Benimki daha 4 aylık. Yatılı kalmayı ben de hiç sevmem bu aralar zaten atak dönemi mi diş mi neyse uyumuyor zaten..Tabii ki herkesin anneliği farklı. Çocuğunuzu benim gibi yetiştirin demek haddime değil. Siz hani yabancılık çekiyor,çok ağlıyor deyince bizim kız da öyleydi normal geliyor dedim.
Ben kendim de mesafeyi sevdiğim için bebeğin bu durumunu avantaja çevirdim,yalan değil.
Bu arada benim de ebeveynlerim çok çok uzakta. Hem de çok uzakta.
Kayınvalide,görümce yakında ama arada bir görüşmek yeterli benim için. Sıkılıyorum geldik,gelelim,yedik,içtik vs. Aram çok iyidir bu arada.
Tabii siz sürekli beraber olunca sıkılmıyorsanız daha sık gidin,arada bir yatılı olarak kalın. Bebek gece gündüz onları görünce alışır belki.
Allahım hepimizin gönlümüze göre evlatlarımızı büyütmeyi nasip etsin inşallah.
Bizim kız 3 yaşına yaklaşıyor Allahım izin verirse inşallah.
Borç çok olduğu için.. Başka işe gidiyorTatildeyken nıye calısıyor
Cocuk bakmaktan kaçmak ıcın mı
Yanlış yapmıyor. Güvenli bağlanmanın sağlıkla tamamlanması lazım. Her ihtiyacı anında karşılanmalı. 3 yaşa kadar sadece anne istemesi çok normal benim de öyleydi. Ve ben çokca bolca sadece ve önce onla ilgilendim. Şimdiden sonra açılıyor dışarıya. Arkadaş istemesiyle başlıyor bu yavaştan. 2 yaş gibu istediğini ağlayarak yaptırma olaylarına girerler. Orda sizin de sınırlarınızı keşfederler. Öncesinde pek de bi manası yok. Isteseniz de algılayamazlar. Sadece zarar verecek şeylerden uzak tutmak istediğinizde direnmesini engelleyebilirsiniz tutarlı hayır cevaplarınızla.Bence yanlış yapıyorsunuz. Sürekli yani yanlış anlaşılmasın çocuğumuza odaklanıcaz tabi ama tek odak noktamız olursa başa çıkamayız bence.. Onun da bizim hayatımıza alışması lazım... Bizim psikolojimiz kötü oldukça onların daha kötü olucak büyüdükçe bizi parmaklarında oynatıcaklar ve bunun sonu gelmeyecek.. İnsanlarla çok içli dışlı olmasın tabi ama bizden başka herkese yabanileşirlerse illerdeki doğacak sorunları düşünebiliyor musunuz?
Bilmiyorum açıkçası bana yanlış geliyor. Güvenli bağlanma konusunda haklı olabilirsiniz ama çocuk sadece sizi istediği zaman sizin kendi karakteriniz kaybolmaya başlıyor.. Ve siz ne kadar kötü yorgun bitkin hissederseniz o 2 katını hissediyor.. Mesela ben yalnızım eşim çok çalışıyor ve bazen birilerinde dursun ve ben gideyim uyuyayım dinleneyim istiyorum çünkü gücüm kalmıyor ama o benden başka hiç kimseyi istemediği için bunu yapamıyorum yapsam da aklım bebeğimde kalıyor ve dinlenemiyorum. Bebeğin başkasında huysuzlanması normal ama 7/24 anneye yapışık olması bence normal değil.. Çünkü bazen benim gerçekten kafamı dinlemeye ihtiyacım oluyor.. Eminim sizin de oluyordurYanlış yapmıyor. Güvenli bağlanmanın sağlıkla tamamlanması lazım. Her ihtiyacı anında karşılanmalı. 3 yaşa kadar sadece anne istemesi çok normal benim de öyleydi. Ve ben çokca bolca sadece ve önce onla ilgilendim. Şimdiden sonra açılıyor dışarıya. Arkadaş istemesiyle başlıyor bu yavaştan. 2 yaş gibu istediğini ağlayarak yaptırma olaylarına girerler. Orda sizin de sınırlarınızı keşfederler. Öncesinde pek de bi manası yok. Isteseniz de algılayamazlar. Sadece zarar verecek şeylerden uzak tutmak istediğinizde direnmesini engelleyebilirsiniz tutarlı hayır cevaplarınızla.
Ve ne olursa olsun şimdi bağırmayın. Gerçekten çok çok çok küçük. Ben asla bağırmadım diyemem. 2.5 yaştan sonra bir iki kez bağırdım. O kadar korktu ki şimdi sesim az ciddileşse kızacak mısın bana diye dudağı büzülüyor gözleri doluyor. Kendimi bok gibi hissediyorum. Her seferinde hayır şimdi kızmıyorum diyorum durumu açıklıyorum. Safi inar harekerlerinde zıvanadan çıkınca sadece kızıcam şimdi ama diyorum korkuyo tamam kızma kızma diye vazgeçiyo. Bu şekilde durdurmak istemiyorum ama son çare yapıyorum bazen.
TAbi ki bittik tükendik. Ne ağlamalar ne zorluklar. Ama normal.Bilmiyorum açıkçası bana yanlış geliyor. Güvenli bağlanma konusunda haklı olabilirsiniz ama çocuk sadece sizi istediği zaman sizin kendi karakteriniz kaybolmaya başlıyor.. Ve siz ne kadar kötü yorgun bitkin hissederseniz o 2 katını hissediyor.. Mesela ben yalnızım eşim çok çalışıyor ve bazen birilerinde dursun ve ben gideyim uyuyayım dinleneyim istiyorum çünkü gücüm kalmıyor ama o benden başka hiç kimseyi istemediği için bunu yapamıyorum yapsam da aklım bebeğimde kalıyor ve dinlenemiyorum. Bebeğin başkasında huysuzlanması normal ama 7/24 anneye yapışık olması bence normal değil.. Çünkü bazen benim gerçekten kafamı dinlemeye ihtiyacım oluyor.. Eminim sizin de oluyordur
İnşallah biraz daha büyüyünce Bi tık iyi olur... Kucağımdan inmesin utansın başkalarından razıyım, ama çığlık atarak ağlaması beni çıldırtmak üzereTAbi ki bittik tükendik. Ne ağlamalar ne zorluklar. Ama normal.
Anladım ben sizi.Benimki daha 4 aylık. Yatılı kalmayı ben de hiç sevmem bu aralar zaten atak dönemi mi diş mi neyse uyumuyor zaten..
Zamanla alışır inşallah çok da içli dışlı değilim kimseyle bebeğim dr olmasın gerek yok gitmesin kimseye ya da inmesin kucağımdan önemli değil beni endişeye sokan çığlık çığlığa ağlaması oluyor. ..
Öyle olunca da ne ben Bi yerde durabiliyorum, ne de benim evime gelen durabiliyor sıkıntı bu.
İlla biri gelsin ya da ben bir yere gitmek istediğimden değil mesela bazen çağırıyorlar gitmiyorum ikinci çağırıyorlar tekrar gitmeyince de olmuyor yani bir şekilde ayıp oluyor Benim de burada ailem olmadığı için bir şekilde onlara karışmazsam yapayalnız kalıyorum ve Her gittiğimde Bebeğim böyle sıkıntı çıkardığı için de benim için bir eziyete dönüşüyor Allah hepimizin gönlüne göre versin AminAnladım ben sizi.
İlla biri gelsin ya da siz bir yere gitmek istiyorursunuz,çocuk da size uyum sağlasın istiyorsunuz.
Olabilir tabii.
Herkesin düşüncesi,hayatı,ailesi farklı.
Hiç bilmiyorum da alışıyordur bebekler belki de…
Allahım hepimizin gönlüne göre versin inşallah.