Olan biten her şeyden çok yoruldum

gebito .!.:

Arkadaşınız bir süreçten geçmiş ve değişmiş. O nedenle sesinde o yakınlığın olamaması ya da konuşma tarzının değilmesi normal. Şimdiki ben kendimde ya da onda bir hata aramaz, ikişkimizin nasıl gideceğine de bundan sonra yaşayıp paylaşacaklarımıza göre yön verir, üzerine çok çok düşünmez, duygularımla hareket ederdim.

Ama açıkcası biraz drama var arkadaşınızda. Yani yaş aldıkça göreceksiniz hayat hepimize çok büyük acılar veriyor. Böyle bir başkası ile yapılan telefon konuşması sonucu girilen hayat sorgulamalar biraz zorlama kalıyor. Hayat zaten kendini zorla sorgulatıyor.

Genişletmek için tıkla...

Justalittlebityourheart .!.:

Çok zor bir süreçten geçtiğini anladım.

Genişletmek için tıkla...

gebito .!.:

nedir bu arkadaşınızın hayatındaki çok zor süreçin içerikleri? (Yargı yok, öğrenme ve insanları değerlendirmede kendini geliştirme isteği var bu sorumda)

Genişletmek için tıkla...

SayYouLoveMe .!.:

Yavrum,arkadasim dediğin insan hatta kardeşin olarak gordugun insan bir g.zkali.
Şimdi senin belirli bir konu hakkında destek yahut akıl almak amacıyla anlattığın bir şey,iki ay boyunca karşındaki insanı nasıl bu denli rahatsız edebiliyor ki ?
Kendisine fiilen bir etkisi olsa anlarım ancaka konuyla bir alakasi da yok.
Dürüst olacak ; uzak kaldık,seni unuttum,artık düşündüğün kadar yakın değiliz diyecek.
Klasik erkek taktigini yapmış sana,suçlu olduğu halde kabahatli olduğu halde bütün hatayı sana yıkmış..
Senin içten içe curumeni sağlamış.
Biraz aklını basina al,bu kızla ne görüş ne konuş bir daha.
Tayland'da deprem olsa, bu kiz senin neden olduğunu soylemezse benim de adım sezin değil.
Bak buraya yazıyorum..

Genişletmek için tıkla...

Justalittlebityourheart .!.:

Hayır asla böyle bir şey değil. Kendisi de çok zor ve bunalımlı bir dönemden geçiyordu.
Bu tarz yorumlar beni çok incitiyor.
Bu insan benim 1-2 değil 11 senelik arkadaşım, aynı ev paylaştığım beraber yiyip içtiğim, çok zor günler de geçirdiğim bir insan. Ben de dünkü çocuk değilim. Onu da dün tanımıyorum.
Kendisi çok zor durumda olmasa bu olay da onu böyle tetiklemezdi biliyorum. Zaten annem hep der ki akıl bir kıl ipin ucundadır. Yani neyin kimi nasıl etkilediğini bilemeyiz. Ben saygı duyuyorum ona. Ancak kendi adıma da üzülüyorum. Bu olayı her anlatmaya başladığında, just beni o gün aradığında başladı diye, inanın birinin hayatında böyle bir iz bırakmak beni çok üzdü.
Ayrıca bu olay rahatsız etti demedi, kötü hissettirdi bu sürece öyle girdim, kötü günler yaşadım ama asla kendini suçlama dedi. Hatta suçlu hissetmeyim diye uzun bir süre beklemiş. Bundan sonra nasıl davranmam gerektiğini düşünüyorum sadace, bu olay iletişimimizi etkileyecek gibi hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

Justalittlebityourheart .!.:

Herkese merhaba

Beni çok üzen bir şeyi paylaşmak istiyorum sizinle.
Belki buradaki konularıma denk gelen vardır. Geçtiğimiz sene yurt dışına taşındım, bir proje için. Ve son 3 ay çok problemli geçti. O kadar zor günler geçirdim ki. Burada anlatamadığım o kadar şey oldu ki. En son, koordinatörümüzün önünde bir tartışma yaşadık oda arkadaşımla ve ben ondan sonra ağlama krizine girdim. O gün, 10 saat aralıklı aralıklı ağladım ve 10 güne yakın da sesimi kaybettim inanılmaz kötğ bir gündü benim için. Hayatımda o ana kadar böyle çaresiz, yalnız, haksızlığa uğramış hissetmemiştim. Ben de burası beni hasta ediyor diye türkiyeye dönme kararı aldım o an ve 11 yıllık bir arkadaşım var. Onu aradım ağlayarak. Ki en güzel günlerimizi, en kötü günlerimizi beraber atlatmışızdır. Ben ona arkadaşım demem. Kardeşim dostum benim. O çaresizlikle aradım onu.
Çok kısa konuştuk 10 dk falan. Kapattık. Sonra beni hiç aramadı. Sormadı. Ama ben hiç problem etmedim onun da öncelikleri var, kendine has sorunları var diye.
Ben türkiyeye dönüş yaptım yenilerde, yine aramadı.
Neyse gece beni aradı. 2 aydır beni aramama sebebi; benim sesimi bu kadar yıldır hiç böyle kötü duymamış ve çok kötü olmuş çok etkilenmiş. O gün ben onu tetiklemişim. Ve bir kaç aydır iyileşiyormuş. Bu süreçte çok çok kötü olmuş. Yani bir nevi ben onun derdinin üstüne dert koymuşum. Ben de bilsem asla aramazdım seni dedim. O da seni suçlamıyorum arkadaşımsın tabi ki arayacaksın dedi. O arkadaşımsın lafı bile koydu bana. Normalde birbirimize kardeşim deriz…
Ben bu senenin üstüne bir de bunu yaşayınca bin parça oldum. Ne düşüneceğimi bile şaşırdım. Direkt seninle konuştuktan sonra çok kötü oldum, aylarca kendime gelemedim dedi. Tabi ki tek sorun ben değilim ama tetikleyen ben olmuşum gibi konuya başladı. Telefonu kapattım ama bütün gece uyumadım. Ben asla derdimi başkasına yığan bi insan olmak istemem. Ama son zamanlarda öyle bunalmıştım ki, hiçbir şekilde kafamı dağıtamıyordum çok mutsuzdum daima mutsuzdum yani. Şimdi de toparlayamadım kendimi hala olaylar rüyama giriyor. Çok baskılandım, kendimi çok haksızlığa uğramış hissediyorum. Kafam öyle dolu ki sabahlara kadar rüyalarımda ağlıyorum. Bunu insanlara yansıtmak istemezdim, ama hem bu olaylar hem de tekrardan yaşadığım gelecek kaygısı her şey fazla geldi. Gülüp eğlenip hiçbir şey olmamış gibi davranamadım.
10 dklık telefon konuşmamızın onu da böyle etkileyeceğini bilemezdim asla da istemezdim. Bu yüzden iletişim kurmamış benimle nerdeyse 2 ay. Ve telefonda normalde birbirimize sevgi sözcükleriyle hitap ederiz. Soğuktu, hiçbiri yoktu. Herkesi tek tek kaybediyor gibiyim. Bilmiyorum, hiç uyuyamadım içim yandı sabaha kadar. araya biraz mesafe koymayı düşünüyorum ona zaman vereceğim. Beni ararsa açacağım. Üstüne gitmek istemiyorum. İçimi dökmek istedim. Ne düşüneceğimi bile şaşırdım çok suçlu hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

MaHlass .!.:

Etkisinde kaldığın bir durumu çok etkiledi beni deyip 2 ay aramadım tribine girmez bir insan. Etkilendiğin durumu daha çok dışa vurursun.

Arkadaşınız ya gerçekten bambaşka çok fazla şey yaşadı ya da size yalan söylüyor.

Genişletmek için tıkla...

Justalittlebityourheart .!.:

Hayır asla böyle bir şey değil. Kendisi de çok zor ve bunalımlı bir dönemden geçiyordu.
Bu tarz yorumlar beni çok incitiyor.
Bu insan benim 1-2 değil 11 senelik arkadaşım, aynı ev paylaştığım beraber yiyip içtiğim, çok zor günler de geçirdiğim bir insan. Ben de dünkü çocuk değilim. Onu da dün tanımıyorum.
Kendisi çok zor durumda olmasa bu olay da onu böyle tetiklemezdi biliyorum. Zaten annem hep der ki akıl bir kıl ipin ucundadır. Yani neyin kimi nasıl etkilediğini bilemeyiz. Ben saygı duyuyorum ona. Ancak kendi adıma da üzülüyorum. Bu olayı her anlatmaya başladığında, just beni o gün aradığında diye başlayacak, inanın birinin hayatında böyle bir iz bırakmak beni çok üzdü.
Ayrıca bu olay rahatsız etti demedi, kötü hissettirdi bu sürece öyle girdim, kötü günler yaşadım ama asla kendini suçlama dedi. Hatta suçlu hissetmeyim diye uzun bir süre beklemiş. Bundan sonra nasıl davranmam gerektiğini düşünüyorum sadace, bu olay iletişimimizi etkileyecek gibi hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

labellevie .!.:

Arkadaşınızın ne yaşadığını, hayatındaki sorunları bilmiyoruz. Belki de depresyona meyilli biri. Sizin önceki konunuzu biliyorum çok zor bir durum, dışlanmak, sürekli yargılanmak, üstüne başka bir ülkede. Konunuzu okuduğumda empati yapıp çok üzülmüştüm. Arkadaşınız sizden canlı canlı dinleyip bize göre daha çok etkilenip üzülmesi çok normal ama yaşadığı sıkıntılı sürecin sorumlusu tutması haksızlık olur. Aksine arada arayıp sorması ilgilenmesi gerekirdi. Yani normal olan budur. Arkadaşlarının arasında daha büyük sorunlar yaşayanlar olacak, onları dinleyince her seferinde depresyona mı girecek?

Genişletmek için tıkla...

Beyazsabunkokusu .!.:

Açıkçası bana arkadaşınızin söylediği bahane gibi geldi.
Bu kadar süre zarfında neden aramadın, halimi sormadın diye siz ona sitem etmeyin diyerek üste çıkmaya çalışmış.

Sizi hasta olacak kadar kafasına takan insan arardı. Dediği gibi aklında olurdunuz surekli, "ne yaptın canım aklımdan hiç çıkmıyorsun. Gerçekten ben de etkilendim" vs vs.. bir şekilde sizle yine iletişime geçerdi.

Hata ettiğinin farkında. Çaktırmadan hatayı size çevirmiş. .zannediyorum sizde sıkıntılı dönemler geçiriyorsunuz.
Her kelimeye duruma takılıp sıkıntınızi arttırdığınız bir dönem.
Bu arkadaş size iyi gelmiyor.
Gelmez. .
Kendinizi iyileştirmeye çalışın. .takılı kalmayin her söze.

Genişletmek için tıkla...

Justalittlebityourheart .!.:

Herkese merhaba

Beni çok üzen bir şeyi paylaşmak istiyorum sizinle.
Belki buradaki konularıma denk gelen vardır. Geçtiğimiz sene yurt dışına taşındım, bir proje için. Ve son 3 ay çok problemli geçti. O kadar zor günler geçirdim ki. Burada anlatamadığım o kadar şey oldu ki. En son, koordinatörümüzün önünde bir tartışma yaşadık oda arkadaşımla ve ben ondan sonra ağlama krizine girdim. O gün, 10 saat aralıklı aralıklı ağladım ve 10 güne yakın da sesimi kaybettim inanılmaz kötğ bir gündü benim için. Hayatımda o ana kadar böyle çaresiz, yalnız, haksızlığa uğramış hissetmemiştim. Ben de burası beni hasta ediyor diye türkiyeye dönme kararı aldım o an ve 11 yıllık bir arkadaşım var. Onu aradım ağlayarak. Ki en güzel günlerimizi, en kötü günlerimizi beraber atlatmışızdır. Ben ona arkadaşım demem. Kardeşim dostum benim. O çaresizlikle aradım onu.
Çok kısa konuştuk 10 dk falan. Kapattık. Sonra beni hiç aramadı. Sormadı. Ama ben hiç problem etmedim onun da öncelikleri var, kendine has sorunları var diye.
Ben türkiyeye dönüş yaptım yenilerde, yine aramadı.
Neyse gece beni aradı. 2 aydır beni aramama sebebi; benim sesimi bu kadar yıldır hiç böyle kötü duymamış ve çok kötü olmuş çok etkilenmiş. O gün ben onu tetiklemişim. Ve bir kaç aydır iyileşiyormuş. Bu süreçte çok çok kötü olmuş. Yani bir nevi ben onun derdinin üstüne dert koymuşum. Ben de bilsem asla aramazdım seni dedim. O da seni suçlamıyorum arkadaşımsın tabi ki arayacaksın dedi. O arkadaşımsın lafı bile koydu bana. Normalde birbirimize kardeşim deriz…
Ben bu senenin üstüne bir de bunu yaşayınca bin parça oldum. Ne düşüneceğimi bile şaşırdım. Direkt seninle konuştuktan sonra çok kötü oldum, aylarca kendime gelemedim dedi. Tabi ki tek sorun ben değilim ama tetikleyen ben olmuşum gibi konuya başladı. Telefonu kapattım ama bütün gece uyumadım. Ben asla derdimi başkasına yığan bi insan olmak istemem. Ama son zamanlarda öyle bunalmıştım ki, hiçbir şekilde kafamı dağıtamıyordum çok mutsuzdum daima mutsuzdum yani. Şimdi de toparlayamadım kendimi hala olaylar rüyama giriyor. Çok baskılandım, kendimi çok haksızlığa uğramış hissediyorum. Kafam öyle dolu ki sabahlara kadar rüyalarımda ağlıyorum. Bunu insanlara yansıtmak istemezdim, ama hem bu olaylar hem de tekrardan yaşadığım gelecek kaygısı her şey fazla geldi. Gülüp eğlenip hiçbir şey olmamış gibi davranamadım.
10 dklık telefon konuşmamızın onu da böyle etkileyeceğini bilemezdim asla da istemezdim. Bu yüzden iletişim kurmamış benimle nerdeyse 2 ay. Ve telefonda normalde birbirimize sevgi sözcükleriyle hitap ederiz. Soğuktu, hiçbiri yoktu. Herkesi tek tek kaybediyor gibiyim. Bilmiyorum, hiç uyuyamadım içim yandı sabaha kadar. araya biraz mesafe koymayı düşünüyorum ona zaman vereceğim. Beni ararsa açacağım. Üstüne gitmek istemiyorum. İçimi dökmek istedim. Ne düşüneceğimi bile şaşırdım çok suçlu hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

morningmoon .!.:

Duygularınızı çok yoğun yaşıyorsunuz diyeyim
Benim de bir arkadaşım bana kalmaya geldi. Bir sürü olaylar gelişti (aslında hep olan şeylerdi) ve gerçekten dert dinlemekten sıkıldım. Aslında sıkılmamın en büyük sebebi olaylarda ne kadar haksız olduğu, çok masum gibi anlattığı insanların hiç de masum olmadığını bilmemdi. İçim o kadar sıkıldı ki, gittikten sonra da arayıp sormadım. İçimden gelmedi yani.. beni kötü etkiliyordu.
Belki böyle bir şeydir arkadaşınızın durumu da.

Genişletmek için tıkla...

cunkuneden .!.:

Açıkçası ailemden başka kimseye sınırsız güvenmediğim, arkadaşlık ilişkilerini bir yere kadar samimi bulduğum için.. çok derin arkadaşlık ilişkilerim olmadığı için kızarım arada kendime. Ama işte günümüz şartları buna izin vermiyor biraz da bu okuduğum konular beni haklı çıkardıkça üzülüyorum aslında. Yurt dışına çıkmak, orda çalışmak birçoğumuzn hayali (benim ya da sadece ). Böylesi bir fırsat yakalamışken bırakmamak için elimden geleni yapardım açıkçası. Hani bazen savaşmaya değer mi biri ya da bir durum diyoruz ya, bu tam da öyle bir konuymuş. Asıl arkadaş meselesin de.. yani o da bunalmış, kendi Hayatı şu an önceliğinde ya da bunun öncesi varsa dediğiniz gibi kendi sorunlarınızı ona yüklüyorsunuz diye kasten uzaklaşmış gibi. Açıkça da söylemiş nedenini, dediğiniz gibi artık ona bırakı hamle sırasını, iletişimin ve ilişkinin kopma ihtimali var ama tabi. Hayat bu ne ilişkiler bitiyor..

Genişletmek için tıkla...