tmm anladım seni bu bölümü sevmiyorsun.ama başlamışsın artık şurada kaç ay kaldı bitir .kazanamazsan üniversite mezuna kal dershaneye git yeniden hazırlan.kırılma ama sen ortaokulda da başarılı bir öğrenci değilmişsin zaten.psikolojik sorunları olanları tanıdım ama dersleri iyiydi .belki de kapasiten budur bunu hiç düşündün mü?kapasitenin en iyisini yapabilirsin .illa dereceli öğrenci olmana gerek yok.mutlaka vardır mutlu olacağın yapabileceğin bir meslek.Ortaokulda psikolojik sorunlar yasiyordum uzun bir sure ilac kullandim ders falan o donem hic calisamadim zaten ondan dolayi cok pismanim. Ailemde hem eve yakin diye bu liseye git dedi oyle yaptim. Saglik meslek yazmistim o da cikmadi tercihlerde maalesef. Bu gittigim lisede 3 bolum var. Zaten o yuzden dedim 10. Sinifta bolum degistirecektim ama bizim bolum hocalari degistirmeme izin vermediler bu bolumde kaldim. Aileme staj baslamadan aciga geceyim dedin dershaneye gideyim ona da izin vermediler. Bazi arkadaslarimiz aciga gecip dershaneye gittiler. Bense kaldim boyle maalesef. Şimdi mutsuzum.
Yok artık.. Benim lise halimin özetisin resmenArtık bunu ciddi bir şekilde düşünüyorum. Ama ailem izin vermeyecek biliyorum. Meslek lisesi son sınıfım. İstemediğim bir bölümü okuyorum. 10. Sınıfta değiştirecektim ama bölüm öğretmeni değiştirmeme izin vermedi. Stajı görmek istemiyordum açıköğretime geçmek istiyordum ona da ailem izin vermedi. Staj yerini de öğretmenler seçiyor, bizim seçmemiz yasak ve her birimizi tek bir işletmeye veriyor ayrı ayrı. Küçük bir konfeksiyonda çalışıyorum, kapalı ve içim bunalıyor. Emir veriyorlar sürekli, iş olmayınca da niye boş duruyorsun diye azar yiyorum yine iş veriyorlar sessiz sakin bir tipim zaten bir şey de diyemiyorum. Bir şey diyince zaten onlar da cevap verir. Ortacılık yapıyorum, kumaş taşıyorum 4-5 makineye ve işe yetişmek zorundayım. Geçen işte ağrım olmuştu karnım ağrıyordu biraz kötü hissettim izin istedim ustadan izin vermedi eve gitmeme. Yolda da öyle yavaş bir şekilde ağrılı ağrılı eve gittim otobüse binip çıkış saatinde. Tek stajyer benim, konuştuğum anlaşabildiğim insan yok. Çok durgunum, evde bile moralim bozuk sebepsizce birden gözüm doluyor ağlamaya başlıyorum geceleri. Kafayı yiyeceğim. Staj haziranda bitiyor ve ben son sene zaten diyerek katlanmak istemiyorum okulu bırakmayı düşünüyorum. Bütün hayallerim hedeflerim bitti. Okulda staj gören bir iki öğrenci var öyle bir şansım var mı bilmiyorum. Rehberlik karar vermiş o kişilerin okulda staj yapmasına. Okulu bırakırsam neler olur? Daha mı kötü olur hayatım?
Ne demek "psikolojik sorunlu olanları tanıdım başarılıydılar"? Hayat sizin tanıdığınız 3-5 kişiden ibaret değil. Psikolojik sorunlar odaklanmayı etkiler, ders dinlemeyi de çalışmayı da inanılmaz etkiler ki ilaç da kullanmış. En büyük başarısızlık sebebidir.tmm anladım seni bu bölümü sevmiyorsun.ama başlamışsın artık şurada kaç ay kaldı bitir .kazanamazsan üniversite mezuna kal dershaneye git yeniden hazırlan.kırılma ama sen ortaokulda da başarılı bir öğrenci değilmişsin zaten.psikolojik sorunları olanları tanıdım ama dersleri iyiydi .belki de kapasiten budur bunu hiç düşündün mü?kapasitenin en iyisini yapabilirsin .illa dereceli öğrenci olmana gerek yok.mutlaka vardır mutlu olacağın yapabileceğin bir meslek.
kendi fikrimi yazdım.başarılı öğrenci bir iki sene başarısızdır sorunlu olduğu zaman belki.konu sahibi ilkokul ortaokul lise başarılı öğrencilerden mi hayır.sağlık lisesini bile kazanamamış.ama bu hayat da başarısız olacağı anlamına gelmez.gayet seveceği bir meslek edinir parasını da kazanır o meslek de başarılı da olur.ben akademik başarıdan bahsettim.ya vardır ya yoktur o.Ne demek "psikolojik sorunlu olanları tanıdım başarılıydılar"? Hayat sizin tanıdığınız 3-5 kişiden ibaret değil. Psikolojik sorunlar odaklanmayı etkiler, ders dinlemeyi de çalışmayı da inanılmaz etkiler ki ilaç da kullanmış. En büyük başarısızlık sebebidir.
sen konu sahibine güzel bir örneksin.aynı yollardan geçmişsiniz.umarım önerilerini dikkate alır.Lisede peşime bıçakla okul kapısında bekleyen ruh hastası takılmıştı, gece özelden beni arayıp küfür eden kızlar vardı bende kendi halinde takılan bir kızdım ama gençlerin psikolojisi bozuk işte kendi halinde olanlara daha çok takıyorlar demek kiKorku filmi gibi bir zamandı. Hani '' keşke zaman geri dönse liseye dönemlerime '' derler ya bende aksine o dönemi hep unutmak istemişimdir elbette kırıldığın, yıprandığın kadar çok şey öğreniyorsunda şuan ki dik duruşumun üzerinde emekleri de varmış diyorum. Ama pes edersen çok daha kırılgan bir hal alırsın.
Umarım. Çünkü bende sağlıklı bir dönemden geçmedim. Aile içi, sosyal hayatta, kendi içimde yaşadığım büyük problemlerim panik atak, sürekli ağlama, korkulara sebep olmuştu. Ama bunların tedavisi yine okul ve yine zorlayarak korkularla yüzleşmekteymiş. Aksi halde kendini yiyip bitiriyorsun.sen konu sahibine güzel bir örneksin.aynı yollardan geçmişsiniz.umarım önerilerini dikkate alır.
haklısın zor da olsa okulda gene tedavi de.okuldan bir koparsan geri dönemezsin kolay kolay.ailesel maddi vs sorun yaşayan çoktur aramızda.ama akademik başarı küçük yaşlarda belli oluyor.ben odtü kazanamayacığımı tıp kazanamayacığımı biliyordum ortaokulda mesela.öğretmenlerim de kimlerin aşağı yukarı ne kapasitesi olduğunu biliyordu.orta düzeyde öğrenciydim öyle de bir okul kazandım.hiç kazanamayacaklar da belliydi.lisede biliyorduk.vayy şunu olursun bunu olursun diye sahte ümitler vermek de doğru değil gençlere.Umarım. Çünkü bende sağlıklı bir dönemden geçmedim. Aile içi, sosyal hayatta, kendi içimde yaşadığım büyük problemlerim panik atak, sürekli ağlama, korkulara sebep olmuştu. Ama bunların tedavisi yine okul ve yine zorlayarak korkularla yüzleşmekteymiş. Aksi halde kendini yiyip bitiriyorsun.
Benim aldigim tanı panik atak degil de depresyondu 13 yasimda. 16 yasimda da bir psikologum bipolardan suphelendi kan testi vermemi istedi psikiyatriye gidip ama yapmadim. Simdi tekrar depresifim zaten bu staj da okulda iyice canımı sıkıyor. Bu yuzden birakmayi bile dusundum. Ayrica bir yorum yapan kisi lisede basarili da degilmis demis ama gecen sinifi ben 97 ortalama ile bitirdim. İyiydi yani, kapasitem dusuk degil benim.Umarım. Çünkü bende sağlıklı bir dönemden geçmedim. Aile içi, sosyal hayatta, kendi içimde yaşadığım büyük problemlerim panik atak, sürekli ağlama, korkulara sebep olmuştu. Ama bunların tedavisi yine okul ve yine zorlayarak korkularla yüzleşmekteymiş. Aksi halde kendini yiyip bitiriyorsun.
kendi okuluna göre demedim ki.genel olarak akademik başarıyı kastettim.ayrıca kendimi de kattım .benim de akademik başarım çok yüksek değildi dedim.alınacak ne var bunda?Benim aldigim tanı panik atak degil de depresyondu 13 yasimda. 16 yasimda da bir psikologum bipolardan suphelendi kan testi vermemi istedi psikiyatriye gidip ama yapmadim. Simdi tekrar depresifim zaten bu staj da okulda iyice canımı sıkıyor. Bu yuzden birakmayi bile dusundum. Ayrica bir yorum yapan kisi lisede basarili da degilmis demis ama gecen sinifi ben 97 ortalama ile bitirdim. İyiydi yani, kapasitem dusuk degil benim.