli ettim yavrumu..bu sinirlilik hali en çok da nişanlıyken başlamıştı, ve sadece kayınvalidesi gil önemliydi ayrıca.ne yaparlarsa yapsınlar üzerlerine toz kondurmuyordu. Nişanlısına karşı da buldumcuk.. Maddi durumları çok çok iyi olmasına rağmen bizden her şeyi dört dörtlük beklediler, ama dört dörtlük yapmadılar.. Ama bu artık kardeşimin sorunu..bu konuda şunu söyleyeceğim, ben artık kardeşimle görüşmek istemiyorum.. Bir ömür mesafemi korumak istiyorum..bu mümkün mü? Kardeşimdir, vaktinde emeği geçti iyi kötü diye görüşmek zorunda kalır mıyım? Çünkü öz. son bir yılda her konuşmamda bana saygısızca bağırarak, ya evi terkederek, ya beni odadan çıkararak tartıştık..anneme daha çok kötü şeyler yaptı..şiddet de dahil..bir evlat anneyi nasıl iteler, nasıl ağlatır bu kadar gördüm ama annem evlattır deyip sineye cekiyor..bu arada karşıma alıp konuşmaya çalıştım hep evet, ama hepsi kavgaya dönüştü sonuçta, veya evet burada hatalıydım dedikleri durumlar yeniden tekrarlandı.. Ama beni asıl hayal kırıklığına uğratan ona yıllarca emek verip, ona kurduğum hayaller için uğraşıp, bize böyle saygısızlıklar yapması. Psikolojik sorunu vardır tedavi olsun diyebilirsiniz, vardır muhtemelen, ama başkalarına böyle şeyler yapmıyor.engellemeye çalışsak ya da bu böyle olmaz desek başlıyordu hemen.mesela gece 12lere kadar nişanlısının evinde oturuyor, her gün gidiyordu nerdeyse, böyle yapma dedikçe annem ve ben, siz karışmayın,benim nişanlım değil mi diye.. öyle işte paylaşmak istedim..

Konu kızkardeşim..yaşlar 33-23.. Eşim yoğun çalışırken bir yıl yanımda kaldı 4 yıl önce. Üni.sınavına hazırlandı benim zorumla. Çocuklarıma baktı evde ben işteyken. Maddi manevi her şeyiyle ilgilendim..sonra üni kazandı, iki yıl boyunca ben ve erkek kardeşim masraflarını düzenli olarak üstlendik..geçtiğimiz haftasonu düğünü oldu. Çalışmıyordu, hiç bir birikimi yoktu. Annem babam da köyde yaşıyor, Yine destek olmaya çalıştılar.. Biz ailecek düğün için yakın akrabalarımız da dahil olmak üzere herşeyi ile ilgilenmeye çalıştık..ama son iki hafta herşeyden elini çekti herkes..haklı olarak..çünkü bizi asıl şoke eden olay şu ki, kardeşim herkesi kırdı, azarladı, şımarıklık yaptı..büyük küçük demeden. İki gün önce kınası vardı köyde, erken çıktık eşim ve ben kınadan.. Kayınvalidem çocuklarımı alıp düğünü terketti, onun bulunduğu odadaki herkesi odayı terkedin hemen diye kovmuş.kına çerezini falan hazırlıyormuş kadınlar..vişne suyu kutusuna bira doldurup içmiş ki bizim ailede kimse alkolün tadını bilmez günah diye..dün de gelin çıktı gitti..Yeğenlerini De çok sever, ilgilenirdi. Babamla anlaşamayıp sürekli kavga ettikleri için bu yıl da benim evimde kaldı, iş de bulamamıştı..maddi anlamda zaten bir bakıcıya verilebilecekten fazlasıyla destek verdim .ama hayatımda tartıştığım tek insan..artık saygısızlıkta haddini aşıp, bunu yapmak zorunda değilim diye bağırmak ile başlayıp, çocuklarıma bağırarak kötü davranmaya başladı. Bi keresinde büyük oğlumu teyzem bugün bana sürekli kızdı diye ağlarken buldum, teselli ettim yavrumu..bu sinirlilik hali en çok da nişanlıyken başlamıştı, ve sadece kayınvalidesi gil önemliydi ayrıca.ne yaparlarsa yapsınlar üzerlerine toz kondurmuyordu. Nişanlısına karşı da buldumcuk.. Maddi durumları çok çok iyi olmasına rağmen bizden her şeyi dört dörtlük beklediler, ama dört dörtlük yapmadılar.. Ama bu artık kardeşimin sorunu..bu konuda şunu söyleyeceğim, ben artık kardeşimle görüşmek istemiyorum.. Bir ömür mesafemi korumak istiyorum..bu mümkün mü? Kardeşimdir, vaktinde emeği geçti iyi kötü diye görüşmek zorunda kalır mıyım? Çünkü öz. son bir yılda her konuşmamda bana saygısızca bağırarak, ya evi terkederek, ya beni odadan çıkararak tartıştık..anneme daha çok kötü şeyler yaptı..şiddet de dahil..bir evlat anneyi nasıl iteler, nasıl ağlatır bu kadar gördüm ama annem evlattır deyip sineye cekiyor..bu arada karşıma alıp konuşmaya çalıştım hep evet, ama hepsi kavgaya dönüştü sonuçta, veya evet burada hatalıydım dedikleri durumlar yeniden tekrarlandı.. Ama beni asıl hayal kırıklığına uğratan ona yıllarca emek verip, ona kurduğum hayaller için uğraşıp, bize böyle saygısızlıklar yapması. Psikolojik sorunu vardır tedavi olsun diyebilirsiniz, vardır muhtemelen, ama başkalarına böyle şeyler yapmıyor.engellemeye çalışsak ya da bu böyle olmaz desek başlıyordu hemen.mesela gece 12lere kadar nişanlısının evinde oturuyor, her gün gidiyordu nerdeyse, böyle yapma dedikçe annem ve ben, siz karışmayın,benim nişanlım değil mi diye.. öyle işte paylaşmak istedim..
Son düzenleme: