Eminler,
ansızın beliriveren bir duygunun onları birleştirdiğinden.
bir güzelliği var bilmenin,
ama belirsizlik daha güzel.
birbirlerini önceden tanımadıklarına göre,
aralarında hiçbir şey geçmediğini sanıyorlar.
ama ne derdi: sokaklar, merdivenler ve koridorlar
kaç zamandır karşılıklı geçmiş olabilecekleri yerler?
onlara sormak isterim,
hatırlamıyor musunuz?
döner kapıda
bir yüz yüze geliş
kalabalıkta duyulan bir 'affedersiniz'
telefonda 'yanlış numara'
- ama cevaplarını biliyorum.
hayır, hatırlamıyorlar.
çok şaşırırlardı
uzun zamandır
onlarla oynadığına tesadüflerin.
tam hazır değil
onların kaderi olmaya,
kâh birleştirip ayırıp
yollarını kesiyor,
ve yutkunarak kıkırdanmasını
bir kenara kaçıyor.
işaretler vardı, ipuçları,
ne yapalım anlaşılamazdıysalar?
belki üç yıl önceydi
ya da geçtiğimiz salı
bir yaprak uçuşmadı mı
koldan kola?
düşürülüp kaybolan bir şey yerden alındı.
kimbilir belki de bir toptu
çocukluğun sarmaşıklarında?
kapı tokmakları ve ziller vardı,
dokunuşların dediği.
yan yana bavullar bagaj yerinde.
belki de bir gece aynı rüya
uyanırken belirsizleşen.
her başlangıç, eninde sonunda
önce olanların devamı,
ve olayların kitabı
hep ortasından açık.
Wislawa Szymborska
Dün İle Yarın Arası Bugün Molası