- 2 Aralık 2011
- 2.937
- 8.839
Yalnis anladiniz Turkiyede yasamiyorum. Azerbaycanda yasiyorum azeriyimPardon daha dilimizi doğru kullanamıyorsun ve öğretmensin? O fakülteyi bitiren her öğrenci bunları biliyor kabul edilir ve de sorumludur.
Bunları bilmeyen birisi çocuklara Türkçe dersinde ne anlatacak ki?
Biri annesine yazdirmis evet. Bazi cocuklara evde anneler harfleri ogretmis onceden bazi cumleleri kura biliyorlarHeralde mektubu ailelerine yazdırıyolardır değil mi? Yoksa o iş olmamış
Profilinizde Ankara yazıyordu, ondan hareketle yazdım. Fakat Azeri Türkçesi'nde de bazı ögeler benzemiyor mu? Yani ana diliniz nihayetinde Türkçe, sanki Avrupa dilleri ana dilinizmiş gibi yabancılaştırıyorsunuz da. Harf ve ses fazlalıkları var evet de onun da illa kuralı vardır. Bilemiyorum bence eksiğiniz var gibi geldi.Yalnis anladiniz Turkiyede yasamiyorum. Azerbaycanda yasiyorum azeriyim
Peki siz bizim dilin kurallarini biliyormusunuz. Mesela Bende biliyorum diye yazilir cumlesinde de eki ayri yazilmaz. Ogretmenlik diye bir kelime yok müəllimlik var ve muellimliye diye yazilir. Burda zaten mesele sozleri nasil yazdigim degil ogretmen olmanin zorluklari ve beni anlayan birilerinin fikirlerine ihtiyacim var.Profilinizde Ankara yazıyordu, ondan hareketle yazdım. Fakat Azeri Türkçesi'nde de bazı ögeler benzemiyor mu? Yani ana diliniz nihayetinde Türkçe, sanki Avrupa dilleri ana dilinizmiş gibi yabancılaştırıyorsunuz da. Harf ve ses fazlalıkları var evet de onun da illa kuralı vardır. Bilemiyorum bence eksiğiniz var gibi geldi.
Sizin fikirlerinize aynen katiliyorum. Bazi veliler ve simarik cocuklar yuzunden isyan ediyorum bende. Ogrencilerimle aram iyi. Benimde aynen 13-cu tercihimdi.Üniversite sınavından sonra 11. tercihimi kazandım.
İlk tercihlerim hukuk ve pdr idi.
Kısmetimde öğretmen olmak varmış.
Üniversitede soruyorlar herkesin kaçıncı tercihiydi diye milletin ilk 5 tercihi öğretmenlik,
benimse 11 :)
İçimde hukuk öyle kaldı ki sevmeyerek başladığımı düşündüm.
İlk üç yıl da bu düşüncem değişmedi.
Sonra son sene staja başlayınca çocukların arasına karışınca, ilk çiçeğimi yakışıklı bir
4. sınıfa giden erkek öğrenciden alınca :) çok ısındım mesleğe.
İstediğin kadar bozuk olsun moralin bir çocuğun gülüşü içini ısıtır, diğerinin
öpücüğü her derdini unutturur insana.
İyi ki öğretmen olmuşum.
Günümüzün bilmiş, öğretmen düşmanı velileri ile çok zor bu mesleğe severek devam etmek ama.
Normal de iyi ki öğretmen olmuşum diyen ben bir kendini bilmez veli yüzünden
nereden öğretmen oldum diye isyan edebiliyorum.
Yine de normal şartlarda iyi ki diyorum.
İlk yıllar her anlamda zor olur.
Tavsiyem önce kendini sevdir öğrencilerine.
Seni sevdiklerinde işin kolaylaşır.
Baktın olmuyor, çile gibi geliyor bu iş.
Kendine yeni bir yol çiz.
Şahsen benim hayatımın 4 te 3'ü işim eve kadar getiriyorum her sorunu.
Çile ile yapamam..
Profilinizde Ankara yazıyordu, ondan hareketle yazdım. Fakat Azeri Türkçesi'nde de bazı ögeler benzemiyor mu? Yani ana diliniz nihayetinde Türkçe, sanki Avrupa dilleri ana dilinizmiş gibi yabancılaştırıyorsunuz da. Harf ve ses fazlalıkları var evet de onun da illa kuralı vardır. Bilemiyorum bence eksiğiniz var gibi geldi.
Sevmiyorsaniz ogretmenlik yapmayin bence. Bende hem egitim fakuotesi ogrencisiyim hemde ozel kurumda ogretmenlik yapiyorum. Sevgi olmadikca cok zor bu meslek.sevmeden ogrenciye sabir gosterilmez. Cok zor onca ogrenciyi anlamak egitmek. Ogretmenligin ilk heyecaniyla ve isinizi ciddiye aldiguniz icin suan duzgun yapiyor olabilirsiniz ama bu sure zarfinda sevmediginizden eminseniz birakin bence.sizede eziyet.Peki siz bizim dilin kurallarini biliyormusunuz. Mesela Bende biliyorum diye yazilir cumlesinde de eki ayri yazilmaz. Ogretmenlik diye bir kelime yok müəllimlik var ve muellimliye diye yazilir. Burda zaten mesele sozleri nasil yazdigim degil ogretmen olmanin zorluklari ve beni anlayan birilerinin fikirlerine ihtiyacim var.
Merhaba kizlar. Daha bu yil ogretmenliye basladim ilk tecrubemi yasiyorum. Ilk okul 1-ci sınıf ogretmeniyim ama yeni isime bir turlu alisamadim. Hic sevemiyorum. Biliyorum ogretmen olmak isteyen cok kisi var. Ama ben kendimi alistiramiyorum bu ise. Cocuklara birseyler ogretmen guzel bir sey evet. Ama onlari okula alistirmak cok zor. Cok ses oluyo bazi cocuklarin simarikligi beni biktirdi resmen. Velilere sikayet edincede sanki suclu benmisim gibi davraniyorlar. Birazda annemlerin israriyla ogretmen oldum istemeyerek belkide onun etkisidir. Anneme soyluyorum baska is arayayim diye beni tersliyo senden zaten hic birsey olmaz ne olmus gul gibi is falan. Belkide ilk yilin zorlugudur. Benim gibi olanlar varmi yada ogretmen olanlar bana neler onerirsiniz sizce ne yapmaliyim. Gecermi bu isteksizlik? Ilk yil herkesde boyle zormu oluyor?