- 4 Kasım 2024
- 1.133
- 315
- 38
- 24
- Konu Sahibi dahadogurmam12
-
- #1
Bebeğin ağlasa da korkup eve tikilma insan görmeden insana alisamaz. Borç mevzusu biraz yipranacaksiniz ama halolur. Yapacak bir şey yok bu süreçte eşinizle birbirinize kavga değil sevgi ve hoşgörü göstermeniz gerekir. İşten ayrılmak yerine rapor falan idare etseydin en azından tazminat vs alırdın belki ya da işsizlik maaşı.Merhaba...
Buraya bebeğim olduğundan beri defalarca konu açtım. Kaka problemi, uykusuzluk, süt azlığı, maddi problem, psikolojik problemlerle alakalı.. Ben tamamen halimi anlatıp mantıklı ve tecrübeli insanlardan akıl almak istiyorum.. Belki uzun olabilir lütfen okumak isterseniz okuyun...
Ben 2 yıllık evliyim şuan 4 buçuk aylık bebeğim var. Bu şekilde ifade etmek beni rahatsız ediyor ama bebeğimle istemeden oldu yani plansız sürpriz tabi ki şuan onu çok seviyorum.. Hamile kalmadan önce çalışıyodum çünkü araba aldık borç ödüyo dul eşimle.. Hamile kalınca aşırı derecede rahatsız oldum midem günün her saati bulandı, ayağa kalkamadım. bırakmak zorunda kaldım ve bütün borç kira herşey eşime kaldı.. Bu da borçların artmasına ve maddi sıkıntıya girmemize sebep oldu.. Ve aramızda çatışmalar başladı... Arabayı da satmak istemedi hem bebek için hem de arabamız iyi arıza falan çıkarmıyor her zaman iyi araba bulunmuyor 300 bine.
Velhasıl bebeğim doğdu, meme ucum yoktu ilk günler emziremedim sarılık oldu 3 ay sürdü anca geçti.. Herkesin bu bebek sarı mama ver mama ver demesi beni yıprattı.. Kaka problemi başladı zaten gazlı bebekti ailem de uzakta uykusuzlukla tek başıma mücadele ettim.. O yavaş yavaş azaldı derken sütüm azaldı mutlaka stresten takviye almaya başladım bebeği doyuracak kadar artmadı mamaya başladım.. Uykusu düzene girdi derken bu sefer de galiba atak dönemimeiine girdi uyumuyor durmuyor..bazen görümcelerim falan çağırıyor kötü insanlar değiller gitmek istiyorum ama bebeğim aşırı yabancılıyor başka evde başka insanların yanında çığlık çığlığa ağlıyor korkuyorum.. Ailem yok annem geldi Bi 10 gün kaldı gitti babaanneme bakıyor fazla kalamadı onun gelişi mutlu etti gidişiyle boşluğa düşmüş gibi oldum.. Parasızlık devam ediyor bebeğim için endişe ediyorum eşimle kavga ediyoruz yetemiyoruz ben de bebeğimi bırakıp çalışacağım biri yok kayınvalidem de çok yaşlı zaten... Psikolojim yerinde değil bazen bu sorunlarla uykusuzlukla sesim yükseltiyorum istemeden bebeğime çok üzülüyorum.. Eşim de her gün işe gidiyor tatilinde bile çalışıyor mecburen yüzünü görmüyorum bebeğe zaten yardım edemiyo bakabildiği 2 saat falan. Ne yapayım ben çok yıprandım
Çok rapor aldım market olduğu için çıkarmıyor tazminat zaten hayattaBebeğin ağlasa da korkup eve tikilma insan görmeden insana alisamaz. Borç mevzusu biraz yipranacaksiniz ama halolur. Yapacak bir şey yok bu süreçte eşinizle birbirinize kavga değil sevgi ve hoşgörü göstermeniz gerekir. İşten ayrılmak yerine rapor falan idare etseydin en azından tazminat vs alırdın belki ya da işsizlik maaşı.
Hakkında hayırlısı olsun. Eşinle birbirinize hoşgörülu olmak zorundasınız. O da haftanın 7 günü çalışmaktan memnun degildir. Sen de evde tikilmaktan memnun değilsin. Sadece biraz sabır evlilik eğer başka bir durum yoksa böyle durumlarda birbirine sarılarak güçleniyor.Çok rapor aldım market olduğu için çıkarmıyor tazminat zaten hayatta
Bilemiyorum artık çok bunaldım evlendiğimizden beri çalışıyorum çalışmayı bırakınca her şey Tepetaklak oldu Demek ki ömür boyu çalışmak zorundayımHakkında hayırlısı olsun. Eşinle birbirinize hoşgörülu olmak zorundasınız. O da haftanın 7 günü çalışmaktan memnun degildir. Sen de evde tikilmaktan memnun değilsin. Sadece biraz sabır evlilik eğer başka bir durum yoksa böyle durumlarda birbirine sarılarak güçleniyor.
Bu devirde öyle..Bilemiyorum artık çok bunaldım evlendiğimizden beri çalışıyorum çalışmayı bırakınca her şey Tepetaklak oldu Demek ki ömür boyu çalışmak zorundayım
Herkesin her şeyi var??? Araba ne ki bu devirde öyle lüks Bi araba da değil zaten.Bence tüm sorunlarının kaynağı maddi sıkıntıların. Borç+kira nasıl dönüyor ne iş yapıyo eşin merak ettim. Borç çekmese evi tek başına geçindirebilirdi demek ki. Millet fakiriz diye şov yapıyor maşallah herkesin her şeyi var XD. Bana sorarsanız bir daha asla borç harç işlerine girmeyin faiz yemek de yedirmek de haramdır. Bebeğin biraz büyüyünce sen alışınca düzenini kurunca ve borçlarınız falan bitince ya da enflasyon etkisiyle hafifleyince vs daha da rahatlarsınız. Burada kendini ruhen rahatlatmaya çalışman ve aile içi huzurunu önceliklendirmen kavga işini bırakman gerekmekte diye düşünüyorum.
Allah sonumuzu hayır etsin.. Bu sıkıntılar yüzünden sütüm azaldı. Takmıyım diyorum ama elde değil kız bebeğim süslemek giydirmek istiyorum ama Birçok şeyden geride durmak beni üzüyorMaddi sıkıntı gerçekten herkesin başında. Borç da varken üst üste gelmiş ama burda en günahsız olan bebeğin. Çok streslisin bebeğine de geçiyor stresin. Suçluluk duyma kimsenin ömür boyu çalışma garantisi yok. Hastalanıp işsiz kalabilirsin eşler bunlar için vardır. Birbirinizi yıpratmayın adam zaten yoruluyor sen de kendini yük gibi görme. Eşin Allah korusun bir şey yaşadı çalışamayacak iki yıl ne yapacaksın boşayacak mısın hemen? Hayat müşterek ayrıca borcunuz tl bazında ise her 6 ayda borç hafifleyecek canını sıkma. Sen bebeğine odaklan onun sana çok ihtiyacı var bak korkuyor yalnız kalamıyor kokunu istiyor. Sürpriz de olsa artık annesin ve bunun sorumluluğunu en önceye alacaksın kocan da bebeğinizi büyütene kadar çalışıp bakacak.
Eşiniz ya arabayı satıp borcu kapatacak ya da size yetişemiyorum diye söylemeyecekAllah sonumuzu hayır etsin.. Bu sıkıntılar yüzünden sütüm azaldı. Takmıyım diyorum ama elde değil kız bebeğim süslemek giydirmek istiyorum ama Birçok şeyden geride durmak beni üzüyor
O kadar doğru ki zaten uykusuzlukla yorgunlukla mücadele ediyorum Bi de bu sorunlarla uğraşmak istemiyorumEşiniz ya arabayı satıp borcu kapatacak ya da size yetişemiyorum diye söylemeyecek
Daha lohusa sayılırsınız
Araba yine alınır ama bu güzel zamanları bidaha gelmeyecek bebeğinizin
Bebeğimi üzmek zaten istemiyorum.. Ama elinde olmuyor insanın.. Ben çok sosyal Bi insandım bebeğimle de insan içine karışmak istiyorum sadece.. Sadece beni görmesi yabanileşmesi de iyi bişey değil benceAnlıyorum maddi manevi zor durumdasınız ama tüm bu anlattıklarınıza dayanarak söylüyorum bence bebeğiniz tüm stresinizi hissediyor.
Siz bu kadar bunalmışken o minicik bebek nasıl sakinleşsin. Onun tek dayanağı sizsiniz.
Daha önce de söyledim benim kızım da benden başka hiç kimseyi istemez,hiç kimseye yanaşmaz. Bu benim her zaman işime gelmiştir. İnsanların bebeklere yanaşmasından,yanaşmayanların da bebek hakkında iyi ya da kötü yorum yapmasından çok rahatsız oluyorum.
Siz de bebeğinizi rahatlatmaya çalışın.
Baş başa yürüyüş yapın,parka gidin,ona masal anlatın,masaj yapın,şarkılar söyleyin.
Minicik bebek sadece sizle beraber olmak istiyor,onu üzmeyin bence.
Emin olun hemen hepimizin küçük büyük sosyal çevresi vardı.Bebeğimi üzmek zaten istemiyorum.. Ama elinde olmuyor insanın.. Ben çok sosyal Bi insandım bebeğimle de insan içine karışmak istiyorum sadece.. Sadece beni görmesi yabanileşmesi de iyi bişey değil bence
Bence yanlış yapıyorsunuz. Sürekli yani yanlış anlaşılmasın çocuğumuza odaklanıcaz tabi ama tek odak noktamız olursa başa çıkamayız bence.. Onun da bizim hayatımıza alışması lazım... Bizim psikolojimiz kötü oldukça onların daha kötü olucak büyüdükçe bizi parmaklarında oynatıcaklar ve bunun sonu gelmeyecek.. İnsanlarla çok içli dışlı olmasın tabi ama bizden başka herkese yabanileşirlerse illerdeki doğacak sorunları düşünebiliyor musunuz?Emin olun hemen hepimizin küçük büyük sosyal çevresi vardı.
Ama anne olunca öncelik bebeğin fiziksel ve psikolojik sağlığı daha önemli olmuyor mu?
Yani ben mi yanlış yapıyorum bilmiyorum da ben hep çocuğa odaklı olarak yaşıyorum.
Çocuk mutlu olduktan sonra geride kalan çok önemli olmuyor benim için.
Zaten o kadar çok yoruluyorum ki insan içine karışacak halim kalmıyor. Sürekli kulağımın yanında “anne su,anne tuvalet,anne oynayalım” dedikçe arkadaşlarımla sohbet bile edemiyorum telefonda bile.
Çocuk uyuyunca da dinlenmek istiyorum.
Şu anda bize o kadar çok ihtiyaçları var ki dışarıdaki insanlardan uzak durmaları çok normal geliyor bana.
Bilmem ki benim bir şikayetim yok çok şükür.Bence yanlış yapıyorsunuz. Sürekli yani yanlış anlaşılmasın çocuğumuza odaklanıcaz tabi ama tek odak noktamız olursa başa çıkamayız bence.. Onun da bizim hayatımıza alışması lazım... Bizim psikolojimiz kötü oldukça onların daha kötü olucak büyüdükçe bizi parmaklarında oynatıcaklar ve bunun sonu gelmeyecek.. İnsanlarla çok içli dışlı olmasın tabi ama bizden başka herkese yabanileşirlerse illerdeki doğacak sorunları düşünebiliyor musunuz?
Sizin tercihiniz tabi ki her annenin yetiştirme biçimi farklı olabilir.. Benim ailem uzakta yaşadığı için eşimin ailesinden başka kimse yok.. En azından onlara alışsın ağlamasın istiyorum. Bu arada ne kadarlık bebeğinizBilmem ki benim bir şikayetim yok çok şükür.
Bebeğim doğarken çok çok büyük rahatsızlıklar geçirdik,hiç kimseyi kabul etmedim. Hastalık çok uzun sürdü,dedikodular bitmedi,lohusa depresyonundan çıkamadım.
Çok şükür toparlamaya çalışıyoruz artık.
Şimdilik öyle parmakta oynatma durumu yok.
Ben çok kuralcıyım,anormal bir durum olmadığı sürece kurallarımın dışına çıkmak istemiyorum.
Okul,yemek,uyku,oyun,gezme saatleri belli. Birilerini görmeye vaktim olmuyor ki. Ancak okul ve park arkadaşlarımız ve anneleri var. Parkta yanımda olduğu için arkadaşları ile rahat oynuyor,okulda arada nazlansa da oraya da alışkın.
Ben akraba geldi,gitti sevmiyorum.
Görüşmek isteyen buyursun gelsin parka.
Yabanilik konusunda çok memnunum inanın. Zaman bu kadar kötüyken bu minicik yaşında ben ve babasından başkasıyla mutlu olmasına gerek yok. Arada park,okul,oyun atölyesi sosyalleşiyoruz işte.
Büyüdükçe alanımız genişleyecektir diye düşünüyorum. Şu anda düzenini bozmak istemiyorum.
Tabii ki herkesin anneliği farklı. Çocuğunuzu benim gibi yetiştirin demek haddime değil. Siz hani yabancılık çekiyor,çok ağlıyor deyince bizim kız da öyleydi normal geliyor dedim.Sizin tercihiniz tabi ki her annenin yetiştirme biçimi farklı olabilir.. Benim ailem uzakta yaşadığı için eşimin ailesinden başka kimse yok.. En azından onlara alışsın ağlamasın istiyorum. Bu arada ne kadarlık bebeğiniz
Tatildeyken nıye calısıyorMerhaba...
Buraya bebeğim olduğundan beri defalarca konu açtım. Kaka problemi, uykusuzluk, süt azlığı, maddi problem, psikolojik problemlerle alakalı.. Ben tamamen halimi anlatıp mantıklı ve tecrübeli insanlardan akıl almak istiyorum.. Belki uzun olabilir lütfen okumak isterseniz okuyun...
Ben 2 yıllık evliyim şuan 4 buçuk aylık bebeğim var. Bu şekilde ifade etmek beni rahatsız ediyor ama bebeğimle istemeden oldu yani plansız sürpriz tabi ki şuan onu çok seviyorum.. Hamile kalmadan önce çalışıyodum çünkü araba aldık borç ödüyo dul eşimle.. Hamile kalınca aşırı derecede rahatsız oldum midem günün her saati bulandı, ayağa kalkamadım. bırakmak zorunda kaldım ve bütün borç kira herşey eşime kaldı.. Bu da borçların artmasına ve maddi sıkıntıya girmemize sebep oldu.. Ve aramızda çatışmalar başladı... Arabayı da satmak istemedi hem bebek için hem de arabamız iyi arıza falan çıkarmıyor her zaman iyi araba bulunmuyor 300 bine.
Velhasıl bebeğim doğdu, meme ucum yoktu ilk günler emziremedim sarılık oldu 3 ay sürdü anca geçti.. Herkesin bu bebek sarı mama ver mama ver demesi beni yıprattı.. Kaka problemi başladı zaten gazlı bebekti ailem de uzakta uykusuzlukla tek başıma mücadele ettim.. O yavaş yavaş azaldı derken sütüm azaldı mutlaka stresten takviye almaya başladım bebeği doyuracak kadar artmadı mamaya başladım.. Uykusu düzene girdi derken bu sefer de galiba atak dönemimeiine girdi uyumuyor durmuyor..bazen görümcelerim falan çağırıyor kötü insanlar değiller gitmek istiyorum ama bebeğim aşırı yabancılıyor başka evde başka insanların yanında çığlık çığlığa ağlıyor korkuyorum.. Ailem yok annem geldi Bi 10 gün kaldı gitti babaanneme bakıyor fazla kalamadı onun gelişi mutlu etti gidişiyle boşluğa düşmüş gibi oldum.. Parasızlık devam ediyor bebeğim için endişe ediyorum eşimle kavga ediyoruz yetemiyoruz ben de bebeğimi bırakıp çalışacağım biri yok kayınvalidem de çok yaşlı zaten... Psikolojim yerinde değil bazen bu sorunlarla uykusuzlukla sesim yükseltiyorum istemeden bebeğime çok üzülüyorum.. Eşim de her gün işe gidiyor tatilinde bile çalışıyor mecburen yüzünü görmüyorum bebeğe zaten yardım edemiyo bakabildiği 2 saat falan. Ne yapayım ben çok yıprandım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?