Üniversite sınavından sonra 11. tercihimi kazandım.
İlk tercihlerim hukuk ve pdr idi.
Kısmetimde öğretmen olmak varmış.
Üniversitede soruyorlar herkesin kaçıncı tercihiydi diye milletin ilk 5 tercihi öğretmenlik,
benimse 11 :)
İçimde hukuk öyle kaldı ki sevmeyerek başladığımı düşündüm.
İlk üç yıl da bu düşüncem değişmedi.
Sonra son sene staja başlayınca çocukların arasına karışınca, ilk çiçeğimi yakışıklı bir
4. sınıfa giden erkek öğrenciden alınca :) çok ısındım mesleğe.
İstediğin kadar bozuk olsun moralin bir çocuğun gülüşü içini ısıtır, diğerinin
öpücüğü her derdini unutturur insana.
İyi ki öğretmen olmuşum.
Günümüzün bilmiş, öğretmen düşmanı velileri ile çok zor bu mesleğe severek devam etmek ama.
Normal de iyi ki öğretmen olmuşum diyen ben bir kendini bilmez veli yüzünden
nereden öğretmen oldum diye isyan edebiliyorum.
Yine de normal şartlarda iyi ki diyorum.
İlk yıllar her anlamda zor olur.
Tavsiyem önce kendini sevdir öğrencilerine.
Seni sevdiklerinde işin kolaylaşır.
Baktın olmuyor, çile gibi geliyor bu iş.
Kendine yeni bir yol çiz.
Şahsen benim hayatımın 4 te 3'ü işim eve kadar getiriyorum her sorunu.
Çile ile yapamam..